Revised Common Lectionary (Semicontinuous)

Modlitwa Dawida.

86 Nakłoń swego ucha, PANIE, wysłuchaj mnie, bo jestem nędzny i ubogi.

² Strzeż mojej duszy, bo jestem pobożny; mój Boże, wybaw twego sługę, który ufa tobie.

³ Zmiłuj się nade mną, Panie, bo do ciebie codziennie wołam.

⁴ Rozraduj duszę twego sługi, bo do ciebie, Panie, wznoszę swą duszę.

⁵ Bo ty, Panie, jesteś dobry i przebaczający, i pełen miłosierdzia dla wszystkich, którzy cię wzywają.

⁶ Wysłuchaj, PANIE, mojej modlitwy i zważ na głos mojego błagania.

⁷ Wzywam cię w dniu mego ucisku, bo ty mnie wysłuchasz.

⁸ Nie ma wśród bogów podobnego tobie, Panie, i nie ma dzieł takich jak twoje.

⁹ Wszystkie narody, które stworzyłeś, przyjdą i oddadzą ci pokłon, Panie, i będą wielbić twoje imię.

¹⁰ Bo ty jesteś wielki i czynisz cuda; tylko ty jesteś Bogiem.

¹¹ Naucz mnie, PANIE, twojej drogi, abym chodził w twojej prawdzie; nakłoń moje serce ku bojaźni twego imienia.

¹² Będę cię chwalił, Panie, mój Boże, z całego serca i będę wielbił twoje imię na wieki;

¹³ Bo wielkie jest twoje miłosierdzie dla mnie; ty ocaliłeś moją duszę z najgłębszego piekła.

¹⁴ Boże, pyszni powstali przeciwko mnie i zgraja gwałtowników czyhała na moją duszę, a nie mają ciebie przed oczyma.

¹⁵ Ale ty, Panie, jesteś Bogiem łaskawym i litościwym, nieskorym do gniewu, pełnym miłosierdzia i prawdy.

¹⁶ Spójrz na mnie i zmiłuj się nade mną, udziel swojej mocy twemu słudze i wybaw syna twojej służebnicy.

¹⁷ Daj mi znak twojej dobroci, aby ci, którzy mnie nienawidzą, zobaczyli i zawstydzili się, że ty, PANIE, wspomogłeś mnie i pocieszyłeś.

5 A pewien człowiek, imieniem Ananiasz, ze swoją żoną Safirą, sprzedał swą posiadłość;

² I za wiedzą swojej żony odłożył sobie część pieniędzy, a pewną część przyniósł i złożył u stóp apostołów.

³ Lecz Piotr powiedział: Ananiaszu, dlaczego szatan tak napełnił twoje serce, abyś okłamał Ducha Świętego i odłożył sobie część pieniędzy za ziemię?

⁴ Czy to, co miałeś, nie było twoje? A to, co otrzymałeś za sprzedaż, czy nie pozostawało w twojej mocy? Dlaczego dopuściłeś to do swego serca? Nie okłamałeś ludzi, lecz Boga.

⁵ Ananiasz zaś, usłyszawszy te słowa, padł nieżywy. I wielki strach ogarnął wszystkich, którzy to słyszeli.

⁶ Młodsi wstali, owinęli go, wynieśli i pogrzebali.

⁷ A po około trzech godzinach weszła także jego żona, nie wiedząc, co się stało.

⁸ I zapytał ją Piotr: Powiedz mi, czy za tyle sprzedaliście ziemię? A ona odpowiedziała: Tak, za tyle.

⁹ Wtedy Piotr powiedział do niej: Dlaczego się ze sobą zmówiliście, aby wystawić na próbę Ducha Pańskiego? Oto są przed drzwiami ci, którzy pogrzebali twego męża, i ciebie wyniosą.

¹⁰ I natychmiast padła nieżywa u jego stóp. A gdy młodzieńcy weszli, znaleźli ją martwą. Wynieśli ją więc i pogrzebali obok męża.

¹¹ I wielki strach ogarnął cały kościół i wszystkich, którzy to słyszeli.