Old/New Testament
Kapanganakan at Paghahari ng Prinsipe ng Kapayapaan
9 Gayunman(A) ay hindi magkakaroon ng kapanglawan sa kanya na nasa pagkahapis. Nang unang panahon ay dinala niya sa paghamak ang mga lupain ng Zebulon at Neftali, ngunit sa huling panahon ay gagawin niyang maluwalhati ang daang patungo sa dagat, ang lupain sa kabila ng Jordan, ang Galilea ng mga bansa.
2 Ang(B) bayan na lumakad sa kadiliman
ay nakakita ng dakilang liwanag;
silang naninirahan sa lupain ng matinding kadiliman,
sa kanila sumikat ang liwanag.
3 Iyong pinarami ang bansa,
iyong pinarami ang kanilang kagalakan.
Sila'y nagagalak sa harap mo
gaya ng kagalakan sa pag-aani,
gaya ng mga tao na nagagalak kapag kanilang pinaghahatian ang samsam.
4 Sapagkat ang pamatok na kanyang pasan,
at ang pingga sa kanyang balikat,
ang panghampas ng nagpapahirap sa kanya,
ay iyong sinira na gaya sa araw ng Midian.
5 Sapagkat lahat ng sandalyas ng naglalakad na mandirigma,
at ang mga kasuotang tigmak ng dugo
ay susunugin bilang panggatong para sa apoy.
6 Sapagkat sa atin ay ipinanganak ang isang bata,
sa atin ay ibinigay ang isang anak na lalaki;
at ang pamamahala ay maaatang sa kanyang balikat;
at ang kanyang pangalan ay tatawaging
“Kamanghamanghang Tagapayo, Makapangyarihang Diyos,
Walang hanggang Ama, Prinsipe ng Kapayapaan.”
7 Ang(C) paglago ng kanyang pamamahala
at ng kapayapaan ay hindi magwawakas,
sa trono ni David, at sa kanyang kaharian,
upang itatag, at upang alalayan
ng katarungan at ng katuwiran
mula sa panahong ito hanggang sa magpakailanman.
Isasagawa ito ng sigasig ng Panginoon ng mga hukbo.
8 Nagpadala ng mensahe ang Panginoon sa Jacob,
at ito'y magliliwanag[a] sa Israel.
9 At malalaman ng buong bayan,
ng Efraim at ng mga mamamayan ng Samaria,
na nagsasabi sa kapalaluan at sa pagmamatigas ng puso:
10 “Ang mga laryo ay nahulog,
ngunit aming itatayo ng tinabas na bato;
ang mga sikomoro ay pinutol na,
ngunit aming papalitan ng mga sedro.”
11 Kaya't ang Panginoon ay magbabangon ng mga kaaway laban sa kanila,
at pasisiglahin ang kanyang mga kalaban.
12 Ang mga taga-Siria sa silangan, at ang mga Filisteo sa kanluran,
at kanilang lalamunin ang Israel sa pamamagitan ng bukas na bibig.
Sa lahat na ito ang kanyang galit ay hindi napawi,
kundi ang kanyang kamay ay laging nakaunat.
13 Gayunma'y ang bayan ay hindi nagbalik-loob sa kanya na nanakit sa kanila,
o hinanap man nila ang Panginoon ng mga hukbo.
14 Kaya't puputulin ng Panginoon ang ulo't buntot ng Israel,
ang sanga ng palma at ang tambo, sa isang araw—
15 ang matanda at ang marangal na tao ang siyang ulo,
at ang propeta na nagtuturo ng mga kabulaanan ang siyang buntot.
16 Sapagkat silang umakay sa bayang ito ay siyang nagliligaw;
at silang pinapatnubayan nila ay nilamon.
17 Kaya't ang Panginoon ay hindi nagagalak sa kanilang mga binata,
ni mahahabag man sa kanilang mga ulila at mga babaing balo.
Sapagkat bawat isa ay masama at manggagawa ng kasamaan,
at bawat bibig ay nagsasalita ng kahangalan.
Sa lahat na ito ang galit niya ay hindi napawi,
kundi ang kanyang kamay ay laging nakaunat.
18 Sapagkat ang kasamaan ay sumusunog na gaya ng apoy;
ito'y tumutupok ng mga dawag at mga tinikan;
inaapuyan nito ang tinikan sa gubat,
at pumapailanglang na paitaas sa mga masinsing ulap na usok.
19 Sa poot ng Panginoon ng mga hukbo
ay nasusunog ang lupain.
Ang bayan naman ay gaya ng panggatong sa apoy;
walang taong nagpapatawad sa kanyang kapatid.
20 Sila'y sumunggab ng kanang kamay, ngunit nagugutom pa rin,
at kakain sa kaliwa, ngunit hindi sila nasisiyahan,
nilalamon ng bawat isa ang laman ng kanyang kapwa.
21 Sinakmal ng Manases ang Efraim, at ng Efraim ang Manases;
sila'y kapwa naging laban sa Juda.
Sa lahat na ito ang galit niya ay hindi napawi,
kundi ang kanyang kamay ay laging nakaunat.
10 Kahabag-habag sila na nag-uutos ng masasamang utos,
at ang mga manunulat na sumusulat ng mga pang-aapi.
2 Upang ilayo sa katarungan ang nangangailangan,
at upang alisin ang karapatan ng dukha ng aking bayan,
upang ang mga babaing balo ay maging kanilang samsam,
at upang kanilang gawing mga biktima ang mga ulila!
3 Ano ang inyong gagawin sa araw ng pagpaparusa,
sa bagyo na darating mula sa malayo?
Kanino kayo tatakas upang kayo'y tulungan,
at saan ninyo iiwan ang inyong kayamanan?
4 Walang nalabi kundi ang mamaluktot na kasama ng mga bilanggo,
o mabubuwal na kasama ng mga napatay.
Sa lahat ng ito ang galit niya ay hindi napawi,
kundi ang kanyang kamay ay laging nakaunat.
5 Hoy,(D) taga-Asiria, ang pamalo ng aking galit,
siyang tungkod ng aking poot!
6 Aking susuguin siya laban sa isang masamang bansa,
at laban sa bayan na aking kinapopootan ay inuutusan ko siya,
upang manamsam at manunggab,
at yapakan sila na parang putik ng mga lansangan.
7 Gayunma'y hindi niya inaakalang gayon,
at hindi gayon ang iniisip ng kanyang puso;
ngunit ang nasa kanyang puso ang mangwasak,
at lipulin ang mga bansa na hindi kakaunti.
8 Sapagkat kanyang sinasabi,
“Hindi ba ang aking mga punong-kawal ay haring lahat?
9 Hindi ba ang Calno ay gaya ng Carquemis?
Hindi ba ang Hamat ay gaya ng Arpad?
Hindi ba ang Samaria ay gaya ng Damasco?
10 Kung paanong nakaabot ang aking kamay hanggang sa mga kaharian ng mga diyus-diyosan,
na ang mga larawan nilang inanyuan ay mas marami kaysa Jerusalem at sa Samaria;
11 hindi ko ba gagawin sa Jerusalem at sa kanyang mga diyus-diyosan,
ang gaya ng ginawa ko sa Samaria at sa kanyang mga diyus-diyosan?”
12 Kaya't kapag naisagawa ng Panginoon ang lahat niyang gawain sa Bundok ng Zion at sa Jerusalem, kanyang parurusahan ang palalong paghahambog ng hari ng Asiria, at ang kanyang mga mapagmataas na kapalaluan.
13 Sapagkat kanyang sinabi:
“Aking ginawa ito sa kalakasan ng aking kamay
at sa aking karunungan, sapagkat ako'y may pang-unawa;
aking inalis ang mga hangganan ng mga tao,
at ninakaw ko ang kanilang mga kayamanan,
at parang matapang na toro na ibinaba ko ang mga nakaupo sa mga trono.
14 At natagpuan ng aking kamay na parang pugad
ang mga kayamanan ng mga tao;
kaya't aking pinulot ang buong lupa
na parang namumulot ng mga itlog na napabayaan,
at walang nagkilos ng pakpak,
o nagbuka man ng bibig o sumiyap.”
15 Magmamapuri ba ang palakol laban sa gumagamit niyon?
O magmamalaki ba ang lagari laban sa humahawak niyon?
Na parang dapat itaas ng pamalo ang nagtataas niyon,
o na parang dapat itaas ng tungkod siya na hindi kahoy.
16 Kaya't ang Panginoon, ang Panginoon ng mga hukbo,
ay magpaparating ng nakapanghihinang karamdaman sa kanyang matatabang mandirigma
at sa ilalim ng kanyang kaluwalhatian ay magkakaroon ng pagniningas
na gaya ng ningas ng apoy.
17 At ang liwanag ng Israel ay magiging apoy,
at ang kanyang Banal ay pinakaliyab;
at susunugin at lalamunin nito
ang kanyang mga tinikan at mga dawag sa isang araw.
18 At kanyang wawasakin ang kaluwalhatian ng kanyang gubat,
at ng kanyang mabungang lupain,
ang kaluluwa at gayundin ang katawan; at magiging gaya ng maysakit na nanghihina.
19 At ang nalabi sa mga punungkahoy ng kanyang gubat ay mangangaunti,
na ang mga iyon ay kayang bilangin ng bata.
20 At sa araw na iyon, ang nalabi sa Israel at ang nakatakas sa sambahayan ni Jacob, hindi na magtitiwala pa uli sa kanya na nanakit sa kanila; kundi magtitiwala sa Panginoon, sa Banal ng Israel, sa katotohanan.
21 Ang isang nalabi ay babalik, ang nalabi ng Jacob, sa makapangyarihang Diyos.
22 Sapagkat(E) bagaman ang iyong bayang Israel ay magiging parang buhangin sa dagat, tanging ang nalabi lamang sa kanila ang babalik. Ang pagkawasak ay naiutos na, na inaapawan ng katuwiran.
23 Sapagkat ang Panginoon, ang Panginoon ng mga hukbo, ay gagawa ng lubos na kawakasan, gaya ng inuutos, sa gitna ng buong lupa.
Sumama rin ang Asiria
24 Kaya't ganito ang sabi ng Panginoon, ng Panginoon ng mga hukbo, “O bayan kong tumatahan sa Zion, huwag kayong matakot sa taga-Asiria kapag kayo ay sinaktan ng pamalo at itaas ang kanyang tungkod laban sa iyo, gaya ng ginawa ng mga Ehipcio.
25 Sapagkat kaunting panahon na lamang at ang aking pagkagalit ay matatapos na, at ang aking galit ay matutuon sa kanilang ikawawasak.
26 Ang Panginoon ng mga hukbo ay hahawak ng panghampas laban sa kanila, gaya nang kanyang paluin ang Midian sa bato ng Oreb. At ang kanyang panghampas ay aabot sa dagat, at kanyang itataas na gaya ng kanyang ginawa sa Ehipto.
27 At sa araw na iyon, ang pasan niya ay mawawala sa iyong balikat, at ang kanyang pamatok ay mawawasak mula sa iyong leeg.”
Siya ay umahon mula sa Rimon.
28 Siya'y dumating sa Ajad,
siya'y nagdaan sa Migron;
itinabi niya sa Micmash ang kanyang mga dala-dalahan.
29 Sila'y nakatawid sa landas;
sila'y nagpalipas ng gabi sa Geba.
Ang Rama ay nanginginig;
ang Gibea ni Saul ay tumakas.
30 Sumigaw ka nang malakas, O anak na babae ng Galim!
Makinig ka, O Lais!
Sagutin mo siya, O Anatot!
31 Ang Madmena ay nasa pagtakas,
ang mga nananahan sa Gebim ay nagsisitakas upang maligtas.
32 Sa araw ding ito ay titigil siya sa Nob;
kanyang kakalugin ang kanyang kamao
sa bundok ng anak na babae ng Zion,
na burol ng Jerusalem.
33 Tingnan mo, puputulin ng Panginoon, ng Panginoon ng mga hukbo,
ang mga sanga sa pamamagitan ng kakilakilabot na kapangyarihan,
at ang napakataas ay ibubuwal
at ang matatayog ay ibababa.
34 Kanyang puputulin ang mga sukal ng gubat sa pamamagitan ng palakol,
at ang Lebanon at ang maharlika nitong mga puno ay babagsak.
Ang Gawain ni Pablo sa mga Hentil
3 Dahil dito, akong si Pablo ay bilanggo ni Cristo Jesus alang-alang sa inyong mga Hentil,—
2 kung tunay na inyong narinig ang pagkakatiwala ng biyaya ng Diyos na ibinigay sa akin para sa inyo;
3 na sa pamamagitan ng pahayag ay ipinaalam sa akin ang hiwaga, gaya ng nauna kong isinulat sa iilang mga salita.
4 Sa(A) inyong pagbasa ay mauunawaan ninyo ang aking pagkaunawa sa hiwaga ni Cristo.
5 Sa naunang mga salinlahi ay hindi ito ipinaalam sa mga anak ng mga tao, na gaya ngayon na ipinahayag na sa kanyang mga banal na apostol at propeta sa pamamagitan ng Espiritu:
6 na ang mga Hentil ay mga kapwa tagapagmana, at mga bahagi ng iisang katawan, at mga kabahagi sa pangako kay Cristo Jesus sa pamamagitan ng ebanghelyo.
7 Tungkol sa ebanghelyong ito ako'y naging lingkod ayon sa kaloob ng biyaya ng Diyos na sa akin ay ibinigay ayon sa paggawa ng kanyang kapangyarihan.
8 Bagaman ako ang pinakahamak sa lahat ng mga banal, ang biyayang ito ay ibinigay sa akin upang ipangaral sa mga Hentil ang mga di-masukat na mga kayamanan ni Cristo;
9 at maliwanagan ang lahat ng mga tao kung ano ang pagiging katiwala sa hiwaga, na sa lahat ng panahon ay inilihim ng Diyos na lumalang ng lahat ng mga bagay,
10 upang sa pamamagitan ng iglesya ay maipaalam ngayon sa mga pinuno at sa mga kapamahalaan sa sangkalangitan ang iba't ibang anyo ng karunungan ng Diyos.
11 Ito ay ayon sa walang hanggang panukala na kanyang ginawa kay Cristo Jesus na Panginoon natin,
12 na sa kanya'y makakalapit tayo sa Diyos na may lakas ng loob at pagtitiwala sa pamamagitan ng ating pananampalataya sa kanya.
13 Kaya't hinihiling ko na huwag kayong manlupaypay sa mga pagdurusa ko dahil sa inyo, na ito'y para sa inyong kaluwalhatian.
Ang Pag-ibig ni Cristo
14 Dahil dito ay iniluluhod ko ang aking mga tuhod sa Ama,[a]
15 na sa kanya'y ipinangalan ang bawat sambahayan sa langit at sa lupa,
16 upang sa inyo'y ipagkaloob niya ayon sa kayamanan ng kanyang kaluwalhatian, na kayo'y palakasin ng kapangyarihan sa pamamagitan ng kanyang Espiritu sa pagkataong-loob;
17 upang si Cristo ay manirahan sa inyong mga puso sa pamamagitan ng pananampalataya, kung paanong kayo'y nag-uugat at tumitibay sa pag-ibig.
18 Aking idinadalangin na magkaroon kayo ng kapangyarihang matarok, kasama ng lahat ng mga banal, ang luwang, haba, taas, at lalim,
19 at upang makilala ang pag-ibig ni Cristo na higit sa kaalaman upang kayo'y mapuno ng lahat ng kapuspusan ng Diyos.
20 Ngayon, sa kanya na makakagawa ng higit na sagana kaysa lahat ng ating hinihingi o iniisip, ayon sa kapangyarihang gumagawa sa atin,
21 sumakanya nawa ang kaluwalhatian sa iglesya at kay Cristo Jesus sa lahat ng mga salinlahi, magpakailanpaman. Amen.
Ang Biblia Copyright © Philippine Bible Society 2001