Revised Common Lectionary (Complementary)

112 Halelúja. Sæll er sá maður, sem óttast Drottin og hefir mikla unun af boðum hans.

² Niðjar hans verða voldugir á jörðunni, ætt réttvísra mun blessun hljóta.

³ Nægtir og auðæfi eru í húsi hans, og réttlæti hans stendur stöðugt að eilífu.

⁴ Hann upprennur réttvísum sem ljós í myrkrinu, mildur og meðaumkunarsamur og réttlátur.

⁵ Vel farnast þeim manni, sem er mildur og fús að lána, sem framkvæmir málefni sín með réttvísi,

⁶ því að hann mun eigi haggast að eilífu, hins réttláta mun minnst um eilífð.

⁷ Hann óttast eigi ill tíðindi, hjarta hans er stöðugt og treystir Drottni.

⁸ Hjarta hans er öruggt, hann óttast eigi, og loks fær hann að horfa á fjendur sína auðmýkta.

⁹ Hann hefir miðlað mildilega, gefið fátækum, réttlæti hans stendur stöðugt að eilífu, horn hans gnæfir hátt í vegsemd.

¹⁰ Hinn óguðlegi sér það, og honum gremst, nístir tönnum og tortímist. Ósk óguðlegra verður að engu.

⁶ Varir heimskingjans valda deilum, og munnur hans kallar á högg.

⁷ Munnur heimskingjans verður honum að tjóni, og varir hans eru snara fyrir líf hans.

⁸ Orð rógberans eru eins og sælgæti, og þau læsa sig inn í innstu fylgsni hjartans.

⁹ Sá sem tómlátur er í verki sínu, er skilgetinn bróðir eyðsluseggsins.

¹⁰ Nafn Drottins er sterkur turn, þangað hleypur hinn réttláti og er þar óhultur.

¹¹ Auður ríks manns er honum öflugt vígi og ókleifur múrveggur í sjálfs hans ímyndun.

¹² Ofmetnaður hjartans er undanfari falls, en auðmýkt er undanfari virðingar.

⁷ En endir allra hluta er í nánd. Verið því gætnir og algáðir til bæna.

⁸ Umfram allt hafið brennandi kærleika hver til annars, því að kærleikur hylur fjölda synda.

⁹ Verið gestrisnir hver við annan án möglunar.

¹⁰ Þjónið hver öðrum með þeirri náðargáfu, sem yður hefur verið gefin, sem góðir ráðsmenn margvíslegrar náðar Guðs.

¹¹ Sá sem talar flytji Guðs orð, sá sem þjónustu hefur skal þjóna eftir þeim mætti, sem Guð gefur, til þess að Guð vegsamist í öllum hlutum fyrir Jesú Krist. Hans er dýrðin og mátturinn um aldir alda. Amen.