Revised Common Lectionary (Complementary)
Dee 92 Psalm
En Psalm En Leet fa dän Saubat Dach.
1 Daut es goot däm Herr Gott Dank to jäwe, un Preis sinje to die Nome, O du Aulahechsta;
2 dien Erboarmunk bekaunt to moake, en diene Opprechtichkjeit jieda Nacht;
3 opp dee tian Seide, un opp dee Hoap – opp dee Jittoa met Musikj Jelud.
4 Dan du hast mie froo jemoakt met dien Woakj, O Herr Gott; ekj woa juble enn daut Woakj fonn diene Henj.
5 O Herr Gott, diene Zwakje sent seeha deep, woo groot sent diene Woakje.
6 En Hunjscha Maun weet nich, en Noa deit dit nich festone.
7 Wan dee Gottloose daut jelinje deit soo aus Graus waust, un aul dee Gottloose belaje, dan es daut fa dän äa fenichte opp emma.
8 Oba Du, O Herr Gott, best opp emma feharlicht.
9 Dan see, dee Fiend selle omkome; un aul dee Gottloose selle festreit woare.
10 Oba Du woascht mien Huarn opphäwe soo aus dee Willa Oss, un ekj woa enjesaulft woare met fresche Eelj.
11 En miene Uage selle opp miene Fiend kjikje; miene Uare woare dee Gottloose hiare dee jäajen mie oppstone.
12 Dee Jerajchte selle jelinje soo aus en Palm Boom; dee woat soo wausse aus dee Zeeda enn Lebanon.
13 Dee enn däm Herr Gott sien Hus jeplaunt sent, enn onns Gott siene Fäaleew, selle jelinje.
14 Dee woare emm huaget Ella noch Fruchtboa senne; dee selle Fat un Fresch senne;
15 bekaunt to moaken daut dee Herr Gott Opprajcht es, mien groota Steen! Un enn Am es kjeene Onjerajchtichkjeit.
17 Doaromm saj ekj dit en bezeij enn daem Herr, daut jie nich meeha soo waundle aus dee Heide enn aeare nutsloose Jedanke,
18 dee emm Diestre sent enn aea Festaunt, dee fonn daut Gotteslaewe aufjesondat sent derch aea Onnwissenschofft, en daut waeajen aea hoadet Hoat,
19 dee, wiel see nussscht meeha dromm jaewe, sikj to aulet Onnreinet hanjejaeft ha enn Jiets.
20 Oba jie ha Christus nich soo kjanne leat;
21 wan jie werklich am jeheat ha, en fonn am sent jeleat worde soo aus dee Woarheit enn Jesus es,
22 daut jie daen oole Mensch auflaje no daen Waundel daen jie ferhaea haude, dee sikj selfst to Grunt bringt derch dee fefearesche Losst;
23 en siet Nie jemoakt em Jeist fonn jun Senn,
24 en daut jie daem niehe Mensch auntrakje dee no Gott erschaufe es enn Jerachtichkjeit en Woarheits Heilichkjet.
25 Doaromm lajcht aulet Leaje auntsied, en raet de Woarheit eena tom aundra, dan wie sent aula Jlieda, eena met daem aundra.
26 Siet oajalich, oba doot nich sindje doabie: lot dee Sonn nich opp jun Oaja dol gone.
27 Jaeft daem Diewel kjeen Plauts.
28 Waea eegol staele deit, lot am oppheare met staele, lot am sikj leewa bemeaje en met siene eajne Henj daut goodet oabeide daut hee metdeele kaun met soonem dee bederftich es.
29 Lot kjeene schlajchte Raed ut jun Mul kome, leewa soont waut Goot es soone metohalpe dee bederftich sent, soo dautet kaun Jnod jaewe fa daen dee daut heare.
30 Beleidicht daem Heilje Jeist nich, derch waem jie fesaeajelt sent fa daen Radunksdach.
31 Lot aulet Bettanis, en Oaja, en Wutt, en Jetoob, en Lastre auntsied jelajcht woare, uk aul daut Beese.
32 Siet leeftolich eena tom aundra, metliedent, en fejaeft eena daem aundra, soo aus Gott junt enn Christus fejaeft haft.
5 Doaromm, aus Gott siene Kjinja, straeft doano am aenlich to woare;
2 en waundelt enne Leew, soo aus Christus junt uk haft leef jehaut, en jeef sikj selfst han aus en Opfa en Schlachtopfa fa en seeta Jeroch.
Copyright © 2001 by Elmer Reimer