Revised Common Lectionary (Complementary)

81 Til söngstjórans. Á gittít. Asafs-sálmur.

² Fagnið fyrir Guði, styrkleika vorum, látið gleðióp gjalla Guði Jakobs.

³ Hefjið lofsöng og berjið bumbur, knýið hinar hugljúfu gígjur og hörpur.

⁴ Þeytið lúðurinn á tunglkomudögum, við tunglfylling á hátíðisdegi vorum.

⁵ Því að þetta eru lög fyrir Ísrael, boðorð Jakobs Guðs.

⁶ Hann gjörði það að reglu í Jósef, þá er hann fór út í móti Egyptalandi. Ég heyri mál, sem ég þekki eigi:

⁷ "Ég hefi losað herðar hans við byrðina, hendur hans eru sloppnar við burðarkörfuna.

⁸ Þú kallaðir í neyðinni, og ég frelsaði þig, ég bænheyrði þig í þrumuskýi, reyndi þig hjá Meríbavötnum. [Sela]

⁹ Heyr, lýður minn, að ég megi áminna þig, ó, að þú, Ísrael, vildir heyra mig!

¹⁰ Enginn annar guð má vera meðal þín, og engan útlendan guð mátt þú tilbiðja.

¹¹ Ég er Drottinn, Guð þinn, sem leiddi þig út af Egyptalandi, opna munn þinn, að ég megi seðja þig.

¹² En lýður minn heyrði eigi raust mína, og Ísrael var mér eigi auðsveipur.

¹³ Þá sleppti ég þeim í þrjósku hjartna þeirra, þeir fengu að ganga eftir eigin geðþótta.

¹⁴ Ó, að lýður minn vildi heyra mig, Ísrael ganga á mínum vegum,

¹⁵ þá skyldi ég skjótt lægja óvini þeirra, og snúa hendi minni gegn fjendum þeirra.

¹⁶ Hatursmenn Drottins skyldu hræsna fyrir honum og ógæfutími þeirra vara að eilífu.

¹⁷ Ég skyldi gefa þér hið kjarnbesta hveiti að eta og seðja þig á hunangi úr klettunum."

17 Elía Tisbíti, frá Tisbe í Gíleað, sagði við Akab: "Svo sannarlega sem Drottinn, Guð Ísraels, lifir, sá er ég þjóna, skal þessi árin hvorki drjúpa dögg né regn, nema ég segi."

² Og orð Drottins kom til hans, svolátandi:

³ "Far þú héðan og hald austur á bóginn, og fel þig við lækinn Krít, sem er fyrir austan Jórdan.

⁴ Og þú skalt drekka úr læknum, og hröfnunum hefi ég boðið að fæða þig þar."

⁵ Hann gjörði sem Drottinn bauð honum, fór og settist að við lækinn Krít, sem er fyrir austan Jórdan.

⁶ Og hrafnarnir færðu honum brauð og kjöt á morgnana og brauð og kjöt á kveldin, og úr læknum drakk hann.

⁷ En eftir nokkurn tíma þornaði lækurinn upp, því að eigi hafði komið skúr á jörð.

⁸ Þá kom orð Drottins til hans, svolátandi:

⁹ "Tak þig upp og far til Sarefta, sem tilheyrir Sídon, og sest þar að. Sjá, ég hefi boðið ekkju nokkurri þar að fæða þig."

¹⁰ Þá tók hann sig upp og fór til Sarefta. Og er hann kom að borgarhliðinu, var ekkja þar að tína saman viðarkvisti. Hann kallaði til hennar og mælti: "Sæk þú mér dálítið af vatni í ílátinu, að ég megi drekka."

¹¹ Og hún fór að sækja það, en hann kallaði á eftir henni og mælti: "Færðu mér líka brauðbita."

¹² Hún svaraði: "Svo sannarlega sem Drottinn, Guð þinn, lifir, á ég enga köku til, heldur aðeins hnefa mjöls í skjólu og lítið eitt af viðsmjöri í krús. Og sjá, ég er að tína saman fáeina viðarkvisti. Síðan ætla ég heim og matbúa þetta handa mér og syni mínum, að við megum eta það og deyja síðan."

¹³ En Elía sagði við hana: "Óttast ekki! Far þú heim og gjör sem þú sagðir. Gjör þú mér samt fyrst litla köku af því og fær mér út hingað, en matreið síðan handa þér og syni þínum.

¹⁴ Því að svo segir Drottinn, Guð Ísraels: Mjölskjólan skal eigi tóm verða og viðsmjörið í krúsinni ekki þrjóta, allt til þess dags, er Drottinn gefur regn á jörð."

¹⁵ Þá fór hún og gjörði eins og Elía hafði sagt, og hún hafði nóg að eta, bæði hún og hann og sonur hennar, um langa hríð.

¹⁶ Mjölskjólan varð ekki tóm og viðsmjörið í krúsinni þraut ekki, samkvæmt orði Drottins, því er hann hafði talað fyrir munn Elía.

5 Verðið því eftirbreytendur Guðs, svo sem elskuð börn hans.

² Lifið í kærleika, eins og Kristur elskaði oss og lagði sjálfan sig í sölurnar fyrir oss svo sem fórnargjöf, Guði til þægilegs ilms.

³ En frillulífi og óhreinleiki yfirleitt eða ágirnd á ekki einu sinni að nefnast á nafn meðal yðar. Svo hæfir heilögum.

⁴ Ekki heldur svívirðilegt hjal eða ósæmandi spé. Þess í stað komi miklu fremur þakkargjörð.

⁵ Því að það skuluð þér vita og festa yður í minni, að enginn frillulífismaður eða saurugur eða ágjarn, _ sem er sama og að dýrka hjáguði _, á sér arfsvon í ríki Krists og Guðs.

⁶ Enginn tæli yður með marklausum orðum, því að vegna þessa kemur reiði Guðs yfir þá, sem hlýða honum ekki.

⁷ Verðið þess vegna ekki lagsmenn þeirra.

⁸ Eitt sinn voruð þér myrkur, en nú eruð þér ljós í Drottni. Hegðið yður eins og börn ljóssins. _

⁹ Því að ávöxtur ljóssins er einskær góðvild, réttlæti og sannleikur. _

¹⁰ Metið rétt, hvað Drottni þóknast.

¹¹ Eigið engan hlut í verkum myrkursins, sem ekkert gott hlýst af, heldur flettið miklu fremur ofan af þeim.

¹² Því að það, sem slíkir menn fremja í leyndum, er jafnvel svívirðilegt um að tala.

¹³ En allt það, sem ljósið flettir ofan af, verður augljóst. Því að allt, sem er augljóst, er ljós.

¹⁴ Því segir svo: Vakna þú, sem sefur, og rís upp frá dauðum, og þá mun Kristur lýsa þér.