Revised Common Lectionary (Semicontinuous)

Przewodnikowi chóru dla synów Korego. Pieśń na Alamot.

46 Bóg jest naszą ucieczką i siłą, najpewniejszą pomocą w utrapieniu.

² Dlatego nie będziemy się bać, choćby się poruszyła ziemia, choćby się przeniosły góry w sam środek morza;

³ Choćby huczały i burzyły się jego wody i zatrzęsły się góry od jego nawałnicy. Sela.

⁴ Jest rzeka, której strumienie rozweselają miasto Boże, miejsce święte przybytków Najwyższego.

⁵ Bóg jest pośrodku niego, nie będzie zachwiane; Bóg je wspomoże zaraz o świcie.

⁶ Wzburzyły się narody, zachwiały się królestwa, on wydał swój głos i rozpłynęła się ziemia.

⁷ PAN zastępów jest z nami; Bóg Jakuba jest naszą twierdzą. Sela.

⁸ Chodźcie, zobaczcie dzieła PANA, jakie spustoszenia uczynił na ziemi.

⁹ On kładzie kres wojnom aż po krańce ziemi, kruszy łuki i łamie włócznie, a rydwany pali ogniem.

¹⁰ Uspokójcie się i uznajcie, że ja jestem Bogiem; będę wywyższony wśród narodów, będę wywyższony na ziemi.

¹¹ PAN zastępów jest z nami, Bóg Jakuba jest naszą twierdzą. Sela.

³³ A oni, słysząc to, wpadli w gniew i naradzali się nad tym, jakby ich zabić.

³⁴ Wtedy pewien faryzeusz, imieniem Gamaliel, nauczyciel prawa, szanowany przez wszystkich ludzi, powstał na Radzie i nakazał, aby na chwilę wyprowadzono apostołów;

³⁵ I powiedział do nich: Mężowie izraelscy, zastanówcie się dobrze, co zamierzacie zrobić z tymi ludźmi.

³⁶ Niedawno bowiem wystąpił Teudas, podając się za nie byle kogo, do którego przyłączyło się około czterystu ludzi. Zabito go, a wszyscy jego zwolennicy rozproszyli się i ślad po nich zaginął.

³⁷ Po nim w dniach spisu wystąpił Judasz Galilejczyk i pociągnął za sobą wielu ludzi. Lecz i on zginął, a wszyscy jego zwolennicy rozproszyli się.

³⁸ Dlatego teraz mówię wam: Odstąpcie od tych ludzi i zostawcie ich. Jeśli bowiem ten zamysł czy ta sprawa pochodzi od ludzi, obróci się wniwecz;

³⁹ Ale jeśli pochodzi od Boga, nie będziecie mogli tego zniszczyć, aby się czasem nie okazało, że walczycie z Bogiem.

⁴⁰ I posłuchali go. A przywoławszy apostołów, ubiczowali ich i zabronili im mówić w imię Jezusa, a potem ich wypuścili.

⁴¹ A oni odchodzili sprzed Rady, ciesząc się, że stali się godni znosić zniewagę dla imienia Jezusa.

⁴² Nie przestawali też codziennie w świątyni i po domach nauczać i głosić Jezusa Chrystusa.