Revised Common Lectionary (Complementary)

²³ Choć rozkazał chmurom w górze i bramy nieba otworzył.

²⁴ I zesłał im jak deszcz mannę do jedzenia, i zboże z nieba im dał.

²⁵ Człowiek jadł chleb anielski; zesłał im pokarm do syta.

²⁶ Wzbudził na niebie wiatr ze wschodu i sprowadził swą mocą wiatr południowy.

²⁷ Zesłał im mięso jak pył i ptactwo skrzydlate jak piasek morski.

²⁸ Spadło ono pośrodku ich obozu, wokół ich namiotów.

²⁹ Jedli i w pełni się nasycili; dał im, czego pragnęli.

4 Proszę więc was ja, więzień w Panu, abyście postępowali w sposób godny powołania, do jakiego zostaliście wezwani;

² Z całą pokorą, łagodnością i z cierpliwością, znosząc jedni drugich w miłości;

³ Starając się zachować jedność Ducha w więzi pokoju.

⁴ Jedno jest ciało i jeden Duch, jak też zostaliście powołani w jednej nadziei waszego powołania.

⁵ Jeden Pan, jedna wiara, jeden chrzest;

⁶ Jeden Bóg i Ojciec wszystkich, który jest ponad wszystkimi, przez wszystkich i w was wszystkich.

⁷ A każdemu z nas została dana łaska według miary daru Chrystusa.

⁸ Dlatego Pismo mówi: Wstąpiwszy na wysokość, poprowadził pojmanych jeńców i dał ludziom dary.

⁹ Lecz to, że wstąpił, cóż oznacza, jeśli nie to, że najpierw zstąpił do niższych regionów ziemi?

¹⁰ Ten, który zstąpił, jest i tym, który wstąpił wysoko ponad wszystkie niebiosa, aby napełnić wszystko.

¹¹ I on ustanowił jednych apostołami, drugich prorokami, innych ewangelistami, a jeszcze innych pasterzami i nauczycielami;

¹² Dla przysposobienia świętych, dla dzieła posługiwania, dla budowania ciała Chrystusa;

¹³ Aż dojdziemy wszyscy do jedności wiary i poznania Syna Bożego, do człowieka doskonałego, do miary dojrzałości pełni Chrystusa;

¹⁴ Abyśmy już nie byli dziećmi miotanymi i unoszonymi każdym powiewem nauki przez oszustwo ludzkie i przez podstęp prowadzący na manowce błędu.

¹⁵ Lecz będąc szczerymi w miłości, wzrastajmy we wszystkim w tego, który jest głową – w Chrystusa.

¹⁶ Z niego całe ciało harmonijnie złożone i zespolone we wszystkich stawach, dzięki działaniu każdego członka, stosownie do jego miary, przyczynia sobie wzrostu dla budowania samego siebie w miłości.

²⁴ Gdy więc ludzie zobaczyli, że tam nie było Jezusa ani jego uczniów, wsiedli i oni do łodzi i przeprawili się do Kafarnaum, szukając Jezusa.

²⁵ Kiedy znaleźli go po drugiej stronie morza, zapytali: Mistrzu, kiedy tu przybyłeś?

²⁶ Jezus im odpowiedział: Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Szukacie mnie nie dlatego, że widzieliście cuda, ale dlatego, że jedliście chleb i nasyciliście się.

²⁷ Zabiegajcie nie o pokarm, który ginie, ale o pokarm, który trwa ku życiu wiecznemu, który wam da Syn Człowieczy. Jego bowiem zapieczętował Bóg Ojciec.

²⁸ Wtedy zapytali go: Cóż mamy robić, abyśmy wykonywali dzieła Boga?

²⁹ Odpowiedział im Jezus: To jest dzieło Boga, abyście wierzyli w tego, którego on posłał.

³⁰ Powiedzieli mu więc: Jaki znak czynisz, abyśmy widzieli i wierzyli tobie? Cóż czynisz?

³¹ Nasi ojcowie jedli mannę na pustyni, jak jest napisane: Chleb z nieba dał im do jedzenia.

³² Wtedy Jezus im odpowiedział: Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Nie Mojżesz dał wam chleb z nieba, ale mój Ojciec daje wam prawdziwy chleb z nieba.

³³ Chlebem Boga bowiem jest ten, który zstępuje z nieba i daje światu życie.

³⁴ Wtedy powiedzieli do niego: Panie, dawaj nam zawsze tego chleba.

³⁵ I odpowiedział im Jezus: Ja jestem chlebem życia. Kto przychodzi do mnie, nie będzie głodny, a kto wierzy we mnie, nigdy nie będzie odczuwał pragnienia.