M’Cheyne Bible Reading Plan

5 Dan en jieda Huagapriesta dee fonn mank dee Mensche jewaelt es, es aunjestalt fa Mensche fer Gott enntostone, daut hee beides Gow en Opfa brinjt fa Sind,

² dee metfeele kaun to en Jewesset met daen dee nich baete weete, en dee feleit woare, wiel hee selfst uk met Schwakjheite besat es.

³ En doawaeajen mott hee, so aus fa dee Mensche, soo uk fa sikj selfst opfa brinje fa Sind.

⁴ En kjeena nemt dee Ea opp sikj selfst, oba hee mott fonn Gott beroope senne, soo aus Oant wea.

⁵ So neem Christus uk nich selfst dise Ea opp sikj en Huagapriesta to woare, oba dee to am saed: "Du best mien Saen, fonndoag sie ekj dien Foda jeworde";

⁶ soo aus hee uk opp ne aundre Staed sajcht: "Du best fa Eewich en Priesta enn Melchiseedekj siene Ordninj".

⁷ Dee haft enn dee Doag aus hee opp Ead wea jebaet en jeprachat met Trone en schriehe to daem dee am rade kunn fom Doot, en wort erheat wiel hee Gottesferchtich wea,

⁸ en wan hee uk en Saen wea, lead hee doch derch liede jehuarsaum to senne;

⁹ en wort follkome jemoakt, en wea de Uasoak fa dee Eewje Radunk fa aul daen dee am jehuarsaum sent;

¹⁰ fonn Gott bestemt en Huagapriesta no Melchiseedek siene Ordninj to senne.

¹¹ Fonn daem ha wie fael to saje, oba daut es schwoa kloa to moake, wiel jie stomp sent metem heare.

¹² Dan wan jie no dee Tiet no aul sulle Leara senne, ha jie daut noch needich daut Maun junt noch leat waut dee Gruntloag sent fonn dee Aunfank fonn Gott siene Raed; en sent soone jeworde daen Malkj faelt, en nich stoakjet Aete.

¹³ Dan waea noch aun Malkj laewe mott es oone Erfoarunk enn daut Jerachtichkjeits Wuat, dan hee es noch en junget Kjint.

¹⁴ Oba stoakjet Aete es fa soone dee follkome sent, soone dee sikj emm Senn je-eeft ha tweschen Goot en Schlacht to unjascheede.

Dee 142 Psalm

En Unjarejchte fonn Doft, en Jebäd aus hee enn dee Heel wea.

¹ Ekj schrie to däm Herr Gott met miene Stem; ekj bäd to däm Herr Gott met miene Stem.

² Ekj doo mien Derjchdenkje utjeete fer Am; ekj moak fer am weete waut mien Trubbel es.

³ Wan mien Jeist enn mien beschwiemt, dan weetst Du mien Stijch; dee ha ne Schlenj festoake enn dän Stijch wua ekj go.

⁴ Ekj kjikj no dee rajchte Sied un see, un kjeene kjant mie; jiedat Utretse es fonn mie festoakje.

⁵ Ekj schreajch no die, O Herr Gott; ekj säd, Du best miene Schuts Städ, mien Poat enn dee Läwendja äa Launt.

⁶ Jeff Oobacht opp mien Schriehe; dan ekj sie seeha läajch jebrocht; rad mie fonn dän dee mie hinjaraun joage.

⁷ Brinj miene Seel rut fonn daut Jefenkjnis soo daut ekj Dank jäwe kaun to dien Nome; dee Jerajchte selle sikj romm mie toop saumle; dan du woascht Jenotte opp mie laje.