Old/New Testament
Ipinagtanggol ni Elihu ang Diyos
34 At sumagot si Elihu, at sinabi,
2 “Pakinggan ninyo ang aking mga salita, kayong mga matatalino;
kayong mga nakakaalam, pakinggan ninyo ako;
3 sapagkat ang tainga ang sumusubok sa mga salita,
gaya ng ngalangala na sa pagkain ay lumalasa.
4 Piliin natin kung ano ang matuwid;
ating alamin sa ating mga sarili kung ano ang mabuti.
5 Sapagkat sinabi ni Job, ‘Ako'y walang kasalanan,
at inalis ng Diyos ang aking karapatan;
6 itinuring akong sinungaling sa kabila ng aking katuwiran,
at ang sugat ko'y walang lunas bagaman ako'y walang pagsuway.’
7 Sinong tao ang katulad ni Job,
na ang panunuya ay tila tubig na iniinom,
8 na nakikisama sa mga gumagawa ng masama,
at lumalakad na kasama ng taong masasama?
9 Sapagkat kanyang sinabi, ‘Ang tao'y walang mapapakinabang,
kung ang Diyos ay kanyang kalugdan.’
10 “Kaya't dinggin ninyo ako, kayong mga lalaking may unawa,
malayo nawa sa Diyos na siya'y gumawa ng masama,
at sa Makapangyarihan sa lahat, na ang kamalian ay kanyang magawa.
11 Sapagkat(A) sisingilin niya ang tao ayon sa kanyang gawa,
at kanyang igagawad sa bawat tao ang ayon sa mga lakad niya.
12 Sa katotohanan, ang Diyos ay hindi gagawa ng kasamaan,
at hindi babaluktutin ng Makapangyarihan sa lahat ang katarungan.
13 Sinong nagbigay sa kanya ng pamamahala sa lupa?
O sinong naglagay ng buong sanlibutan sa kanya?
14 Kung ibabalik niya ang kanyang diwa sa sarili niya,
at titipunin sa kanyang sarili ang kanyang hininga;
15 lahat ng laman ay magkakasamang mamamatay,
at babalik sa alabok ang sangkatauhan.
16 “Kung mayroon kang pang-unawa ay dinggin mo ito;
ang aking sinasabi ay pakinggan mo.
17 Mamamahala ba ang namumuhi sa katarungan?
Parurusahan mo ba ang ganap at makapangyarihan,
18 na nagsasabi sa isang hari: ‘Walang kuwentang tao,’
at sa mga maharlika: ‘Masamang tao;’
19 na hindi nagpapakita ng pagtatangi sa mga pinuno,
ni pinapahalagahan man nang higit kaysa mahirap ang mayaman,
sapagkat silang lahat ay gawa ng kanyang mga kamay?
20 Sa isang sandali sila'y namamatay;
sa hatinggabi ang taong-bayan ay inuuga at pumapanaw,
at ang makapangyarihan ay inaalis, ngunit hindi ng kamay ng tao.
21 “Sapagkat ang kanyang mga mata ay nasa lakad ng tao,
at nakikita niya ang lahat ng mga hakbang nito.
22 Walang dilim ni malalim na kadiliman,
na mapagtataguan ng mga gumagawa ng kasamaan.
23 Sapagkat hindi pa siya nagtalaga para sa tao ng panahon,
upang siya'y humarap sa Diyos sa paghuhukom.
24 Kanyang dinudurog ang malakas kahit walang pagsisiyasat,
at naglalagay ng iba na kanilang kahalili.
25 Kaya't palibhasa'y alam niya ang kanilang mga gawa,
kanyang dinadaig sila sa gabi, at sila'y napupuksa.
26 Kanyang hinahampas sila dahil sa kanilang kasamaan
sa paningin ng mga tao,
27 sapagkat sila'y lumihis sa pagsunod sa kanya,
at hindi pinahalagahan ang anuman sa mga lakad niya,
28 anupa't pinarating nila ang daing ng dukha sa kanya,
at ang daing ng napipighati ay narinig niya—
29 sino ngang makakahatol kapag tahimik siya?
Kapag ikinukubli niya ang kanyang mukha, sinong makakatingin sa kanya?
Maging ito'y isang tao o isang bansa?—
30 upang huwag maghari ang taong walang diyos,
upang ang bayan ay hindi niya malinlang.
31 “Sapagkat sa Diyos ay may nakapagsabi na ba,
‘Ako'y nagpasan na ng parusa; hindi na ako magkakasala pa;
32 ituro mo sa akin yaong hindi ko nakikita,
kung ako'y nakagawa ng kasamaan, hindi ko na ito gagawin pa?’
33 Gagantihin ka ba niya nang nababagay sa iyo,
sapagkat ito ay iyong tinanggihan?
Sapagkat ikaw ang marapat pumili at hindi ako;
kaya't ipahayag mo kung ano ang iyong nalalaman.
34 Sasabihin sa akin ng mga taong may kaunawaan,
at ang mga pantas na nakikinig sa akin ay magsasaysay:
35 ‘Si Job ay nagsasalita nang walang kaalaman,
ang kanyang mga salita ay walang karunungan.’
36 Si Job nawa'y litisin hanggang sa katapusan,
sapagkat siya'y sumasagot na gaya ng mga taong tampalasan.
37 Sapagkat dinaragdagan niya ng paghihimagsik ang kanyang kasalanan,
ipinapalakpak niya ang kanyang mga kamay sa ating kalagitnaan,
at ang mga salita niya laban sa Diyos ay kanyang lalong dinaragdagan.”
35 At si Elihu ay sumagot at sinabi,
2 “Iniisip mo bang ito'y makatuwiran?
Sinasabi mo bang, ‘Sa harapan ng Diyos ito'y aking karapatan,’
3 na iyong tinatanong, ‘Ano bang iyong kalamangan?
Paanong mas mabuti ako kung ako'y nakagawa ng kasalanan?’
4 Sasagutin kita
at ang iyong mga kaibigang kasama mo.
5 Tumingala ka sa langit at tingnan mo;
at masdan mo ang mga ulap, na mas mataas kaysa iyo.
6 Kung(B) ikaw ay nagkasala, anong iyong nagawa laban sa kanya?
At kung ang iyong mga pagsuway ay dumarami, anong iyong ginagawa sa kanya?
7 Kung ikaw ay matuwid, anong sa kanya'y iyong ibinibigay;
o ano bang tinatanggap niya mula sa iyong kamay?
8 Ang iyong kasamaan ay nakakapinsala sa ibang gaya mo;
at ang iyong katuwiran, ay sa ibang mga tao.
9 “Dahil sa dami ng mga kaapihan, ang mga tao'y sumisigaw;
sila'y humihingi ng saklolo dahil sa kamay ng makapangyarihan.
10 Ngunit walang nagsasabing, ‘Nasaan ang Diyos na sa akin ay lumalang,
na siyang nagbibigay ng awit sa kinagabihan,
11 na siyang nagtuturo sa atin ng higit kaysa mga hayop sa daigdig,
at ginagawa tayong mas matalino kaysa mga ibon sa himpapawid?’
12 Tumatawag sila roon, ngunit siya'y hindi sumasagot,
dahil sa kapalaluan ng mga taong buktot.
13 Tunay na hindi pinapakinggan ng Diyos ang walang kabuluhang karaingan,
ni pinapahalagahan man ito ng Makapangyarihan sa lahat.
14 Lalo pa nga kung iyong sinasabing hindi mo siya nakikita,
na ang usapin ay nasa harap niya, at iyong hinihintay siya!
15 At ngayon, sapagkat ang galit niya'y hindi nagpaparusa,
at ang kasamaan ay hindi niya sinusunod,
16 ibinubuka ni Job ang kanyang bibig sa walang kabuluhan,
siya'y nagpaparami ng mga salita na walang kaalaman.”
Ang Pagpupulong sa Jerusalem
15 May(A) ilang tao ang dumating mula sa Judea na nagtuturo sa mga kapatid, “Maliban na kayo'y tuliin ayon sa kaugalian ni Moises, hindi kayo maliligtas.”
2 Pagkatapos na magkaroon sina Pablo at Bernabe ng hindi maliit na pakikipagtalo at pakikipagsalungatan sa kanila, sina Pablo at Bernabe, at ang ilan sa iba pa ay inatasang pumunta sa Jerusalem, upang talakayin ang suliraning ito sa mga apostol at sa matatanda.
3 Kaya't isinugo sila ng iglesya sa kanilang paglalakbay, at pagdaan nila sa Fenicia at Samaria, iniulat nila ang pagbabagong-loob ng mga Hentil at sila'y nakapagbigay ng malaking kagalakan sa lahat ng mga kapatid.
4 Nang sila'y makarating sa Jerusalem, tinanggap sila ng iglesya at ng mga apostol at ng matatanda, at iniulat nila ang lahat ng bagay na ginawa ng Diyos sa pamamagitan nila.
5 Subalit ang ilang mananampalataya na kasapi sa sekta ng mga Fariseo ay tumayo at nagsabi, “Kailangang sila'y tuliin at utusang sundin ang kautusan ni Moises.”
6 Nagtipon ang mga apostol at ang matatanda upang pag-usapan ang bagay na ito.
7 Pagkatapos(B) ng maraming talakayan, tumindig si Pedro at sinabi sa kanila, “Mga ginoo, mga kapatid, nalalaman ninyo na noong mga unang araw ay pumili ang Diyos sa inyo, na sa pamamagitan ng aking bibig ay mapakinggan ng mga Hentil ang salita ng ebanghelyo, at sila'y manampalataya.
8 At(C) ang Diyos na nakakaalam ng puso ng tao ay nagpatotoo sa kanila sa pamamagitan ng pagbibigay sa kanila ng Espiritu Santo tulad nang nangyari sa atin;
9 at tayo'y hindi niya itinangi sa kanila, kundi nilinis ang kanilang mga puso sa pamamagitan ng pananampalataya.
10 Kaya ngayon, bakit ninyo sinusubok ang Diyos sa pamamagitan ng paglalagay ng pamatok sa batok ng mga alagad na kahit ang ating mga ninuno ni tayo ay hindi nakayang dalhin?
11 Ngunit naniniwala tayo na maliligtas tayo sa pamamagitan ng biyaya ng Panginoong Jesus, na tulad naman nila.”
12 Tumahimik ang buong kapulungan at kanilang pinakinggan sina Bernabe at Pablo na isinasalaysay ang mga tanda at mga kababalaghang ginawa ng Diyos sa pamamagitan nila sa gitna ng mga Hentil.
13 Nang matapos na silang magsalita ay sumagot si Santiago, “Mga kapatid, pakinggan ninyo ako.
14 Ipinaliwanag na ni Simeon kung paanong unang dinalaw ng Diyos ang mga Hentil, upang kumuha sa kanila ng isang bayan para sa kanyang pangalan.
15 At dito'y sumasang-ayon ang mga salita ng mga propeta, tulad ng nasusulat,
16 ‘Pagkatapos(D) ng mga bagay na ito, ako'y babalik,
at muli kong itatayo ang tolda ni David na bumagsak;
muli kong itatatag ang guho nito,
at ito'y aking itatayo:
17 upang hanapin ng nalabi sa mga tao ang Panginoon,
at ng lahat ng mga Hentil na tinatawag sa aking pangalan,
18 sabi ng Panginoon na nagpakilala ng mga bagay na ito mula ng una.’
19 Kaya't ang hatol ko ay huwag nating gambalain ang mga Hentil na nagbabalik-loob sa Diyos.
20 Sa(E) halip ay sumulat tayo sa kanila, na sila'y lumayo sa mga bagay na pinarumi ng diyus-diyosan at pakikiapid, at sa anumang bagay na binigti, at sa dugo.
21 Sapagkat mula sa mga unang salinlahi si Moises ay mayroon sa bawat lunsod na nangangaral tungkol sa kanya, dahil binabasa siya nang malakas tuwing Sabbath sa mga sinagoga.”
Ang Biblia Copyright © Philippine Bible Society 2001