Revised Common Lectionary (Complementary)

107 Wysławiajcie PANA, bo jest dobry, bo jego miłosierdzie trwa na wieki.

² Niech to mówią odkupieni przez PANA, ci, których odkupił z ręki wroga;

³ I zgromadził z ziem, ze wschodu i zachodu, z północy i południa.

²³ Ci, którzy na statkach wyruszają w morze, handlujący na wielkich wodach;

²⁴ Widzą dzieła PANA i jego cuda w głębinach.

²⁵ Gdy daje rozkaz, powstaje wicher i podnoszą się fale morskie.

²⁶ Oni wstępują aż do nieba i zstępują w głębiny, tak że ich dusza mdleje w niebezpieczeństwie.

²⁷ Chwieją się i zataczają jak pijany, a cała ich mądrość zanika.

²⁸ Gdy wołają do PANA w swoim utrapieniu, wybawia ich z udręczeń.

²⁹ Zamienia burzę w ciszę, tak że uspokajają się jej fale.

³⁰ Wtedy oni weselą się, że ucichły; i tak przyprowadza ich do upragnionego portu.

³¹ Niech wysławiają PANA za jego miłosierdzie i cudowne dzieła wobec synów ludzkich.

³² Niech go wywyższają w zgromadzeniu ludu i w radzie starszych niech go chwalą.

21 Po rozstaniu z nimi odpłynęliśmy i prostym kursem przybyliśmy na Kos, a nazajutrz na Rodos, stamtąd zaś do Patary.

² Znalazłszy tam statek, który miał płynąć do Fenicji, wsiedliśmy na niego i odpłynęliśmy.

³ A gdy zobaczyliśmy Cypr, zostawiliśmy go po lewej stronie, popłynęliśmy do Syrii i przybyliśmy do Tyru. Tam bowiem miano wyładować towary ze statku.

⁴ Odszukawszy uczniów, pozostaliśmy tam siedem dni, a oni pod wpływem Ducha mówili Pawłowi, żeby nie szedł do Jerozolimy.

⁵ Po upływie tych dni odeszliśmy i wyruszyliśmy w drogę, a wszyscy z żonami i dziećmi odprowadzili nas za miasto. A uklęknąwszy na wybrzeżu, modliliśmy się.

⁶ A gdy pożegnaliśmy się ze sobą, weszliśmy na statek, a oni wrócili do domu.

⁷ Pod koniec żeglugi z Tyru przypłynęliśmy do Ptolemaidy i powitawszy braci, spędziliśmy u nich jeden dzień.

⁸ A wyszedłszy nazajutrz, Paweł i my, jego towarzysze, dotarliśmy do Cezarei. Weszliśmy do domu Filipa ewangelisty, który był jednym z siedmiu, i zatrzymaliśmy się u niego.

⁹ A miał on cztery córki, dziewice, które prorokowały.

¹⁰ Kiedy tam mieszkaliśmy przez wiele dni, przyszedł z Judei pewien prorok, imieniem Agabos.

¹¹ Przybył do nas, wziął pas Pawła, związał sobie ręce i nogi i powiedział: To mówi Duch Święty: Tak Żydzi zwiążą w Jerozolimie i wydadzą w ręce pogan człowieka, do którego należy ten pas.

¹² Gdy to usłyszeliśmy, prosiliśmy my i miejscowi bracia, aby nie szedł do Jerozolimy.

¹³ Wtedy Paweł odpowiedział: Co czynicie, płacząc i rozdzierając mi serce? Ja bowiem dla imienia Pana Jezusa jestem gotowy nie tylko dać się związać, ale i umrzeć w Jerozolimie.

¹⁴ A gdy nie dał się przekonać, ustąpiliśmy, mówiąc: Niech się stanie wola Pana.

¹⁵ Po upływie tych dni wzięliśmy swoje rzeczy i ruszyliśmy do Jerozolimy.

¹⁶ Szli z nami niektórzy uczniowie z Cezarei, prowadząc niejakiego Mnazona Cypryjczyka, starego ucznia, u którego mieliśmy się zatrzymać.