Revised Common Lectionary (Semicontinuous)

Pieśń stopni.

121 Oczy moje podnoszę ku górom, skąd przyjdzie mi pomoc.

² Moja pomoc jest od PANA, który stworzył niebo i ziemię.

³ Nie pozwoli zachwiać się twojej nodze; twój stróż nie drzemie.

⁴ Oto ten, który strzeże Izraela, nie zdrzemnie się ani nie zaśnie.

⁵ PAN jest twoim stróżem, PAN jest cieniem twoim po twojej prawicy.

⁶ Słońce nie porazi cię za dnia ani księżyc w nocy.

⁷ PAN będzie cię strzegł od wszelkiego zła; on będzie strzegł twojej duszy.

⁸ PAN będzie strzegł twego wyjścia i przyjścia, odtąd aż na wieki.

5 Pewnego razu, gdy ludzie cisnęli się do niego, aby słuchać słowa Bożego, on stał nad jeziorem Genezaret.

² I zobaczył dwie łodzie stojące przy brzegu jeziora, a rybacy, wyszedłszy z nich, płukali sieci.

³ Wsiadł do jednej z tych łodzi, która należała do Szymona, i poprosił go, aby trochę odpłynął od brzegu. A usiadłszy, nauczał ludzi z łodzi.

⁴ Kiedy przestał mówić, zwrócił się do Szymona: Wypłyń na głębię i zarzućcie wasze sieci na połów.

⁵ A Szymon mu odpowiedział: Mistrzu, przez całą noc pracowaliśmy i nic nie złowiliśmy, ale na twoje słowo zarzucę sieć.

⁶ A gdy to zrobili, zagarnęli wielkie mnóstwo ryb, tak że sieć im się rwała.

⁷ Skinęli więc na towarzyszy, którzy byli w drugiej łodzi, aby przybyli i pomogli im. A oni przypłynęli i napełnili obie łodzie, tak że się zanurzały.

⁸ Widząc to, Szymon Piotr przypadł do kolan Jezusa i powiedział: Odejdź ode mnie, Panie, bo jestem grzesznym człowiekiem.

⁹ I jego bowiem, i wszystkich, którzy z nim byli, ogarnęło zdumienie z powodu połowu ryb, jakiego dokonali.

¹⁰ Podobnie też Jakuba i Jana, synów Zebedeusza, którzy byli towarzyszami Szymona. I powiedział Jezus do Szymona: Nie bój się, odtąd będziesz łowił ludzi.

¹¹ A oni, wyciągnąwszy łódź na brzeg, zostawili wszystko i poszli za nim.