Revised Common Lectionary (Complementary)

Przewodnikowi chóru, na Neginot i Seminit. Psalm Dawida.

6 PANIE, nie karć mnie w swoim gniewie i nie karz mnie w swojej zapalczywości.

² Zmiłuj się nade mną, PANIE, bo jestem słaby; uzdrów mnie, PANIE, bo moje kości drżą;

³ I moja dusza bardzo się zatrwożyła; lecz ty, PANIE, jak długo jeszcze?

⁴ Zawróć, PANIE, ocal moją duszę; wybaw mnie ze względu na twe miłosierdzie.

⁵ W śmierci bowiem nie ma pamięci o tobie, a w grobie któż cię będzie wysławiać?

⁶ Zmęczyłem się moim wzdychaniem, co noc zalewam łzami moje posłanie, moje łoże jest mokre od płaczu.

⁷ Moje oko zaćmiło się od smutku, zestarzało się z powodu wszystkich moich wrogów.

⁸ Odstąpcie ode mnie, wszyscy czyniący nieprawość, bo PAN usłyszał głos mego płaczu.

⁹ Usłyszał PAN moją prośbę, PAN przyjął moją modlitwę.

¹⁰ Niech się zawstydzą i bardzo zatrwożą wszyscy moi wrogowie, niech uciekną i będą pohańbieni w jednej chwili.

⁴⁶ Wtedy Jezus znowu przyszedł do Kany Galilejskiej, gdzie przemienił wodę w wino. A był w Kafarnaum pewien dworzanin królewski, którego syn chorował.

⁴⁷ Ten, usłyszawszy, że Jezus przyszedł z Judei do Galilei, udał się do niego i prosił go, aby przyszedł i uzdrowił jego syna, gdyż był umierający.

⁴⁸ I powiedział do niego Jezus: Jeśli nie ujrzycie znaków i cudów, nie uwierzycie.

⁴⁹ Dworzanin królewski powiedział do niego: Panie, przyjdź, zanim umrze moje dziecko.

⁵⁰ Jezus mu powiedział: Idź, twój syn żyje. I uwierzył ten człowiek słowu, które powiedział mu Jezus, i poszedł.

⁵¹ A gdy już szedł, jego słudzy wyszli mu naprzeciw i oznajmili: Twoje dziecko żyje.

⁵² Wtedy zapytał ich o godzinę, w której poczuło się lepiej. I odpowiedzieli mu: Wczoraj o godzinie siódmej opuściła go gorączka.

⁵³ Wówczas ojciec poznał, że to była ta godzina, w której Jezus powiedział do niego: Twój syn żyje. I uwierzył on sam i cały jego dom.

⁵⁴ To był drugi cud, który Jezus uczynił, przyszedłszy z Judei do Galilei.