Old/New Testament

Ang mangangaral ay nagsasabing ang lahat ng bagay ay walang kabuluhan.

1 Ang mga salita ^(A)ng Mangangaral, na anak ni David, ^(B)hari sa Jerusalem.

^2 (C)Walang kabuluhan ng mga walang kabuluhan, sabi ng Mangangaral; walang kabuluhan ng mga walang kabuluhan, ^(D)lahat ay ^(E)walang kabuluhan.

^3 (F)Anong pakinabang mayroon ang tao sa lahat ng kaniyang gawa, na kaniyang ginagawa sa ilalim ng araw?

⁴ Isang salin ng lahi ay yumayaon, at ibang salin ng lahi ay dumarating; ^(G)nguni't ang lupa ay nananatili magpakailan man.

^5 (H)Ang araw naman ay sumisikat, at ang araw ay lumulubog, at nagmamadali sa dakong sinisikatan nito.

^6 (I)Ang hangin ay yumayaon sa dakong timugan, at pumipihit sa hilagaan: at laging pumipihit na patuloy, at ang hangin ay bumabalik uli ayon sa kaniyang pihit.

^7 (J)Lahat ng mga ilog ay humuhugos sa dagat, gayon ma'y hindi napupuno ang dagat; sa dakong hinuhugusan ng mga ilog, doon din nagsisihugos uli ang mga yaon.

⁸ Lahat ng mga bagay ay puspos ng pagaalapaap; hindi maisasaysay ng tao: ^(K)ang mata ay hindi nasisiyahan ng pagtingin, ni ang tainga man ay nasisiyahan sa pakikinig.

^9 (L)Yaong nangyari ay siyang mangyayari; at yaong nagawa ay siyang magagawa: at walang bagong bagay sa ilalim ng araw.

¹⁰ May bagay ba na masasabi ang mga tao, Tingnan mo, ito'y bago? nayari nga sa mga panahon na una sa atin.

¹¹ Walang alaala sa mga dating lahi; ni magkakaroon man ng alaala sa mga huling salin ng lahi na darating, sa mga yaon na darating pagkatapos.

^12 (M)Akong Mangangaral ay naging hari sa Israel sa Jerusalem.

^13 (N)At inihilig ko ang aking puso na hanapin at siyasatin sa pamamagitan ng karunungan ang lahat na nagawa sa silong ng langit: ^(O)mahirap na pagdaramdam na ito ang ibinigay ng Dios sa mga anak ng mga tao, upang pagsanayan.

¹⁴ Aking nakita ang lahat na gawa, na nagawa sa ilalim ng araw; at, narito, lahat ay ^(P)walang kabuluhan at nauuwi sa wala.

^15 (Q)Ang baluktot ay hindi matutuwid: at ang kulang ay hindi mabibilang.

¹⁶ Ako'y sumangguni sa aking sariling puso, na sinasabi ko, Narito, ^(R)nagtamo ako sa akin ng malaking karunungan ng higit kay sa lahat na nauna sa akin sa Jerusalem: oo, ang puso ko'y nagtaglay ng malaking kabihasnan sa karunungan at kaalaman.

^17 (S)At inihilig ko ang aking puso na makaalam ng karunungan, at makaalam ng kaululan at ng kamangmangan: aking nahalata na ito man ay nauuwi sa wala.

¹⁸ Sapagka't ^(T)sa maraming karunungan at maraming kapanglawan: at siyang nananagana sa kaalaman ay nananagana sa kapanglawan.

Ang pagkawalang kabuluhan ng tinatangkilik, karunungan, at ng lahat na gawa.

2 Sinabi ^(U)ko sa aking puso: Pumarito ka ngayon, Susubukin kitang may kasayahan; kaya't magsawa ka sa kalayawan: at narito, ito rin ay walang kabuluhan.

² Aking sinabi tungkol ^(V)sa tawa, Ito'y ulol: at sa kasayahan, Anong ginagawa nito?

³ Aking siniyasat sa aking puso na kung paanong masasayahan ang aking katawan sa pamamagitan ng alak, ^(W)pinapatnubayan pa ng karunungan ang aking puso at kung paanong hahawak sa kamangmangan, hanggang sa aking makita kung ano ang mabuti sa mga anak ng mga tao na marapat nilang gawin sa silong ng langit sa lahat ng mga kaarawan ng kanilang buhay.

⁴ Gumawa ako sa ganang akin ng mga malaking gawa; ^(X)nagtayo ako sa ganang akin ng mga bahay; nagtanim ako sa ganang akin ng mga ubasan;

⁵ Gumawa ako sa ganang akin ng mga halamanan at mga liwasan, at aking tinamnan ng mga sarisaring puno ng kahoy na nagkakabunga:

⁶ Gumawa ako sa ganang akin ng mga tipunan ng tubig, upang dumilig ng gubat na pagtatamnan ng mga puno ng kahoy:

^7 (Y)Ako'y bumili ng mga aliping lalake at babae, at nagkaroon ako ng mga aliping ipinanganak sa aking bahay; nagkaroon din naman ako ng mga malaking pagaari na mga bakahan at mga kawan, ng higit kay sa lahat na nauna sa akin sa Jerusalem:

^8 (Z)Nagtipon din ako sa ganang akin ng pilak at ginto, at ng tanging kayamanan ng mga hari at ng mga ^(AA)lalawigan: nagtatangkilik ako sa akin ng mga lalaking mangaawit at mga babaing mangaawit, at ng mga kalayawan ng mga anak ng mga tao, mga sarisaring instrumento ng musiko iya'y totoong marami.

⁹ Sa gayo'y naging dakila ako, at lumago ako ng higit kay sa lahat na nauna sa akin sa Jerusalem: ang akin namang karunungan ay ^(AB)namamalagi sa akin.

¹⁰ At anomang ninasa ng aking mga mata ay hindi ko ipinagkait: hindi ko pinigil ang aking puso sa anomang kagalakan, sapagka't nagagalak ang aking puso dahil sa lahat kong gawain; at ^(AC)ito ang aking bahagi na mula sa lahat kong gawain.

¹¹ Nang magkagayo'y minasdan ko ang lahat ng mga gawa, na ginawa ng aking mga kamay, at ang gawain na aking pinagsikapang gawin; at, narito, ^(AD)lahat ay walang kabuluhan at nauuwi sa wala, at ^(AE)walang pakinabang sa ilalim ng araw.

¹² At ako'y pumihit upang masdan ang karunungan, ^(AF)at ang kaululan at ang kamangmangan; sapagka't ano ang magagawa ng tao na sumusunod sa hari? samakatuwid baga'y ang nagawa na laong panahon ng nakaraan.

¹³ Nang magkagayo'y aking nakita, na ang karunungan ay humihigit sa kamangmangan, na gaya ng liwanag na humihigit sa dilim.

^14 (AG)Ang mga mata ng pantas ay na sa kaniyang ulo, at ang mangmang ay lumalakad sa kadiliman: at gayon ma'y aking namalas na ^(AH)isang pangyayari ang nangyari sa kanilang lahat.

¹⁵ Nang magkagayo'y sinabi ko sa puso ko, Kung ano ang nangyari sa mangmang gayon ang mangyayari sa akin; at bakit pa nga ako naging ^(AI)lalong pantas? Nang magkagayo'y sinabi ko sa puso ko, na ito man ay walang kabuluhan.

¹⁶ Sapagka't kung paano sa pantas ay gayon din sa mangmang, walang alaala magpakailan man; dangang sa mga araw na darating ay malilimutang lahat na. At kung paanong ang pantas ay namamatay ay gayon ang mangmang!

¹⁷ Sa gayo'y ipinagtanim ko ang buhay; sapagka't ang gawa na ginawa sa ilalim ng araw ay mapanglaw sa akin: sapagka't lahat ay ^(AJ)walang kabuluhan at nauuwi sa wala.

¹⁸ At ipinagtanim ko ang lahat kong gawa na aking ginawa sa ilalim ng araw: yamang marapat kong iwan sa tao na susunod sa akin.

^19 (AK)At sinong nakakaalam kung siya'y magiging isang pantas o isang mangmang? gayon ma'y magpupuno siya sa lahat ng aking gawa, na aking ginawa, at sa aking pinagpakitaan ng karunungan sa ilalim ng araw. Ito man ay walang kabuluhan.

²⁰ Kaya't ako'y bumalik upang aking alisan ng pagasa ang aking puso tungkol sa lahat na gawa na aking ginawa sa ilalim ng araw.

²¹ Sapagka't may tao, na ang gawa ay sa pamamagitan ng karunungan, at ng kaalaman, at ng kabihasnan; gayon ma'y sa tao na hindi gumawa niyaon ay iiwan niya na pinakabahagi niyaon. Ito man ay walang kabuluhan at malaking kasamaan.

^22 (AL)Sapagka't ano ang tinatamo ng tao sa lahat niyang gawa, at sa nais ng kaniyang puso na kaniyang iginawa sa ilalim ng araw?

²³ Sapagka't lahat niyang kaarawan ay mga ^(AM)kapanglawan lamang, at ang kaniyang pagdaramdam ay hapis; oo, pati sa gabi ay hindi nagpapahinga ang kaniyang puso. Ito man ay walang kabuluhan.

^24 (AN)Walang maigi sa tao kundi ang kumain at uminom, at pagalaking mabuti ang kaniyang kaluluwa sa kaniyang gawa. Ito man ay aking nakita na mula sa kamay ng Dios.

²⁵ Sapagka't sinong makakakain, o sinong makapagtataglay ng kagalakang higit kay sa akin?

²⁶ Sapagka't ang tao na kinaluluguran niya, binibigyan ng Dios ng karunungan, at kaalaman, at kagalakan: nguni't ang makasalanan ay binibigyan niya ng damdam, na magpisan at magbunton, ^(AO)upang maibigay sa kaniya na kinaluluguran ng Dios. Ito man ay walang kabuluhan at nauuwi sa wala.

Ang pagkawalang kabuluhan ng tinatangkilik, karunungan, at ng lahat na gawa.

3 Sa bawa't bagay ay may kapanahunan, at panahon sa ^(AP)bawa't panukala sa silong ng langit:

² Panahon ng kapanganakan, ^(AQ)at panahon ng kamatayan; panahon ng pagtatanim, at panahon ng pagbunot ng itinanim;

³ Panahon ng pagpatay, at panahon ng pagpapagaling; panahon ng paggiba, at panahon ng pagtatayo;

⁴ Panahon ng pagiyak, at panahon ng pagtawa; panahon ng pagtangis, at panahon ng pagsayaw;

⁵ Panahon ng paghahagis ng mga bato, at panahon ng pagpipisan ng mga bato; panahon ng pagyakap, at ^(AR)panahon ng pagpipigil sa pagyakap;

⁶ Panahon ng paghanap, at panahon ng pagkawala: panahon ng pagiingat, at panahon ng pagtatapon;

^7 (AS)Panahon ng pagpunit, at panahon ng pananahi; panahon ng pagtahimik, at ^(AT)panahon ng pagsasalita;

⁸ Panahon ng pagibig, at panahon ng ^(AU)pagtatanim; panahon ng digma, at panahon ng kapayapaan.

^9 (AV)Anong pakinabang ang tinatamo niya, na gumagawa sa kaniyang pinagpapagalan?

^10 (AW)Aking nakita ang sakit na ibinigay ng ^(AX)Dios sa mga anak ng mga tao upang pagsanayan.

¹¹ Ginawa niya ang bawa't bagay na ^(AY)maganda sa kapanahunan niyaon: inilagay rin niya ang sanglibutan sa kanilang puso, na anopa't ^(AZ)hindi matalos ng tao ang gawa na ginawa ng Dios mula sa pasimula hanggang sa wakas.

^12 (BA)Nalalaman ko, na walang maigi sa kanila, kay sa magalak, at ^(BB)gumawa ng mabuti habang sila'y nabubuhay.

¹³ At ang bawa't tao rin naman ay marapat kumain at uminom, at magalak sa kabutihan sa lahat niyang gawa, ^(BC)siyang kaloob ng Dios.

¹⁴ Nalalaman ko, na anomang ginagawa ng Dios, magiging magpakailan pa man: ^(BD)walang bagay na maidadagdag, o anomang bagay na maaalis: at ginawa ng Dios, upang ang tao ay matakot sa harap niya.

^15 (BE)Ang nangyari sa nagdaan ay nangyari na; at ang mangyayari pa ay nangyari na rin; at hinahanap uli ng Dios ang nakaraan na.

Ang kasamaan ng tao at ang pagkakatulad sa hayop.

¹⁶ At bukod dito'y ^(BF)aking nakita sa ilalim ng araw, sa dako ng kahatulan, na nandoon ang kasamaan; at sa dako ng katuwiran, na nandoon ang kasamaan.

¹⁷ Sinabi ko sa puso ko, ^(BG)Hahatulan ng Dios ang matuwid at ang masama: sapagka't may panahon doon sa ^(BH)bawa't panukala at sa bawa't gawa.

¹⁸ Sinabi ko sa puso ko, Dahil sa mga anak ng mga tao, upang subukin sila ng Dios, at upang kanilang makita na sila'y mga hayop lamang.

^19 (BI)Sapagka't ang nangyayari sa mga anak ng mga tao ay nangyayari sa mga hayop: sa makatuwid baga'y isang bagay ang nangyari sa kanila: kung paanong namamatay ang hayop, gayon namamatay ang tao; oo, silang lahat ay may isang hininga; at ang tao ay wala ng karangalang higit sa hayop: sapagka't lahat ay walang kabuluhan.

²⁰ Lahat ay nagsisiyaon sa isang dako; ^(BJ)lahat ay buhat sa alabok, at lahat ay nangauuwi sa alabok uli.

²¹ Sinong nakakaalam ng diwa ng tao kung napaiilanglang, at ng diwa ng hayop kung napaiibaba sa lupa?

^22 (BK)Kaya't aking nakita, na walang bagay na maigi, kundi ang tao ay magalak sa kaniyang mga gawa; sapagka't siyang kaniyang bahagi: sapagka't sinong magbabalik sa kaniya upang makita ^(BL)ang mangyayari pagkamatay niya?

¹⁶ Muling sinasabi ko, ^(A)Huwag isipin ng sinoman na ako'y mangmang; nguni't kung gayon, gayon ma'y tanggapin ninyo akong gaya ng isang mangmang, upang ako naman ay makapagmapuri ng kaunti.

¹⁷ Ang ipinangungusap ko ay ^(B)hindi ko ipinangungusap ayon sa Panginoon, kundi gaya ng sa kamangmangan, sa pagkakatiwalang ito sa pagmamapuri.

¹⁸ Yamang maraming nagmamapuri ayon sa laman, ako nama'y magmamapuri.

¹⁹ Sapagka't pinagtitiisan ninyo na ^(C)may kasayahan ang mga mangmang, palibhasa'y marurunong kayo.

²⁰ Sapagka't inyong pinagtitiisan ang sinoman, ^(D)kung kayo'y inaalipin, kung kayo'y sinasakmal, kung kayo'y binibihag, kung siya'y nagpapalalo, kung kayo'y sinasampal sa mukha.

²¹ Sinasalita ko ang tungkol sa kapulaan, na wari ay naging mahina kami. Nguni't kung ang sinoman ay matapang sa anoman (nangungusap ako sa kamangmangan), ako'y matapang din naman.

²² Sila baga'y mga Hebreo? ^(E)ako man. Sila baga'y mga ^(F)Israelita? ako man. Sila baga'y binhi ni Abraham? ako man.

²³ Sila baga'y mga ^(G)ministro ni Cristo? (ako'y nangungusap na waring nasisira ang bait) lalo pa ako; ^(H)sa pagpapagal ako'y lubhang sagana, sa mga bilangguan ay lubhang madalas, ^(I)sa mga palo ay walang bilang, sa mga ikamamatay ay malimit.

²⁴ Sa mga Judio ay makalimang tumanggap ako ng tigaapat na pung palo, kulang ng isa.

²⁵ Makaitlong ako'y hinampas ng mga panghampas, ^(J)minsan ako'y binato, makaitlong ako'y nabagbag, isang araw at isang gabi na ako'y nasa kalaliman ng dagat;

²⁶ Sa mga paglalakbay ay madalas, sa mga kapanganiban sa mga ilog, sa mga kapanganiban sa mga tulisan, sa mga ^(K)kapanganiban sa aking mga kababayan, sa mga ^(L)kapanganiban sa mga Gentil, sa mga kapanganiban ^(M)sa bayan, sa mga kapanganiban sa mga ilang, sa mga kapanganiban sa dagat, sa mga kapanganiban sa gitna ng mga ^(N)bulaang kapatid;

²⁷ Sa pagpapagal at sa pagdaramdam, sa mga pagpupuyat ay madalas, sa gutom at uhaw, mga pagaayuno ay madalas, sa ginaw at kahubaran.

²⁸ Bukod sa mga bagay na yaon, ay may umiinis sa akin sa araw-araw, ang ^(O)kabalisahan dahil sa lahat ng mga iglesia.

²⁹ Sino ang nanghina, ^(P)at ako'y hindi nanghina? Sino ang napapatisod, at ako'y di nagdaramdam?

³⁰ Kung kinakailangang ako'y magmapuri, ^(Q)ako'y magmamapuri sa mga bagay na nauukol sa aking kahinaan.

^31 (R)Ang Dios at Ama ng Panginoong Jesus, na mapalad magpakailan pa man, ang nakakaalam na ako'y hindi nagsisinungaling.

³² Sa Damasco ay binantayan ^(S)ng gobernador na sakop ng haring Aretas ang bayan ng mga taga Damasco, upang ako'y hulihin:

³³ At sa isang dungawan, ay napahugos ako sa kuta, sa isang balaong, at ako'y nakatanan sa kanilang mga kamay.