Revised Common Lectionary (Semicontinuous)

Salm Asaff.

73 Yn ddiau da yw Duw i Israel; sef i’r rhai glân o galon. ² Minnau, braidd na lithrodd fy nhraed: prin na thripiodd fy ngherddediad. ³ Canys cenfigennais wrth y rhai ynfyd, pan welais lwyddiant y rhai annuwiol. ⁴ Canys nid oes rhwymau yn eu marwolaeth; a’u cryfder sydd heini. ⁵ Nid ydynt mewn blinder fel dynion eraill; ac ni ddialeddir arnynt hwy gyda dynion eraill. ⁶ Am hynny y cadwynodd balchder hwynt, ac y gwisg trawster amdanynt fel dilledyn. ⁷ Eu llygaid a saif allan gan fraster: aethant dros feddwl calon o gyfoeth. ⁸ Y maent wedi llygru, yn chwedleua yn ddrygionus am drawster; yn dywedyd yn uchel. ⁹ Gosodasant eu genau yn erbyn y nefoedd: a’u tafod a gerdd trwy y ddaear. ¹⁰ Am hynny y dychwel ei bobl ef yma; ac y gwesgir iddynt ddwfr ffiol lawn. ¹¹ Dywedant hefyd, Pa fodd y gŵyr Duw? a oes gwybodaeth gan y Goruchaf? ¹² Wele, dyma y rhai annuwiol, a’r rhai sydd lwyddiannus yn y byd, ac a amlhasant olud. ¹³ Diau mai yn ofer y glanheais fy nghalon, ac y golchais fy nwylo mewn diniweidrwydd. ¹⁴ Canys ar hyd y dydd y’m maeddwyd; fy ngherydd a ddeuai bob bore. ¹⁵ Os dywedwn, Mynegaf fel hyn; wele, â chenhedlaeth dy blant di y gwnawn gam. ¹⁶ Pan amcenais wybod hyn, blin oedd hynny yn fy ngolwg i; ¹⁷ Hyd onid euthum i gysegr Duw: yna y deellais eu diwedd hwynt. ¹⁸ Diau osod ohonot hwynt mewn llithrigfa, a chwympo ohonot hwynt i ddinistr. ¹⁹ Mor ddisymwth yr aethant yn anghyfannedd! pallasant, a darfuant gan ofn. ²⁰ Fel breuddwyd wrth ddihuno un; felly, O Arglwydd, pan ddeffroech, y dirmygi eu gwedd hwynt.

³² Yr awron gan hynny, O feibion, gwrandewch arnaf; canys gwyn eu byd a gadwant fy ffyrdd i. ³³ Gwrandewch addysg, a byddwch ddoethion; nac ymwrthodwch â hi. ³⁴ Gwyn ei fyd y dyn a wrandawo arnaf, ac a wylio yn ddyfal beunydd wrth fy nrysau, gan warchod wrth byst fy mhyrth i. ³⁵ Canys y neb a’m caffo i, a gaiff fywyd, ac a feddianna ewyllys da gan yr Arglwydd. ³⁶ Ond y neb a becho yn fy erbyn, a wna gam â’i enaid ei hun: fy holl gaseion a garant angau.

9 Doethineb a adeiladodd ei thŷ, hi a naddodd ei saith golofn. ² Hi a laddodd ei hanifeiliaid; hi a gymysgodd ei gwin, ac a huliodd ei bwrdd. ³ Hi a yrrodd ei llawforynion: y mae yn llefain oddi ar fannau uchel y ddinas: ⁴ Pwy bynnag sydd annichellgar, tröed i mewn yma: ac wrth yr annoeth y mae hi yn dywedyd, ⁵ Deuwch, a bwytewch o’m bara, ac yfwch o’r gwin a gymysgais. ⁶ Ymadewch â’r rhai ffôl, a byddwch fyw; a cherddwch yn ffordd deall.

²⁹ Trwy ffydd yr aethant trwy’r môr coch, megis ar hyd tir sych: yr hyn pan brofodd yr Eifftiaid, boddi a wnaethant. ³⁰ Trwy ffydd y syrthiodd caerau Jericho, wedi eu hamgylchu dros saith niwrnod. ³¹ Trwy ffydd ni ddifethwyd Rahab y butain gyda’r rhai ni chredent, pan dderbyniodd hi’r ysbïwyr yn heddychol. ³² A pheth mwy a ddywedaf? canys yr amser a ballai i mi i fynegi am Gedeon, am Barac, ac am Samson, ac am Jefftha, am Dafydd hefyd, a Samuel, a’r proffwydi; ³³ Y rhai trwy ffydd a oresgynasant deyrnasoedd, a wnaethant gyfiawnder, a gawsant addewidion, a gaeasant safnau llewod, ³⁴ A ddiffoddasant angerdd y tân, a ddianghasant rhag min y cleddyf, a nerthwyd o wendid, a wnaethpwyd yn gryfion mewn rhyfel, a yrasant fyddinoedd yr estroniaid i gilio. ³⁵ Gwragedd a dderbyniodd eu meirw trwy atgyfodiad: ac eraill a ddirdynnwyd, heb dderbyn ymwared; fel y gallent hwy gael atgyfodiad gwell. ³⁶ Ac eraill a gawsant brofedigaeth trwy watwar a fflangellau, ie, trwy rwymau hefyd a charchar: ³⁷ Hwynt‐hwy a labyddiwyd, a dorrwyd â llif, a demtiwyd, a laddwyd yn feirw â’r cleddyf; a grwydrasant mewn crwyn defaid, a chrwyn geifr; yn ddiddim, yn gystuddiol, yn ddrwg eu cyflwr; ³⁸ (Y rhai nid oedd y byd yn deilwng ohonynt,) yn crwydro mewn anialwch, a mynyddoedd, a thyllau ac ogofeydd y ddaear. ³⁹ A’r rhai hyn oll, wedi cael tystiolaeth trwy ffydd, ni dderbyniasant yr addewid: ⁴⁰ Gan fod Duw yn rhagweled rhyw beth gwell amdanom ni, fel na pherffeithid hwynt hebom ninnau.

12 Oblegid hynny ninnau hefyd, gan fod cymaint cwmwl o dystion wedi ei osod o’n hamgylch, gan roi heibio bob pwys, a’r pechod sydd barod i’n hamgylchu, trwy amynedd rhedwn yr yrfa a osodwyd o’n blaen ni; ² Gan edrych ar Iesu, Pen‐tywysog a Pherffeithydd ein ffydd ni; yr hwn, yn lle’r llawenydd a osodwyd iddo, a ddioddefodd y groes, gan ddiystyru gwaradwydd, ac a eisteddodd ar ddeheulaw gorseddfainc Duw.