Chronological
Dee 89 Psalm
En Jedijcht von Etom dee Ezrahiet.
1 Ekj woa fa emma fonn däm Herr Gott sien Erboarme sinje; ekj woa diene Truheit behaupte met mien Mul to aule Jeschaljchte.
2 Dan ekj ha jesajcht: "Erboarme saul fa emma oppjebut woare; du saust diene Truheit enne Himels bestädje.
3 Ekj ha en Bunt jemoakt met mien Uterwälda; ekj ha jeschwuare to mien Uterwaelda.
4 Ekj woa dien Some fa emma bestädje; en woa dien Troon oppbuhe to aule Jeschaljchte. Selah.
5 En dee Himels woare diene Wunndasch danke, O Herr Gott; uk diene Truheit enn dee heilje äare Fesaumlunj.
6 Dan wäa enne Himels kaun feklikjt woare met däm Herr Gott; wäa mank dee Majchtje kaun fejlikjt woare met däm Herr Gott?
7 Gott es em groote to ferjchte enn dee Heilje äare Fesaumlunj; un jeleeft mank aul dän romm Am.
8 O Aulmajchtja Herr Gott, wäa es en Majchtja Herr Gott soo aus Du best; diene Truheit es runt omm Die.
9 Du deist dän See äare Stolltheit rejiare; wan dee Walle huach opphäwe, deist Du dän stelle.
10 Du hast Rahab enn bieta jebroake soo aus eena dee doot jemoakt es; Du hast diene Fiend festreit met Dien majchtja Oarm.
11 Dee Himels sent dient, un dee Ead es dient – dee Welt un äa Follet – Du hast dee jejrint.
12 Du hast daut Nuadet un daut Siedet erschauft; Tabor un Herman freihe sikj enn Dien Nome.
13 Du hast en majchtja Oarm; diene Haunt es stoakj, diene rajchte Haunt es huach.
14 Jerejcht en Jerajchtijchkjeit sent dee Grunt fonn dien Troon; Erboarme en Woarheit gone fer dien Jesejcht.
15 Jesäjaent es daut Folk dee daut froohet Jelud erfoaren; O Herr Gott, dee sele enn daut Lijcht von dien Jesejcht waundle.
16 Dee sele sikj fa emma enn dien Nome freihe; un dee sent oppjehowe enn Diene Jerajchtijchkjeit.
17 Dan Du best dee Harlijchkjeit fonn äare Karuft; derjch dien Gonst deist Du onns Huarn opphäwe.
18 Dan dee Herr Gott es onns Shilt, un Iesrael äa Heilja es onns Kjeenijch.
19 Donn deetst Du enn ne Wisjoon to dien Heilja raede; en Du sätst, "Ekj ha Help oppjelajcht opp en Majchtja; ekj ha en Uterwälda oppjehowe fonn mank daut Folkj.
20 Ekj ha mien Deena Doft jefunje; ekj ha am enjesaulft met miene heilje Eelj.
21 Miene Haunt saul met am faust jemoakt woare; un mien Oarm woat am stoakj moake.
22 En Fient woat nijch jäajen am kome, oda däm Gottloosa sien Sän am tualeide.
23 Un ekj woa siene Fiend dolschlone fer am, un dän ploage dee am hause.
24 Oba Miene Truheit un Mien Erboarme sent met am, un sien Huarn saul oppjehowe woare enn mien Nome.
25 Un ekj woa siene Haunt enn dän See stale, un siene rajchte Haunt enn dee Riefasch.
26 Hee woat to mie schriee: "Mien Foda, Du best mien Gott un dee groota Steen von miene Radunk.
27 Un ekj woa am mien Easchtjebuarna moake; hejcha aus dee Kjeenije oppe Ead.
28 Ekj woa mien Erboarme fa emma hoole; un mien Bunt saul met am faust senne.
29 Ekj ha sien Some fa emma bestädijcht, un sien Troon soo aus dee Himels Doag.
30 Wan siene Kjinje mien Jesats felote, un nijch enn miene Jerejchte waundle;
31 Wan dee Miene Jerejchte felote, un doone nijch miene Aunkommendearunje hoole;
32 dan woa ekj äare Gottloosijchkjeit beseakje met dee Stang, un äare Sind met Striepe.
33 Oba ekj woa mien Erboarme nijch wajch name fonn am, un ekj woa nijch faulsch senne enn miene Truheit.
34 Ekj woa mien Bunt nijch bräakje, un woa daut nich endre daut fonn miene Leppe kjemt.
35 Eemol ha ekj bie miene Heilijchkjeit jeschwuaren, Ekj woa nich to Doft leaje.
36 Sien Some saul fa emma senne, un sien Troon soo aus dee Sonn fer mie.
37 Soo aus dee Mon, daut saul fa emma un emma senne, un en trua Zeij emm Himel.
38 Oba Du hast onns wajch jeschmäte, un onns aufjesajcht; Du best oajalijch jewast met dien Ennjesaulwda.
39 Du hast die wajch jedreit fonn dän Bunt met dien Deena; du hast siene Kroon no de Ead jeschmäte un hast dän to Schaunde jemoakt.
40 Du hast aul siene Hakje dol jebroake; dan du hast siene Fastinje ferinjneat.
41 Aule dee bie dän Wajch febie gone doone am plindre; hee es en Fluch to siene Nobasch.
42 Du hast dee Fiend äare rajchte Haunt oppjestalt; aul siene Fiend freihe sikj.
43 Du hast sien Schweat stomp jemoakt, un hast am nich jeholpe em Kjrich.
44 Du hast siene Harlijchjkjeit aufjerschnäde un hast sien Troon no de Ead jeschmäte.
45 Du hast siene Jugent kjarta jemoakt; Du hast am met Schaund bedakjt. selah.
46 O Herr Gott, woo lang woascht Du die festäakje? Saul dien Oaja fa emma soo brenne aus Fia?
47 Behool woo kort mien Läwe es; fa waut fonn nutslooset hast Du dee Menschesäns erschauft?
48 Waut fonn Mensch kaun läwe un nich dän Doot seene? Saul hee siene Seel rade fonn dee Hal? Selah.
49 O Herr, wua sent diene fäaje leeftolijchkjeite dee Du to Doft schweare deetst enn diene Truheit?
50 O Herr, behool daut Fäaschmiete to diene Deene; daut Beleidje daut ekj enn Bossem fonn fäle erfoare doo;
51 met woont Diene Fiend jeflucht ha, O Herr Gott, met woont dee dien Ennjesaulwda siene Footstaupe feflucht ha.
52 Jesäajent sie dee Herr Gott fa emma; Amen en Amen!
Dee 96 Psalm
1 O sinjt to däm Herr Gott en niehet Leet, sinjt to däm Herr Gott enn dee gaunse Ead.
2 Sinjt to däm Herr Gott; säajent sien Nome, doot fonn siene Radunk räde dach fa dach.
3 Rät fonn siene Harlichkjeit mank dee Natsjoone, siene Wundasch mank aul dee Mensche.
4 Dan dee Herr Gott es groot, un saul em groote jepriest woare; Am es meeha to ferchte aus aule aundre Jetta.
5 Dan aul dee Felkja äare Jetta sent mau Aufjetta; oba dee Herr Gott haft dän Himmel jemoakt.
6 Ea un Madastichkjeit sent fer am; Macht un Straumet sent enn sien Fesaumlunghus.
7 Jäft to däm Herr Gott, O Famieljes fonn Menschheit; jäft Harlichkjeit un Macht to däm Herr Gott.
8 Jäft dee Harlichkjeit to däm Herr Gott dee sient es; brinjt en Opfa un komt no sien Hoff.
9 O doot däm Herr Gott aunbäde enn daut straumet fonn Heilichkjeit; dee gaunse Welt saul fer Am zetre.
10 Sajcht mank de Natsjoone, de Herr Gott rejiat; un, dee Welt saul bestädicht woare, daut saul nich wieda reakje; Hee woat dee Felkja rechte enn Opprejchtijchkjeit.
11 Lot dän Himmel sikj friehe, un lot dee Ead froo senne; lot dän See roare, un aul daut Follet.
12 Lot daut Felt froo senne, un aules waut doa benne es; dan dee Beem emm Woolt selle Froo senne
13 fer däm Herr Gott; dan Hee kjemt; Hee kjemt dee Welt to rejchte; Hee woat dee Welt rejchte met Jerajchtichkjeit, un dee Felkja met siene Woarheit.
Dee 100 Psalm
En Psalm von Dank
1 Jubelt met Freid to däm Herr Gott, aul jie Lenda.
2 Doot däm Herr Gott aunbäde met Freid; komt fer am met froohet Jesank.
3 Jie selle weete daut dee Herr Gott, Gott es; Hee haft onns jemoakt un nich wie onns selfst – sien Folkj un dee Shop fon siene Weid.
4 Komt enn siene Puate enenn met Dankjebäd; un sien Hoff met Preis; siet dankboa to am, säajent sien Nome.
5 Dan dee Herr Gott es goot, siene Erboarme es eewijch, un siene Truhoatje Leew fon eene Jennerazion to dee näakjste Jennerazion.
Dee 101 Psalm
En Psalm von Doft
1 Ekj woa sinje fonn Erboarme un Jerejcht; to die, O Herr Gott, woa ekj Preis sinje.
2 Ekj woa mie Weis benäme enn en follkomna Wajch; O waneeha woascht du no mie kome? Ekj woa enn daut opprechtjet fonn mien Hoat waundle enne med fonn mien Hus.
3 Ekj woa kjeen Beeset fer miene Uage stale; ekj ha dee Beese äare Oabeit jehausst dee auntsied dreihe, daut saul sikj nich faust moake aun mie.
4 En fekjeaded Hoat saul fonn mie wajch gone; ekj woa nich Beeset weete.
5 Wäaemma schlacht rät fonn sien Noba hinjarijsch, däm woa ekj aufschniede; ekj woa däm nich toch lote dee sikj huach acht un en stoltet Hoat haft.
6 Miene Uage woare opp dän senne dee opprejchtich sent em Launt, soo daut dee kjenne met mie senne; dee enn en follkomna wajch waundle selle mie deene.
7 Wäa Faulschheit wirkjt saul nich enn mien Hus Läwe; dee Läajes rät saul nich bestädijcht woare fer miene Uage.
8 Ekj woa aul dee Beese enn daut Launt aufschniede, soo daut ekj aul dän, dee Beeset oabeide aufschniede woat ut däm Herr Gott siene Staut.
Dee 105 Psalm
1 O jäft Dank to däm Herr Gott; roopt sien Nome aun; moakt siene Woakje bekaunt mank dee Mensche.
2 Sinjt to Am; sinjt Preis to Am; räd fonn siene Wundasch.
3 Doot enn sien heilje Nomen harlijche; lot dän dee däm Herr Gott seakje sikj friehe.
4 Seakjt däm Herr Gott un siene Macht; seakjt sien Jesejcht oone Enj.
5 Behool dee Wundasch dee Hee jedone haft; siene Wundateakjens, un Jerejchte ut sien Mul.
6 O jie Obrahaum sien Some; O jie Joakopp Säns, siene Utjewälde.
7 Hee es dee Herr Gott onns Gott; siene Jerejchte sent enn aule Welt;
8 Hee haft sien Bunt behoole fa emma; daut Wuat daut hee befool to dusent Jennerazione;
9 daut Hee met Obrahaum muak, sien Eit to Isaak;
10 un Hee deed daut jrinde met Joakopp fa en Fäaschreft, to Israel fa en eewja Bunt.
11 un säd: "To die woa ekj daut Kanaan Launt jäwen, daut Loos aus dien Oafgoot,"
12 aus dee noch mau weinijch enn Numma weare; seeha weinijch, un Framde enn daut Launt,
13 un see jinje fonn Nazion no Nazion; fonn een Kjeeenichrikj no en aundret Folkj.
14 Hee erlaubd kjeen Maun an to bedrekje; jo, Hee deed Kjeenije dodle omm äa haulwe;
15 un säd: "Doot mien Enjesaulwda kjeen Schode," un, "doot miene Profeete kjeen Schode."
16 Un hee brocht ne Hungaschnoot no daut Launt; Hee bruak daut gaunset Häakunft fonn daut Broot.
17 Hee schekjt an en Maun feropp – Josef, däm aus en Sklow fekoft wort;
18 Siene Feet deede am wee wäajen dee Kjäde; siene Seel wia soo aus Iesa,
19 bott sien Wuat kjeem; däm Herr Gott sien Wuat deed am proowe.
20 Dee Kjeenijch schekjt un muak am loos, en Harscha äwa daut Folkj, un muak am frie.
21 Hee muak am Herr äwa sien Hus, en Harscha äwa aules daut hee eajend;
22 Siene Ferschte faust to binje no sien Welle, un siene Elteste Weisheit enn to leare.
23 Israel kjeem uk no Iejipte; un Joakopp wond enn Ham sien Launt.
24 En sien Folkj femead sikj seeha, un muak am stoakja aus siene Fiend.
25 Hee dreid äa Hoat sien Folkj to huasse, un lestich met siene Deena to haundle.
26 Hee schekjt sien Deena Mooses; Oant däm Hee jewält haud.
27 Dee deede Dinja fonn siene Wunda mank an, un Wundateakjens enn daut Ham Launt.
28 Hee schekjt Dunkelheit, un muak daut Diesta; un dee weare nich jäajenaun to sien Wuat.
29 Hee dreid äa Wota to Bloot un brocht äare Fesch omm.
30 Daut Launt schwoarmd met Pogge enn dee Kjeenije äare Stowe.
31 Hee räd, un schwoarme Fleaje kjeeme; un Moschkje enn äare Jrense.
32 Hee jeef an Hoagel fa Räajen, flaumendet Fia enn äa Launt.
33 Hee schluach uk äare Wienranke, un äare Fiejenbeem, un bruak dee Beem enn äare Omjäajende.
34 Hee räd, un Heischrakje kjeeme, un Warm oone Enj,
35 un dee aute aul dee Plaunte enn daut Launt; un dee aute daut Frucht fonne Ead.
36 Hee schluach uk aul dee Easchtjebuarne enn daut Launt; daut easchte Frucht fonn aul äare Macht.
37 Un he leid an rut met Selwa un Golt; un doa wia nich eena dee stolpad mank äare Jeschlachte.
38 Iejipte wia froo aus see wajch jinje, dan äare Forcht wia opp an jefolle.
39 Hee spreed ne Wolkj fa äa bedakje, un Fia an Lijcht to jäwe enne Nacht.
40 Hee fruach, un Hee jeef jacht Fäajel, un deed an tofräd stale met Äte fomm Himmel.
41 Hee muak dän Steen op, un Wota rand rut; see jinje enn dreaje Städe soo aus en Riefa.
42 Dan hee behilt sien heiljet Wuat, un Obrahaum sien Deena;
43 Un Hee brocht sien Folkj rut met Freid, siene Utjewälde met Freid;
44 un Hee jeef an dee Nazione äare Lenda; un see deede dee Oabeit oawe fonn dee Felkja,
45 soo daut dee siene Fäaschrefte beoobachte wudde un siene Jesatse hoole, Preis to däm Herr Gott.
Dee 132 Psalm
En leet fonn nehejcht gone.
1 O Herr Gott, jeff Oobacht opp Doft met aul sien Älend;
2 woo hee schwua to däm Herr Gott; hee muak en Fespräakje to Joakopp sien Majchtja;
3 Wan ekj enn daut Zelt fonn mien Hus go, wan ekj mie dol laj opp mien Bad;
4 wan ekj Schlop jäw to miene Uagelette;
5 fer däm daut ekj ne Städ ut seakj fa däm Herr Gott, ne Wonstäd fa Joakopp sien Majchtja –
6 See, wie ha doa fonn jeheat bie Efrata, wie funje daut enn dee Flekje emm Woolt;
7 wie woare enn sien Zelthus enenn gone, wie woare bie siene Footbenkj aunbäde.
8 Sto opp, O Herr Gott, enn diene Ru enenn; Du, un dee Arjche fonn diene Macht;
9 lot diene Prieste met Jerjajchtijchkjewit jekjleet senne; un lot diene Heilje juble fa Freid.
10 Drei dien Jesejcht nijch wajch fonn dien Ennjesaulwda omm dien Deena Doft sien haulwe.
11 Dee Herr Gott haft jeschwuare to Doft enn Woarheit; Ekj woa fonn daut Frucht fonn dien Lief opp dän Troon sate fa die.
12 Wan diene Säns mien Bunt hoole woare, un miene Zeijchnisse dee ekj an leare woa, dan woare diene Säns uk opp dien Troon sette fa emma.
13 Dee Herr Gott haft Zion jewält; Hee haft daut felangt siene Wonstäd to senne.
14 Dit es miene Rustäd bott fa emma; Ekj woa doa wone, dan daut es mien Felange.
15 Ekj woa sejchalijch äa Äte säajne; ekj woa äare Oame tofräd stale met Äte.
16 Un Ekj woa äare Priesta kjleede met dee Radunk, un äare Heilje woare sejchalijch juble.
17 Ekj woa Doft sien Huarn wause moake; Ekj ha ne Laump reed jemoakt fa mien Ennjesaulwda.
18 Ekj woa siene Fiend bekjleede met Schaund, oba sien Kroon saul opp am schiene.
Copyright © 2001 by Elmer Reimer