Old/New Testament
Ang Parusa sa Patuloy na Pagtataksil ng Israel
9 Huwag kang magalak, O Israel!
Huwag kang matuwa, na gaya ng ibang mga bayan;
sapagkat ikaw ay naging bayarang babae,[a] tinalikuran mo ang iyong Diyos;
iyong inibig ang bayad sa bayarang babae
sa ibabaw ng lahat ng giikan.
2 Ang giikan at ang pisaan ng ubas ay hindi magpapakain sa kanila,
at ang bagong alak ay kukulangin sa kanya.
3 Sila'y hindi mananatili sa lupain ng Panginoon;
kundi ang Efraim ay babalik sa Ehipto,
at sila'y kakain ng maruming pagkain sa Asiria.
4 Hindi sila magbubuhos ng inuming handog sa Panginoon,
ni makalulugod man sa kanya ang kanilang mga alay.
Ang kanilang mga handog ay magiging parang tinapay ng nagluluksa;
lahat ng kumakain niyon ay madudungisan;
sapagkat ang kanilang tinapay ay para lamang sa kanilang gutom;
hindi iyon papasok sa bahay ng Panginoon.
5 Ano ang inyong gagawin sa araw ng takdang kapulungan,
at sa araw ng kapistahan ng Panginoon?
6 Sapagkat, narito, sila'y nakatakas mula sa pagkawasak,
gayunma'y titipunin sila ng Ehipto,
sila'y ililibing ng Memfis;
ang kanilang mahahalagang bagay na pilak ay aariin ng dawag;
magkakaroon ng mga tinik ang kanilang mga tolda.
7 Ang(A) mga araw ng pagpaparusa ay dumating na,
sumapit na ang mga araw ng paniningil;
hayaang malaman iyon ng Israel.
Ang propeta ay hangal,
ang lalaking may espiritu ay ulol,
dahil sa iyong malaking kasamaan,
at malaking poot.
8 Ang propeta ang bantay sa Efraim, ang bayan ng aking Diyos,
gayunma'y nasa lahat ng kanyang daan ang bitag ng manghuhuli,
at ang pagkamuhi ay nasa bahay ng kanyang Diyos.
9 Pinasama(B) nila nang lubusan ang kanilang mga sarili.
na gaya nang mga araw ng Gibea;
kanyang aalalahanin ang kanilang kasamaan,
kanyang parurusahan sila dahil sa kanilang mga kasalanan.
Ang Kasalanan ng Israel at mga Bunga Nito
10 Aking(C) natagpuan ang Israel na parang ubas sa ilang.
Aking nakita ang inyong mga magulang
na parang unang bunga sa puno ng igos
sa kanyang unang kapanahunan.
Ngunit sila'y pumaroon kay Baal-peor,
at itinalaga ang kanilang sarili sa kahihiyan,
at naging kasuklamsuklam na gaya ng bagay na kanilang inibig.
11 Ang kaluwalhatian ng Efraim, ay lilipad papalayo na parang ibon;
walang panganganak, walang pagbubuntis, at walang paglilihi!
12 Kahit magpalaki pa sila ng mga anak,
aalisan ko sila ng anak hanggang walang matira.
Oo, kahabag-habag sila
kapag ako'y humiwalay sa kanila!
13 Ang Efraim, gaya nang aking makita ang Tiro, na natatanim sa magandang dako,
ngunit ilalabas ng Efraim ang kanyang mga anak sa katayan.
14 Bigyan mo sila, O Panginoon—anong iyong ibibigay?
Bigyan mo sila ng mga sinapupunang maaagasan
at ng mga tuyong suso.
Hinatulan ng Panginoon ang Efraim
15 Lahat nilang kasamaan ay nasa Gilgal;
doo'y nagsimula kong kapootan sila.
Dahil sa kasamaan ng kanilang mga gawa,
palalayasin ko sila sa aking bahay.
Hindi ko na sila iibigin;
lahat ng kanilang pinuno ay mga mapanghimagsik.
16 Ang Efraim ay nasaktan,
ang kanilang ugat ay natuyo,
sila'y hindi magbubunga.
Kahit sila'y manganak,
aking papatayin ang minamahal na bunga ng kanilang sinapupunan.
Nagsalita ang Propeta tungkol sa Israel
17 Itatakuwil sila ng aking Diyos,
sapagkat hindi sila nakinig sa kanya;
at sila'y magiging mga palaboy sa gitna ng mga bansa.
10 Ang Israel ay isang mayabong na baging na namumunga.
Habang dumarami ang kanyang bunga,
dumarami rin ang mga itinatayo niyang dambana;
kung paanong bumubuti ang kanyang lupain
ay gayon niya pinabubuti ang mga haligi niya.
2 Ang kanilang puso ay di-tapat;
ngayo'y dapat nilang pasanin ang kanilang kasalanan.
Ibabagsak ng Panginoon ang kanilang mga dambana,
at wawasakin ang kanilang mga haligi.
3 Sapagkat ngayo'y kanilang sasabihin,
“Wala kaming hari;
sapagkat hindi kami natatakot sa Panginoon;
at ang hari, ano ang magagawa niya para sa amin?”
4 Sila'y bumibigkas ng mga salita lamang;
sa pamamagitan ng mga hungkag na panata ay gumagawa sila ng mga tipan;
kaya't ang paghatol ay sumisibol tulad ng damong nakalalason
sa mga lupang binungkal sa bukid.
5 Ang mga naninirahan sa Samaria ay nanginginig
dahil sa mga guya ng Bet-haven.
Sapagkat ang taong-bayan niyon ay magluluksa doon,
at ang mga paring sumasamba sa diyus-diyosan niyon ay mananangis[b] doon,
dahil sa kaluwalhatian niyon na nawala roon.
6 Dadalhin mismo ang bagay na iyon sa Asiria,
bilang kaloob sa Haring Jareb.
Ang Efraim ay ilalagay sa kahihiyan,
at ikahihiya ng Israel ang kanyang sariling payo.
7 Ang hari ng Samaria ay mapapahamak,
na parang bula sa ibabaw ng tubig.
8 Ang(D) matataas na dako ng Aven, ang kasalanan ng Israel
ay mawawasak.
Ang mga tinik at mga dawag ay tutubo
sa kanilang mga dambana;
at sasabihin nila sa mga bundok, Takpan ninyo kami;
at sa mga burol, Mahulog kayo sa amin.
9 O(E) Israel, ikaw ay nagkasala mula sa mga araw ng Gibea;
doon sila ay nagpatuloy.
Hindi ba sila aabutan ng digmaan sa Gibea?
10 Ako'y darating laban sa masasamang tao upang parusahan sila;
at ang mga bansa ay titipunin laban sa kanila,
kapag sila'y nagapos sa kanilang dalawang pagsalangsang.
11 Ang Efraim ay isang turuan na dumalagang baka,
na mahilig gumiik,
at aking iniligtas ang kanyang magandang leeg;
ngunit ilalagay ko ang Efraim sa pamatok,
ang Juda ay dapat mag-araro,
dapat hilahin ng Jacob ang kanyang pansuyod.
12 Maghasik(F) kayo para sa inyong sarili ng katuwiran;
mag-ani kayo ng bunga ng kabutihang loob;
bungkalin ninyo ang inyong tiwangwang na lupa,
sapagkat panahon nang hanapin ang Panginoon,
upang siya'y dumating at magpaulan ng katuwiran sa inyo.
13 Kayo'y nag-araro ng kasamaan,
kayo'y nag-ani ng walang katarungan;
kayo'y nagsikain ng bunga ng kasinungalingan.
Sapagkat ikaw ay nagtiwala sa iyong lakad,
at sa dami ng iyong mga mandirigma.
14 Kaya't babangon ang kaguluhan ng digmaan sa iyong mga taong-bayan,
at lahat ng iyong mga muog ay magigiba,
gaya ni Salman na giniba ang Bet-arbel sa araw ng paglalaban:
ang mga ina ay pinagluray-luray na kasama ng kanilang mga anak.
15 Gayon ang gagawin sa inyo, O Bethel,
dahil sa inyong malaking kasamaan.
Sa pagbubukang-liwayway, ang hari ng Israel
ay pupuksain.
Nananabik ang Diyos sa Pagbabalik ng Suwail na Bayan
11 Nang(G) bata pa ang Israel, minahal ko siya,
at mula sa Ehipto ay tinawag ko ang aking anak.
2 Habang lalo ko silang tinatawag
ay lalo naman silang lumalayo sa akin
sila'y patuloy na nag-aalay sa mga Baal,
at nagsusunog ng mga kamanyang sa mga diyus-diyosan.
3 Gayunma'y ako ang nagturo sa Efraim na lumakad;
kinalong ko sila sa aking mga bisig;
ngunit hindi nila nalaman na pinagaling ko sila.
4 Akin silang pinatnubayan ng panali ng tao,
ng mga panali ng pag-ibig.
Sa kanila ako'y naging gaya
ng nag-aalis ng pamingkaw sa kanilang mga panga;
at ako'y naglagay ng pagkain sa harap nila.
5 Sila'y hindi babalik sa lupain ng Ehipto;
ngunit ang Asiria ang magiging hari nila,
sapagkat sila'y tumangging manumbalik sa akin.
6 Ang tabak ay magngangalit sa kanilang mga lunsod,
at tutupukin ang mga halang sa kanilang mga pintuan,
at lalamunin sila dahil sa kanilang sariling mga pakana.
7 Ang bayan ko ay mahilig lumayo sa akin.
Bagaman tumatawag sila sa Kataas-taasan,
walang sinumang nagtataas sa kanya.
8 Paano(H) kitang pababayaan, O Efraim?
Paano kita itatakuwil, O Israel?
Paano kita gagawing tulad ng Adma?
Paano kita ituturing na tulad ng Zeboim?
Ang aking puso ay nabagbag sa loob ko,
ang aking habag ay nagningas.
9 Hindi ko igagawad ang aking mabangis na galit,
hindi ako babalik upang wasakin ang Efraim;
sapagkat ako'y Diyos, at hindi tao;
ang Banal sa gitna mo;
at hindi ako darating na may poot.
10 Sila'y lalakad nang ayon sa Panginoon,
siya'y uungal na parang leon; kapag siya'y umungal,
ang kanyang mga anak ay darating na nanginginig mula sa kanluran.
11 Sila'y darating na nanginginig na parang mga ibon mula sa Ehipto,
at parang mga kalapati mula sa lupain ng Asiria;
at ibabalik ko sila sa kanilang mga tahanan, sabi ng Panginoon.
Ang Kasinungalingan at Pang-aapi ng Efraim
12 Pinalibutan ako ng Efraim ng kasinungalingan,
at ng sambahayan ni Israel ng daya;
ngunit ang Juda ay lumalakad pa ring kasama ng Diyos,
at tapat pa rin sa Banal.
Ang Mensahe sa Sardis
3 “At sa anghel ng iglesya sa Sardis ay isulat mo: Ang mga bagay na ito ay sinasabi ng may pitong Espiritu ng Diyos at may pitong bituin:
“Alam ko ang iyong mga gawa, sa pangalan ikaw ay nabubuhay, ngunit ikaw ay patay.
2 Gumising ka, at palakasin mo ang mga bagay na natitira, na malapit nang mamatay, sapagkat hindi ko natagpuang ganap ang iyong mga gawa sa harapan ng aking Diyos.
3 Kaya't(A) alalahanin mo kung paano mo ito tinanggap at narinig; tuparin mo ito at magsisi ka. Kaya't kung hindi ka gigising, darating akong gaya ng magnanakaw, at hindi mo malalaman kung anong oras ako darating sa iyo.
4 Ngunit mayroon ka pang ilan sa Sardis[a] na hindi dinungisan ang kanilang mga damit; at sila'y kasama kong lalakad na nakaputi, sapagkat sila'y karapat-dapat.
5 Ang(B) magtagumpay ay bibihisang gayon ng mapuputing damit; at hindi ko kailanman papawiin ang kanyang pangalan sa aklat ng buhay. At ipahahayag ko ang kanyang pangalan sa harapan ng aking Ama, at sa harapan ng kanyang mga anghel.
6 Ang may pandinig ay makinig sa sinasabi ng Espiritu sa mga iglesya.
Ang Mensahe sa Filadelfia
7 “At(C) sa anghel ng iglesya sa Filadelfia ay isulat mo:
“Ang mga bagay na ito ang sinasabi ng banal, ng totoo,
na may susi ni David,
na nagbubukas at hindi maisasara ng sinuman, na nagsasara at walang makakapagbukas.
8 “Alam ko ang iyong mga gawa. Tingnan mo, inilagay ko sa harapan mo ang isang pintong bukas, na hindi maisasara ng sinuman. Alam kong ikaw ay may kaunting kapangyarihan, ngunit tinupad mo ang aking salita, at hindi mo itinakuwil ang aking pangalan.
9 Ibinibigay(D) ko sa mga sinagoga ni Satanas na nagsasabing sila'y mga Judio, at sila'y hindi, kundi nagsisinungaling: sila'y aking papupuntahin at pasasambahin sa harap ng iyong mga paa, at malalaman nilang ikaw ay aking inibig.
10 Sapagkat tinupad mo ang salita ng aking pagtitiis, ikaw naman ay aking iingatan sa oras ng pagsubok na darating sa buong daigdig, upang subukin ang mga naninirahan sa ibabaw ng lupa.
11 Ako'y dumarating na madali; panghawakan mong matibay ang nasa iyo, upang walang makaagaw ng iyong korona.
12 Ang(E) magtagumpay ay gagawin kong haligi sa templo ng aking Diyos, at hindi na siya lalabas pa roon, at isusulat ko sa kanya ang pangalan ng aking Diyos, at ang pangalan ng lunsod ng aking Diyos, ang bagong Jerusalem, na bumababa buhat sa langit, mula sa aking Diyos, at ang aking sariling bagong pangalan.
13 Ang may pandinig ay makinig sa sinasabi ng Espiritu sa mga iglesya.
Ang Mensahe sa Laodicea
14 “At(F) sa anghel ng iglesya sa Laodicea ay isulat mo: Ang mga bagay na ito ay sinasabi ng Amen, ng saksing tapat at totoo, nang pasimula ng paglalang ng Diyos:
15 “Alam ko ang iyong mga gawa; ikaw ay hindi malamig o mainit man. Ibig ko sanang ikaw ay malamig o mainit.
16 Kaya, dahil ikaw ay malahininga, at hindi mainit o malamig man, ay isusuka kita mula sa aking bibig.
17 Sapagkat sinasabi mo, ‘Ako'y mayaman, at naging mariwasa at hindi ako nangangailangan ng anuman.’ Hindi mo nalalamang ikaw ay aba, kahabag-habag, maralita, bulag at hubad.
18 Ipinapayo ko sa iyo na bumili ka sa akin ng gintong dinalisay ng apoy upang ikaw ay yumaman, at ng mapuputing damit upang iyong maisuot, at upang huwag mahayag ang iyong kahiyahiyang kahubaran, at ng pampahid na ilalagay sa iyong mga mata, upang ikaw ay makakita.
19 Ang(G) lahat na aking iniibig ay aking sinasaway at dinidisiplina. Ikaw nga'y magsikap, at magsisi.
20 Makinig ka! Ako'y nakatayo sa may pintuan at tumutuktok; kung diringgin ng sinuman ang aking tinig at buksan ang pinto, ako'y papasok sa kanya, at kakaing kasalo niya, at siya'y kasalo ko.
21 Ang magtagumpay ay pagkakalooban ko na umupong kasama ko sa aking trono, gaya ko naman na nagtagumpay at umupong kasama ng aking Ama sa kanyang trono.
22 Ang may pandinig ay makinig sa sinasabi ng Espiritu sa mga iglesya.”
Ang Biblia Copyright © Philippine Bible Society 2001