Revised Common Lectionary (Complementary)

¹¹ PANIE, przez wzgląd na twoje imię przebacz moją nieprawość, bo jest wielka.

¹² Który to człowiek, co się boi PANA? Nauczy go drogi, którą ma wybrać.

¹³ Jego dusza będzie trwać w szczęściu i jego potomstwo odziedziczy ziemię.

¹⁴ Tajemnica PANA jest objawiona tym, którzy się go boją, oznajmi im swoje przymierze.

¹⁵ Moje oczy nieustannie patrzą na PANA, bo on wyrwie z sidła moje nogi.

¹⁶ Zwróć się ku mnie i zmiłuj się nade mną, bo jestem nędzny i opuszczony.

¹⁷ Utrapienia mego serca rozmnożyły się, wyzwól mnie z moich udręczeń.

¹⁸ Spójrz na moje utrapienie i trud i przebacz wszystkie moje grzechy.

¹⁹ Popatrz, jak wielu jest moich wrogów i jak strasznie mnie nienawidzą.

²⁰ Strzeż mojej duszy i ocal mnie, abym nie doznał wstydu; w tobie bowiem pokładam nadzieję.

19 Lepszy jest ubogi, który postępuje uczciwie, niż człowiek o przewrotnych wargach, który jest głupcem.

² Nie jest też dobrze, by dusza nie miała wiedzy, a kto jest prędkich nóg, grzeszy.

³ Głupota człowieka wypacza jego drogę, a jego serce zapala się gniewem przeciwko PANU.

⁴ Bogactwo przyciąga wielu przyjaciół, ale ubogi zostaje odłączony od przyjaciela.

⁵ Fałszywy świadek nie uniknie kary, a kto mówi kłamstwa, nie ujdzie.

⁶ Wielu uprasza o przychylność dostojnika i każdy jest przyjacielem człowieka hojnego.

⁷ Wszyscy bracia ubogiego nienawidzą go, tym bardziej oddalają się od niego jego przyjaciele; ściga ich słowami, ale ich nie ma.

⁸ Kto zdobywa rozum, miłuje swoją duszę, a kto strzeże roztropności, znajdzie dobro.

⁹ Fałszywy świadek nie uniknie kary, a kto mówi kłamstwa, zginie.

¹⁰ Głupiemu nie przystoi życie w rozkoszach, tym mniej słudze panować nad książętami.

¹¹ Roztropność człowieka powściąga jego gniew, a jego chwałą jest darować wykroczenie.

¹² Gniew króla jest jak ryk lwa, a jego przychylność jak rosa na trawie.

¹³ Głupi syn jest utrapieniem dla swego ojca, a kłótliwa żona jest jak nieustanne kapanie.

¹⁴ Dom i bogactwo są dziedzictwem po ojcach, ale roztropna żona jest od PANA.

¹⁵ Lenistwo pogrąża w twardym śnie, a leniwa dusza będzie cierpieć głód.

¹⁶ Kto przestrzega przykazania, zachowuje swoją duszę, ale kto gardzi swymi drogami, zginie.

¹⁷ Kto lituje się nad ubogim, pożycza PANU, a on mu odpłaci za jego dobrodziejstwo.

¹¹ To jest przesłanie, które słyszeliście od początku, że mamy się wzajemnie miłować.

¹² Nie jak Kain, który pochodził od złego i zabił swego brata. A dlaczego go zabił? Bo jego uczynki były złe, a jego brata sprawiedliwe.

¹³ Nie dziwcie się, moi bracia, jeśli świat was nienawidzi.

¹⁴ My wiemy, że przeszliśmy ze śmierci do życia, bo miłujemy braci. Kto nie miłuje brata, pozostaje w śmierci.

¹⁵ Każdy, kto nienawidzi swego brata, jest mordercą, a wiecie, że żaden morderca nie ma życia wiecznego zostającego w sobie.

¹⁶ Po tym poznaliśmy miłość Boga, że on oddał za nas swoje życie. My również powinniśmy oddawać życie za braci.

¹⁷ A kto miałby majętność tego świata i widziałby swego brata w potrzebie, a zamknąłby przed nim swoje serce, jakże może mieszkać w nim miłość Boga?