Old/New Testament

Gipanalanginan ni Isaac si Jacob

27 Sa natigulang na si Isaac ug halos dili na makakita, gitawag niya ang kamagulangan niyang anak nga si Esau. Miingon siya, “Anak.” Mitubag si Esau, “Unsa, Tay?” ² Miingon si Isaac, “Tigulang na ako ug wala kita masayod kon kanus-a ako mamatay. ³ Busa kuhaa ang imong pana ug pangayam alang kanako. ⁴ Unya, lutoi ako sa lamiang pagkaon nga akong paborito ug dad-a kini kanako aron akong kan-on ug pagkahuman, panalanginan ko ikaw sa dili pa ako mamatay.”

⁵ Namati diay si Rebeka samtang nakigsulti si Isaac kang Esau. Busa sa dihang nakalakaw na si Esau aron sa pagpangayam, ⁶ giingnan ni Rebeka ang iyang anak nga si Jacob, “Nadunggan ko nga giingnan sa imong amahan si Esau nga ⁷ mangayam ug unya lutoan siya sa lamiang pagkaon aron nga sa dili pa kuno siya mamatay, panalanginan niya si Esau sa presensya sa Ginoo. ⁸ Busa anak, tumana ang akong isugo kanimo: ⁹ Lakaw didto sa panon sa atong mga mananap ug pagkuha ug duha ka batan-on ug tambok nga kanding, kay lutoan ko ang imong amahan sa lamiang pagkaon. ¹⁰ Unya dad-on mo kini kaniya aron panalanginan ka niya sa dili pa siya mamatay.”

¹¹ Apan miingon si Jacob sa iyang inahan, “Balhiboon si Esau ug ako dili. ¹² Basin ug hikapon ako sa akong amahan ug makaingon siya nga gilimbongan ko siya ug tunglohon hinuon niya ako imbis nga panalanginan.” ¹³ Mitubag si Rebeka, “Anak, akoy manubag kon tunglohon ka. Buhata lang ang akong gisugo kanimo. Lakaw na ug kuhai ako didto ug duha ka kanding.”

¹⁴ Busa mikuha si Jacob ug duha ka kanding ug gidala niya sa iyang inahan. Unya nagluto si Rebeka sa lamiang pagkaon nga paborito ni Isaac. ¹⁵ Gikuha ni Rebeka ang labing maayo nga bisti ni Esau nga didto sa ilang balay ug gipasul-ob kini kang Jacob. ¹⁶ Gibutangan niya ug panit sa kanding ang bukton ni Jacob apil na ang iyang liog. ¹⁷ Unya gihatag niya kang Jacob ang lamiang pagkaon ug ang pan nga iyang giluto.

¹⁸ Gidala kadto ni Jacob sa iyang amahan ug miingon, “Tay!” Miingon si Isaac, “Kinsa ka, anak ko?” ¹⁹ Mitubag si Jacob, “Ako si Esau, ang kamagulangan mong anak. Nabuhat ko na ang imong gisugo kanako. Bangon una ug kaon sa akong pinangayaman aron mapanalanginan mo ako.” ²⁰ Miingon si Isaac, “Anak, pagkadali ra nimong nakakuha!” Mitubag si Jacob, “Gitabangan ako sa Ginoo nga imong Dios.” ²¹ Miingon si Isaac, “Paduol kanako anak aron mahikap ko ikaw ug masiguro ko kon ikaw ba gayod si Esau o dili.” ²² Busa nagpaduol si Jacob, ug gihikap siya sa iyang amahan nga miingon, “Ang tingog morag kang Jacob apan ang bukton morag kang Esau.” ²³ Wala mailhi ni Isaac si Jacob, kay balhiboon man ang bukton niini sama sa kang Esau.

Sa wala pa niya panalangini si Jacob, ²⁴ nangutana siya pag-usab, “Ikaw ba gayod si Esau?” Mitubag si Jacob, “Oo, ako gayod.” ²⁵ Miingon si Isaac, “Dad-a dinhi ang imong giluto aron makakaon ako sa imong pinangayaman, ug pagkahuman panalanginan ko ikaw.” Busa gihatagan siya ni Jacob sa pagkaon ug ilimnon, ug mikaon siya ug miinom. ²⁶ Unya miingon si Isaac kang Jacob, “Paduol kanako, anak, ug hagki ako.” ²⁷ Mipaduol si Jacob kaniya ug mihalok. Sa dihang nasimhotan ni Isaac ang iyang bisti, gipanalanginan niya si Jacob nga nagaingon,

Nagpakilooy si Esau nga Panalanginan usab Siya

³⁰ Bag-o pa lang gayong nakabiya si Jacob human siya panalangini ni Isaac sa dihang miabot si Esau gikan sa pagpangayam. ³¹ Nagluto usab siya ug lamiang pagkaon ug iya kining gidala sa iyang amahan. Miingon siya, “Tay, bangon ug kaon niining akong pinangayaman aron mapanalanginan mo ako.” ³² Nangutana si Isaac kaniya, “Kinsa ka?” Mitubag siya, “Ako si Esau, ang kamagulangan mong anak.” ³³ Pagkadungog niadto ni Isaac, nangurog ang tibuok niyang lawas ug miingon, “Kinsa diay kadtong nangayam ug nagdala dinhi kanako ug pagkaon? Mao pa lang gayoy akong pagkahuman ug kaon sa dihang miabot ka. Gihatag ko na kaniya ang akong panalangin ug dili ko na gayod kadto mabakwi.” ³⁴ Sa pagkadungog niini ni Esau, midangoyngoy siya. Miingon siya, “Tay, panalangini usab ako!” ³⁵ Apan mitubag si Isaac, “Gilimbongan ako sa imong manghod ug nakuha na niya ang panalangin nga alang unta kanimo.” ³⁶ Miingon si Esau, “Ikaduha na kini nga higayon nga iya akong gilimbongan. Angayan gayod kaniya ang iyang ngalan nga Jacob.^[a] Giilog na niya ang akong katungod ingon nga magulang ug karon giilog pa gayod niya ang panalangin nga alang kanako.” Unya nangutana siya, “Tay, wala ka na ba gayoy panalangin nga gitagana alang kanako?” ³⁷ Mitubag si Isaac, “Gihimo ko na siya nga imong agalon ug gihimo ko usab ang tanan niyang mga kaparyentehan nga iyang mga sulugoon. Gipasaligan ko na siya sa abunda nga pagkaon ug ilimnon. Busa unsa pa may akong mahimo alang kanimo, anak ko?” ³⁸ Nagpakilooy si Esau sa iyang amahan, “Tay, usa lang ba gayoy imong panalangin? Panalangini usab ako!” Ug mihilak siya ug kusog.

³⁹ Miingon si Isaac kaniya,

⁴¹ Gidumtan ni Esau si Jacob tungod sa panalangin nga gihatag sa iyang amahan ngadto kang Jacob. Miingon si Esau sa iyang kaugalingon, “Hapit na mamatay ang akong amahan, ug inigkahuman sa mga adlaw sa pagbangotan alang kaniya, patyon ko si Jacob.” ⁴² Apan nabalitaan ni Rebeka ang plano ni Esau, busa gipatawag niya si Jacob ug gisultihan, “Ang imong magulang nga si Esau nagaplano sa pagpatay kanimo aron mahupay ang iyang kasuko kanimo. ⁴³ Busa pamati sa akong isulti: Lakaw, ikyas ngadto sa Haran, didto sa akong igsoon nga si Laban. ⁴⁴ Didto ka lang una hangtod nga mahupay ang kasuko sa imong magulang, ⁴⁵ ug malimtan na niya ang imong gibuhat kaniya. Ipakuha ko lang unya ikaw kon wala na siyay kasuko kanimo. Dili ako makaantos nga dungan kamong mawala kanako.”

Gipaadto ni Isaac si Jacob kang Laban

⁴⁶ Unya, miingon si Rebeka kang Isaac, “Gipul-an na ako sa akong kinabuhi tungod niining mga asawa ni Esau nga mga Hitihanon. Kon mangasawa usab si Jacob ug babayeng Hitihanon nga taga-dinhi, maayo pag mamatay na lang ako!”

28 Busa gipatawag ni Isaac si Jacob. Gipanalanginan niya kini ug gimandoan, “Ayaw gayod pangasawa ug taga-Canaan. ² Adto sa Padan Aram,^[c] didto sa panimalay ni Betuel nga amahan sa imong inahan, ug pangasaw-a ang usa sa mga anak nga dalaga ni Laban nga igsoon sa imong inahan. ³ Hinaut nga panalanginan ka sa Makagagahom nga Dios ug hatagan ug daghang mga kaliwat aron mahimo kamong usa ka dakong pundok sa mga katawhan. ⁴ Hinaut nga ihatag usab niya kanimo ug sa imong mga kaliwat ang panalangin nga gihatag niya kang Abraham, aron mapanag-iya mo kining yuta nga imong gipuy-an karon ingon nga dumuduong. Kini nga yuta gihatag sa Dios kang Abraham.” ⁵ Unya gipalakaw ni Isaac si Jacob sa Padan Aram, sa dapit ni Laban nga anak ni Betuel nga Aramehanon. Si Laban igsoon ni Rebeka nga inahan ni Jacob ug ni Esau.

Nangasawa Pag-usab si Esau

⁶ Nahibaloan ni Esau nga gipanalanginan ni Isaac si Jacob ug gipaadto sa Padan Aram aron didto mangita ug pangasaw-onon. Nahibalo usab siya nga sa dihang gipanalanginan ni Isaac si Jacob, gimandoan niya kini nga dili mangasawa ug taga-Canaan. ⁷ Ug nahibaloan usab niya nga mituman si Jacob sa ilang ginikanan ug miadto sa Padan Aram. ⁸ Busa nakita ni Esau nga dili diay gusto sa iyang amahan ang mga babaye nga taga-Canaan. ⁹ Busa miadto siya sa iyang uyoan nga si Ishmael nga anak ni Abraham kang Hagar. Ug gawas sa iyang duha ka asawa, gipangasawa pa gayod niya si Mahalat nga anak ni Ishmael ug igsoon ni Nebayot.

Nagdamgo si Jacob sa Betel

¹⁰ Mibiya si Jacob sa Beersheba ug milakaw paingon sa Haran. ¹¹ Sa dihang misalop na ang adlaw, nakaabot siya sa usa ka dapit ug didto siya nagpabilin niadtong gabhiona. Mikuha siya ug usa ka bato ug iya kining giunlanan sa iyang pagkatulog. ¹² Unya, nagdamgo siya nga may usa ka hagdan nga nagbarog sa yuta ug misangko sa langit. Nakita niya ang mga anghel sa Dios nga nagsaka-kanaog sa hagdan. ¹³ Nakita usab niya ang Ginoo nga nagtindog sa ibabaw sa hagdan^[d] ug miingon kaniya, “Ako mao ang Ginoo, ang Dios ni Abraham ug ni Isaac. Ihatag ko kanimo ug sa imong mga kaliwat kining yuta nga imong gihigdaan. ¹⁴ Ang imong mga kaliwat mahimong sama kadaghan sa abog sa yuta. Magkatag kamo sa nagkalain-laing bahin niining yutaa.^[e] Pinaagi kanimo ug sa imong mga kaliwat, panalanginan ko ang tanang mga katawhan sa kalibotan. ¹⁵ Hinumdomi gayod kanunay nga kauban mo ako ug bantayan ko ikaw bisan asa ka paingon. Dad-on ko ikaw pagbalik niining yutaa ug dili ko ikaw biyaan hangtod nga matuman ko ang akong saad kanimo.”

¹⁶ Unya nakamata si Jacob ug miingon sa iyang kaugalingon, “Wala ako makahibalo nga ania diay ang Ginoo niining dapita.” ¹⁷ Gikulbaan siya ug miingon, “Katingalahan kining dapita! Puloy-anan kini sa Dios ug kini ang pultahan paingon sa langit.”

¹⁸ Pagkabuntag, sayo kaayong mibangon si Jacob. Gikuha niya ang bato nga iyang giunlanan ug gipatindog ingon nga usa ka handomanan. Unya gibuboan niya kini ug lana aron idedikar ngadto sa Dios. ¹⁹ Ginganlan ni Jacob kadtong dapita ug Betel.^[f] Apan kaniadto Luz ang ngalan niadto nga dapit. ²⁰ Unya nanumpa si Jacob nga nagaingon, “O Dios, kon ubanan mo ako ug bantayan niining akong lakaw ug hatagan ug pagkaon ug bisti, ²¹ ug kon makabalik ako sa balay sa akong amahan nga walay daotang mahitabo kanako, ilhon ko ikaw Ginoo nga akong Dios. ²² Kining bato nga akong gipatindog isip usa ka handomanan magapamatuod sa imong presensya niini nga dapit.^[g] Ug ihatag ko kanimo ang ikapulo sa tanan nga ihatag mo kanako.”

Ang Pagsunod kang Jesus

(Luc. 9:57-62)

¹⁸ Sa dihang nakita ni Jesus nga daghan ang mga tawo nga nagtapok libot kaniya, miingon siya sa iyang mga tinun-an, “Manabok kita sa linaw.” ¹⁹ Unya, may magtutudlo sa Kasugoan nga miduol kaniya ug miingon, “Magtutudlo, mouban ako kanimo bisan asa ka moadto.” ²⁰ Miingon si Jesus kaniya, “Ang mga ihalas nga iro may mga lungag nga kapuy-an ug ang mga langgam may mga salag, apan ako nga Anak sa Tawo walay kaugalingong balay nga akong kapahulayan.” ²¹ May usa pa ka tinun-an ni Jesus nga miingon, “Ginoo, mopauli una ako aron sa paglubong sa akong amahan.”^{[a] 22} Mitubag si Jesus kaniya, “Uban kanako ug pasagdi ang mga patay^[b] sa paglubong sa ilang mga minatay.”

Gipahunong ni Jesus ang Kusog nga Hangin ug ang mga Balod

(Mar. 4:35-41; Luc. 8:22-25)

²³ Unya misakay si Jesus sa sakayan, ug mikuyog kaniya ang iyang mga tinun-an. ²⁴ Samtang nagsakay sila, kalit nga mikusog ang hangin, ug daw matabonan na sa dagkong mga balod ang ilang sakayan. Apan natulog si Jesus. ²⁵ Busa gi-adto siya sa iyang mga tinun-an ug gipukaw. Miingon sila, “Ginoo, luwasa kami! Malunod na kita!” ²⁶ Miingon si Jesus kanila, “Nganong nahadlok man kamo? Kulang ang inyong pagtuo.” Unya mibangon siya ug gimandoan niya ang hangin ug ang mga balod nga mohunong. Ug diha-diha milinaw. ²⁷ Natingala gayod ang iyang mga tinun-an ug miingon sila, “Unsa ba kining tawhana nga bisan ang hangin ug ang mga balod motuman man kaniya?”

Giayo ni Jesus ang Duha ka Tawong Gigamhan sa mga Daotang Espiritu

(Mar. 5:1-20; Luc. 8:26-39)

²⁸ Sa pag-abot nila sa tabok sa lanaw, sa dapit sa mga Gadarenhon,^[c] gisugat si Jesus sa duha ka tawo nga migawas gikan sa mga langub nga lubnganan. Kining duha ka tawo gigamhan sa mga daotang espiritu. Bangis sila kaayo, busa nahadlok ang mga tawo nga moagi didto. ²⁹ Sa pagkakita nila kang Jesus misinggit sila, “Ikaw nga Anak sa Dios, unsay imong labot kanamo? Mianhi ka ba dinhi aron silotan kami bisag dili pa panahon?” ³⁰ Didto sa unahan may daghang baboy nga nangungad. ³¹ Nagpakilooy ang mga daotang espiritu nga nagaingon, “Kon abugon mo man gayod kami, tugoti na lang kami nga mosulod didto sa mga baboy.” ³² Miingon si Jesus kanila, “Sige, lakaw!” Busa nanggawas sila gikan sa duha ka tawo ug misulod sa mga baboy. Unya mihaguros ang mga baboy ug dagan sa pangpang, ngadto sa tubig ug nangalumos.

³³ Nanagan ang mga nagaatiman sa mga baboy paingon sa lungsod ug nanugilon kon unsa ang nahitabo sa mga baboy ug sa duha ka tawo nga gigamhan sa mga daotang espiritu. ³⁴ Busa ang tanang mga tawo sa lungsod nangadto kang Jesus ug nagpakilooy nga mobiya siya sa ilang dapit.