Chronological
สุภาษิตเพิ่มเติมของโซโลมอน
25 ต่อไปนี้เป็นสุภาษิตของโซโลมอน
ซึ่งคนของกษัตริย์เฮเซคียาห์แห่งยูดาห์คัดลอกและรวบรวมไว้
2 พระเจ้าทรงได้รับเกียรติจากการที่ทรงปิดบังสิ่งต่างๆ
และเหล่ากษัตริย์ได้รับเกียรติจากการพินิจพิเคราะห์สิ่งต่างๆ
3 ฟ้าสูงแผ่นดินลึกฉันใด
พระทัยของเหล่ากษัตริย์ก็สุดจะพินิจพิเคราะห์ฉันนั้น
4 เมื่อไล่ขี้แร่ออกจากเงิน
ช่างเงินก็จะสร้างสรรค์ภาชนะได้
5 เช่นเดียวกัน เมื่อไล่คนชั่วให้พ้นจากกษัตริย์แล้ว
ราชบัลลังก์ก็จะยั่งยืนโดยความชอบธรรม
6 อย่ายกยอตนเองต่อหน้ากษัตริย์
หรืออวดอ้างตนเป็นคนสำคัญ
7 จงรอให้กษัตริย์เชื้อเชิญว่า “มาที่นี่เถิด”
ดีกว่าพระองค์ทำให้เจ้าอับอายต่อหน้าขุนนาง
สิ่งที่เจ้าได้เห็นกับตา
8 อย่ารีบร้อนนำไป[a]ฟ้องร้องที่ศาล
เพราะในบั้นปลายเจ้าจะทำอย่างไร
หากเพื่อนบ้านของเจ้าทำให้เจ้าอับอายขายหน้า?
9 หากเจ้ามีเรื่องฟ้องร้องกับเพื่อนบ้าน
อย่าใส่ร้ายเขาให้คนอื่นไม่ไว้ใจ
10 เกรงว่าผู้ที่ได้ยินจะฉีกหน้าเจ้า
และเจ้าต้องเสียชื่อเสียงไม่จบสิ้น
11 คำพูดที่เหมาะกับกาลเทศะ[b]
ก็เหมือนแอปเปิ้ลทองคำล้อมเงิน
12 คำตักเตือนของตุลาการผู้ชาญฉลาดสำหรับหูที่รับฟัง
ก็เหมือนต่างหูทองหรือเครื่องประดับทองเนื้อดี
13 ผู้สื่อสารที่ไว้ใจได้
ก็เหมือนน้ำเย็นจากหิมะในฤดูเก็บเกี่ยว
ทำให้นายที่ส่งเขาไปชื่นใจ
14 ผู้ที่อวดเรื่องของกำนัลซึ่งตนไม่ได้ให้
ก็เหมือนเมฆและลมที่ไม่ให้ฝน
15 จงอดทน แล้วจะชนะใจเจ้านายได้
ลิ้นที่อ่อนโยนสามารถบดขยี้กระดูกได้
16 เมื่อพบน้ำผึ้ง จงกินแต่พอประมาณ
หากกินมากเกินไป จะสำรอกออกมา
17 เช่นเดียวกัน จงไปเยือนเพื่อนบ้านนานๆ ครั้ง
หากบ่อยเกินไป เขาจะเกลียดชังเจ้า
18 ผู้ที่เป็นพยานเท็จกล่าวหาเพื่อนบ้าน
ก็เหมือนกระบอง หรือดาบ หรือลูกศรคมกริบ
19 การพึ่งคนไม่ซื่อในยามทุกข์ร้อน
ก็เหมือนฟันผุหรือเท้าพิการ
20 ผู้ที่ร้องเพลงให้คนทุกข์ใจฟัง
ก็เหมือนผู้ที่ถอดเสื้อในวันที่อากาศหนาว
หรือเอาเกลือถูลงบนแผล
21 หากศัตรูของเจ้าหิว จงให้อาหารเขารับประทาน
เมื่อเขากระหาย จงให้น้ำเขาดื่ม
22 เพราะการทำเช่นนี้ เท่ากับว่าเจ้าสุมถ่านที่ลุกโพลงไว้บนศีรษะของเขา
และองค์พระผู้เป็นเจ้าจะประทานบำเหน็จแก่เจ้า
23 ลมเหนือพัดพาฝนนอกฤดูมาฉันใด
คำติฉินนินทาก็ทำให้หน้าบึ้งตึงฉันนั้น
24 อยู่ที่มุมดาดฟ้า
ดีกว่าอยู่ร่วมชายคากับภรรยาที่ชอบหาเรื่อง
25 ข่าวดีจากแดนไกล
ก็เหมือนน้ำเย็นชื่นใจสำหรับคนที่อ่อนล้า
26 หากคนชอบธรรมออมชอมกับคนชั่ว
ก็เหมือนน้ำพุมีโคลนหรือบ่อที่น้ำเสีย
27 การกินน้ำผึ้งมากไปไม่ดีฉันใด
การพินิจพิเคราะห์สิ่งที่ล้ำลึกเกินไปก็ทำให้เสียเกียรติฉันนั้น[c]
28 ผู้ที่ขาดการควบคุมตนเอง
ก็เหมือนเมืองที่กำแพงถูกทำลาย
26 เกียรติยศไม่คู่ควรกับคนโง่
ก็เหมือนหิมะในฤดูร้อนหรือฝนในฤดูเก็บเกี่ยว
2 คำแช่งด่าที่ไร้เหตุก็ไม่ส่งผล
ก็เหมือนนกกระจอกหรือนกนางแอ่นบินร่อนไปมาไร้จุดหมาย
3 แส้สำหรับม้า บังเหียนสำหรับลา
และไม้เรียวสำหรับหลังของคนโง่!
4 อย่าตอบคนโง่ด้วยความโง่ของเขา
มิฉะนั้นเจ้าเองจะเป็นเหมือนเขา
5 จงตอบคนโง่ด้วยความโง่ของเขา
มิฉะนั้นเขาจะคิดว่าตนเองฉลาด
6 วางใจคนโง่ให้เป็นทูตส่งสาร
ก็เหมือนตัดเท้าออกหรือดื่มยาพิษ
7 ภาษิตในปากของคนโง่
ก็เหมือนขาพิการที่ใช้การไม่ได้
8 การให้เกียรติคนโง่
ก็เหมือนผูกหินติดกับสลิง
9 ภาษิตในปากของคนโง่
ก็เหมือนพุ่มหนามในมือของคนขี้เมา
10 ผู้ที่จ้างคนโง่หรือใครก็ได้ที่ผ่านไปมา
ก็เหมือนนักธนูที่ยิงกราดไปมา
11 สุนัขหวนกลับไปหาสิ่งที่มันสำรอกออกมาฉันใด
คนโง่ก็กลับไปทำสิ่งโง่เขลาซ้ำซากฉันนั้น
12 เจ้าเห็นพวกคนที่คิดว่าตัวเองฉลาดไหม
ยังมีความหวังในคนโง่มากกว่าพวกเขาเสียอีก
13 คนเกียจคร้านพูดว่า “มีสิงโตอยู่ที่ถนน
มีสิงห์ร้ายเดินไปมาตามท้องถนน!”
14 ประตูเปิดปิดไปมาที่บานพับฉันใด
คนเกียจคร้านก็พลิกตัวไปมาอยู่บนเตียงฉันนั้น
15 คนเกียจคร้านแช่มือคาอยู่ในชาม
ขี้เกียจเกินกว่าจะหยิบอาหารใส่ปากตนเอง
16 คนเกียจคร้านคิดว่าตัวเองฉลาด
กว่าคนเจ็ดคนที่ตอบอย่างมีเหตุมีผล
17 การแส่เข้าไปกลางวงวิวาทที่ไม่ใช่ธุระของตน
เปรียบเหมือนคนที่กระชากหูสุนัขจรจัด
18 เหมือนคนบ้าที่กราดยิงลูกศรเพลิง
หรือลูกศรอาบยาพิษ
19 คนที่โกหกหลอกลวงเพื่อนบ้าน
แล้วแก้ตัวว่า “ฉันล้อเล่นน่ะ!” ก็เป็นเช่นนั้น
20 เมื่อไม่มีฟืน ไฟก็ดับฉันใด
เมื่อไม่มีการซุบซิบนินทา การทะเลาะวิวาทก็สงบลงฉันนั้น
21 คนชอบทะเลาะก่อเรื่องวิวาทได้ง่ายดาย
เหมือนถ่านแดงพร้อมลุกเป็นเพลิง และฟืนพร้อมลุกเป็นไฟ
22 ถ้อยคำซุบซิบนินทาเหมือนอาหารโอชะ
เข้าไปยังส่วนลึกที่สุดของคนเรา
23 ริมฝีปากที่พูดจารื่นหูจากจิตใจชั่วร้าย
ก็เหมือนขี้แร่เงินเคลือบเครื่องปั้นดินเผา
24 ศัตรูผู้เกลียดชังอำพรางตนเองด้วยริมฝีปากของเขา
แต่ใจของเขาเต็มไปด้วยความหลอกลวง
25 ถึงจะพูดจาน่าฟัง ก็อย่าไปไว้ใจเขา
เพราะในใจของเขาเต็มไปด้วยความชั่วร้ายที่น่าชิงชัง[d]
26 เขาเสแสร้งปกปิดความเกลียดชังของตน
แต่ในที่สุดความชั่วของเขาจะถูกเปิดโปงในที่ประชุม
27 ผู้ใดขุดหลุมพราง ผู้นั้นจะตกลงไปเอง
ผู้ใดกลิ้งหินออกมา มันจะกลิ้งกลับไปทับผู้นั้นเอง
28 ลิ้นที่มุสาก็เกลียดชังผู้ที่มันทำร้าย
และปากที่พูดจารื่นหูก็สร้างความพินาศ
Thai New Contemporary Bible Copyright © 1999, 2001, 2007 by Biblica, Inc.® Used by permission. All rights reserved worldwide.