மாற்கு 11
Tamil Bible: Easy-to-Read Version
எருசலேமுக்குள் இயேசு நுழைதல்
(மத்தேயு 21:1-11; லூக்கா 19:28-40; யோவான் 12:12-19)
11 இயேசுவும் அவரது சீஷர்களும் எருசலேமை அடைந்தனர். அவர்கள் ஒலிவமலையில் உள்ள பெத்பகே, பெத்தானியா என்னும் நகரங்களுக்கு அருகில் வந்தனர். அங்கே இயேசு இரண்டு சீஷர்களை அனுப்பிச் சிலவற்றைச் செய்யச் சொன்னார். 2 இயேசு, “நீங்கள் பார்க்கிற எதிரேயுள்ள ஊருக்குள் செல்லுங்கள். உள்ளே நுழைந்ததும் ஓர் இளம் கழுதை கட்டப்பட்டிருப்பதைக் காண்பீர்கள். இதுவரை எவராலும் சவாரி செய்யப்படாத கழுதை அது. அதை அவிழ்த்து இங்கே கொண்டு வாருங்கள். 3 யாராவது உங்களிடம் எதற்காக இதனைக் கொண்டு போகிறீர்கள் என்று கேட்டால் அவர்களிடம், ‘ஆண்டவருக்கு இது தேவைப்படுகிறது. அவர் இதனை விரைவில் திருப்பி அனுப்புவார் என்று சொல்லுங்கள்’” என்றார்.
4 சீஷர்கள் நகரத்துக்குள் நுழைந்தனர். ஒரு வீட்டுக்கு வெளியே சாலை ஓரத்தில் ஓர் இளம் கழுதை கட்டி வைக்கப்பட்டிருந்தது. சீஷர்கள் அதனை அவிழ்த்தார்கள். 5 அங்கு நின்றுகொண்டிருந்த சிலர் இதனைப் பார்த்தனர். “என்ன செய்கிறீர்கள்? ஏன் கழுதையை அவிழ்க்கிறீர்கள்?” என்று கேட்டனர். 6 இயேசு சொன்னபடி அவர்கள் பதில் சொன்னார்கள். அவர்கள் கழுதையை அழைத்துச் செல்ல அனுமதித்தனர்.
7 சீஷர்கள் கழுதையை இயேசுவிடம் கொண்டு வந்தனர். அவரது சீஷர்கள் தம் மேலாடைகளை கழுதையின் மேல் விரித்தனர். இயேசு அதன் மேல் உட்கார்ந்தார். 8 ஏராளமான மக்கள் தம் மேலாடைகளைச் சாலையில் விரித்து இயேசுவை வரவேற்றனர். இன்னும் சிலர் மரக்கிளைகளை வெட்டி அவற்றைச் சாலையில் பரப்பினர். 9 சிலர் இயேசுவிற்கு முன்னால் நடந்து சென்றனர். சிலர் இயேசுவிற்குப் பின்னால் சென்றனர்.
“அவரைப் புகழுங்கள்
‘கர்த்தரின் பெயரால் வருகிறவர் ஆசீர்வதிக்கப்பட்டவர்’(A)
10 தமது தந்தையான தாவீதின் இராஜ்யம் தேவனால் ஆசீர்வதிக்கப்படுவதாக.
அந்த இராஜ்யம் வந்துகொண்டிருக்கிறது.
பரலோகத்தில் உள்ள தேவனைப் போற்றுவோம்”
என்று அவர்கள் சத்தமிட்டனர்.
11 எருசலேமுக்குள் சென்று அங்குள்ள தேவாலயத்திற்குள் இயேசு நுழைந்தார். தேவாலயத்தில் எல்லாவற்றையும் இயேசு பார்த்தார். ஆனால் ஏற்கெனவே நேரமாகிவிட்டிருந்தது. ஆகையால் இயேசு அங்கிருந்து பெத்தானியாவுக்கு தன் பன்னிரண்டு சீஷர்களோடு சென்றார்.
அத்திமரம் பட்டுப்போவதை இயேசு அறிவித்தல்
(மத்தேயு 21:18-19)
12 மறுநாள், அவர்கள் பெத்தானியாவை விட்டுப் புறப்பட்டனர். அவருக்குப் பசித்தது. 13 இயேசு இலைகள் நிறைந்த அத்தி மரம் ஒன்றைப் பார்த்தார். அவர் அதனருகில் சென்று ஏதேனும் பழங்கள் உள்ளனவா என்று கவனித்தார். அதில் பழங்கள் ஏதுமில்லை. வெறும் இலைகளே இருந்தன. அது கனி கொடுப்பதற்கு உரிய சரியான காலம் இல்லை. 14 ஆகையால் இயேசு அத்தி மரத்திடம், “இனி மக்கள் யாரும் உன்னிடமிருந்து ஒரு போதும் பழத்தைத் தின்னமாட்டார்கள்” என்றார். இயேசு சொன்னதை சீஷர்களும் கேட்டுக்கொண்டிருந்தனர்.
தேவாலயத்தில் இயேசு
(மத்தேயு 21:12-17; லூக்கா 19:45-48; யோவான் 2:13-22)
15 அவர்கள் எருசலேமை அடைந்தனர். அவர் தேவாலயத்திற்குள் நுழைந்தார். அங்கே பொருள்களை விற்றுக்கொண்டும், வாங்கிக்கொண்டும் இருந்த மக்களை இயேசு விரட்டினார். பலவித பணங்களை மாற்றிக் கொடுத்துக் கொண்டிருந்தவர்களின் பலகைகளைத் தலைகீழாகக் கவிழ்த்துப் போட்டார். புறாக்கள் வைத்திருந்த பலகைகளையும் அப்புறப்படுத்தினார். 16 ஒருவரையும் தேவாலயத்தின் வழியே பொருள்களை எடுத்துச் செல்ல இயேசு அனுமதிக்க மறுத்தார். 17 பிறகு இயேசு மக்களுக்குப் போதனை செய்ய ஆரம்பித்தார். “‘எனது வீடு எல்லா மக்களின் பிரார்த்தனைக்கான வீடு என அழைக்கப்படும்’ என்று எழுதப்பட்டிருக்கிறது.(B) ஆனால் நீங்கள் தேவனின் வீட்டைத் ‘திருடர்கள் ஒளியும் இடமாக’ மாற்றுகிறீர்கள்”(C) என்றார்.
18 தலைமை ஆசாரியர்களும், வேதபாரகர்களும் இவற்றைக் கேட்டனர். அவர்கள் இயேசுவைக் கொல்வதற்கு வழிதேடினர். மக்கள் அனைவரும் இயேசுவின் போதனைகளைக் கேட்டு வியப்பதை அறிந்து அவர்கள் அச்சப்பட்டனர். 19 அன்று இரவு இயேசுவும், அவரது சீஷர்களும் அந்நகரத்தை விட்டு வெளியேறினர்.
விசுவாசத்தின் வல்லமை
(மத்தேயு 21:20-22)
20 மறுநாள் காலையில் இயேசு தனது சீஷர்களோடு நடந்துகொண்டிருந்தார். முந்தின நாள் இயேசு சபித்த அத்தி மரத்தை அவர்கள் பார்த்தனர். அம்மரம் செத்து, காய்ந்து, வேரும் உலர்ந்துபோய் இருந்தது. 21 பேதுரு அம்மரத்தைப்பற்றி நினைவுகூர்ந்து இயேசுவிடம், “போதகரே! பாருங்கள். நேற்று இம்மரம் பட்டுப்போகுமாறு சொன்னீர்கள். இன்று இது உலர்ந்து இறந்துவிட்டது” என்றான்.
22 அதற்கு இயேசு, “தேவனிடம் விசுவாசம் வைத்திருங்கள். 23 நான் உங்களுக்கு உண்மையைக் கூறுகிறேன். ‘மலையே போ, போய்க் கடலில் விழு!’ என்று உங்களால் மலைக்கு ஆணையிட முடியும். உங்கள் மனதில் சந்தேகம் இல்லாதிருந்தால், நீங்கள் சொல்வது நடக்கும் என்கிற விசுவாசம் உங்களுக்கு இருக்குமானால், தேவன் உங்களுக்காக அவற்றைச் செய்வார். 24 ஆகையால் உங்கள் பிரார்த்தனையின்போது தேவனிடம் காரியங்களைக் கேளுங்கள். அவற்றைக் கிடைக்கப்பெற்றோம் என்று நீங்கள் நம்பினால் அவை உங்களுக்கு உரியதாகும். 25 நீங்கள் பிரார்த்தனை செய்யும்போது, ஏதாவது ஒன்றைக்குறித்து நீங்கள் யாரிடமாவது கோபம் கொண்டிருப்பது நினைவில் வந்தால் அவர்களை மன்னித்து விடுங்கள். நீங்கள் இதைச் செய்தால் பரலோகத்தில் இருக்கிற உங்கள் பிதாவும் உங்களது தவறுகளை மன்னித்துவிடுவார்” என்றார். 26 [a]
இயேசுவின் அதிகாரத்தை சந்தேகித்தல்
(மத்தேயு 21:23-27; லூக்கா 20:1-8)
27 இயேசுவும் சீஷர்களும் மீண்டும் எருசலேமுக்குச் சென்றார்கள். அவர் தேவாலயத்திற்குள் நடந்து கொண்டிருந்தார். தலைமை ஆசாரியர்களும், வேதபாரகர்களும், மூத்த யூதத் தலைவர்களும் இயேசுவிடம் வந்தனர். 28 அவரிடம், “எங்களுக்குச் சொல். இவற்றையெல்லாம் செய்ய நீ எங்கிருந்து அதிகாரம் பெற்றாய்? யார் உனக்கு இந்த அதிகாரத்தைக் கொடுத்தது?” என்று கேட்டனர்.
29 அதற்கு இயேசு, “நான் உங்களிடம் ஒரு கேள்வியைக் கேட்கிறேன். எனக்குப் பதில் சொல்லுங்கள். பிறகு நான் யாருடைய அதிகாரத்தால் இவற்றையெல்லாம் செய்கிறேன் என்பதைக் கூறுகிறேன். 30 யோவான் ஸ்நானகன் ஞானஸ்நானம் கொடுத்தபோது அந்த அதிகாரம் அவனுக்கு தேவனிடமிருந்து வந்ததா அல்லது மனிதனிடமிருந்து வந்ததா? எனக்குப் பதில் சொல்லுங்கள்” என்றார்.
31 யூதத் தலைவர்கள் இயேசுவின் கேள்வியைப் பற்றி தங்களுக்குள் பேசிக்கொண்டனர். அவர்கள், “நாம் இவனிடம், ‘யோவான் தேவனிடமிருந்து அதிகாரத்தைப் பெற்றுக்கொண்டதாகச் சொன்னால்’, நம்மிடம் இவன், ‘பிறகு ஏன் யோவான் மீது நம்பிக்கை வைக்கவில்லை’ என்று கேட்பான். 32 ‘மனிதனிடமிருந்து வந்தது’ என்று சொல்வோமானால், பின்னர் மக்கள் நம்மீது கோபம்கொள்வர்” (யூதத் தலைவர்கள் மக்களுக்கு எப்போதும் பயந்தனர். ஏனென்றால் அனைத்து மக்களும் யோவானை உண்மையில் ஒரு தீர்க்கதரிசி என்று நம்பினர்) என்று தங்களுக்குள் பேசிக்கொண்டனர்.
33 ஆகையால் அவர்கள் இயேசுவிடம், “எங்களுக்குப் பதில் தெரியாது” என்றனர். இயேசுவும், “அப்படியானால், நானும் யார் அதிகாரத்தால் இதனைச் செய்கிறேன் என்பதைச் சொல்லமாட்டேன்” என்றார்.
Footnotes
- மாற்கு 11:26 சில பழைய கிரேக்க பிரதிகளில் 26வது வாக்கியம் சேர்க்கப்பட்டுள்ளது. “ஆனால் நீங்கள் மற்றவர்களின் பாவங்களை மன்னிக்காவிட்டால் பரலோகத்தில் உள்ள உங்கள் பிதா உங்கள் பாவங்களை மன்னிக்கமாட்டார்.”
Mark 11
English Standard Version
The Triumphal Entry
11 (A)Now when they drew near to Jerusalem, to (B)Bethphage and Bethany, at (C)the Mount of Olives, Jesus[a] sent (D)two of his disciples 2 and said to them, “Go into the village in front of you, and immediately as you enter it you will find a colt tied, (E)on which no one has ever sat. Untie it and bring it. 3 If anyone says to you, ‘Why are you doing this?’ say, ‘The Lord has need of it and will send it back here immediately.’” 4 And they went away and found a colt tied at a door outside in the street, and they untied it. 5 And some of those standing there said to them, “What are you doing, untying the colt?” 6 And they told them what Jesus had said, and they let them go. 7 And they brought the colt to Jesus and threw their cloaks on it, and he sat on it. 8 And many (F)spread their cloaks on the road, and others spread leafy branches that they had cut from the fields. 9 And those who went before and those who followed were shouting, (G)“Hosanna! (H)Blessed is he who comes in the name of the Lord! 10 Blessed is (I)the coming (J)kingdom of (K)our father (L)David! (M)Hosanna (N)in the highest!”
11 (O)And he entered Jerusalem and went into the temple. And when he had looked around at everything, as it was already late, (P)he went out to Bethany with the twelve.
Jesus Curses the Fig Tree
12 (Q)On the following day, when they came from Bethany, (R)he was hungry. 13 (S)And seeing in the distance a fig tree in leaf, he went to see if he could find anything on it. When he came to it, he found nothing but leaves, for (T)it was not the season for figs. 14 And he said to it, “May no one ever eat fruit from you again.” And his disciples heard it.
Jesus Cleanses the Temple
15 (U)And they came to Jerusalem. And he entered the temple and began to drive out those who sold and those who bought in the temple, and he overturned the tables of (V)the money-changers and the seats of those who sold (W)pigeons. 16 And he would not allow anyone to carry anything through the temple. 17 And he was teaching them and saying to them, “Is it not written, (X)‘My house shall be called a house of prayer for all the nations’? But (Y)you have made it a den of robbers.” 18 And the chief priests and the scribes heard it and (Z)were seeking a way to destroy him, for they feared him, because (AA)all the crowd was astonished at his teaching. 19 (AB)And when evening came they[b] went out of the city.
The Lesson from the Withered Fig Tree
20 (AC)As they passed by in the morning, they saw the fig tree withered away to its roots. 21 And Peter remembered and said to him, (AD)“Rabbi, look! The fig tree that you cursed has withered.” 22 And Jesus answered them, “Have (AE)faith in God. 23 (AF)Truly, I say to you, whoever says to this mountain, (AG)‘Be taken up and thrown into the sea,’ and does not (AH)doubt in his heart, but (AI)believes that what he says will come to pass, it will be done for him. 24 Therefore I tell you, (AJ)whatever you ask in prayer, (AK)believe that you (AL)have received[c] it, and it will be yours. 25 And whenever (AM)you stand praying, (AN)forgive, (AO)if you have anything against anyone, so that (AP)your Father also who is in heaven may forgive you your trespasses.”[d]
The Authority of Jesus Challenged
27 (AQ)And they came again to Jerusalem. And as he was walking in the temple, the chief priests and the scribes and the elders came to him, 28 and they said to him, (AR)“By what authority are you doing these things, or who gave you this authority to do them?” 29 Jesus said to them, “I will ask you one question; answer me, and I will tell you by what authority I do these things. 30 Was the baptism of John (AS)from heaven or from man? Answer me.” 31 And they discussed it with one another, saying, “If we say, ‘From heaven,’ he will say, (AT)‘Why then did you not believe him?’ 32 But shall we say, ‘From man’?”—(AU)they were afraid of the people, for they all held that John really was (AV)a prophet. 33 So they answered Jesus, “We do not know.” And Jesus said to them, “Neither will I tell you by what authority I do these things.”
Footnotes
- Mark 11:1 Greek he
- Mark 11:19 Some manuscripts he
- Mark 11:24 Some manuscripts are receiving
- Mark 11:25 Some manuscripts add verse 26: But if you do not forgive, neither will your Father who is in heaven forgive your trespasses
Mark 11
New King James Version
The Triumphal Entry(A)
11 Now (B)when they drew near Jerusalem, to [a]Bethphage and Bethany, at the Mount of Olives, He sent two of His disciples; 2 and He said to them, “Go into the village opposite you; and as soon as you have entered it you will find a colt tied, on which no one has sat. Loose it and bring it. 3 And if anyone says to you, ‘Why are you doing this?’ say, ‘The Lord has need of it,’ and immediately he will send it here.”
4 So they went their way, and found [b]the colt tied by the door outside on the street, and they loosed it. 5 But some of those who stood there said to them, “What are you doing, loosing the colt?”
6 And they spoke to them just as Jesus had commanded. So they let them go. 7 Then they brought the colt to Jesus and threw their clothes on it, and He sat on it. 8 (C)And many spread their clothes on the road, and others cut down leafy branches from the trees and spread them on the road. 9 Then those who went before and those who followed cried out, saying:
“Hosanna!
(D)‘Blessed is He who comes in the name of the Lord!’
10 Blessed is the kingdom of our father David
That comes [c]in the name of the Lord!
(E)Hosanna in the highest!”
11 (F)And Jesus went into Jerusalem and into the temple. So when He had looked around at all things, as the hour was already late, He went out to Bethany with the twelve.
The Fig Tree Withered(G)
12 (H)Now the next day, when they had come out from Bethany, He was hungry. 13 (I)And seeing from afar a fig tree having leaves, He went to see if perhaps He would find something on it. When He came to it, He found nothing but leaves, for it was not the season for figs. 14 In response Jesus said to it, “Let no one eat fruit from you ever again.”
And His disciples heard it.
Jesus Cleanses the Temple(J)
15 (K)So they came to Jerusalem. Then Jesus went into the temple and began to drive out those who bought and sold in the temple, and overturned the tables of the money changers and the seats of those who sold (L)doves. 16 And He would not allow anyone to carry wares through the temple. 17 Then He taught, saying to them, “Is it not written, (M)‘My house shall be called a house of prayer for all nations’? But you have made it a (N)‘den of thieves.’ ”
18 And (O)the scribes and chief priests heard it and sought how they might destroy Him; for they feared Him, because (P)all the people were astonished at His teaching. 19 When evening had come, He went out of the city.
The Lesson of the Withered Fig Tree(Q)
20 (R)Now in the morning, as they passed by, they saw the fig tree dried up from the roots. 21 And Peter, remembering, said to Him, “Rabbi, look! The fig tree which You cursed has withered away.”
22 So Jesus answered and said to them, “Have faith in God. 23 For (S)assuredly, I say to you, whoever says to this mountain, ‘Be removed and be cast into the sea,’ and does not doubt in his heart, but believes that those things he says will be done, he will have whatever he says. 24 Therefore I say to you, (T)whatever things you ask when you pray, believe that you receive them, and you will have them.
Forgiveness and Prayer(U)
25 “And whenever you stand praying, (V)if you have anything against anyone, forgive him, that your Father in heaven may also forgive you your trespasses. 26 [d]But (W)if you do not forgive, neither will your Father in heaven forgive your trespasses.”
Jesus’ Authority Questioned(X)
27 Then they came again to Jerusalem. (Y)And as He was walking in the temple, the chief priests, the scribes, and the elders came to Him. 28 And they said to Him, “By what (Z)authority are You doing these things? And who gave You this authority to do these things?”
29 But Jesus answered and said to them, “I also will ask you one question; then answer Me, and I will tell you by what authority I do these things: 30 The (AA)baptism of John—was it from heaven or from men? Answer Me.”
31 And they reasoned among themselves, saying, “If we say, ‘From heaven,’ He will say, ‘Why then did you not believe him?’ 32 But if we say, ‘From men’ ”—they feared the people, for (AB)all counted John to have been a prophet indeed. 33 So they answered and said to Jesus, “We do not know.”
And Jesus answered and said to them, “Neither will I tell you by what authority I do these things.”
Footnotes
- Mark 11:1 M Bethsphage
- Mark 11:4 NU, M a
- Mark 11:10 NU omits in the name of the Lord
- Mark 11:26 NU omits v. 26.
Mark 11
Names of God Bible
The King Comes to Jerusalem(A)
11 When they came near Jerusalem, to Bethphage and Bethany, at the Mount of Olives, Yeshua sent two of his disciples ahead of him. 2 He said to them, “Go into the village ahead of you. As you enter it, you will find a young donkey tied there. No one has ever sat on it. Untie it, and bring it. 3 If anyone asks you what you are doing, say that the Lord needs it. That person will send it here at once.”
4 The disciples found the young donkey in the street. It was tied to the door of a house. As they were untying it, 5 some men standing there asked them, “Why are you untying that donkey?” 6 The disciples answered them as Yeshua had told them. So the men let them go.
7 They brought the donkey to Yeshua, put their coats on it, and he sat on it. 8 Many spread their coats on the road. Others cut leafy branches in the fields and spread them on the road. 9 Those who went ahead and those who followed him were shouting,
“Hosanna!
Blessed is the one who comes in the name of the Lord!
10 Blessed is our ancestor David’s kingdom that is coming!
Hosanna in the highest heaven!”
11 Yeshua came into Jerusalem and went into the temple courtyard, where he looked around at everything. Since it was already late, he went out with the twelve apostles to Bethany.
Jesus Curses the Fig Tree(B)
12 The next day, when they left Bethany, Yeshua became hungry. 13 In the distance he saw a fig tree with leaves. He went to see if he could find any figs on it. When he came to it, he found nothing but leaves because it wasn’t the season for figs. 14 Then he said to the tree, “No one will ever eat fruit from you again!” His disciples heard this.
Jesus Throws Out the Moneychangers(C)
15 When they came to Jerusalem, Yeshua went into the temple courtyard and began to throw out those who were buying and selling there. He overturned the moneychangers’ tables and the chairs of those who sold pigeons. 16 He would not let anyone carry anything across the temple courtyard.
17 Then he taught them by saying, “Scripture says, ‘My house will be called a house of prayer for all nations,’ but you have turned it into a gathering place for thieves.”
18 When the chief priests and the experts in Moses’ Teachings heard him, they looked for a way to kill him. They were afraid of him because he amazed all the crowds with his teaching.
19 (Every evening Yeshua and his disciples would leave the city.)
The Fig Tree Dries Up(D)
20 While Yeshua and his disciples were walking early in the morning, they saw that the fig tree had dried up. 21 Peter remembered what Yeshua had said, so he said to Yeshua, “Rabbi, look! The fig tree you cursed has dried up.”
22 Yeshua said to them, “Have faith in God! 23 I can guarantee this truth: This is what will be done for someone who doesn’t doubt but believes what he says will happen: He can say to this mountain, ‘Be uprooted and thrown into the sea,’ and it will be done for him. 24 That’s why I tell you to have faith that you have already received whatever you pray for, and it will be yours. 25 Whenever you pray, forgive anything you have against anyone. Then your Father in heaven will forgive your failures.”[a]
Jesus’ Authority Challenged(E)
27 Yeshua and his disciples returned to Jerusalem. As he was walking in the temple courtyard, the chief priests, the experts in Moses’ Teachings, and the leaders came to him. 28 They asked him, “What gives you the right to do these things? Who told you that you could do this?”
29 Yeshua said to them, “I’ll ask you a question. Answer me, and then I’ll tell you why I have the right to do these things. 30 Did John’s right to baptize come from heaven or from humans? Answer me!”
31 They discussed this among themselves. They said, “If we say, ‘from heaven,’ he will ask, ‘Then why didn’t you believe him?’ 32 But if we say, ‘from humans,’ then what will happen?” They were afraid of the people. All the people thought of John as a true prophet. 33 So they answered Yeshua, “We don’t know.”
Yeshua told them, “Then I won’t tell you why I have the right to do these things.”
Footnotes
- Mark 11:25 Some manuscripts and translations add verse 26: “But if you don’t forgive, your Father in heaven will not forgive your failures.”
2008 by Bible League International
The ESV® Bible (The Holy Bible, English Standard Version®), © 2001 by Crossway, a publishing ministry of Good News Publishers. ESV Text Edition: 2025.
Scripture taken from the New King James Version®. Copyright © 1982 by Thomas Nelson. Used by permission. All rights reserved.
The Names of God Bible (without notes) © 2011 by Baker Publishing Group.