Chronological
Ang Pag-ampo sa Tawo nga Nagaantos
102 Ginoo, pamatia ang akong pag-ampo.
Pamatia ang akong pagpangayo ug tabang kanimo.
2 Ayaw pagtago kanako sa panahon sa akong kalisod.
Pamatia ako kon motawag ako kanimo,
ug tubaga dayon ako.
3 Kay ang akong kinabuhi gakahanaw sama sa aso;
ang akong kabukogan daw gisunog.
4 Daw sagbot ako nga gitunob-tunoban ug nalaya;
ug nawad-an akog gana sa pagkaon.
5 Tungod sa akong kusog nga pag-agulo, bukog na lang ako ug panit.
6 Nagainusara ako sama sa langgam sa kamingawan
o sama sa ngiwngiw diha sa guba ug biniyaan nga dapit.
7 Dili ako makatulog;
sama ako sa langgam nga nagainusara sa atop sa balay.
8 Kanunay akong pakaulawan sa akong mga kaaway.
Gibiaybiay nila ako ug gigamit nila ang akong ngalan sa pagtunglo sa uban.
9 Wala na akoy kaon-kaon;
nagayaka na lang ako sa abo[a] ug naghilak,
10 tungod sa imong labihang kasuko kanako.
Daw sa imo akong gipunit ug gilabay.
11 Ang akong kinabuhi sama sa anino nga nagakahanaw.
Ug sama ako sa sagbot nga nagakalaya.
12 Apan ikaw, Ginoo, nagahari sa walay kataposan;
hinumdoman ka sa mga katawhan hangtod sa kahangtoran.
13 Kaloy-an mo na ang Zion,[b]
tungod kay miabot na ang gitagal nga panahon nga ipakita mo ang imong kaayo kaniya.
14 Kay kini nga siyudad gihigugma o gikabalak-an pa gihapon sa imong katawhan nga imong mga alagad bisan guba na kini.
15 Ang kanasoran motahod sa Ginoo;
ang tanang hari sa kalibotan motahod sa iyang gahom.
16 Kay patindogon pag-usab sa Ginoo ang Zion;
ipakita niya ang iyang gamhanang presensya.
17 Tubagon niya ang pag-ampo sa mga makalulooy;
dili niya ipakawalay-bili ang ilang pag-ampo.
18 Isulat kini alang sa umaabot nga mga henerasyon,
aron modayeg sila sa Ginoo:
19 Gitan-aw sa Ginoo ang kalibotan gikan didto sa iyang balaang dapit sa langit,
20 aron madungog niya ang mga pag-agulo sa iyang katawhan nga binihag
ug aron luwason ang iyang katawhan nga gihukman nga patyon.
21 Ug tungod niini, ang gipanghimo[c] sa Ginoo imantala sa Jerusalem,[d]
ug didto pagadayegon siya.
22 Mahitabo kini kon magtigom na ang mga katawhan gikan sa mga nasod ug mga gingharian sa pagsimba sa Ginoo.
23 Anaa pa lamang ako sa tunga-tunga sa akong kinabuhi,
apan gihimo na akong maluya sa Ginoo;
gipamub-an niya ang akong kinabuhi.
24 Busa miingon ako:
“O Dios ko nga nagakinabuhi sa walay kataposan, ayaw una kuhaa ang akong kinabuhi sa dili pa ako matigulang.
25 Kaniadto gibuhat mo ang kalibotan ug ang kalangitan.
26 Kini sila mangawala apan ikaw magpadayon sa gihapon.
Magabok silang tanan sama sa bisti.
Ilisan mo sila sama sa bisti ug mawala sila.
27 Apan ikaw mao lang sa gihapon;
wala kay kataposan.
28 Ang mga kaliwat sa imong mga alagad magkinabuhi nga luwas sa katalagman ug imo silang bantayan.”
Ang Gugma sa Ginoo
103 Dayegon ko gayod ang Ginoo.
Dayegon ko siya sa iyang pagkabalaan[e] sa tibuok kong kinabuhi.
2 Dayegon ko gayod ang Ginoo,
ug dili ko gayod kalimtan ang iyang kaayo.
3 Gipasaylo niya ang tanan kong sala,
ug giayo niya ang tanan kong balatian.
4 Giluwas niya ako gikan sa kamatayon,
ug gipanalanginan niya ako sa iyang gugma ug kalooy.
5 Gitagbaw niya ako sa maayong mga butang samtang ako nagakinabuhi,
aron nga magpabilin akong batan-on ug kusgan sama sa agila.
6 Nagahukom ang Ginoo dapig sa tanang dinaog-daog;
ginahatagan niya sila ug hustisya.
7 Gipadayag niya ang iyang pamaagi kang Moises
ug gipakita niya sa katawhan sa Israel ang iyang gamhanang mga buhat.
8 May kahangawa siya ug maloloy-on;
mahigugmaon siya ug dili daling masuko.
9 Dili siya magsigeg pang-akusar,
ug dili molungtad ang iyang kasuko.
10 Wala niya kita siloti sa angay nga silot sa atong mga sala.
11 Kay maingon nga dili masukod ang gilay-on sa langit ug sa yuta,
dili usab masukod ang kadako sa iyang paghigugma ngadto sa mga nagatahod kaniya.
12 Gipahilayo niya ang atong mga sala gikan kanato,
sama sa gilay-on sa sidlakan gikan sa kasadpan.
13 Ug maingon nga ang usa ka amahan malooy sa iyang mga anak,
malooy usab ang Ginoo sa mga nagatahod kaniya.
14 Kay nasayod siya kon giunsa niya kita paghimo.
Gihinumdoman niya nga gihimo kita gikan sa abog.
15 Ang kinabuhi natong mga tawo sama sa sagbot.
Motubo ug molambo sama sa bulak sa uma.
16 Unya mohuyop ang hangin niining bulaka,
ug mahanaw kini ug dili na makita.
17-18 Apan walay kataposan ang gugma sa Ginoo sa mga nagatahod kaniya, sa mga nagatuman sa iyang kasabotan, ug sa mga nagahinumdom sa pagtuman sa iyang mga sugo.
Ug ang iyang kaayo mopadayon hangtod sa ilang mga kaliwat.
19 Gipahimutang sa Ginoo ang iyang trono didto sa langit, ug nagahari siya sa tanan.
20 Dayega ninyo ang Ginoo, kamong gamhanan niyang mga anghel nga nagapamati ug nagatuman sa iyang mga pulong.
21 Dayega ninyo ang Ginoo, kamong tanan nga iyang langitnong mga binuhat nga nagaalagad kaniya ug nagatuman sa iyang kabubut-on.
22 Dayega ninyo ang Ginoo, kamong tanan nga iyang mga binuhat sa tanang dapit nga ubos sa iyang paggahom.
Dayegon ko gayod ang Ginoo!
Pagdayeg ngadto sa Dios nga Magbubuhat
104 Dayegon ko gayod ang Ginoo.
Ginoo nga akong Dios, gamhanan ka gayod.
Ang imong pagkadungganon ug pagkahalangdon daw mao ang imong bisti.
2 Gitabonan mo ang imong kaugalingon sa kahayag nga daw sa bisti
ug gibukhad mo ang langit nga daw sa tolda.
3 Gitukod mo ang imong puloy-anan ibabaw pa sa kawanangan.
Gihimo mo ang mga panganod nga imong karwahe,
ug nagasakay ka nga ginapalid sa hangin.
4 Gihimo mong imong mga mensahero ang hangin,
ug ang nagadilaab nga kalayo imong sulugoon.
5 Gipahimutang mo ang kalibotan sa iyang pundasyon,
ug dili kini matarog hangtod sa kahangtoran.
6 Daw panapton nga gitabon mo ang tubig sa kalibotan,
ug milapaw kini sa mga bukid.
7 Sa nagadahunog mong pagmando, mipahawa ang tubig.
8 Ug midagayday sila sa mga bukid ug sa mga kapatagan,
ug sa uban pang mga dapit nga giandam mo alang kanila.
9 Gibutangan mo silag mga utlanan nga dili nila malapawan,
aron dili nila malunopan pag-usab ang kalibotan.
10 Gipatubod mo ang mga tuboran diha sa mga yuta,
ug midagayday ang tubig taliwala sa mga bakilid.
11 Busa ang tanang ihalas nga mga hayop, apil ang ihalas nga mga asno, nakainom.
12 Ug duol didto sa tubig, adunay salag ang mga langgam, ug sa mga sanga sa kahoy nanag-awit sila.
13 Gikan sa imong puloy-anan sa langit, gipaulanan mo ang mga bukid.
Ug tungod niining imong gihimo, nakadawat ug panalangin ang kalibotan.
14 Gipatubo mo ang mga sagbot alang sa mga mananap,
ug ang mga tanom alang sa mga tawo
aron may makaon sila gikan sa ilang mga abot—
15 may bino nga makalipay kanila,
may lana nga makapasinaw sa ilang dagway,
ug may pan nga makapabaskog kanila.
16 Natubigan pag-ayo ang mga kahoyng sedro sa Lebanon nga ikaw mismo ang nagtanom.
17 Didto nagasalag ang mga langgam,
ug ang mga langgam nga tabon nagasalag sa mga kahoy nga sipres.
18 Ang ihalas nga mga kanding nagapuyo sa taas nga mga bukid,
ug ang mga gagmayng mananap nga daw koneho nanago sa mga kabatoan.
19 Gibuhat mo ang bulan isip ilhanan sa panahon;
ug ang adlaw gipasalop mo sa hustong oras.
20 Gihimo mo ang kangitngit;
ug pagkagabii manggawas ang daghang mga mananap sa kalasangan.
21 Magngulob ang mga liyon samtang mangita sa pagkaon nga gihatag mo kanila.
22 Pagsidlak sa adlaw mobalik sila sa ilang tagoanan ug didto mamahulay.
23 Ang mga tawo manggawas sa ilang mga balay sa pagtrabaho hangtod sa pagsalop sa adlaw.
24 Ginoo, pagkadaghan sa imong mga gipanghimo!
Gihimo mo silang tanan sumala sa imong kaalam.
Ang kalibotan napuno sa imong mga binuhat.
25 Ang dagat labihan kalapad,
ug dili maihap ang mga binuhat nga nagpuyo niini, dagko ug gagmay.
26 Ang mga barko nagalawig niini,
ug ang Leviatan nga imong binuhat maglangoy-langoy usab niini.
27 Ang tanang buhing binuhat nagasalig kanimo sa paghatag kanila sa ilang pagkaon sa panahon nga kinahanglanon nila kini.
28 Gihatagan mo sila ug pagkaon ug ila kining gikaon,
ug nangabusog sila.
29 Apan kon pasagdan mo sila, mangahadlok sila;
kon kuhaon mo ang ilang gininhawa, mangamatay sila ug mobalik sa yuta nga maoy ilang gigikanan.
30 Unya ipadala mo ang imong Espiritu ug adunay bag-ong binuhat pag-usab sa kalibotan.
31 Hinaut nga ang imong gahom, Ginoo, magpadayon sa walay kataposan.
Hinaut nga malipay ka sa imong gipanghimo.
32 Kon tutokan mo ang kalibotan, matay-og kini.
Kon hikapon mo ang mga bukid, moaso kini.
33 Awitan ko ang Ginoo sa tibuok kong kinabuhi.
Awitan ko ug mga pagdayeg ang akong Dios samtang may kinabuhi pa ako.
34 Hinaut nga malipay siya sa akong pagpamalandong.
Magkalipay ako diha sa Ginoo;
35 apan hinaut nga malaglag ug mahanaw gikan sa kalibotan ang mga tawong daotan ug ang mga makasasala.
Dayegon ko gayod ang Ginoo.
Dayega ang Ginoo!
Ang Pulong Sa Dios (Cebuano New Testament) Copyright © 1988, 2001 by International Bible Society® Used by Permission. All rights reserved worldwide.