Revised Common Lectionary (Semicontinuous)

148 Alleluja. Chwalcie PANA z niebios, chwalcie go na wysokościach.

² Chwalcie go, wszyscy jego aniołowie; chwalcie go, wszystkie jego zastępy.

³ Chwalcie go, słońce i księżycu; chwalcie go, wszystkie gwiazdy święcące.

⁴ Chwalcie go, niebiosa nad niebiosami i wody, które są nad niebiosami.

⁵ Niech chwalą imię PANA, on bowiem rozkazał i zostały stworzone.

⁶ I ustanowił je na wieki wieków; dał prawo, które nie przeminie.

⁷ Chwalcie PANA z ziemi, smoki i wszystkie głębiny.

⁸ Ogniu i gradzie, śniegu i paro, wietrze gwałtowny, wykonujący jego rozkaz;

⁹ Góry i wszystkie pagórki, drzewa owocowe i wszystkie cedry;

¹⁰ Zwierzęta i wszelkie bydło, istoty pełzające i ptactwo skrzydlate.

¹¹ Królowie ziemscy i wszystkie narody; władcy i wszyscy sędziowie ziemi;

¹² Młodzieńcy, a także dziewice, starzy i dzieci;

¹³ Niech chwalą imię PANA, bo tylko jego imię jest wzniosłe, a jego chwała nad ziemią i niebem.

¹⁴ I wywyższył róg swego ludu, chwałę wszystkich jego świętych, zwłaszcza synów Izraela, ludu mu bliskiego. Alleluja.

10 I zobaczyłem innego potężnego anioła, zstępującego z nieba, ubranego w obłok, nad jego głową była tęcza, jego twarz jak słońce, a jego nogi jak słupy ognia.

² W swojej ręce miał otwartą książeczkę. I postawił prawą nogę na morzu, a lewą na ziemi.

³ I zawołał donośnym głosem, tak jak ryczy lew. A gdy zawołał, siedem gromów odezwało się swoimi głosami.

⁴ A gdy siedem gromów przemówiło swoimi głosami, zabrałem się do pisania, lecz usłyszałem głos z nieba, który mówił do mnie: Zapieczętuj to, co mówiło siedem gromów, i nie pisz tego.

⁵ A anioł, którego widziałem stojącego na morzu i na ziemi, podniósł swoją rękę ku niebu;

⁶ I przysiągł na tego, który żyje na wieki wieków, który stworzył niebo i to, co w nim jest, i ziemię i to, co na niej, i morze, i to, co w nim, że czasu już nie będzie;

⁷ Lecz w dniach głosu siódmego anioła, gdy zacznie trąbić, dokona się tajemnica Boga, jak to oznajmił swoim sługom, prorokom.

⁸ A głos, który usłyszałem z nieba, znowu przemówił do mnie: Idź, weź tę otwartą książeczkę, która jest w ręce anioła stojącego na morzu i na ziemi.

⁹ Podszedłem więc do anioła i powiedziałem mu: Daj mi tę książeczkę. I powiedział do mnie: Weź ją i zjedz, a spowoduje gorycz w twoim brzuchu, lecz w twoich ustach będzie słodka jak miód.

¹⁰ I wziąłem książeczkę z ręki anioła i zjadłem ją, a była w moich ustach słodka jak miód. Lecz gdy ją zjadłem, mój brzuch napełnił się goryczą.

¹¹ I powiedział do mnie: Musisz znowu prorokować przed wieloma ludami, narodami, językami i królami.