M’Cheyne Bible Reading Plan
Ang Awit ni Moises at ni Miriam
15 Nang(A) magkagayo'y inawit ni Moises at ng mga Israelita ang awit na ito sa Panginoon, na sinasabi,
“Ako'y aawit sa Panginoon, sapagkat siya'y maluwalhating nagtagumpay;
kanyang inihagis sa dagat ang kabayo at ang doo'y nakasakay.
2 Ang(B) Panginoon ang aking awit at kalakasan,
at siya'y naging aking kaligtasan;
Ito ang aking Diyos, at aking pupurihin siya,
siya'y aking itataas, ang Diyos ng aking ama.
3 Ang Panginoon ay isang mandirigma.
Panginoon ang pangalan niya.
4 “Ang mga karwahe ng Faraon at ang kanyang hukbo sa dagat ay itinapon niya,
at ang kanyang mga piling pinuno ay inilubog sa Dagat na Pula.
5 Ang kalaliman ay tumatabon sa kanila;
sila'y lumubog sa mga kalaliman na parang isang bato.
6 Ang iyong kanang kamay, O Panginoon ay maluwalhati sa kapangyarihan,
ang iyong kanang kamay, O Panginoon ang dumudurog sa kaaway.
7 Sa kadakilaan ng iyong karilagan ay ibinubuwal mo ang bumabangon laban sa iyo;
Iyong ipinapakita ang iyong matinding galit, at nililipol silang parang dayami.
8 Sa hihip ng iyong ilong ang tubig ay natipon,
ang mga agos ay tumayong parang isang bunton;
Ang mga kalaliman ay namuo sa gitna ng dagat.
9 Sinabi ng kaaway, ‘Aking hahabulin, aking aabutan,
Hahatiin ko ang samsam, ang aking nais sa kanila ay masisiyahan,
aking bubunutin ang aking tabak, lilipulin sila ng aking kamay.’
10 Ikaw ay humihip ng iyong hangin, at tinabunan sila ng karagatan,
Sila'y lumubog na parang tingga sa tubig na makapangyarihan.
11 “Sinong tulad mo, O Panginoon, sa mga diyos?
Sinong gaya mo, dakila sa kabanalan,
nakakasindak sa maluluwalhating gawa, na gumagawa ng mga kababalaghan?
12 Iniunat mo ang iyong kanang kamay,
nilamon sila ng lupa.
13 “Iyong pinatnubayan sa iyong wagas na pag-ibig ang iyong tinubos na bayan,
sa iyong kalakasan ay inihatid mo sila sa banal mong tahanan.
14 Narinig ng mga bansa, at nanginig sila,
mga sakit ang kumapit sa mga naninirahang taga-Filistia.
15 Kaya't ang mga pinuno ng Edom ay nagimbal;
sa matatapang sa Moab, ang panginginig sa kanila ay sumakmal,
at naupos ang lahat ng taga-Canaan.
16 Sindak at panghihilakbot ang sa kanila'y umabot,
dahil sa kadakilaan ng iyong bisig, sila'y parang batong di makakilos;
hanggang sa makaraan, O Panginoon, ang iyong bayan,
hanggang ang bayan na iyong binili ay makaraan.
17 Sila'y iyong papapasukin, at sila'y iyong itatanim sa bundok na iyong ari-arian,
sa dako, O Panginoon, na iyong ginawa upang iyong maging tahanan,
sa santuwaryo, O Panginoon, na itinatag ng iyong mga kamay.
18 Ang Panginoon ay maghahari magpakailanpaman.”
19 Sapagkat nang ang mga kabayo ng Faraon ay nagtungo pati ang kanyang mga karwahe at pati ng kanyang mga nangangabayo sa dagat, at pinanunumbalik ng Panginoon ang tubig ng dagat sa kanila; subalit lumakad ang mga anak ni Israel sa tuyong lupa sa gitna ng dagat.
20 Si Miriam na babaing propeta, na kapatid ni Aaron ay humawak ng isang pandereta sa kanyang kamay; at sumunod ang lahat ng mga babae sa kanya, na may mga pandereta at nagsayawan.
21 Sila'y inawitan ni Miriam:
“Umawit kayo sa Panginoon, sapagkat siya'y maluwalhating nagtagumpay;
nang inihagis niya sa dagat ang kabayo at ang doo'y nakasakay.”
22 Patuloy na pinangunahan ni Moises ang Israel mula sa Dagat na Pula, at sila'y lumabas sa ilang ng Shur; sila'y lumakad ng tatlong araw sa ilang at hindi nakatagpo ng tubig.
Ang Israel sa Mara
23 Nang sila'y dumating sa Mara, hindi nila mainom ang tubig sa Mara, sapagkat ito ay mapait. Kaya't tinawag itong Mara.[a]
24 Nagreklamo ang bayan kay Moises, na sinasabi, “Anong aming iinumin?”
25 Siya'y dumaing sa Panginoon at itinuro sa kanya ng Panginoon ang isang punungkahoy; inihagis niya ito sa tubig, at ang tubig ay tumamis.
Doon, gumawa ang Panginoon[b] para sa kanila ng isang batas at tuntunin. Doon ay sinubok niya sila,
26 na sinasabi, “Kung iyong diringgin ng buong tiyaga ang tinig ng Panginoon mong Diyos, at iyong gagawin ang matuwid sa kanyang mga mata, at iyong susundin ang kanyang mga utos, at iyong tutuparin ang lahat ng kanyang mga batas, wala akong ilalagay na karamdaman sa iyo, na gaya ng inilagay ko sa mga Ehipcio; sapagkat ako ang Panginoon na nagpapagaling sa iyo.”
27 Sila'y dumating sa Elim, kung saan mayroong labindalawang bukal ng tubig, at pitumpung puno ng palma; at sila'y humimpil doon sa tabi ng tubig.
Ang Talinghaga ng Balo at ng Hukom
18 At isinalaysay ni Jesus[a] sa kanila ang isang talinghaga kung paanong sila'y dapat laging manalangin at huwag manlupaypay.
2 Sinabi niya, “Sa isang lunsod ay may hukom na hindi natatakot sa Diyos at walang taong iginagalang.
3 At sa lunsod na iyon ay may isang babaing balo na laging pumupunta sa kanya, na nagsasabi, ‘Bigyan mo ako ng katarungan laban sa aking kaaway.’
4 May ilang panahon na siya'y tumatanggi, subalit pagkatapos ay sinabi sa kanyang sarili, ‘Bagaman ako'y hindi natatakot sa Diyos, at hindi gumagalang sa tao,
5 subalit dahil ginagambala ako ng balong ito, bibigyan ko siya ng katarungan. Kung hindi ay magsasawa ako sa kanyang patuloy na pagpunta rito.’”
6 At sinabi ng Panginoon, “Pakinggan ninyo ang sinabi ng masamang hukom.
7 At hindi ba bibigyan ng Diyos ng katarungan ang kanyang mga pinili na sumisigaw sa kanya araw at gabi. Kanya bang matitiis sila?
8 Sinasabi ko sa inyo, mabilis niyang bibigyan sila ng katarungan. Gayunman, pagparito ng Anak ng Tao, makakatagpo kaya siya ng pananampalataya sa lupa?”
Talinghaga ng Fariseo at ang Maniningil ng Buwis
9 Isinalaysay rin niya ang talinghagang ito sa ilan na nagtitiwala sa kanilang sarili, na sila'y matutuwid at hinahamak ang iba.
10 “Dalawang lalaki ang pumunta sa templo upang manalangin. Ang isa'y Fariseo, at ang isa'y maniningil ng buwis.
11 Ang Fariseo ay nakatayo at nanalangin sa kanyang sarili ng ganito, ‘Diyos, pinasasalamatan kita na hindi ako gaya ng ibang mga tao, na mga mangingikil, mga di makatarungan, mga mangangalunya, o gaya man ng maniningil ng buwis na ito.
12 Dalawang ulit akong nag-aayuno sa isang linggo, nagbibigay ako ng ikapu sa lahat ng aking kinikita!’
13 Subalit ang maniningil ng buwis, na nakatayo sa malayo ay ayaw itingin man lamang ang kanyang mga mata sa langit, kundi dinadagukan ang kanyang dibdib, na nagsasabi, ‘Diyos, mahabag ka sa akin na isang makasalanan.’
14 Sinasabi(A) ko sa inyo, nanaog patungo sa kanyang bahay ang taong ito na inaring-ganap sa halip na ang isa. Sapagkat ang bawat nagmamataas sa kanyang sarili ay ibababa, ngunit ang nagpapakababa sa kanyang sarili ay itataas.”
Binasbasan ni Jesus ang mga Sanggol(B)
15 Noon ay dinadala sa kanya maging ang mga sanggol, upang kanyang hawakan sila. Subalit nang makita ito ng mga alagad, sila'y sinaway nila.
16 Subalit pinalapit sila ni Jesus na sinasabi, “Hayaan ninyong lumapit sa akin ang maliliit na bata, at huwag ninyo silang hadlangan, sapagkat sa mga ganito nauukol ang kaharian ng Diyos.
17 Katotohanang sinasabi ko sa inyo, sinumang hindi tumatanggap sa kaharian ng Diyos na gaya ng isang maliit na bata ay hindi makakapasok doon.”
Ang Mayamang Lalaki(C)
18 Tinanong siya ng isang pinuno, “Mabuting Guro, anong gagawin ko upang magmana ng buhay na walang hanggan?”
19 Sinabi sa kanya ni Jesus, “Bakit mo ako tinatawag na mabuti? Walang mabuti kundi ang Diyos lamang.
20 Nalalaman(D) mo ang mga utos: ‘Huwag kang mangalunya; Huwag kang pumatay; Huwag kang magnakaw; Huwag kang tumayong saksi sa kasinungalingan; Igalang mo ang iyong ama at ina.’”
21 At sinabi niya, “Tinupad ko ang lahat ng mga bagay na ito buhat pa sa aking pagkabata.”
22 Nang marinig ito ni Jesus, sinabi niya sa kanya, “Isang bagay pa ang kulang sa iyo. Anumang mayroon ka ay ipagbili mo, ipamahagi mo sa mga dukha, at magkakaroon ka ng kayamanan sa langit. At pumarito ka, sumunod ka sa akin.
23 Subalit nang marinig niya ang mga bagay na ito, siya'y nalungkot, sapagkat siya'y napakayaman.
24 Tumingin sa kanya si Jesus at sinabi, “Napakahirap sa mga may kayamanan ang pumasok sa kaharian ng Diyos!
25 Sapagkat madali pa sa isang kamelyo ang pumasok sa butas ng isang karayom, kaysa sa isang taong mayaman na pumasok sa kaharian ng Diyos.”
26 At sinabi ng mga nakarinig nito, “Sino kaya ang maliligtas?”
27 Subalit sinabi niya, “Ang mga bagay na hindi magagawa ng mga tao ay magagawa ng Diyos.”
28 Sinabi ni Pedro, “Tingnan mo, iniwan namin ang aming mga tahanan at sumunod sa iyo.”
29 At sinabi niya sa kanila, “Katotohanang sinasabi ko sa inyo, walang sinuman na nag-iwan ng bahay, o asawang babae, o mga kapatid, o mga magulang o mga anak, dahil sa kaharian ng Diyos,
30 na di tatanggap ng lalong higit pa sa panahong ito, at sa panahong darating ng buhay na walang hanggan.”
Ikatlong Pagsasalita ni Jesus tungkol sa Kanyang Kamatayan(E)
31 Isinama niya ang labindalawa at sinabi sa kanila, “Tingnan ninyo, umaahon tayo tungo sa Jerusalem, at ang lahat ng mga bagay na isinulat ng mga propeta tungkol sa Anak ng Tao ay matutupad.
32 Sapagkat siya'y ibibigay sa mga Hentil at siya'y lilibakin, hahamakin, at luluraan,
33 kanilang hahagupitin siya at papatayin at sa ikatlong araw siya ay muling mabubuhay.”
34 Ngunit wala silang naunawaan sa mga bagay na ito. Ang salitang ito ay naikubli sa kanila, at hindi nila naunawaan ang sinabi.
Pinagaling ni Jesus ang Bulag na Pulubi(F)
35 Nang malapit na siya sa Jerico, isang bulag ang nakaupo sa tabi ng daan na namamalimos.
36 At nang marinig niya ang maraming tao na dumaraan, nagtanong siya kung ano ang ibig sabihin nito.
37 Sinabi nila sa kanya na dumaraan si Jesus na taga-Nazaret.
38 At siya'y sumigaw, “Jesus! Anak ni David, maawa ka sa akin.”
39 Siya'y sinaway ng mga nasa unahan at sinabihan siyang tumahimik. Subalit siya'y lalong nagsisigaw, “Anak ni David, maawa ka sa akin.”
40 At si Jesus ay tumigil at ipinag-utos na dalhin ang tao[b] sa kanya. Nang lumapit ito ay kanyang tinanong,
41 “Anong ibig mong gawin ko sa iyo?” At sinabi niya, “Panginoon, ako sana'y muling makakita.”
42 Sinabi sa kanya ni Jesus, “Tanggapin mo ang iyong paningin; pinagaling ka ng iyong pananampalataya.”
43 At kaagad na tinanggap niya ang kanyang paningin at sumunod sa kanya, na niluluwalhati ang Diyos. Nang makita ito ng buong bayan ay nagbigay puri sila sa Diyos.
Pinagsabihan ni Elihu si Job
33 “Gayunman, Job, pagsasalita ko'y iyong dinggin,
at makinig ka sa lahat ng aking mga sasabihin.
2 Narito, ang bibig ko'y aking ibinubuka,
ang dila sa aking bibig ay nagsasalita.
3 Ipinahahayag ng aking mga salita ang katuwiran ng aking puso;
at ang nalalaman ng aking mga labi, ang mga ito'y nagsasalitang may pagtatapat.
4 Ang espiritu ng Diyos ang sa aki'y maylalang,
at ang hininga ng Makapangyarihan sa lahat ay nagbibigay sa akin ng buhay.
5 Sagutin mo ako, kung iyong makakaya;
ayusin mo ang iyong mga salita sa harapan ko; manindigan ka.
6 Tingnan mo, sa harapan ng Diyos ako'y kagaya mo,
ako ma'y nilalang mula sa luwad na kapiraso.
7 Hindi mo kailangang katakutan ako,
ang aking pamimilit ay hindi magiging mabigat sa iyo.
8 “Tunay na ikaw ay nagsalita sa aking pandinig,
at ang tunog ng iyong mga salita ay aking narinig.
9 Iyong sinasabi, ‘Ako'y malinis at walang pagsuway;
ako'y dalisay, at sa akin ay walang kasamaan.
10 Tingnan mo, naghahanap siya laban sa akin ng kadahilanan,
ibinibilang niya ako na kanyang kaaway;
11 ang(A) aking mga paa'y kanyang tinatanikalaan,
lahat ng aking mga landas ay kanyang binabantayan.’
12 “Ngunit sa bagay na ito'y hindi ka wasto. Sasagutin kita.
Ang Diyos ay dakila kaysa tao.
13 Bakit ka nakikipagtalo laban sa kanya,
na sinasabi, ‘Hindi niya sasagutin ang alinman sa aking mga salita’?
14 Sapagkat ang Diyos ay nagsasalita sa isang paraan,
at sa dalawa, bagaman sa tao'y hindi ito nauunawaan.
15 Sa(B) isang panaginip, sa isang pangitain sa gabi,
kapag ang mahimbing na pagkakaidlip ay dumating sa mga tao,
habang sila'y natutulog sa kanilang mga higaan,
16 kung magkagayo'y ang mga tainga ng mga tao'y binubuksan niya,
at sa mga babala'y tinatakot sila,
17 upang sa kanyang gawa siya'y maibaling,
at ang kapalaluan sa tao ay putulin;
18 pinipigil niya ang kanyang kaluluwa mula sa hukay,
at ang kanyang buhay sa pagkamatay sa tabak.
19 “Pinarurusahan din ng sakit sa kanyang higaan ang tao,
at ng patuloy na paglalaban sa kanyang mga buto;
20 anupa't kinaiinisan ng kanyang buhay ang tinapay,
at ng kanyang kaluluwa ang pagkaing malinamnam.
21 Ang kanyang laman ay natutunaw na anupa't hindi makita;
at ang kanyang mga buto na hindi dating nakikita ay nakalitaw na.
22 Ang kanyang kaluluwa ay papalapit sa hukay,
at ang kanyang buhay sa mga nagdadala ng kamatayan.
23 Kung mayroong isang anghel para sa kanya,
isang tagapamagitan, sa isang libo ay isa,
upang ipahayag sa tao kung ano ang matuwid sa kanya;
24 at siya'y mapagpala sa taong iyon, at nagsasabi,
‘Sa pagbaba sa hukay ay iligtas mo siya,
pantubos ay natagpuan ko na;
25 hayaang maging sariwa sa kabataan ang kanyang laman;
siya'y pabalikin sa mga araw ng kanyang lakas ng kabataan.
26 At ang tao'y nananalangin sa Diyos, at siya'y kanyang tinatanggap,
siya'y lumalapit sa kanyang harapan na mayroong galak,
at gagantihin ng Diyos[a] dahil sa kanyang katuwiran,
27 siya'y umaawit sa harapan ng mga tao, at nagsasaysay,
‘Ako'y nagkasala, at binaluktot ang matuwid,
at iyo'y hindi iginanti sa akin.
28 Kanyang tinubos ang kaluluwa ko mula sa pagbaba sa hukay,
at makakakita ng liwanag ang aking buhay.’
29 “Narito, gawa ng Diyos ang lahat ng mga bagay na ito,
makalawa, makaikatlo sa isang tao,
30 upang ibalik ang kanyang kaluluwa mula sa hukay,
upang kanyang makita ang liwanag ng buhay.
31 Makinig kang mabuti, O Job, ako'y iyong dinggin;
tumahimik ka, at ako'y may sasabihin.
32 Kung ikaw ay mayroong sasabihin, bigyan mo ako ng kasagutan,
ikaw ay magsalita, sapagkat ibig kong ikaw ay bigyang-katuwiran.
33 Kung hindi, ako'y iyong pakinggan,
tumahimik ka, at tuturuan kita ng karunungan.”
Mga Lingkod ng Bagong Tipan
3 Magsisimula ba kaming muli na purihin ang aming sarili? O kailangan ba namin, gaya ng iba, ng mga sulat ng papuri sa inyo, o mula sa inyo?
2 Kayo mismo ang aming sulat na nasusulat sa aming mga puso, nakikilala at nababasa ng lahat ng mga tao:
3 ipinapakita(A) ninyo na kayo'y sulat ni Cristo na iniingatan namin, isinulat hindi ng tinta, kundi ng Espiritu ng Diyos na buháy, hindi sa mga tapyas ng bato kundi sa mga tapyas ng puso ng tao.
4 Gayon ang pagtitiwalang taglay namin sa pamamagitan ni Cristo tungo sa Diyos.
5 Hindi sa kami ay may kakayahan mula sa aming sarili upang angkinin ang anuman na nagmula sa amin, kundi ang aming kakayahan ay mula sa Diyos;
6 na(B) ginawa kaming may kakayahan na maging mga lingkod ng bagong tipan, hindi ng titik, kundi ng Espiritu, sapagkat ang titik ay pumapatay, subalit ang Espiritu ay nagbibigay buhay.
7 Ngunit(C) kung ang pangangasiwa[a] ng kamatayan na nasusulat at nakaukit sa mga bato ay may kaluwalhatian, anupa't ang mga anak ni Israel ay hindi makatitig sa mukha ni Moises dahil sa kaluwalhatian ng kanyang mukha, na ang kaluwalhatiang iyon ay lumilipas,
8 paanong ang pangangasiwa[b] ng Espiritu ay hindi lalong magkakaroon ng kaluwalhatian?
9 Sapagkat kung ang pangangasiwa[c] ng kahatulan ay may kaluwalhatian, ang pangangasiwa ng katuwiran ay lalong may higit na kaluwalhatian.
10 Tunay na sa ganitong kalagayan, ang dating may kaluwalhatian ay nawalan ng kanyang kaluwalhatian, dahil sa kaluwalhatiang nakahihigit dito.
11 Sapagkat kung ang bagay na lumilipas ay may kaluwalhatian, ang nananatili ay may higit pang kaluwalhatian.
12 Yamang kami ay mayroong gayong pag-asa, kami ay kumikilos na may malaking katapangan,
13 hindi(D) gaya ni Moises, na naglagay ng talukbong sa kanyang mukha upang hindi makita ng mga anak ni Israel ang katapusan ng bagay na lumilipas.
14 Subalit ang kanilang mga pag-iisip ay tumigas, sapagkat hanggang sa araw na ito, kapag kanilang binabasa ang lumang tipan, ang dating talukbong ay nananatiling hindi itinataas, sapagkat tanging sa pamamagitan ni Cristo ito inaalis.
15 Subalit hanggang sa araw na ito, tuwing binabasa ang kautusan ni Moises,[d] may isang talukbong na nakatakip sa kanilang puso.
16 Ngunit(E) kapag ang isang tao ay bumabaling sa Panginoon, ang talukbong ay naaalis.
17 Ngayon, ang Panginoon ay siyang Espiritu, at kung saan naroroon ang Espiritu ng Panginoon, mayroong kalayaan.
18 At tayong lahat, na walang talukbong ang mukha, na nakikita ang kaluwalhatian ng Panginoon gaya ng sa isang salamin, ay nababago sa gayunding larawan, mula sa kaluwalhatian tungo sa kaluwalhatian, sapagkat ito ay mula sa Panginoon na siyang Espiritu.
Ang Biblia Copyright © Philippine Bible Society 2001