Revised Common Lectionary (Complementary)

Psalm Dawida, gdy zmienił swoje zachowanie przed Abimelekiem i wypędzony przez niego, odszedł.

34 Będę błogosławił PANA w każdym czasie, jego chwała zawsze będzie na moich ustach.

² Moja dusza będzie się chlubić PANEM; pokorni to usłyszą i rozradują się.

³ Uwielbiajcie PANA ze mną i wspólnie wywyższajmy jego imię.

⁴ Szukałem PANA, a on mnie wysłuchał i uwolnił od wszystkich mych trwóg.

⁵ Spojrzeli na niego i rozpromienili się, a ich oblicza nie doznały wstydu.

⁶ Ten oto biedak wołał, a PAN wysłuchał i wybawił go ze wszystkich jego utrapień.

⁷ Anioł PANA rozbija obóz dokoła tych, którzy się go boją, i wybawia ich.

⁸ Skosztujcie i zobaczcie, jak dobry jest PAN: Błogosławiony człowiek, który mu ufa.

6 Bracia, jeśli przydarzy się komuś jakiś upadek, wy, którzy jesteście duchowi, poprawiajcie takiego w duchu łagodności, uważając każdy na samego siebie, abyś i ty nie był kuszony.

² Jedni drugich brzemiona noście, a tak wypełniajcie prawo Chrystusa.

³ Jeśli bowiem ktoś uważa, że jest czymś, będąc niczym, ten zwodzi samego siebie.

⁴ Każdy zaś niech bada swoje własne czyny, a wtedy będzie mieć powód do chluby w samym sobie, a nie w kimś innym.

⁵ Każdy bowiem poniesie swoje własne brzemię.

⁶ A ten, kto jest nauczany słowa, niech udziela ze wszystkich dóbr temu, który go naucza.

⁷ Nie łudźcie się, Bóg nie da się z siebie naśmiewać. Co bowiem człowiek sieje, to też żąć będzie.

⁸ Bo kto sieje dla swego ciała, z ciała żąć będzie zniszczenie. Kto zaś sieje dla Ducha, z Ducha żąć będzie życie wieczne.

⁹ A w czynieniu dobra nie bądźmy znużeni, bo w swoim czasie żąć będziemy, jeśli nie ustaniemy.

¹⁰ Dlatego więc, dopóki mamy czas, czyńmy dobrze wszystkim, a zwłaszcza domownikom wiary.