Revised Common Lectionary (Semicontinuous)
21 Nang ang aking kaluluwa ay nagdamdam,
nang ang kalooban ko'y nasaktan,
22 ako'y naging hangal at mangmang;
ako'y naging gaya ng hayop sa harapan mo.
23 Gayunman ako'y kasama mong palagian,
inaalalayan mo ang aking kanang kamay.
24 Sa iyong payo ako'y iyong pinapatnubayan,
at pagkatapos ay tatanggapin mo ako sa kaluwalhatian.
25 Anong mayroon ako sa langit kundi ikaw?
at liban sa iyo'y wala akong anumang ninanasa sa lupa.
26 Ang aking laman at ang aking puso ay maaaring manghina,
ngunit ang Diyos ang lakas ng aking puso at bahagi ko magpakailanman.
27 Sapagkat narito, malilipol silang malayo sa iyo;
ang lahat na hindi tapat sa iyo ay winakasan mo.
28 Ngunit para sa akin, ang pagiging malapit ng Diyos ay aking kabutihan;
ginawa kong aking kanlungan ang Panginoong Diyos,
upang aking maisaysay ang lahat ng iyong mga gawa.
29 Ang madalas na sawayin ngunit ang ulo ay matigas,
ay biglang mababali, at wala nang lunas.
2 Kapag ang matutuwid ay namamahala, ang bayan ay nagsasaya,
ngunit kapag ang masama ay namumuno, ang bayan ay nagbubuntong-hininga.
3 Ang umiibig sa karunungan ay nagpapasaya sa kanyang ama;
ngunit ang nakikisama sa upahang babae[a] ay sumisira ng kayamanan niya.
4 Pinatatatag ng hari ang lupain sa pamamagitan ng katarungan;
ngunit ginigiba ito ng humihingi ng suhol na sapilitan.
5 Ang taong kunwari'y pumupuri sa kanyang kapwa,
ay naglalatag ng lambat sa kanyang mga paa.
6 Ang masamang tao'y nasisilo sa kanyang pagsalangsang,
ngunit ang taong matuwid ay umaawit at nagdiriwang.
7 Alam ng matuwid ang karapatan ng dukha;
ngunit ang gayong kaalaman ay di nauunawaan ng masama.
8 Ang mga manlilibak ang sa isang lunsod ay tumutupok,
ngunit ang matatalinong tao ay nag-aalis ng poot.
9 Kung ang pantas ay magkaroon ng pakikipagtalo sa isang hangal,
magagalit lamang o tatawa ang hangal, at hindi magkakaroon ng katahimikan.
10 Ang mga taong uhaw sa dugo ay namumuhi sa walang sala,
at ang buhay ng matuwid ay hinahabol nila.
11 Inihihinga ng hangal ang kanyang buong galit,
ngunit ang matalino ay nagpipigil nang tahimik.
12 Kung ang pinuno ay nakikinig sa kasinungalingan,
magiging masasama ang lahat niyang tauhan.
13 Ang dukha at ang nang-aapi ay nagkakasalubong,
ang mga mata nilang pareho ay pinagliliwanag ng Panginoon.
14 Kung ang hari ay humahatol sa dukha nang may katarungan,
ang kanyang trono ay matatatag magpakailanman.
15 Ang pamalo at saway ay nagbibigay ng karunungan,
ngunit ang batang pinababayaan, sa kanyang ina ay nagbibigay-kahihiyan.
16 Kapag ang masama ay nanunungkulan, dumarami ang pagsalangsang,
ngunit pagmamasdan ng matuwid ang kanilang pagkabuwal.
17 Supilin mo ang iyong anak, at bibigyan ka niya ng kapahingahan;
ang iyong puso ay bibigyan niya ng kasiyahan.
18 Kung saan walang pangitain, nagpapabaya ang taong-bayan,
ngunit mapalad ang sumusunod sa kautusan.
19 Ang alipin ay hindi masasaway ng mga salita lamang,
sapagkat kahit nauunawaan niya ay hindi niya papakinggan.
20 Nakikita mo ba ang tao na padalus-dalos sa kanyang mga salita?
May pag-asa pa ang hangal kaysa kanya.
21 Siyang nag-aaruga sa kanyang lingkod mula sa pagkabata,
sa bandang huli ay magiging kanyang tagapagmana.
22 Ang taong magagalitin ay lumilikha ng away,
at ang mainitin ang ulo ay sanhi ng maraming pagsuway.
23 Ang kapalaluan ng tao ang sa kanya'y magpapababa,
ngunit magtatamo ng karangalan ang may mapagpakumbabang diwa.
24 Ang kasamahan ng magnanakaw ay namumuhi sa kanyang buhay;
naririnig niya ang sumpa, ngunit walang ipinaaalam.
25 Ang takot sa tao ay naglalatag ng bitag,
ngunit ang nagtitiwala sa Panginoon ay maliligtas.
26 Marami ang humahanap ng lingap ng isang tagapamahala,
ngunit ang katarungan ay sa Panginoon makukuha.
27 Ang masamang tao ay karumaldumal sa matuwid;
at ang matuwid sa kanyang lakad ay karumaldumal sa masama.
Siya ba ang Cristo?
25 Sinabi ng ilang taga-Jerusalem, “Hindi ba ito ang taong kanilang pinagsisikapang patayin?
26 At narito, siya'y hayag na nagsasalita, at sila'y walang anumang sinasabi sa kanya. Tunay kayang nakikilala ng mga pinuno na ito ang Cristo?
27 Subalit nalalaman natin kung saan nagmula ang taong ito, subalit ang Cristo, pagdating niya ay walang makakaalam kung saan siya magmumula.”
28 Sumigaw si Jesus habang nagtuturo sa templo, “Ako'y inyong nakikilala at nalalaman din ninyo kung taga-saan ako. Hindi ako pumarito sa aking sariling awtoridad,[a] subalit ang nagsugo sa akin ay siyang totoo, na hindi ninyo nakikilala.
29 Nakikilala ko siya sapagkat ako'y mula sa kanya, at siya ang nagsugo sa akin.”
30 Kaya't sinikap nilang siya'y hulihin, subalit walang taong sumunggab sa kanya, sapagkat hindi pa dumating ang kanyang oras.
31 Gayunma'y marami sa mga tao ang sumampalataya sa kanya at kanilang sinabi, “Pagdating ng Cristo, gagawa ba siya ng mas maraming tanda kaysa mga ginawa ng taong ito?”
Nagpadala ng mga Kawal upang Dakpin si Jesus
32 Narinig ng mga Fariseo ang bulung-bulungan ng mga tao tungkol kay Jesus.[b] Nagsugo ang mga punong pari at ang mga Fariseo ng mga kawal upang siya'y hulihin.
33 Sinabi ni Jesus, “Makakasama pa ninyo ako ng kaunting panahon, at ako'y paroroon sa nagsugo sa akin.
34 Hahanapin ninyo ako, ngunit hindi ninyo ako matatagpuan, at kung saan ako naroroon ay hindi kayo makakapunta roon.”
35 Kaya't sinabi ng mga Judio sa isa't isa, “Saan pupunta ang taong ito na hindi natin siya matatagpuan? Pupunta kaya siya sa mga lupain kung saan nagkalat[c] ang ating mga kababayan sa lupain ng mga Griyego at magtuturo sa mga Griyego?
36 Ano ang salitang ito na kanyang sinabi, ‘Hahanapin ninyo ako, ngunit hindi ninyo ako matatagpuan, at kung saan ako naroroon, ay hindi kayo makakapunta roon’!”
Ang Biblia Copyright © Philippine Bible Society 2001