M’Cheyne Bible Reading Plan
1 Paul, en Apostel, nich fonn Mensche, uk nich derch Mensche, oba derch Jesus Christus, en Gott daem Foda dee am fomm Doot oppjewakjt haft,
2 en aul dee Breeda dee met mie sent, aun dee Jemeente en Galatsean:
3 Mucht Jnod en Fraed met junt senne fonn Gott onns Foda, en onns Herr Jesus Christus;
4 dee sikj hanjeef omm onnse Sinde haulwe, daut hee onns erut rade mucht fonn dise beese, jaeajenwoatje Welt, no Gott onns Foda sien Wele,
5 am jeheat aule Harlichkjeit enn aule Eewichkjeit! Amen.
6 Ekj wunnda mie daut jie so schwind daem felote ha dee junt beroope haft derch Christus siene Jnod, no en aundret Evanjeelium,
7 daut nich en aundret es; oba doa sent walkje dee junt trubble, en Christus sien Evanjeelium fedreihe.
8 Oba sogoa wan wie, oda en Enjel fomm Himel, en aundret Evanjeelium praedje sulle, bute daut waut wie junt jepraedicht ha, lot am feflucht senne.
9 So aus ekj ferhaea jesajcht ha, en nu wada saj, wan irjend waea junt en Evanjeelium praedicht bute daut waut jie jekraeaje ha, lot am feflucht senne.
10 Proow ekj nu Mensche oda Gott to beraede, oda feseakj ekj Mensche to jefaule? Wan ekj Mensche tom jefaule laewd, wudd ekj nich Gott sien Sklow senne.
11 Dan ekj moak junt bekaunt, Breeda, daut daut Evanjeelium daut ekj jepraedicht ha, nich no Mensche Oat es;
12 dan ekj ha daut nich fonn Mensche jekraeaje, ekj ha daut uk nich fonn Mensche jeleat, oba derch ne Oppenboarinj fonn Jesus Christus.
13 Dan jie ha fonn mien faeaja Waundel em Judentum jeheat, woo ekj bute Mote Gott siene Jemeente fefoljd, en proowd dee to fenichte,
14 en jinkj ferwauts emm Judentum meeha aus faele fonn miene Metjlieda enn mien Jeschlacht, en wea seeha iewrich enn miene Fodasch aeare Sitte.
15 Oba aus Gott daut jefoll, dee mie fonn miene Mutta aea Lief uterwaelt haud, en mie beroope haud derch siene Jnod,
16 sien Saen enn mie to oppenboare, daut ekj am to dee Heide praedje sull, unjahilt ekj mie nich met Fleesch en Bloot,
17 jinkj uk nich no Jerusalem no daen dee fer mie Apostel weare. Ekj jinkj wajch no Arabean, en kjeem donn trig no Damaskus.
18 Dree Yoa lota jinkj ekj no Jerusalem omm mie met Seephas to unjahoole, en bleef doa met am fa feftean Doag;
19 oba sach kjeene fonn dee aundre Apostel, buta Joakopp, daem Herr sien Brooda.
20 Nu waut ekj hia schriew, kjikjt! fer Gott, ekj leaj nich.
21 Donn kjeem ekj enn dee Ommjaeajent fonn Sierean en Tsilietsean.
22 Ekj wea oba enn dee Jemeente enn Judaea dee enn Christus sent, onnbekaunt.
23 See haude bloos jeheat daut dee, dee donn dee Jemeente fefolcht haud, nu daen Gloowe praedjd daen hee donn proowd to fenichte.
24 En see feharlichte Gott enn mie.
Dee 77 Psalm
To dän Haupt Musikaunt opp Jedutun.
1 Miene Stem es no Gott, un ekj schrie; miene Stem es no Gott, un hee horjcht no mie.
2 Enn dän Dach fonn miene Noot socht ekj däm Herr; miene Haunt goot ut enne Nacht, un wort nijch oone Jefeel; miene Seel leet sikj nijch treeste.
3 Ekj docht aun Gott, un sie jetrubbelt; ekj denkj no, un mien Jeist deit beschwieme.
4 Du jreepst miene Uage äare wajchte; ekj sie jetrubbelt, un ekj kaun nijch räde.
5 Ekj docht aun dee Doag fonn jeehäa, dee Joare fonn fegone Tiede.
6 Ekj woa aun mien Leet denkje enne Nacht; ekj woa met mien eajnet Hoat räde, un mien Jeist sorjfeltijch utforsche.
7 Woat dee Herr fa emma wajch schmiete; un woat Hee niemols wada gonstlijch senne?
8 Es sien Erboarme fa emma wajch? Haft sien Wuat Fälschlach jemoakt fa aule Jeschlajchte?
9 Haft Gott fejäte jnädijch to senne; haft hee sien leeftoljet Erboarme toojemoakt enn sien Oaja? Selah.
10 Un ekj säd: "Dit es miene Krankheit, dee Joare fonn dän Aulmajchtja siene rajchte Haunt."
11 Ekj woa däm Herr Gott siene Woakje behoole; sejchalijch woa ekj diene Wunndasch fonn Joare trigj behoole.
12 Ekj woa mie uk äwa aul diene Woakje bedenkje un woa jrebble äwa daut waut du deist.
13 O Gott, dien Wajch es enn Heiljchkjeit, wäa es Gott dee groot es soo aus du best?
14 Du best dee Gott dee Wundasch deit, du hast siene Krauft oppenboa jemoakt mank dee Felkja.
15 Du hast dien Folkj jerat derjch diene Macht, dee Säns fonn Joakopp un Joosef. Selah.
16 Dee Wotasch sage die, O Gott, dee Wotasch sage die; dee engste sikj; jo, daut Deepet deed tsetre.
17 Dee Wolkje deede Wota rut jeete; dee Himels jeewe ne Stem; un diene Fiele fluage rut.
18 Dee Stem fonn dien rummle enn dän Storm, Blitse deede dee Welt oppdache; dee Ead tsetad un scheddad.
19 Dien Wajch es enn dän See; un dien Stijch wea enn dee groote Wotasch; un diene Footstaupe sent nijch to weete.
20 Du deetst dien Folk leide derjch Mooses un Oant soo aus ne Häad Schop.
Copyright © 2001 by Elmer Reimer