Revised Common Lectionary (Complementary)

⁶ Nie wywyższaj się przed królem i nie stawaj na miejscu wielkich;

⁷ Bo lepiej, żeby ci powiedziano: Przystąp tu, niż żeby cię poniżono przed księciem, którego twoje oczy widziały.

112 Alleluja. Błogosławiony człowiek, który boi się PANA i ma upodobanie w jego przykazaniach.

² Jego potomstwo będzie potężne na ziemi, pokolenie prawych będzie błogosławione.

³ Dobrobyt i bogactwo są w jego domu, a jego sprawiedliwość trwa na wieki.

⁴ Dla prawych wschodzi światłość w ciemności; on jest łaskawy, miłosierny i sprawiedliwy.

⁵ Dobry człowiek lituje się i pożycza, i prowadzi swoje sprawy rozważnie.

⁶ Na pewno nigdy się nie zachwieje, sprawiedliwy na wieki pozostanie w pamięci.

⁷ Nie będzie się bał złej nowiny, jego serce jest stateczne, ufa PANU.

⁸ Jego serce jest umocnione, nie będzie się bał, aż zobaczy pomstę nad swymi wrogami.

⁹ Rozrzucił i dał ubogim, jego sprawiedliwość trwa na wieki, jego róg będzie wywyższony w chwale.

¹⁰ Niegodziwy zobaczy to i rozgniewa się, zgrzytnie zębami i uschnie, pragnienie niegodziwych zginie.

13 Niech trwa braterska miłość.

² Nie zapominajcie o gościnności, gdyż przez nią niektórzy, nie wiedząc, aniołów gościli.

³ Pamiętajcie o więźniach, jakbyście byli razem z nimi więzieni, o uciskanych, jako ci, którzy też jesteście w ciele.

⁴ Małżeństwo jest godne czci u wszystkich i łoże nieskalane. Rozpustników zaś i cudzołożników osądzi Bóg.

⁵ Wasze postępowanie niech będzie wolne od chciwości, poprzestawajcie na tym, co macie. Sam bowiem powiedział: Nie porzucę cię ani nie opuszczę.

⁶ Śmiało więc możemy mówić: Pan jest moim pomocnikiem, nie będę się lękał tego, co może mi uczynić człowiek.

⁷ Pamiętajcie o swoich przywódcach, którzy głosili wam słowo Boże, i rozważając koniec ich życia, naśladujcie ich wiarę.

⁸ Jezus Chrystus wczoraj i dziś, ten sam i na wieki.

¹⁵ Przez niego więc nieustannie składajmy Bogu ofiarę chwały, to jest owoc warg, które wyznają jego imię.

¹⁶ Nie zapominajcie też o dobroczynności i udzieleniu dóbr, takie bowiem ofiary podobają się Bogu.

14 I stało się tak, że gdy Jezus wszedł w szabat do domu pewnego przywódcy faryzeuszy, aby jeść chleb, oni go obserwowali.

⁷ Gdy zauważył, jak zaproszeni wybierali pierwsze miejsca, opowiedział im przypowieść:

⁸ Gdy ktoś cię zaprosi na wesele, nie siadaj na pierwszym miejscu, aby czasem ktoś ważniejszy od ciebie nie był zaproszony przez niego.

⁹ Wówczas przyjdzie ten, który ciebie i jego zaprosił, i powie ci: Ustąp temu miejsca; i wtedy ze wstydem musiałbyś zająć ostatnie miejsce.

¹⁰ Lecz gdy będziesz zaproszony, idź i usiądź na ostatnim miejscu, a gdy przyjdzie ten, który cię zaprosił, powie ci: Przyjacielu, przesiądź się wyżej. Wtedy doznasz czci wobec współbiesiadników.

¹¹ Bo każdy, kto się wywyższa, będzie poniżony, a kto się poniża, będzie wywyższony.

¹² Powiedział też do tego, który go zaprosił: Gdy wydajesz obiad albo kolację, nie zapraszaj swoich przyjaciół ani braci, ani krewnych, ani bogatych sąsiadów, żeby cię czasem i oni w zamian nie zaprosili, i miałbyś odpłatę.

¹³ Lecz gdy wydajesz ucztę, zaproś ubogich, ułomnych, chromych i ślepych.

¹⁴ A będziesz błogosławiony, bo nie mają ci czym odpłacić, ale otrzymasz odpłatę przy zmartwychwstaniu sprawiedliwych.