M’Cheyne Bible Reading Plan
7 Dan dis Melchiseedek, Kjeenich fonn Salem, daem aulahechsta Gott sien Priesta, - dee Obraum trof en am saeajend aus dee trig kjeem fonn daem Kjrich, aus hee dee Kjeenije ommjebrocht haud,
2 daem Obraum uk daut Teande utdeeld fonn aules; easchtens aun eene Haunt es hee fedollmatscht enn Kjeenich fonn Jerachtichkjeit, en aune aundre Haunt uk Kjeenich fonn Salem, daut heet, Kjeenich fonn Fraed,
3 oone Mutta, oone Foda, oone Jeschlachtsrejista, en haft nich Aunfank fonn Doag uk nich Enj fonn Laewe, oba es jemoakt soo aus Gott sien Saen, en blift eewich en Priesta.
4 Nu kjikjt emol woo groot dis Maun wea, daem dee Staumfoda Obraum en teandel jeef fonn aul daut Kjrichsplunnda.
5 En werklich, aun eene Haunt, daem Leefie siene Saens, dee daut Priestaaumt jekjraeaje ha, ha en Jeboot daut Teande to naeme fonn daut Follkj no daut Jesats, daut heet, fonn aeare Breeda, wan see uk fonn Obraum haea staume:
6 aune aundre Haunt, disa, dee nich fonn daut Jeschlachtsrejista staumt, neem doch daut Teande fonn Obraum, en saeajend daem, dee de Fespraeakjunje haud.
7 En oone festriede, dee Jerinjra woat derch daen Jratra jesaeajent.
8 En aun eene Haunt, hia kjriehe Mana dee stoawe daut Teande, oba doa aune aundre Haunt woat fonn janem jezeicht daut hee laeft.
9 En ekj woa uk saje, daut Leevie werklich derch Obraum daut Teande jetolt haft,
10 dan hee wea noch enn sien Foda siene Lenjde aus Melchiseedek am trof.
11 Doaromm, wan Follkomenheit derch daut Leewieteschet Priestaaumt kjeem - dann unja daut kjreach daut Follkj daut Jesats - wuaromm wea daut dan needich daut en aundra Priesta sull faeakome, dee no Melchiseedek siene Ordninj jenant wea, en nich no Oant siene Ordninj?
12 Dan wan daut Priestaaumt je-endat woat, dan mott daut Jesats sechalich uk je-endat woare.
13 Dan dee fonn daem dit jesajcht woat, staumt fonn en aundra Staum, fonn woont kjeena sikj hanjejaeft haft aum Aultoa to deene.
14 Dan daut es gauns Kloa daut onns Herr fonn Juda staumt, fonn daen Staum haft Mooses nusscht fonn Priesta jeraet.
15 En daut es noch fael kloare, wan en aundra Priesta ferndach kjemt
16 dee nich no en fleeschlichet Jeboot en Priesta jemoakt es, oba no dee Krauft fonn eewjet Laewe.
17 Dan hee zeicht "Du best fa emma en Priesta no Melchiseedek siene Ordninj."
18 Dan aun eene Haunt es doa en auntsied sate fonn daut faeajet Jeboot doawaejen dautet Schwak en nuttsloos wea,
19 -dan daut Jesats muak nusscht Follkome- aune aundre Haunt woat ne baetre Hopninj enenn jebrocht, derch woont wie onns aun Gott nodre.
20 En doano aus hee nich oone en Schwua Priesta wort, - dan aun eene Haunt worde jane Priesta oone en Schwua
21 oba aune aundre Haunt disa derch en Schwua fonn daem, dee to am saed: "De Herr haft jeschwoare, en woat sien Senn nich endre, "Du best enn Eewichkjeit en Priesta" -
22 bie so fael meeha es Jesus ne Sechaheit fa en baetre Bunt.
23 En uk aun eene Haunt weare doa fael dee Priesta worde, wiel see kunne nich doabie fa emma bliewe wiel see storwe;
24 oba aune aundre Haunt, wiel hee emma blift, haft hee en Priestaaumt daut nich endat.
25 Doaromm kaun hee daen gaunsentgoa rade dee derch am no Gott kome, sentamol hee enn Eewichkjet laeft fa an to baede.
26 Dan soon Huagapriesta jeziemt sikj krakjt fa oons, dee heilich, onnschuldich, gauns rein, fonn Sinda aufjesonndat, en hecha aus dee Himel steit;
27 dee nich jieda Dach, so aus jana Huagapriesta, eascht musst fa siene eajne Sind, en dan fa daut Follkj aeare, opfre: dan dit deed hee een fa aulamol, aus hee sikj selfst oppfad.
28 Dan daut Jesats moakt Mana Huagaptriesta dee Schwak sent, oba daut Wuat met schweare, daut no daut Jesats kjeem, moakt daem, dee fa aule Eewichkjeit follkome es.
Dee 144 Psalm
En Psalm fonn Doft.
1 Jesäajent es dee Herr Gott mien groota Steen, dee miene Henj ennleat to kjrieje, miene Finjasch fa Kjrijch;
2 mien Erboarme un miene Fastinj; mien huaga Torm un mien Rada; mien Schilt, un ekj näm Schuts enn Am; dee mien Folkj deemootje deit unja mie.
3 O Herr Gott, waut es dee Mensch daut Du am aunerkjane sust, daut Du am waut weet achte deist?
4 Dee Mensch es soo aus Nuscht; siene Tiede sent soo aus en Schauta daut febie jeit.
5 Beaj diene Himmels dol, O Herr Gott, un komm rauf; schea dee Boaj aun un dee reakjre.
6 Strol dän Blitz rut en festrei dän; schekj die Fiele rut en festimmel dän.
7 Schekj diene Haunt fonn Bowe; rad mie, rad mie fonn dee groote Wotasch, fonn dee Framda äare Haunt,
8 dän äare Miela Nustslooset jerät habe; un äare rajchte Haunt es ne rajchte Haunt fonn Läajes.
9 Ekj woa en niehet Leet to die sinje, O Gott, ekj woa Preis sinje to die opp ne Hoap fonn tean Seide.
10 Daut best Du dee Radunk jeft to Kjeenije, dee sien Deena Doft rade deit fonn daut beeset Schweat.
11 Rad mie, O rad mie fonn dee Framde äare Henj, dän äare Miela Nutslooset jerät ha; un äare rajchte Haunt es ne rajchte Haunt fonn Läajes;
12 soo daut onnse Säns wausse kjenne soo aus Plaunte dee oppwausse enn äare Jugent; un onnse Dajchte soo aus Akjsteene dee jeschnäde sent soo aus fa en Paulaust Jebied;
13 un onnse Schats Jebiede foll muchte senne foll Goodet; onnse Schop muchte dusende Junje habe, un tean dusende enne Gausse;
14 onnse Osse muchte jelode senne, doa es kjeen bräakje un rut gone, un kjeen Hiele enne Gausse.
15 Jesäajent es en Folkj daut soo es; jesäajent es daut Folkj wua dee Herr Gott äa Gott es!
Copyright © 2001 by Elmer Reimer