Revised Common Lectionary (Complementary)

113 Alleluja. Chwalcie, słudzy PANA, chwalcie imię PANA.

² Niech imię PANA będzie błogosławione, odtąd aż na wieki.

³ Od wschodu słońca aż do jego zachodu, niech imię PANA będzie pochwalone.

⁴ PAN jest wywyższony ponad wszystkie narody, jego chwała ponad niebiosa.

⁵ Któż jak PAN, nasz Bóg, który mieszka na wysokości;

⁶ Który zniża się, aby patrzeć na to, co jest na niebie i na ziemi?

⁷ Podnosi nędznego z prochu, a z gnoju podnosi ubogiego;

⁸ Aby go posadzić z książętami, z książętami swego ludu;

⁹ On sprawia, że niepłodna staje się matką domu, cieszącą się dziećmi. Alleluja.

2 Zachęcam więc przede wszystkim, aby zanoszone były prośby, modlitwy, wstawiennictwa i dziękczynienia za wszystkich ludzi;

² Za królów i za wszystkich sprawujących władzę, abyśmy mogli prowadzić życie ciche i spokojne, z całą pobożnością i uczciwością.

³ Jest to bowiem rzecz dobra i miła w oczach Boga, naszego Zbawiciela;

⁴ Który chce, aby wszyscy ludzie zostali zbawieni i doszli do poznania prawdy.

⁵ Jeden bowiem jest Bóg, jeden też pośrednik między Bogiem a ludźmi, człowiek Chrystus Jezus;

⁶ Który wydał samego siebie na okup za wszystkich, na świadectwo we właściwym czasie.

⁷ Ze względu na nie zostałem ustanowiony kaznodzieją i apostołem – mówię prawdę w Chrystusie, nie kłamię – nauczycielem pogan w wierze i prawdzie.

16 Mówił też do swoich uczniów: Pewien bogaty człowiek miał szafarza, którego oskarżono przed nim, że trwoni jego dobra.

² Zawołał go i powiedział: Cóż to słyszę o tobie? Zdaj sprawę z twego zarządzania, bo już więcej nie będziesz mógł zarządzać.

³ Wtedy szafarz powiedział sobie: Co ja zrobię, skoro mój pan pozbawia mnie zarządu? Kopać nie mogę, żebrać się wstydzę.

⁴ Wiem, co zrobię, żeby ludzie przyjęli mnie do swoich domów, gdy zostanę odsunięty od zarządzania.

⁵ Przywołał więc do siebie każdego z dłużników swego pana i zapytał pierwszego: Ile jesteś winien memu panu?

⁶ A on odpowiedział: Sto baryłek oliwy. I powiedział mu: Weź swój zapis, siadaj szybko i napisz pięćdziesiąt.

⁷ Potem zapytał drugiego: A ty ile jesteś winien? A on mu odpowiedział: Sto korców pszenicy. I powiedział mu: Weź swój zapis i napisz osiemdziesiąt.

⁸ I pochwalił pan niesprawiedliwego szafarza, że roztropnie postąpił. Bo synowie tego świata w swoim pokoleniu są roztropniejsi od synów światłości.

⁹ I ja wam mówię: Zyskujcie sobie przyjaciół mamoną niesprawiedliwości, aby, gdy ustaniecie, przyjęto was do wiecznych przybytków.

¹⁰ Kto jest wierny w małym, i w wielkim jest wierny, a kto w małym jest niesprawiedliwy, i w wielkim jest niesprawiedliwy.

¹¹ Jeśli więc w niesprawiedliwej mamonie nie byliście wierni, któż wam powierzy to, co prawdziwe?

¹² A jeśli w cudzym nie byliście wierni, któż wam da wasze własne?

¹³ Żaden sługa nie może dwom panom służyć, gdyż albo jednego będzie nienawidził, a drugiego miłował, albo jednego będzie się trzymał, a drugim wzgardzi. Nie możecie służyć Bogu i mamonie.