Revised Common Lectionary (Semicontinuous)
Dee 142 Psalm
En Unjarejchte fonn Doft, en Jebäd aus hee enn dee Heel wea.
1 Ekj schrie to däm Herr Gott met miene Stem; ekj bäd to däm Herr Gott met miene Stem.
2 Ekj doo mien Derjchdenkje utjeete fer Am; ekj moak fer am weete waut mien Trubbel es.
3 Wan mien Jeist enn mien beschwiemt, dan weetst Du mien Stijch; dee ha ne Schlenj festoake enn dän Stijch wua ekj go.
4 Ekj kjikj no dee rajchte Sied un see, un kjeene kjant mie; jiedat Utretse es fonn mie festoakje.
5 Ekj schreajch no die, O Herr Gott; ekj säd, Du best miene Schuts Städ, mien Poat enn dee Läwendja äa Launt.
6 Jeff Oobacht opp mien Schriehe; dan ekj sie seeha läajch jebrocht; rad mie fonn dän dee mie hinjaraun joage.
7 Brinj miene Seel rut fonn daut Jefenkjnis soo daut ekj Dank jäwe kaun to dien Nome; dee Jerajchte selle sikj romm mie toop saumle; dan du woascht Jenotte opp mie laje.
5 Ekj wel junt doaromm denkje halpe, wan jie daut uk to eene Tiet wiste, daut de Herr daut Follkj ut Ejipte jerat haud, doch nohaea daen ommbrocht dee nich jleewde.
6 En dee Enjel dee aea Harschoffts Rikj nich bewoade, en aeare eajne Woninj feleete, haft hee bewoat enn eewje Kjaede tom Jerecht aun jan groota Dach.
7 Soo aus uk Soodom en Gomora en dee Staede runt omm, dee Huararie dreewe en no framdet Fleesch hinjaraun weare, en sent en Biespel jemoakt enn daem daut see eewje Strof liede.
8 Jrod soo schende dise Dreema werklijch aea eajna Lief, en lastre hechre Harlichkjeit.
9 Aus Miechael dee hechsta Enjel sikj met daem Diewel street aewa Mooses sien Lief, woagd hee sikj nich en lastalijet Uadeel jaeajen am to brinje, oba saed: "De Herr woat die strofe".
10 Oba aun eene Haunt weete dise Mana nich jaeajen waut see lastre, oba aune aundre waut see festone emm Natierleiche aus onnfeninftje Teare, sent see doaderch ommjekome.
11 Wee an! dan see sent enn Kain sien Wajch jegone, en aewajeewe sikj enn Bieliam sien Erwajch enenn fa Jewenst, en kjeeme omm enn Kora siene Opprua.
12 Dise Mana sent dee Placke enn june Leew Moltiede dee met junt aete oone Forcht, dee bloos fa sikj selfst sorje, Wolkje oone Raeajen dee metem Wint wajch jeblost woare, Hoafstbeem oone Frucht, dobbelt Doot, utjeraete,
13 wile Wale oppem Maea dee aea eajne Schaund utschume, errende Stearns, fa daen de dunkelste Diestanes enn Eewichkjeit bestemt es.
14 Fonn soone haft uk Heenoch, de saewende fonn Adam, jeprofitseit en jesajcht: "Kjikj! de Herr es jekome met tean dusende fonn siene Heilje,
15 Jerecht to eewe aewa aule Mensche, en aule Gottloose to strofe waeajen aeare Gotloosichkjeit enn aea Gottlooset Laewe, en aul dee shoape Wead dee de Sinda jaeajen am jesajcht ha."
16 Daut sent Merda, dee sent onntofraed, dee no aeare eajne Losst waundle; en aeare Miela raede stollte Dinje, en achte aundre huach bloos fa aea eajnet Jenotte.
17 Jie oba, miene leefste, denkt aun dee Wead dee onns Herr Jesus Christus siene Apostel ferhaea jeraet haude.
18 Dan see saede to junt: "Enne latste Tiet woare fael Spetta senne, dee no aeare eajne gottloose Losst waundle woare.
19 Dit sent dee, dee Spoolunje aunstale, sent irdish jesonne, dee daen Jeist nich ha.
20 Oba jie, miene Leefste, but junt opp enn jun aulaheilichste Gloowe, en baet enn daem Heilje Jeist.
21 Hoolt junt enn Gott siene Leew, en luat no onns Herr Jesus Christus sien Erboarme to daut eewjet Laewe.
Copyright © 2001 by Elmer Reimer