Revised Common Lectionary (Semicontinuous)

⁹ I będzie PAN ucieczką dla uciśnionego, schronieniem w czasie niedoli.

¹⁰ I będą ufać tobie ci, którzy znają twoje imię, bo nie opuszczasz, PANIE, tych, którzy cię szukają.

¹¹ Śpiewajcie PANU, który mieszka na Syjonie, opowiadajcie wśród narodów o jego dziełach.

¹² Bo on dopomina się krwi i pamięta o nich, a nie zapomina wołania strapionych.

¹³ Zmiłuj się nade mną, PANIE, spójrz, jak mnie uciskają ci, którzy mnie nienawidzą, ty, który podnosisz mnie z bram śmierci;

¹⁴ Abym głosił wszelką twą chwałę w bramach córki Syjonu; będę się radował twoim zbawieniem.

¹⁵ Poganie wpadli w dół, który wykopali; w sidłach, które zastawili, uwięzła ich noga.

¹⁶ PAN dał się poznać, gdy odbył sąd, w dzieła swoich rąk uwikłał się niegodziwy. Higgajon. Sela.

¹⁷ Niegodziwi zstąpią do piekła, wszystkie narody, które zapominają Boga.

¹⁸ Bo biedak nie będzie zapomniany na zawsze, nadzieja ubogich nie zginie na wieki.

¹⁹ Powstań, PANIE, niech nie triumfuje człowiek, niech narody zostaną osądzone przed twoim obliczem.

²⁰ PANIE, ześlij na nie strach, aby narody poznały, że są tylko ludźmi. Sela.

Pieśń stopni Dawida.

133 Oto jak dobrze i jak miło, gdy bracia zgodnie mieszkają.

² Jest to jak wyborny olejek na głowę, który spływa na brodę, na brodę Aarona; który spływa na brzeg jego szat;

³ Jak rosa Hermonu, która opada na góry Syjon; tam bowiem PAN daje błogosławieństwo i życie na wieki.

6 Jako jego współpracownicy napominamy was, abyście nie przyjmowali łaski Bożej na próżno.

² (Mówi bowiem Bóg: W czasie pomyślnym wysłuchałem cię, a w dniu zbawienia przyszedłem ci z pomocą. Oto teraz czas pomyślny, oto teraz dzień zbawienia.)

³ Nie dając nikomu żadnego powodu do zgorszenia, aby nasza posługa nie była zhańbiona;

⁴ Ale we wszystkim okazujemy się sługami Boga, w wielkiej cierpliwości, w uciskach, w niedostatkach, w utrapieniach;

⁵ W chłostach, w więzieniach, podczas rozruchów, w trudach, w nocnych czuwaniach, w postach;

⁶ Przez czystość i poznanie, przez wytrwałość i życzliwość, przez Ducha Świętego i nieobłudną miłość;

⁷ Przez słowo prawdy i moc Boga, przez oręż sprawiedliwości na prawo i na lewo;

⁸ Przez chwałę i pohańbienie, przez złą i dobrą sławę; jakby zwodziciele, a jednak prawdomówni;

⁹ Jakby nieznani, jednak dobrze znani, jakby umierający, a oto żyjemy, jakby karani, ale nie zabici;

¹⁰ Jakby smutni, jednak zawsze radośni, jakby ubodzy, jednak wielu ubogacający, jakby nic nie mający, jednak wszystko posiadający.

¹¹ Nasze usta otworzyły się przed wami, Koryntianie, nasze serce się rozszerzyło.

¹² Nie jest wam ciasno w nas, lecz w waszym wnętrzu jest ciasno;

¹³ Odwzajemniając się więc nam – jak do moich dzieci mówię – rozszerzcie się i wy.

³⁵ Tego samego dnia, gdy nastał wieczór, powiedział do nich: Przeprawmy się na drugą stronę.

³⁶ A gdy odprawili tłum, wzięli go ze sobą, tak jak był w łodzi. Towarzyszyły mu też inne łódki.

³⁷ Wtedy zerwał się gwałtowny wicher i fale uderzały w łódź, tak że już się napełniała.

³⁸ A on spał w tyle łodzi na wezgłowiu. Obudzili go więc i mówili do niego: Nauczycielu, nie obchodzi cię, że giniemy?

³⁹ Wówczas wstał, zgromił wiatr i powiedział do morza: Milcz i uspokój się! I ustał wiatr, i nastała wielka cisza.

⁴⁰ Wtedy powiedział do nich: Czemu się tak boicie? Jak to jest, że nie macie wiary?

⁴¹ I ogarnął ich wielki strach, i mówili jeden do drugiego: Kim on jest, że nawet wiatr i morze są mu posłuszne?