Revised Common Lectionary (Complementary)
144 Laudatio ipsi David. Exaltabo te, Deus meus rex, et benedicam nomini tuo in saeculum, et in saeculum saeculi.
2 Per singulos dies benedicam tibi, et laudabo nomen tuum in saeculum, et in saeculum saeculi.
3 Magnus Dominus, et laudabilis nimis, et magnitudinis ejus non est finis.
4 Generatio et generatio laudabit opera tua, et potentiam tuam pronuntiabunt.
5 Magnificentiam gloriae sanctitatis tuae loquentur, et mirabilia tua narrabunt.
6 Et virtutem terribilium tuorum dicent, et magnitudinem tuam narrabunt.
7 Memoriam abundantiae suavitatis tuae eructabunt, et justitia tua exsultabunt.
8 Miserator et misericors Dominus: patiens, et multum misericors.
9 Suavis Dominus universis, et miserationes ejus super omnia opera ejus.
10 Confiteantur tibi, Domine, omnia opera tua, et sancti tui benedicant tibi.
11 Gloriam regni tui dicent, et potentiam tuam loquentur:
12 ut notam faciant filiis hominum potentiam tuam, et gloriam magnificentiae regni tui.
13 Regnum tuum regnum omnium saeculorum; et dominatio tua in omni generatione et generationem. Fidelis Dominus in omnibus verbis suis, et sanctus in omnibus operibus suis.
14 Allevat Dominus omnes qui corruunt, et erigit omnes elisos.
15 Oculi omnium in te sperant, Domine, et tu das escam illorum in tempore opportuno.
16 Aperis tu manum tuam, et imples omne animal benedictione.
17 Justus Dominus in omnibus viis suis, et sanctus in omnibus operibus suis.
18 Prope est Dominus omnibus invocantibus eum, omnibus invocantibus eum in veritate.
19 Voluntatem timentium se faciet, et deprecationem eorum exaudiet, et salvos faciet eos.
20 Custodit Dominus omnes diligentes se, et omnes peccatores disperdet.
21 Laudationem Domini loquetur os meum; et benedicat omnis caro nomini sancto ejus in saeculum, et in saeculum saeculi.
5 [Chorus.] Quae est ista quae ascendit de deserto, deliciis affluens, innixa super dilectum suum? [Sponsus.] Sub arbore malo suscitavi te; ibi corrupta est mater tua, ibi violata est genitrix tua.
6 [Sponsa.] Pone me ut signaculum super cor tuum, ut signaculum super brachium tuum, quia fortis est ut mors dilectio, dura sicut infernus aemulatio: lampades ejus lampades ignis atque flammarum.
7 Aquae multae non potuerunt extinguere caritatem, nec flumina obruent illam. Si dederit homo omnem substantiam domus suae pro dilectione, quasi nihil despiciet eam.
8 [Chorus Fratrum.] Soror nostra parva, et ubera non habet; quid faciemus sorori nostrae in die quando alloquenda est?
9 Si murus est, aedificemus super eum propugnacula argentea; si ostium est, compingamus illud tabulis cedrinis.
10 [Sponsa.] Ego murus, et ubera mea sicut turris, ex quo facta sum coram eo, quasi pacem reperiens.
11 [Chorus Fratrum.] Vinea fuit pacifico in ea quae habet populos: tradidit eam custodibus; vir affert pro fructu ejus mille argenteos.
12 [Sponsa.] Vinea mea coram me est. Mille tui pacifici, et ducenti his qui custodiunt fructus ejus.
13 [Sponsus.] Quae habitas in hortis, amici auscultant; fac me audire vocem tuam.
14 [Sponsa.] Fuge, dilecte mi, et assimilare capreae, hinnuloque cervorum super montes aromatum.
45 Multi ergo ex Judaeis, qui venerant ad Mariam, et Martham, et viderant quae fecit Jesus, crediderunt in eum.
46 Quidam autem ex ipsis abierunt ad pharisaeos, et dixerunt eis quae fecit Jesus.
47 Collegerunt ergo pontifices et pharisaei concilium, et dicebant: Quid facimus, quia hic homo multa signa facit?
48 Si dimittimus eum sic, omnes credent in eum, et venient Romani, et tollent nostrum locum, et gentem.
49 Unus autem ex ipsis, Caiphas nomine, cum esset pontifex anni illius, dixit eis: Vos nescitis quidquam,
50 nec cogitatis quia expedit vobis ut unus moriatur homo pro populo, et non tota gens pereat.
51 Hoc autem a semetipso non dixit: sed cum esset pontifex anni illius, prophetavit, quod Jesus moriturus erat pro gente,
52 et non tantum pro gente, sed ut filios Dei, qui erant dispersi, congregaret in unum.
53 Ab illo ergo die cogitaverunt ut interficerent eum.
54 Jesus ergo jam non in palam ambulabat apud Judaeos, sed abiit in regionem juxta desertum, in civitatem quae dicitur Ephrem, et ibi morabatur cum discipulis suis.
55 Proximum autem erat Pascha Judaeorum, et ascenderunt multi Jerosolymam de regione ante Pascha, ut sanctificarent seipsos.
56 Quaerebant ergo Jesum, et colloquebantur ad invicem, in templo stantes: Quid putatis, quia non venit ad diem festum? Dederant autem pontifices et pharisaei mandatum ut si quis cognoverit ubi sit, indicet, ut apprehendant eum.