Revised Common Lectionary (Semicontinuous)

Psalm dla Salomona.

72 Boże, daj królowi swoje sądy i swoją sprawiedliwość synowi króla;

² Będzie sądził twój lud w sprawiedliwości, a twoich ubogich w prawości.

³ Góry przyniosą ludowi pokój, a pagórki sprawiedliwość.

⁴ Będzie sądził ubogich z ludu, wybawi synów potrzebującego, a zgniecie ciemiężyciela.

⁵ Będą się bać ciebie, póki trwać będzie słońce i księżyc, z pokolenia na pokolenie.

⁶ Zstąpi jak deszcz na skoszoną trawę, jak krople deszczu nawadniające ziemię.

⁷ Za jego dni zakwitnie sprawiedliwy i będzie obfitość pokoju, dopóki księżyc trwa.

¹⁰ Królowie Tarszisz i wysp przyniosą dary, królowie Szeby i Saby złożą daninę.

¹¹ I oddadzą mu pokłon wszyscy królowie; wszystkie narody będą mu służyć.

¹² Ocali bowiem ubogiego, gdy zawoła, i nędznego, który nie ma pomocnika.

¹³ Zmiłuje się nad ubogim i potrzebującym i wybawi dusze nędzarzy.

¹⁴ Wybawi ich dusze od podstępu i przemocy, bo ich krew jest cenna w jego oczach.

3 Dlatego ja, Paweł, więzień Chrystusa Jezusa dla was, pogan;

² Jeśli tylko słyszeliście o udzieleniu łaski Boga, która jest mi dana dla was;

³ Że przez objawienie została mi oznajmiona tajemnica, jak to wam przedtem krótko napisałem.

⁴ Dlatego czytając to, możecie zrozumieć moje poznanie tajemnicy Chrystusa;

⁵ Która w innych wiekach nie była znana synom ludzkim, jak teraz została objawiona jego świętym apostołom i prorokom przez Ducha;

⁶ Mianowicie, że poganie są współdziedzicami i członkami tego samego ciała, i współuczestnikami jego obietnicy w Chrystusie przez ewangelię.

⁷ Stałem się jej sługą według daru łaski Boga danej mi przez działanie jego mocy.

⁸ Mnie, najmniejszemu ze wszystkich świętych, została dana ta łaska, abym wśród pogan głosił te niezgłębione bogactwa Chrystusa;

⁹ I żebym ujawnił wszystkim, jaka jest wspólnota tej tajemnicy ukrytej od wieków w Bogu, który wszystko stworzył przez Jezusa Chrystusa;

¹⁰ Aby teraz wieloraka mądrość Boga poprzez kościół stała się jawna zwierzchnościom i władzom w miejscach niebiańskich;

¹¹ Zgodnie z wiecznym postanowieniem, które powziął w Chrystusie Jezusie, naszym Panu.

¹² W nim mamy śmiałość i przystęp z ufnością przez wiarę jego.

2 A gdy Jezus urodził się w Betlejem w Judei za dni króla Heroda, oto mędrcy ze Wschodu przybyli do Jerozolimy i pytali:

² Gdzież jest ten król Żydów, który się urodził? Widzieliśmy bowiem jego gwiazdę na Wschodzie i przyjechaliśmy, aby oddać mu pokłon.

³ Gdy król Herod to usłyszał, przeraził się, a z nim cała Jerozolima.

⁴ Zebrawszy więc wszystkich naczelnych kapłanów i nauczycieli ludu, wypytywał ich, gdzie miał się urodzić Chrystus.

⁵ A oni mu powiedzieli: W Betlejem w Judei; bo tak jest napisane przez proroka:

⁶ A ty, Betlejem, ziemio Judy, wcale nie jesteś najmniejsze wśród władców Judei, z ciebie bowiem wyjdzie władca, który będzie rządził moim ludem, Izraelem.

⁷ Wtedy Herod wezwał potajemnie mędrców i dowiadywał się dokładnie o czas ukazania się gwiazdy.

⁸ A posyłając ich do Betlejem, powiedział: Jedźcie i wypytajcie się dokładnie o to dziecko, a gdy je znajdziecie, donieście mi, abym i ja pojechał i oddał mu pokłon.

⁹ Oni więc, wysłuchawszy króla, odeszli. A oto gwiazda, którą widzieli na Wschodzie, prowadziła ich, aż przyszła i zatrzymała się nad miejscem, gdzie było dziecko.

¹⁰ A gdy zobaczyli gwiazdę, ogromnie się ucieszyli.

¹¹ Kiedy weszli do domu, zobaczyli dziecko z Marią, jego matką, i upadłszy, oddali mu pokłon, potem otworzyli swoje skarby i ofiarowali mu dary: złoto, kadzidło i mirrę.

¹² Lecz będąc ostrzeżeni przez Boga we śnie, aby nie wracali do Heroda, powrócili do swojej ziemi inną drogą.