Print Page Options
Previous Prev Day Next DayNext

Beginning

Read the Bible from start to finish, from Genesis to Revelation.
Duration: 365 days
Ang Pulong Sa Dios (APSD-CEB)
Version
Habakuk 1-3

Ang panag-na nga nadawat ni Habakuk ang propeta.

Reklamo ni Habakuk

Hangtud kanus-a Ginoo ako mosangpit kanimo ug pakitabang, apan wala ka maminaw, o motu-aw pagdaug-daug, apan wala ka moluwas? Nganong patan-awon man ko nimo sa inhustisya? Nganong imo man gipasagdan ang sayup nga binuhatan? Kalaglagan ug pagdaug-daug nia uban nako, adunay kasamok, ug midagsang ang panagbingkil. Busa ang balaod paralisado, ung ang hustiya dili gyud modaug. Ang mga dautan mitago sa sidsid sa mga matarong aron ang hustisya malubag.

Ang Tubag sa Ginoo kang Habakuk

Tan-awa ang kanasuran ug bantayi ug labihan kang mahingangha. Kay dunay koy buhaton sa imong mga adlaw nga dili ka makatuo, bisan kon suginlan ka. Akong iisa ang mga taga Babilonia, ang walay kaluoy ug bangis nga mga tawo, nga mosilhig sa tibuok kayutaan aron ilogon ang mga poloy-anan nga dili ilaha. Sila ang gikahadlokan ug gikalisangan nga mga katawhan; sila ang balaud sa ilang kaugalingon ug nagapataas sa ilang dungog. Ang ilang mga kabayo mas tulin pa kaysa leopardo, bangis pa kaysa mga lobo sa kilumkilom. Ang ilang mga kabalyero kusog nga modagan sa unahan, ang ilang mangabayo gikan pa sa halayo. Mulopad sila sama sa agila mosakdak sa pagkaon. Sila mianhi uban ang tinguha sa pagdaug-daog. Ang ilang panon moabante sama sa hangin sa disyerto, ug gitaok niya ang mga binilanggo sama sa mga balas. 10 Sila nagbugalbugal sa mga hari ug nangyam-id sa mga nagdumala. Sila mangatawa sa mga gilig-on nga siyudad, kay magtukod man sila agianan aron pagsikop kanila. 11 Unya silhigon nila sama sa hangin nga moagi ug mopadayon sad-an nga mga tawo kang kansang kusog mao ang ilang ginoo.

Ikaduhang Reklamo ni Habakuk

12 Ginoo dili ba ikaw walay kinutoban? Akong Dios, ang nagainusarang Balaan, dili gayud ka mamatay. Ikaw Ginoo, mitudlo kanila aron ipakanaug ang hukom. Ikaw, akong Bato. Giordinahan mo sila aron mosilot. 13 Imong mga mata balaan kaayo nga molantaw sa dautan. Dili nimo tugotan ang dautanng binuhatan. Nganong imong gitugotan ang mga malimbongon? Nganong nagpakahilulom ka man samtang ang dautan milamoy niadtong kadtong mas tarong pa kanila? 14 Gihimo nimo ang mga tawo sama sa mga isda, sama sa mananap sa dagat nga walay modumala. 15 Ang dautan nga kaaway mobira nilang tanan pina-agi ug mga pasol, mosawo kanila pinaagi sa mga pukot. Gitipon niya pinaagi sa dakong pukot; ug sila magmaya ug malipay. 16 Busa mohalad siya sa iyang pukot, ug magsunog siyag insenso sa iyang dakong pukot, kay sa iyang pukot nagpuyo siya sa kaharuhay ug naglipay siya sa piniling pagka-on. 17 Siya ba magpadayon nalang sa pagkuha diha sa iyang pukot, nagalaglag sa mga nasud nga walay kaluoy?

Mobarog ako sa akong bantayanan ug magpahimutang ako diha sa mga tore; ako motan-aw aron pagsuta kon unsay iyang isulti kanako, ug unsa nga tubag ang akong ihatag niining mga reklamo.

Ang Tubag sa Ginoo

Ug ang Ginoo mitubag, “Isulat ang gipadayag himoa kini klaro sa papan nga bato, aron ang mensahero modagan uban niini. Kay ang gipadayag magpaabut sa gitakda nga panahon; nagsulti kini mahitungod sa katapusan ug dili kini mapamatud-an nga bakak. Bisan tuod madugay kini, paabuta kini; muabut gayud kini ug dili malangay. Lantawa ang mga kaaway mapagarbohon; ang iyang tinguha dli tarong-apan ang matarong nga tawo mabuhi sa pagkamatinud-anon. Tinuod, ang bino moluib kaniya; siya aroganti ug dili makapahulay. Tungod kay siya hakog sama sa lubnganan, ug sama sa kamatayon dili gayud matagbaw, iyang gitipon diha niya ang kanasuran ug gihimo niyang binihag ang tanang katawhan. Dili ba ang tanan magatamay man niya uban ang bugal-bugal ug panghimaraot. Nagaingon, ‘Alaot sila nga nagatigom sa kinawat nga mga butang ug naghimo niyang sapian pinaagi sa pangilkil. Hangtud kanus-a man sila magpadayon.’

“Dili ba unya ang inyong tig-pautang mobangon? Dili ba sila unya momata ug mopakurog ninyo? Ug unya sila mahimo kaninyo nga inyong makaon. Kay inyong gikurakot ang inyong kanasuran, ang mga tawo nga nahabilin mokarakot sab nimo. Kay ikaw imong gipaagas ang dugo sa tawo; imong giguba ang yuta ug ang mga siyudad ug ang tanan niini.”

“Alaot siya nga nagtukod ug balay gikan sa dili maayong kinitaan, nagpahiluna sa iyang saag sa itaas aron lang makalingkawas sa pagkupot sa kalag-lagan! 10 Imong giplanohan ang pagkaguba sa mga tawo, nagpaka-ulaw sa imong balay ug nagpildi sa imong kinabuhi. 11 Ang mga bato sa paril mosinggit, ug ang mga sagbayan sa gitrabahong kahoy mopalanug niini.

12 “Alaot siya nga nagtukod sa siyudad diha sa gipaagas nga dugo, ug nagaugmad sa lungsod sa inhustisya. 13 Dili ba nga ang Makagagahum nga Dios mao may Naglatid niini. Nga ang paghago sa tawo sugnod lang alang sa kalayo, nga ang kanasuran naningkamot alang sa wala?” 14 Kay ang kalibotan mapuno sa kahibalo sa himaya sa Ginoo ingon nga ang tubig nagtakob sa kadagatan.

15 “Alaot siya nga naghatag ug mainom sa iyang silingan, gibubo sa sudlanang panit sa bino hangtud nga kini mahubog, haron siya makatan-aw sa hubo niining lawas. 16 Mapuno ikaw sa kaulawan inay sa himaya. Karon na usab ang imong turno! Inom ug ang imong pagkahubo ipadayag. Ang kupa gikan sa tuong kamot sa Ginoo, miabot sa palibot nimo, ug ang kaulawan motakub sa imong himaya. 17 Ang kapungot nga imong gibuhat sa Lebanon makapahingangha kanimo, ug ang kadaut sa mga hayupan makapahadlok kanimo. Kay gipaagasan mo ug dugo sa tawo; kay gilumpag mo ang kayutaan ug mga siyudad ug ang tanan niini.

18 “Unsa may kapuslanan sa idolo nga gikulit sa magkukulit? O imahen nga nagtudlo ug bakak? Kay siya nga naghimo niini misalig sa iyang hinimo; naghimo siya ug idolo nga dili makasulti. 19 Alaot siya nga moingo sa kahoy, dali ug pagpakabuhi, o sa walay kinabuhi nga bato, pagmata! Makahatag ba kini ug paggiya? Giputos kini bulawan ug plata; wala kini gininhawa. 20 Ang Ginoo anaa sa iyang balaang templo. Itugot nga ang tibuok kalibutan magpakahilum sa iyang atubangan.”

Ang Pag-ampo ni Habakuk

Pag-ampo ni Habakuk ang Propeta.[a]

Ginoo nadungog nako ang imong kabantugan. Mobarog ako sa pagyukbo sa imong nahimo, Ginoo. Ibalik kini sa among panahon, sa among takna ipaila kini; sa kapungot hinumdumi ang kaluoy.”

“Ang Dios miabot gikan sa Teman, Ang Labing Balaan gikan sa bukid sa Paran. Ang iyang himaya mitakob sa kalangitanug ang mga pagdayig mipuno sa kalibotan.” Ang iyang kabantugan sama sa pagsaka sa adlaw bidlisiw mikidlat sa iyang mga kamot; diin ang iyang gahum gitagoan. Ang katalagman niadto sa iyang atubangan; mga peste misunod sa iyang mga lakang. Siya mibarug, ug nauyog ang kalibotan; siya mitan-aw, ug mipakurog sa kanasuran sa kalibutan. Ang karaang kabukiran nagupok, ug ang tigulang na kaayo nga mga bungtod nangatumpag-apan siya nagapadayon sa kahangturan. Nakita ko ang mga tolda sa Kushan sa kalisod. Ang puloy-anan sa Median naghig-waos.

8-9 “Nasuko ka ba sa kasapaan, Ginoo? Ang imo bang kapungot sa agos sa tubig? Napungot ka ba sa kadagatan sa dihang misakay ka sa imong mga kabayo ug ang imong mga karwahi sa kadaogan.” Imong gipadayag ang imong pana, gitawag mo ang gapasan sa pana, gipikas mo ang kalibotan pinaagi sa sapa. 10 Ang bukid nakakita kanimo ug daw lawas nga nalubag. Ang sulog sa tubig mibanlas kanimo; ang kinahiladman midaguok ug miisa sa iyang balud paitaas. 11 “Ang adlaw ug ang buwan nagpakahilum didto sa kalangitan sa pagkidlap sa imong nagalupad mong mga pana, sa pagkidlat sa nagasidlak mong mga bangkaw.” [b]

12 “Sa imong kapungot milatas ikaw sa kalibotan ug sa imong kasuko gilain nimo ang kanasuran. 13 Mitungha ikaw aron ipalingkawas nimo ang imong katawhan, aron luwason mo ang imong dinihogan. Gidugmok nimo ang pangulo sa yuta sa kadautan, gihuboan mo siya gikan sa ulo ngadto sa tiil. 14 Uban sa kaugalingong niyang bangkaw gitusok mo ang iyang ulo. Sa dihang ang iyang mangugubat misulong aron pagsalibwag kanamo. Nagpanglaway ingon sa mulamoy sa makaluluoy nga anaa sa ilang gitagoan. 15 Uban sa kaugalingong niyang bangkaw gitusok mo ang iyang ulo. Sa dihang ang iyang mangugubat misulong aron pagsalibwag kanamo. Nagpanglaway ingon sa mulamoy sa makaluluoy nga anaa sa ilang gitagoan.”

Ang Reaksyon ni Habakuk sa Gipadayag sa Ginoo Kaniya

16 Nakadungog ako ug ang kasing-kasing ko daw gidukdok, ang akong mga ngabil mikurog sa tingog niini. Kadaut miabot sa akong mga bukog, ug ang akong mga tuhod miuyog, Apan ako magpaabut sa adlaw sa katalagman sa nasud nga misakop kanamo. 17 Bisan kong ang kahoyng igera dili na mamuak, ug wala nay ubas sa kaparasan, bisan kon ang abut sa olibo mapakyas ug ang kayutaan dili na mohatag sa iyang pagkaon, bisan kon wala nay karnero diha sa toril, ug wala nay baka sa iyang butanganan, 18 Apan ako magakalipay diha sa Ginoo, magmalipayon ako diha sa Dios nga akong Manluluwas. 19 Ang Makagagahun nga Dios mao ang akong kusog; gihimo niya ang akong mga tiil sama sa tiil sa lagsaw, gisangkapan niya ako aron makayatak sa mga habog.

Zefania 1-3

Ang pulong sa Ginoo nga miabot kang Zepahnia nga anak ni Cushi, ang anak ni Gedalia, ang anak ni Amaria, ang anak ni Hezekia, sa panahon sa paghari ni Josia, anak ni Amon hari sa Juda:

Paghukom sa tibuok kalibutan sa adlaw sa Ginoo

“Akong silhigon pahilayo ang tanang mga butang gikan sa nawong sa kalibutan,” nagaingon ang Ginoo. “Akong silhigon pahilayo ang tawo ug ang kahayupan akong silhigon ang mga langam sa kalangitan ug ang mga isda sa kadagatan—ang mga idolo nga maoy hinungdan nga ang mga dautan manga pandol. Kong ako nang gun-ubon ang katawhan sa dagway sa kalibutan,” nagaingon ang Ginoo.

“Ituyhad ko ang akong mga kamot batok sa Juda ug batok sa nga nagpuyo sa Jerusalem. Akong gun-ubon ang matag-usa nga nahabilin sa nagsimba ni Baal niining dapita. Ang mga ngalan sa makidiyos-diyos nga kaparian— Sila nga nagyukbo diha sa mga atop nga nagsimba sa panon sa kabituonan, sila nga nakyukbo ug nagsaad sa Ginoo ug nagasaad usab kang Molek. [a] Sila nga mitalikod sa pagsunod sa Ginoo ug wala magapangita sa Ginoo ug magapangutana kaniya.

“Pagpakahilom kamo sa atubanga sa Makakagahum nga Ginoo, kay ang adlaw sa Ginoo haduol na. Ang Ginoo nagaandam ug mga halad; gibalaan niya ang iyang gidapit. Sa adlaw unya sa sakripisyo sa Ginoo, akong silotan ang mga opisyales ug ang mga anak sa hari ug ang tanang nga binistihan sa langyaw nga sapot. Niadto unyang adlawa akong silotan kadtong milikay sa pagtunob sa ganghaan, nga nagapuno sa templo sa ilang mga dios sa kadautan ug pagpamlimbong.

10 “Niadto unyang adlawa,” nagaingon ang Ginoo, “may tuaw didto sa Ganghaang Isda, nagminatay gikan sa unang kuarter, ug ang dahunog sa grabing pagka-igo gikan sa kabukiran. 11 Pagminatay, kamo nga nagpuyo sa distrito sa mga tindahan, ang tanan ninyong mga negosyanti wagtangon. Ang tanan nga nagpatigayon ug plata pagagun-obon.

12 “Niadto unyang taknaa akong susihon ang Jerusalem uban sa mga lampara ug silotan ko kadtong wala magpakabana, nga nahisama lamang sa bino nga lawog na, nga naghunahuna nga ang Ginoo wala gayoy buhaton maayo man o dautan. 13 Ang ilang bahandi makurakot, ilang kabalayan pagagub-on. Bisag maghimo silag balay dili sila makapuyo niin; bisag magtanom silag kaparasan, dili sila makainom sa bino niini.”

Ang Makalilisang nga Adlaw sa Pagsilot

14 Ang dako nga adlaw sa Ginoo haduol-duol ug muabot sa madali Ang hilak sa adlaw sa Ginoo mapait; ang gamhanang manggugubat missinggit sa singgit alang sa gubat. 15 Kana nga adlaw mao ang adlaw sa kapungot ang adlaw sa kasakit ug paghigwaos, adlaw sa kasamok ug pagkalumpag, adlaw sa kangitngit ug kaguol, adlaw sa mga panganod ug kangitngit. 16 Adlaw sa trumpeta ug singgit sa gubat batok sa kinutaang mga siyudad ug batok sa mga masigkakilid nga tore.

17 “Akong dadon ang tumang kasakit sa tanang katawhan nga magduhiraw sila sama kanila nga mga buta, tungod kay nakasala sila sa Ginoo. Ang ilang duha ipaagas sama sa mga abo ug ang sulod sa ilang ginhawaan sama sa tae. 18 Wala sa plata o sa bulawan ang makaluwas kanila gikan sa adlaw sa kapungot sa Ginoo. Sa kalayo sa iyang pagka-abubhuan, ang tibuok kalibutan pagalamyon, kay siya magahimo ug hinanali nga katapusan sa tanang nagpuyo sa kalibutan.”

Juda ug Jerusalem gihukman uban sa mga nasud

Pagtigum kamo, tiguma ninyo ang inyong kaugalingon, ikaw nga makauulaw nga nasud sa dili pa ang kamandoan mo-epekto ug kana nga adlaw molabay sama sa gipadpad nga uhot, sa dili pa ang makalilisang nga kasuko sa dili pa muabot ang adlaw sa kapungot sa Ginoo. Pangitaa ang Ginoo, kamong mapainubsanon diha sa yuta, kamo nga nagbuhat sa iyang mga sugo. Pangitaa ang pagkamatarong, pangitaa ang pagpaubos; tingali panalipdan ka sa adlaw sa kasuko sa Ginoo.

Ang Silot alang sa Nasod sa Philistia

Ang Gaza pagabiyaan ug ang Ahskelon gibiyaan nga lumpag. Sa udtong tutok ikaw Ashdod walay mahibilin, ug ikaw Ekron pagaibton. Alaot kamo nga nagpuyo sa daplin sa kadagatan, kamong katawhan sa Kerethite; ang pulong sa Ginoo batok kaninyo, Canaan yuta sa mga Pilistihanon. Nagaingon siya Gun-ubon ko kamo ug walay mahibilin kaninyo. Ang yuta nga daplin sa dagat mahimo kining sibsibanan dunay mga atabay sa mga magbalantay sa karnero ug torel alang sa panon. Kana nga yuta maiya kana sa mga nahabilin nga katawhan sa Juda; didto makakaplag sila ug sibsibanan. Sa kagabhion mohigda sila didto sa kabalayan sa Askhelon. Ang Ginoo nga ilang Dios moatiman kanila; iyang ibalik kanila ang ilang kabahandianon.

Moab ug Ammon

8-9 “Nadungog nako ang mga insulto sa Moab ug ang mga pagyubit sa mga taga Ammon, nga naginsulto sa akong mga katawhan ug naghimog mga bahad batok sa ilang yuta. Busa, ingon ka sigurado sa akong pagkabuhi,” nagaingon ang Ginoo nga Makagagahum, ang Dios sa Israel, “sigurado gayud nga ang Moab mahisama sa Sodoma, ug ang taga Ammon mahisama sa Gomorrah-dapit sa mga kasagbotan ug bung-aw sa asin, yuta nga walay pulos sa kahangturan. Ang nahabilin kong katawhan mohabas niini. Ang nahabiling buhi sa akong katawhan maoy manunod niini.”

10 Mao kini ang ilang maangkon isip balos sa ilang garbo, sa ilang paginsulto ug pagbiaybiay sa katawhan sa Ginoo nga Makagagahum. 11 Ang Ginoo mahimong kahadlokan alang kanila sa dihang gun-ubon na niya ang mga dios sa kalibotan. Ang mga nasud sa halayo moluhod kaniya, silang tanan didto sa ilang mga yuta.

Ang Silot alang sa Nasod sa Etiopia ug sa Nasod sa Asiria

12 Kamo usab nga mga taga Cush, pagapatyon pinaagi sa espada.

13 Iyang bakyawon ang iyang mga kamot batok sa Amihanan ug gun-ubon niya ang Asiria, biniyaan ang Nineve[b] nga walay nahabilin ug uga sama sa disyerto. 14 Panon sa mga karnero ug kahayupan mapahulay didto, binuhat nga nagkalain-lain. Kuwago sa disyerto ug ang tagming ug tingog nga kuwago mopataas sa ilang linya. Ang ilang tingog mulanog sa mga bintana, ang mga guba mipuno sa agianan sa pultahan, ang sagbayan nga cedro mapadayag. 15 Mao kini ang siyudad sa paghudyaka nga nagpuyo sa kahilwasan. Siya miingon sa iyang kaugalingon, “Ako ang usa ug wala nay laing gawas kanako. Unsa pagkalumpag ang nahitabo kaniya, laang sa mga idlas nga mananap! Ang tanan nga muagi kaniya mutamay ug mouyog sa ilang mga kumo.”

Ang Kaugmaon sa Jerusalem

Alaot ka siyudad sa mga magpaantos, masupilon ug nahugawan. Siya wala motuman ni bisan kinsa, siya wala modawat ug pagbadlong. Siya wala mosalig sa Ginoo, siya dili mopaduol sa Dios. Ang iyang mga opisyales uban kaniya mga nagangulob nga liyon; ang iyang tagdumal mga lobo sa kagahion, nga dili magbilin alang sa kabuntagon. Ang iyang mga propeta wala mga prinsipyo; malipoton silang katawhan. Ang iyang kaparian nagpasipala sa sangtuwaryo ug naghimo silag kadautan sa balaud. Ang Ginoo nga anaa kaniya matarong; wala siya magbuhat ug sayup. Matag buntag gihatag niya ang iyang hustisya, ug matag bag-ong buntag dili gayud siya magpakyas. Apan ang dili matarong dili sila mobati ug kaulaw.

Akong gilumpag ang kanasuran; ang ilang kota ako nang gilumpag. Akong gibayaan ang ilang mga kadalanan nga biniyaan, nga walay moagi niini. Ang ilang siyudad nahimong walay kapuslanan, biniyaan kini ug walay sulod. Sa Jerusalem ako nagtuo, ikaw mahadlok kanako ug mudawat ug koreksyon, unya ang iyang dapit nga dangpanan dili na pagagub-on, o ang tanan kong mga silot modangat pa kaniya. Apan mainiton gihapon silang mobuhat ug kadautan sa tanan nilang gibuhat.

Busa paabuta ako, nagaingon ang Ginoo, kay may adlaw nga ako mobarog ug motestigo, Nakahukom ako nga tipunon ko ang kanasuran, tigumon ko ang mga gingharian ug akong ibubo ang akong kapungot diha kanila, ang tanan nga labihan kong kasuko. Ang tibuok kalibotan pagalamyon sa kalayo sa nagselos kong kasuko. Ug akong putli-on ang mga ngabil sa akong mga katawhan, nga ang tanan kanila musangpit sa pangalansa Ginoo ug mangalagad kaniya abaga sa abaga. 10 Gikan sa unahan sa mga kasapaan sa Cush, akong magsisimba, akong nagkatibulaag nga katawhan, magdala kanakog mga halad.

11 Niadtong adlawa ikaw, Jerusalem, dili ibutang sa kaulawan sa sayup nga imong nabuhat batok kanako, tungod kay akong kuhaon ang inyong pagkaaroganti ug mapasigarbohon. Dili na gyud kamo magmapahitas-on didto sa akong balaang bukid. 12 Apan akong ibilin diha kaninyo ang mga lumo ug mapainubsanon. Ang salin sa Israel mosalig sa pangalan sa Ginoo. 13 Dili na sila magbuhat ug sayup; dili na sila magsulti ug bakak. Ang malinglahon nga dila dili na mapalgan sa ilang mga baba. Mukaon sila ug mohigda ug wala nay muhadlok kanila.

Magmalipayon ang mga Israelinhon

14 Pag-awit Baying anak Zion; singgit nga kusog, Israel! Pagmaya ug paglipay sa tibuok mong kasing-kasing. Babayeng anak, Jerusalem! 15 Ang Ginoo nagkuha sa inyong mga silot, iyang gipatalikod ang inyong mga kaaway. Ang Ginoo, ang Hari sa Isarel, dili na gayud kamo mobati ug kadautan.

16 Niadto unyang adlawa sila moingon sa Jerusalem, “Ayaw kahadlok Zion, ayaw tugoti ang imong mga kamot nga magbitay nga piang. 17 Ang Ginoo nga imong Dios kauban nimo. Ang Gamhanang Mangugubat nga moluwas siya makabaton ug kalipay diha nimo; diha sa iyang gugma dili kana niya badlongon apan magalipay diha kanimo uban sa pag-awit. 18 Akong kuhaon gikan kaninyo ang tanan nagbangotan tungod sa nawala ninyong gipili nga mga piesta, nga nahimong kabug-atan ug kaulawan alang kaninyo.”

Miingon ang Ginoo, “Kuhaon ko ang inyong pag-antos aron dili na kamo maulawan. 19 Niadtong unyang taknaa akong atimanon ang tanan nga nagpaantos kanimo. Luwason ko ang mga bakol, akong tipunon ang mga binihag, ako silang daygon ug pasidungan sa matag dapit diin sila nakasinati ug ka-ulawan. 20 Niadtong unyang taknaa ako kamong dad-on sa inyong panimalay tigumon. Hatagan ko kamo ug dungog ug mga pagdayig sa tanang katawhan sa kalibotan, sa dihang ibalik ko ang imong kabahandianon atubangan sa inyong mga mata,” nagaingon ang Ginoo.

Ang Pulong Sa Dios (APSD-CEB)

Ang Pulong Sa Dios (Cebuano New Testament) Copyright © 1988, 2001 by International Bible Society® Used by Permission. All rights reserved worldwide.