Revised Common Lectionary (Complementary)

⁹ Ponieważ PANA, moją ucieczkę i Najwyższego, uczyniłeś swoim mieszkaniem;

¹⁰ Nie spotka cię nic złego ani żadna plaga nie zbliży się do twego namiotu.

¹¹ Rozkaże bowiem o tobie swoim aniołom, aby cię strzegli na wszystkich twoich drogach.

¹² Na rękach będą cię nosić, byś przypadkiem nie uderzył swojej nogi o kamień.

¹³ Będziesz stąpał po lwie i po żmii, lwiątko i smoka podepczesz.

¹⁴ Wybawię go, bo mnie umiłował; wywyższę go, bo poznał moje imię.

¹⁵ Będzie mnie wzywał, a ja go wysłucham; będę z nim w utrapieniu, wyrwę go i otoczę chwałą.

¹⁶ Długimi dniami go nasycę i ukażę mu moje zbawienie.

²⁴ Wszczął się też między nimi spór o to, kto z nich ma być uważany za największego.

²⁵ Lecz on powiedział do nich: Królowie narodów panują nad nimi, a ci, którzy sprawują nad nimi władzę, nazywani są dobroczyńcami.

²⁶ Wy zaś tak nie postępujcie. Lecz kto jest największy wśród was, niech będzie jak najmniejszy, a kto jest przełożonym, niech będzie jak ten, kto służy.

²⁷ Któż bowiem jest większy? Ten, kto siedzi, czy ten, kto służy? Czy nie ten, kto siedzi? Ale ja jestem pośród was jako ten, kto służy.

²⁸ A wy jesteście tymi, którzy wytrwali przy mnie w moich próbach.

²⁹ I ja przekazuję wam królestwo, jak mnie przekazał mój Ojciec;

³⁰ Abyście jedli i pili za moim stołem w moim królestwie, i zasiadali na tronach, sądząc dwanaście pokoleń Izraela.