Revised Common Lectionary (Semicontinuous)

Pagsalig sa Dios

Pagasilutan sang Dios ang Kalibutan

24 Pamati! Laglagon sang Ginoo ang kalibutan^[a] hasta nga indi na ini mapuslan, kag laptahon niya ang mga pumuluyo sini. ² Isa lang ang dangatan sang tanan—pari ukon pumuluyo, agalon ukon suluguon, manugbaligya ukon manugbakal, manugpautang ukon manug-utang. ³ Malaglag gid sing bug-os ang kalibutan kag magakalaubos ang mga butang diri. Matabo gid ini, kay ang Ginoo mismo ang nagsiling sini. ⁴ Magamala kag magatig-a ang duta. Magaluya ang mga tawo sa bug-os nga kalibutan, pati ang dungganon nga mga tawo. ⁵ Ginhigkuan ang kalibutan sang mga pumuluyo sini, tungod nga wala nila gintuman ang mga kasuguan kag mga pagsulundan sang Dios. Ginlapas nila ang wala sing katapusan nga kasugtanan sang Dios sa ila. ⁶ Gani pakamalauton sang Dios ang kalibutan, kag magapanabat ang mga pumuluyo sini tungod sa ila mga sala. Sunugon sila, kag diutay lang ang mabilin sa ila. ⁷ Magakalaya ang mga ubas, kag maubos ang duga sang ubas. Magapangasubo ang mga nagakalipay, ⁸ kag indi na mabatian ang masadya nga tinukar sang mga tamborin kag mga arpa, kag ang paghinugyaw sang mga tawo nga nagaselebrar. ⁹ Wala na sing kinanta sa ila pag-ininom, kag ang ilimnon mangin mapait. ¹⁰ Mawasak ang siyudad kag indi na mapuslan. Siraduhon ang puwertahan sang kada balay agod wala sing may makasulod. ¹¹ Magasininggit ang mga tawo sa karsada, nga nagapangayo sang bino. Ang ila kalipay bayluhan sang kasubo. Wala na sing kinalipay sa kalibutan. ¹² Ang siyudad magapabilin nga guba, nga wasak ang mga puwertahan sini. ¹³ Diutay na lang nga tawo ang mabilin sa tanan nga nasyon sa kalibutan, pareho sa olibo ukon ubas matapos nga gindugos.

^17-18 Tungod sa pagtuo, ihalad kuntani ni Abraham ang iya anak nga si Isaac sang gintilawan siya sang Dios. Handa si Abraham nga ihalad ang iya bugtong^[a] nga anak bisan nagpromisa ang Dios sa iya nga, “Sa kay Isaac magahalin ang imo mga kaliwat nga akon ginpromisa.”^{[b] 19} Kay nagapati siya nga kon mapatay gid man si Isaac banhawon man siya sang Dios. Gani daw sa nabanhaw si Isaac halin sa kamatayon kag nakabalik kay Abraham.

²⁰ Tungod sa pagtuo, ginbendisyunan ni Isaac ang iya mga anak nga si Jacob kag si Esau nga mangin maayo ang ila palaabuton.

²¹ Tungod sa pagtuo, sang mapatay na si Jacob, ginbendisyunan niya ang iya mga apo nga mga anak ni Jose. Kag nagsimba siya sa Dios samtang nagapanukod sa iya baston.

²² Tungod sa pagtuo, nagsiling si Jose sang madali na lang siya mapatay, nga ang mga Israelinhon magahalin sa Egipto, kag nagbilin siya nga dal-on nila ang iya mga tul-an kon maglakat na sila.

²³ Tungod sa pagtuo, ang mga ginikanan ni Moises wala mahadlok nga maglapas sa sugo sang hari, tungod kay sang pagkakita nila nga guwapo ang ila anak gintago nila ini sa sulod sang tatlo ka bulan.

²⁴ Kag tungod sa pagtuo, wala nagsugot si Moises sang may edad na siya nga tawgon pa siya nga anak sang prinsesa nga anak sang hari sang Egipto.^{[c] 25} Ginpalabi pa niya ang pag-antos upod sa mga katawhan sang Dios sang sa magpangalipay sa sala sa malip-ot lang nga tion. ²⁶ Ginkabig niya nga mas madamo nga pagpakamaayo ang iya mabaton kon mag-antos siya sang mga kahuy-anan para kay Cristo kaysa maangkon niya ang tanan nga manggad sa Egipto. Kay nagapaabot siya nga may balos siya nga mabaton.

²⁷ Kag tungod sa pagtuo, naghalin si Moises sa Egipto nga wala nahadlok nga maakig ang hari sa iya. Bisan mabudlay ang iya naagihan gin-antos niya ini kag wala gid siya nagbalik tungod kay daw nakita niya ang indi makita nga Dios. ²⁸ Tungod sa iya pagtuo, gin-umpisahan niya ang pagselebrar sang ginatawag nga “Piesta sang Paglabay sang Anghel.” Ginsilingan niya ang tanan nga Israelinhon nga wisikan nila sang dugo sang karnero ang ila mga puwertahan, agod nga kon maglabay ang anghel sang Dios nga magapamatay sang mga kamagulangan, magalabay lang ini kag indi niya pag-ilakip ang ila mga kamagulangan.