Moise a convocat tot Israelul şi i-a zis:

„Ascultă, Israele, poruncile şi legile pe care vi le spun astăzi, în auzul vostru. Învăţaţi-le şi împliniţi-le! Domnul, Dumnezeul nostru, a încheiat cu noi un legământ la Horeb. Nu cu strămoşii noştri a încheiat El legământul acesta, ci cu noi, cei ce suntem în viaţă astăzi. Domnul v-a vorbit faţă în faţă pe munte, din mijlocul focului. Atunci eu am stat între El şi voi, ca să vă fac cunoscut Cuvântul Domnului, deoarece v-a fost teamă de foc şi nu v-aţi urcat pe munte. Şi El a zis astfel:

«Eu sunt Domnul, Dumnezeul tău, Care te-a scos din ţara Egiptului, din casa sclaviei.

Să nu ai alţi dumnezei în afară de Mine.

Să nu-ţi faci vreun idol reprezentând vreun lucru de sus din cer, de jos de pe pământ sau din apele de sub pământ. Să nu te închini înaintea lor şi să nu le slujeşti, fiindcă Eu, Domnul, Dumnezeul tău, sunt un Dumnezeu gelos, Care pedepsesc copiii pentru nelegiuirea părinţilor lor, până la a treia sau a patra generaţie[a] a celor ce Mă urăsc 10 şi Îmi arăt îndurarea[b] până la a mia generaţie a celor ce Mă iubesc şi împlinesc poruncile Mele.

11 Să nu foloseşti nesăbuit[c] Numele Domnului, Dumnezeul tău, căci Domnul nu va lăsa nepedepsit pe cel care va folosi nesăbuit Numele Lui.

12 Păzeşte ziua de Sabat, ca s-o sfinţeşti, după cum ţi-a poruncit Domnul, Dumnezeul tău. 13 Să lucrezi şase zile şi să-ţi faci toată lucrarea ta, 14 dar ziua a şaptea este Sabatul Domnului, Dumnezeul tău; să nu faci nici o lucrare, nici tu, nici fiul tău, nici fiica ta, nici sclavul sau sclava ta, nici boul, nici asinul şi nici un alt animal de-al tău, nici străinul care locuieşte în cetatea ta, pentru ca sclavul şi sclava ta să se odihnească la fel ca tine. 15 Adu-ţi aminte că şi tu ai fost sclav în ţara Egiptului şi Domnul, Dumnezeul tău, te-a scos de acolo cu mână puternică şi cu braţ întins. De aceea ţi-a poruncit El să păzeşti ziua de Sabat.

16 Cinsteşte-l pe tatăl tău şi pe mama ta, aşa cum ţi-a poruncit Domnul, Dumnezeul tău, pentru ca să trăieşti mult timp şi să-ţi meargă bine în ţara pe care ţi-o va da Domnul, Dumnezeul tău!

17 Să nu ucizi!

18 Să nu comiţi adulter!

19 Să nu furi!

20 Să nu depui mărturie falsă împotriva semenului tău!

21 Să nu o pofteşti pe soţia semenului tău; să nu pofteşti casa semenului tău, pământul lui, sclavul sau sclava lui, boul sau asinul lui şi nici vreun alt lucru care este al semenului tău.»

22 Acestea sunt poruncile pe care Domnul le-a rostit cu glas tare înaintea întregii adunări, pe munte, din mijlocul focului, dintre nori şi negură deasă şi nu a mai adăugat nimic. Le-a scris pe două table de piatră şi mi le-a dat mie. 23 Când aţi auzit glasul din mijlocul întunericului, în timp ce muntele ardea, căpeteniile seminţiilor voastre şi cei din sfatul bătrânilor[d] s-au apropiat de mine 24 şi mi-au zis: «Iată că Domnul, Dumnezeul nostru, ne-a arătat slava şi măreţia Sa şi noi am auzit glasul Lui din mijlocul focului. În ziua aceasta am văzut că Dumnezeu a vorbit omului şi el a rămas în viaţă. 25 Dar acum, de ce trebuie să murim? Căci focul Lui cel mare ne va mistui şi ne va omorî dacă vom continua să ascultăm glasul Domnului, Dumnezeul nostru. 26 Cine este omul care să fi auzit, ca şi noi, glasul Dumnezeului celui Viu, vorbind din mijlocul focului şi să trăiască? 27 Apropie-te tu şi ascultă tot ceea ce Domnul, Dumnezeul nostru, va vorbi. Apoi să ne spui şi nouă tot ceea ce El îţi va zice, iar noi vom asculta şi vom împlini.»

28 Domnul a auzit cuvintele pe care mi le-aţi spus şi mi-a vorbit: «Am auzit cuvintele pe care ţi le-a spus poporul acesta. Tot ceea ce au vorbit este bine. 29 O, dacă ar rămâne ei cu aceeaşi inimă, să se teamă de Mine şi să păzească toate poruncile Mele în toate zilele vieţii lor, ca să fie fericiţi pentru totdeauna ei împreună cu fiii lor. 30 Du-te şi spune-le să se întoarcă fiecare la cortul lui. 31 Tu însă rămâi aici cu Mine ca să-ţi dau toate legile, poruncile şi hotărârile pe care trebuie să-i înveţi să le împlinească în ţara pe care le-o dau în stăpânire.»

32 Deci vegheaţi ca să faceţi aşa cum v-a poruncit Domnul, Dumnezeul vostru. Să nu vă abateţi nici la dreapta, nici la stânga. 33 Să umblaţi în toate căile pe care vi le-a poruncit Domnul, Dumnezeul vostru, ca să trăiţi, să fiţi fericiţi şi să aveţi multe zile în ţara pe care o veţi stăpâni.

Footnotes

  1. Deuteronom 5:9 Cel care păcătuia atrăgea pedeapsa atât asupra sa, cât şi asupra casei sale, alcătuită de obicei din trei sau patru generaţii (vezi Num. 16:31-34; Ios. 7:24)
  2. Deuteronom 5:10 Ebr.: hesed, termen care apare frecvent (de peste 250 ori) în VT, având o varietate de sensuri (îndurare, bunătate, bunăvoinţă, milă, credincioşie, dragoste statornică). Se referă atât la relaţiile dintre oameni, cât şi, într-un mod cu totul special, la relaţia dintre YHWH şi Israel. Cel mai frecvent, se referă la loialitatea părţilor implicate în legământ (în special loialitatea lui YHWH, care este certă). Termenul, aşa cum o dovedeşte varietatea de sensuri, cuprinde toate implicaţiile loialităţii lui YHWH faţă de promisiunile legământului; peste tot în carte)
  3. Deuteronom 5:11 Expresia poate avea mai multe sensuri: (1) abuzul faţă de acest Nume, concepţia antică fiind aceea că o cunoaştere a numelui unei zeităţi oferă puteri magice cunoscătorului, care putea astfel să manipuleze zeitatea; (2) jurământul fals pe acest Nume – vezi Lev. 19:12; (3) numirea unui idol cu acest Nume – construcţia gramaticală ebraică oferă spaţiu pentru această interpretare; (4) orice altă folosire a Numelui fără un scop precis şi corect (în mod nesăbuit)
  4. Deuteronom 5:23 Lit.: bătrânii , şefi de familii şi de clanuri, recunoscuţi ca autoritate la toate popoarele orientale; rol de judecători în cadrul comunităţii locale (Deut. 19:12; 21:1-9; 18-21; 22:13-21; 25:5-10) sau lideri militari (Ios. 8:10). Ca instituţie, Sfatul Bătrânilor lui Israel (lit.: bătrânii lui Israel) este atestat în special în perioada monarhiei, cu rol de consiliu (2 Sam. 3:17; 5:3; 17:4; 1 Regi 20:7); peste tot în carte

Vocavitque Moyses omnem Israelem, et dixit ad eum: Audi, Israel, caeremonias atque judicia, quae ego loquor in auribus vestris hodie: discite ea, et opere complete.

Dominus Deus noster pepigit nobiscum foedus in Horeb.

Non cum patribus nostris iniit pactum, sed nobiscum qui in praesentiarum sumus, et vivimus.

Facie ad faciem locutus est nobis in monte de medio ignis.

Ego sequester et medius fui inter Dominum et vos in tempore illo, ut annuntiarem vobis verba ejus: timuistis enim ignem, et non ascendistis in montem. Et ait:

Ego Dominus Deus tuus, qui eduxi te de terra AEgypti, de domo servitutis.

Non habebis deos alienos in conspectu meo.

Non facies tibi sculptile, nec similitudinem omnium, quae in caelo sunt desuper, et quae in terra deorsum, et quae versantur in aquis sub terra.

Non adorabis ea, et non coles. Ego enim sum Dominus Deus tuus: Deus aemulator, reddens iniquitatem patrum super filios in tertiam et quartam generationem his qui oderunt me:

10 et faciens misericordiam in multa millia diligentibus me, et custodientibus praecepta mea.

11 Non usurpabis nomen Domini Dei tui frustra: quia non erit impunitus qui super re vana nomen ejus assumpserit.

12 Observa diem sabbati, ut sanctifices eum, sicut praecepit tibi Dominus Deus tuus.

13 Sex diebus operaberis, et facies omnia opera tua.

14 Septimus dies sabbati est, id est, requies Domini Dei tui. Non facies in eo quidquam operis tu, et filius tuus, et filia, servus et ancilla, et bos, et asinus, et omne jumentum tuum, et peregrinus qui est intra portas tuas: ut requiescat servus tuus, et ancilla tua, sicut et tu.

15 Memento quod et ipse servieris in AEgypto, et eduxerit te inde Dominus Deus tuus in manu forti, et brachio extento. Idcirco praecepit tibi ut observares diem sabbati.

16 Honora patrem tuum et matrem, sicut praecepit tibi Dominus Deus tuus, ut longo vivas tempore, et bene sit tibi in terra, quam Dominus Deus tuus daturus est tibi.

17 Non occides,

18 neque moechaberis,

19 furtumque non facies:

20 nec loqueris contra proximum tuum falsum testimonium.

21 Non concupisces uxorem proximi tui: non domum, non agrum, non servum, non ancillam, non bovem, non asinum, et universa quae illius sunt.

22 Haec verba locutus est Dominus ad omnem multitudinem vestram in monte de medio ignis et nubis, et caliginis, voce magna, nihil addens amplius: et scripsit ea in duabus tabulis lapideis, quas tradidit mihi.

23 Vos autem postquam audistis vocem de medio tenebrarum, et montem ardere vidistis, accessistis ad me omnes principes tribuum et majores natu, atque dixistis:

24 Ecce ostendit nobis Dominus Deus noster majestatem et magnitudinem suam: vocem ejus audivimus de medio ignis, et probavimus hodie, quod loquente Deo cum homine, vixerit homo.

25 Cur ergo moriemur, et devorabit nos ignis hic maximus? si enim audierimus ultra vocem Domini Dei nostri, moriemur.

26 Quid est omnis caro, ut audiat vocem Dei viventis, qui de medio ignis loquitur sicut nos audivimus, et possit vivere?

27 Tu magis accede: et audi cuncta quae dixerit Dominus Deus noster tibi: loquerisque ad nos, et nos audientes faciemus ea.

28 Quod cum audisset Dominus, ait ad me: Audivi vocem verborum populi hujus quae locuti sunt tibi: bene omnia sunt locuti.

29 Quis det talem eos habere mentem, ut timeant me, et custodiant universa mandata mea in omni tempore, ut bene sit eis et filiis eorum in sempiternum?

30 Vade et dic eis: Revertimini in tentoria vestra.

31 Tu vero hic sta mecum, et loquar tibi omnia mandata mea, et caeremonias atque judicia: quae docebis eos, ut faciant ea in terra, quam dabo illis in possessionem.

32 Custodite igitur et facite quae praecepit Dominus Deus vobis: non declinabitis neque ad dexteram, neque ad sinistram:

33 sed per viam, quam praecepit Dominus Deus vester, ambulabitis, ut vivatis, et bene sit vobis, et protelentur dies in terra possessionis vestrae.

The Ten Commandments

Moses summoned all Israel and said to them, “Israel, listen to the statutes and ordinances I am proclaiming as you hear them today. Learn and follow them carefully. The Lord our God made a covenant(A) with us at Horeb. He did not make this covenant with our fathers,(B) but with all of us who are alive here today. The Lord spoke to you face to face from the fire on the mountain. At that time I was standing between the Lord and you to report the word[a] of the Lord to you, because you were afraid of the fire and did not go up the mountain. And He said:

I am the Lord your God,(C) who brought you out of the land of Egypt, out of the place of slavery.(D)
Do not have other gods besides Me.
Do not make an idol for yourself in the shape of anything in the heavens above or on the earth below or in the waters under the earth. You must not bow down to them or worship them, because I, the Lord your God, am a jealous God, punishing the children for the fathers’ sin to the third and fourth generations of those who hate Me,(E) 10 but showing faithful love to a thousand generations of those who love Me and keep My commands.
11 Do not misuse the name(F) of the Lord your God, because the Lord will not leave anyone unpunished who misuses His name.
12 Be careful to remember the Sabbath day, to keep it holy as the Lord your God has commanded you. 13 You are to labor six days and do all your work, 14 but the seventh day is a Sabbath to the Lord your God. You must not do any work—you, your son or daughter, your male or female slave, your ox or donkey, any of your livestock, or the foreigner who lives within your gates, so that your male and female slaves may rest as you do. 15 Remember that you were a slave in the land of Egypt, and the Lord your God brought you out of there with a strong hand and an outstretched arm. That is why the Lord your God has commanded you to keep the Sabbath day.
16 Honor your father and your mother,(G) as the Lord your God has commanded you, so that you may live long and so that you may prosper in the land the Lord your God is giving you.(H)
17 Do not murder.(I)
18 Do not commit adultery.(J)
19 Do not steal.
20 Do not give dishonest testimony against your neighbor.(K)
21 Do not covet your neighbor’s wife or desire your neighbor’s house, his field, his male or female slave, his ox or donkey, or anything that belongs to your neighbor.(L)

The People’s Response

22 “The Lord spoke these commands in a loud voice to your entire assembly from the fire, cloud, and thick darkness on the mountain; He added nothing more. He wrote them on two stone tablets and gave them to me. 23 All of you approached me with your tribal leaders and elders when you heard the voice from the darkness and while the mountain was blazing with fire. 24 You said, ‘Look, the Lord our God has shown us His glory and greatness, and we have heard His voice from the fire. Today we have seen that God speaks with a person, yet he still lives. 25 But now, why should we die? This great fire will consume us and we will die if we hear the voice of the Lord our God any longer. 26 For who out of all mankind has heard the voice of the living God speaking from the fire, as we have, and lived? 27 Go near and listen to everything the Lord our God says. Then you can tell us everything the Lord our God tells you; we will listen and obey.’(M)

28 “The Lord heard your[b] words when you spoke to me. He said to me, ‘I have heard the words that these people have spoken to you. Everything they have said is right. 29 If only they had such a heart to fear Me and keep all My commands always, so that they and their children will prosper forever. 30 Go and tell them: Return to your tents. 31 But you stand here with Me, and I will tell you every command—the statutes and ordinances—you are to teach them, so that they may follow them in the land I am giving them to possess.’

32 “Be careful to do as the Lord your God has commanded you; you are not to turn aside to the right or the left. 33 Follow the whole instruction the Lord your God has commanded you, so that you may live, prosper, and have a long life in the land you will possess.

Footnotes

  1. Deuteronomy 5:5 One Hb ms, DSS, Sam, LXX, Syr, Vg read words
  2. Deuteronomy 5:28 Lit the sound of your