Chronological

Ang Hari sa Ehipto Gipakasama sa Buaya

32 Sa nahaunang adlaw sa ika-12 nga bulan, sa ika-12 nga tuig sa amo nga pagkabihag, miingon ang Ginoo kanako, ² “Tawo, pag-awit ug awit sa pagbangotan mahitungod sa Faraon nga hari sa Ehipto. Isulti kini kaniya: Nagahunahuna ka nga nahisama ka sa usa ka liyon nga nagtabok-tabok sa mga nasod. Apan ang tinuod, sama ka lang sa usa ka buaya nga nagalangoy-langoy sa imo nga mga suba. Kutawon mo sa imo nga tiil ang tubig ug malubog kini. ³ Karon, mao kini ang ginaingon sa Ginoo nga Dios: Dakpon ko ikaw sa pukot ug ipahaw-as sa daghang mga tawo. ⁴ Ilabay ko ikaw sa yuta ug ipakaon sa mga langgam ug sa ihalas nga mga mananap. ⁵ Katagon ko ang imo nga mga unod ngadto sa kabukiran ug sa kapatagan. ⁶ Pabanawon ko ang imo nga dugo nganha sa yuta ug ngadto sa kabukiran ug sa mga agianan sa tubig. ⁷ Kon wagtangon ko na ikaw, salipdan ko sa mga panganod ang langit, busa dili na mohayag ang mga bitoon, ang adlaw, ug ang bulan. ⁸ Pangitngiton ko ang tanang nagasiga sa langit. Busa mo ngaitngit gyud ang tibuok mo nga nasod. Ako, ang Ginoo nga Dios, ang nagaingon niini.

⁹ “Mahasol ang katawhan sa mga nasod nga wala mo maila sa higayon nga laglagon ko ikaw. ¹⁰ Daghang mga nasod ang akong palisangon sa mahitabo kanimo, apil ang ilang mga hari magkurog sa kalisang. Magkurog gyud sa kalisang ang matag usa kanila sa higayon nga iwara-wara ko ang akong espada sa ilang atubangan sa panahon sa imo nga pagkapukan. ¹¹ Ako, ang Ginoo nga Dios, nagaingon nga mahiagom ka gyud sa espada sa hari sa Babylon. ¹² Ipapatay ko ang daghan mo nga katawhan pinaagi sa espada sa gamhanan nga mga tawo nga pinakabangis sa tanang nasod. Laglagon gyud nila ang tanang katawhan sa Ehipto apil ang mga butang nga gipasigarbo niini. ¹³ Pamatyon ko ang tanang mga mananap sa Ehipto nga nagasabsab^[a] duol sa abundang tubig.^[b] Busa wala na unyay tawo o mananap nga molubog sa tubig. ¹⁴ Unya patin-awon ko ang tubig sa Ehipto, ug modagayday kini nga daw lana. Ako, ang Ginoo nga Dios, ang nagaingon niini. ¹⁵ Sa higayon nga himuon ko nang awaaw ang Ehipto, ug laglagon ang tanang anaa niini apil ang iyang mga nagpuyo, mahibaloan nila nga ako mao ang Ginoo.

¹⁶ “Mao kini ang awit sa pagbangotan nga awiton sa mga nagpuyo sa mga nasod alang sa Ehipto ug sa tanan niya nga mga nagpuyo. Ako, ang Ginoo nga Dios, ang nagaingon niini.”

¹⁷ Unya, sa ika-15 nga adlaw sa mao gihapon nga bulan ug tuig, miingon ang Ginoo kanako, ¹⁸ “Tawo, pagsubo alang sa mga nagpuyo sa Ehipto ug sa mga nagpuyo sa uban nga gamhanan nga mga nasod. Kay itambog ko sila sa kinahiladman sa yuta uban niadtong mga nangamatay na. ¹⁹ Ingna sila, ‘Mas labaw pa ba kamo kaysa uban? Itambog usab kamo didto sa kinahiladman uban sa mga wala nakaila sa Dios^{[c] 20} nga nangamatay sa gubat.’ Malaglag ang mga Ehiptohanon kay andam na ang espada sa mga kaaway sa pagpatay kanila. Guyoron ang Ehipto ug ang iyang katawhan ngadto sa kalaglagan. ²¹ Didto sa dapit sa mga patay, abi-abihon sa gamhanan nga mga pangulo ang Ehipto ug ang iyang kaabin nga mga nasod. Moingon sila, ‘Nanaog usab sila dinhi! Kauban na nila karon ang mga wala nakaila sa Dios nga nangamatay sa gubat.’

^22-23 “Atua usab didto ang hari sa Asiria nga nalibotan sa lubnganan sa iyang mga sundalo nga nangamatay sa gubat. Ang ilang mga lubnganan atua nahimutang sa kinahiladman nga bahin sa dapit sa mga patay. Sila nga gikahadlokan kaniadto sa mga tawo nangamatay na sa gubat.

²⁴ “Atua usab didto ang hari sa Elam. Nalibotan ang iyang lubnganan sa lubnganan sa iyang mga katawhan. Nangamatay silang tanan sa gubat. Nanaog sila didto sa dapit sa mga patay uban sa mga wala motuo sa Dios. Sa buhi pa sila, gikahadlokan sila sa mga tawo, apan karon naulawan sila uban niadtong mga nangamatay na. ²⁵ May dapit nga gipahimutangan didto alang sa hari sa Elam uban sa mga nangamatay sa gubat. Nalibotan ang iyang lubnganan sa lubnganan sa iyang katawhan. Silang tanan nga wala nakaila sa Dios nangamatay sa gubat. Gikahadlokan sila sa mga tawo sa buhi pa sila, apan karon nahiagom sila sa kaulawan ug nagbuy-od uban sa mga nangamatay sa gubat.

²⁶ “Atua usab didto ang hari sa Meshech ug ang hari sa Tubal. Nalibotan ang ilang lubnganan sa lubnganan sa ilang mga katawhan. Silang tanan nga wala nakaila sa Dios, nangamatay sa gubat. Gikahadlokan gyud sila kaniadto sa buhi pa sila. ²⁷ Apan nangamatay sila nga wala mahatagig dungganon nga lubong sama sa bantogan nga mga tawo nga wala nakaila sa Dios, nga gilubong nga ang ilang mga espada anaa sa ilang ulohan ug ang ilang mga taming anaa sa ilang dughan. Kini nga mga tawhana gikahadlokan usab sa mga tawo sa buhi pa sila.

²⁸ “Ug ikaw, hari sa Ehipto, malaglag usab ug magbuy-od uban sa mga wala nakaila sa Dios nga nangamatay sa gubat.

²⁹ “Atua usab didto sa dapit sa mga patay ang hari sa Edom ug ang tanan niya nga opisyal. Gamhanan sila kaniadto, apan karon gilubong sila uban sa mga wala nakaila sa Dios nga nangamatay sa gubat.

³⁰ “Atua usab didto ang tanang opisyal sa mga dapit sa amihan ug ang mga taga-Sidon. Gikahadlokan usab sila sa mga tawo sa buhi pa sila. Gamhanan usab sila kaniadto, apan karon nahiagom sila sa kaulawan ug tua na sa dapit sa mga patay uban sa mga wala nakaila sa Dios nga nangamatay sa gubat. ³¹ Inigkakita sa hari sa Ehipto niini nga mga nangamatay didto sa dapit sa mga patay malipay siya ug ang iyang mga sundalo tungod kay dili lang diay sila ang nangamatay sa gubat. ³² Bisan gitugotan ko nga kahadlokan sila sa mga tawo sa buhi pa sila, mamatay sila ug magbuy-od uban sa mga wala nakaila kanako nga nangamatay sa gubat. Ako, ang Ginoo nga Dios, ang nagaingon niini.”

Gihimo sa Dios si Ezekiel nga Magbalantay sa Israel

(Eze. 3:16-21)

33 Miingon ang Ginoo kanako, ² “Tawo, ingna ang imo nga mga katawhan nga kon pasulongon ko ang mga kaaway sa usa ka dapit, ang mga nagpuyo niana nga dapit magpilig usa kanila nga mahimo nga magbalantay sa ilang siyudad. ³ Kon makita nianang magbalantay nga nagapadulong na ang mga kaaway, patingogon niya ang budyong aron sa pagpasidaan sa mga tawo. ⁴ Si bisan kinsa nga nakadungog sa budyong apan dili magpakabana niini, ug mamatay siya sa dihang gisulong sila, siya ra ang mabasol sa iyang kamatayon. ⁵ Tungod kay sa dihang nadungog niya ang budyong wala siya magpakabana. Busa siya ra gyud ang mabasol sa iyang kamatayon. Kay kon nagpakabana pa siya, naluwas unta niya ang iyang kaugalingon. ⁶ Apan kon makita sa magbalantay nga nagapadulong ang mga kaaway apan wala niya patingoga ang budyong aron sa pagpasidaan sa mga tawo, ug unya gisulong sila ug may mamatay kanila, paninglon ko ang magbalantay sa ilang kamatayon bisan namatay sila tungod sa ilang sala.”

⁷ Nagpadayon sa pag-ingon ang Ginoo, “Tawo, gipili ko ikaw nga magbalantay alang sa katawhan sa Israel, busa pamatia kini nga akong gisulti, ug pasidan-i dayon ang mga tawo. ⁸ Kon moingon ako sa daotan nga tawo nga sigurado gyud nga mamatay siya tungod sa iyang sala, unya wala mo siya pahimangnoi sa pagbiya sa iyang daotan nga binuhatan, ikaw ang akong paninglan sa iyang kamatayon. ⁹ Apan kon gipahimangnoan mo kadtong daotan nga tawo sa pagbiya sa iyang daotan nga binuhatan, unya wala siya magtagad sa imo nga gisulti, mamatay siya tungod sa iyang sala, apan wala kay tulubagon sa iyang kamatayon.

¹⁰ “Tawo, mireklamo ang katawhan sa Israel nga dili na kuno nila maagwanta ang silot sa ilang mga sala, ug daw sa mamatay na kuno sila tungod niini. ¹¹ Karon, ingna sila nga ako, ang Ginoo nga Dios nga buhi, nanumpa nga dili ako malipay kon may mamatay nga daotan nga tawo. Ang gusto ko nga mobiya sila sa ilang daotan nga binuhatan aron mabuhi sila. Busa, kamo nga katawhan sa Israel, biya na kamo sa inyong daotan nga binuhatan. Nganong gusto man ninyong mamatay?

¹² “Tawo, ingna ang imo nga mga katawhan nga kon ang matarong nga tawo magpakasala, ang iyang mga maayo nga binuhatan nga nahimo dili makaluwas kaniya. Ug kon ang daotan nga tawo mobiya sa iyang daotan nga binuhatan, dili siya silotan sa iyang mga nahimo nga daotan. ¹³ Kon moingon ako sa matarong nga tawo nga sigurado nga mabuhi siya, apan human niana nagpakasala siya kay nagsalig siya nga ang iyang maayo nga binuhatan makaluwas kaniya, kana nga tawhana mamatay tungod sa iyang sala. Dili ko hinumdoman ang iyang maayo nga binuhatan. ¹⁴ Ug kon moingon ako sa daotan nga tawo nga sigurado nga mamatay siya, apan human niana mibiya siya sa iyang daotan nga binuhatan ug naghimo sa husto ug matarong— ¹⁵ pananglitan, giuli niya ang gigarantiya kaniya o ang iyang gikawat, gisunod niya ang mga tulumanon nga nagahatag ug kinabuhi, ug wala siya nagahimog daotan, kana nga tawhana sigurado nga mabuhi—dili siya mamatay. ¹⁶ Ang bisan unsa nga sala nga iyang nahimo dili na hinumdoman batok kaniya. Tungod kay naghimo siya sa husto ug matarong, sigurado gyud nga mabuhi siya.

¹⁷ “Apan ang imo nga mga katawhan, Ezekiel, nagreklamo nga dili kuno husto ang akong pamaagi. Apan ang ilang pamaagi mao ang dili husto. ¹⁸ Kon ang matarong nga tawo mobiya sa pagkamatarong ug maghimo na ug daotan, mamatay siya. ¹⁹ Ug kon ang daotan mobiya sa iyang daotan nga binuhatan ug maghimo sa husto ug matarong, mabuhi siya. ²⁰ O katawhan sa Israel, nagaingon kamo nga ang akong pamaagi dili husto. Karon, hukman ko ang matag usa kaninyo sumala sa inyong mga binuhatan.”

Ang Pagpadayag bahin sa Paglaglag sa Jerusalem

²¹ Sa ikalimang adlaw sa ikanapulo nga bulan, sa ika-12 nga tuig sa amo nga pagkabihag, may usa ka tawo nga nakaikyas gikan sa Jerusalem nga mianhi kanako ug miingon, “Nalaglag na ang siyudad sa Jerusalem!” ²² Nianang milabay nga gabii, sa wala pa moabot kadto nga tawo, gigamhan ako sa Ginoo ug nakasulti ako pag-usab. Busa pag-abot niadtong tawo nianang pagkabuntag, makasulti na ako.

²³ Miingon ang Ginoo kanako, ²⁴ “Tawo, ang mga tawo nga nagapuyo didto sa guba nga mga lungsod sa Israel nagaingon, ‘Usa lang si Abraham, apan gihatag kaniya ang tibuok nga yuta. Daghan kita, busa sigurado nga panag-iyahon nato kini nga yutaa.’ ²⁵ Karon, ingna sila nga ako, ang Ginoo nga Dios, nagaingon, ‘Naghunahuna ba kamo nga mapanag-iya gihapon ninyo ang maong yuta bisan nagakaon kamo sa karne nga dugoon pa, ug nagasimba sa inyong mga dios-dios, ug nagapamatay ug tawo? ²⁶ Nagasalig kamo sa inyong espada,^[d] naghimo kamo ug mangil-ad nga mga buhat, ug nanapaw kamo. Unya, naghunahuna gihapon kamo nga panag-iyahon ninyo ang yuta? ²⁷ Ako, ang buhi nga Ginoo nga Dios nanumpa nga siguradong mangamatay sa gubat kadtong nangahibiling buhi diha sa nag-uban nga mga lungsod. Kadtong atua sa mga kaumahan pagatukbon sa mabangis nga mga mananap, ug ang uban kanila nga anaa sa mga kuta ug sa mga langub mangamatay sa sakit. ²⁸ Himuon kong awaaw ang yuta sa Israel, ug maundang na ang pagpanghambog niya sa iyang katakos. Bisan ang iyang kabukiran maawaaw, ug wala na gyud moagi didto. ²⁹ Kon gub-on ko na ug himuong awaaw ang yuta tungod sa tanang daotan nilang gibuhat, mahibaloan nila nga ako mao ang Ginoo.’ ”

³⁰ Miingon ang Ginoo kanako, “Tawo, ang imo nga mga katawhan nagahisgot mahitungod kanimo kon magkatigom sila didto sa may paril sa siyudad o sa pultahan sa ilang mga balay. Nagaingon sila sa matag-usa, ‘Dali, mamati kita kang Ezekiel kon unsay iyang mensahe gikan sa Ginoo!’ ³¹ Busa moduol ang akong mga katawhan kanimo ug tinuoray kunohay nga namati kanimo, apan ang tinuod wala nila tumana ang imo nga gisulti. Maayo lang sila mosulti nga gihigugma nila ako, apan sulod sa ilang kasingkasing mao ang pagkahakog sa kuwarta. ³² Alang kanila, sama ka lang sa usa ka mag-aawit nga may maanindot nga tingog nga nagaawit ug alawiton mahitungod sa gugma, ug maayo nga motukar ug instrumento. Nagapamati lang sila sa imo nga mensahe, apan wala nila kini tumana. ³³ Apan kon mahitabo na kini nga silot kanila—ug sigurado gyud kini nga mahitabo—mahibaloan nila nga may propeta diay gyud nga uban kanila.”

Ang mga Magbalantay sa Israel

34 Miingon ang Ginoo kanako, ² “Tawo, sultii ang mga magbalantay sa Israel.^[e] Ingna sila nga ako, ang Ginoo nga Dios, nagaingon: Alaot ang mga magbalantay sa Israel. Ang ila lang kaugalingon ang ilang giatiman! Dili ba kinahanglan man nga ang mga magbalantay maoy moatiman sa iyang mga karnero? ³ Ginainom ninyo ang ilang gatas, ginahimo nga bisti ang ilang balhibo, ug ginaihaw ang labing tambok kanila, apan wala ninyo sila atimana. ⁴ Wala ninyo pabaskoga ang mga maluyahon kanila. Wala ninyo tambali ang mga nagmasakiton, o butangi ug bendahi ang mga piangon. Wala ninyo pangitaa ang mga nahisalaag ug ang mga nangawala. Hinuon, gidagmalan ninyo sila pag-ayo. ⁵ Tungod kay wala silay magbalantay, nagkatibulaag sila ug gipangtukob sa mabangis nga mga mananap. ⁶ Nahisalaag ang akong mga karnero ngadto sa mga bukid ug sa mga bungtod. Nagkatag sila sa tibuok kalibotan, ug wala gyud nangita kanila.

⁷ “Busa kamo nga mga magbalantay, pamatia ninyo ang akong ginasulti. ⁸ Ako, ang Ginoo nga Dios nga buhi, nanumpa nga silotan ko kamo tungod kay wala ninyo bantayi ang akong mga karnero, busa giataki sila ug gipangtukob sa mabangis nga mga mananap. Wala ninyo sila pangitaa, kondili, ang inyong kaugalingon lang ang inyong giatiman. ⁹ Busa kamo nga mga magbalantay, pamatia ninyo ang akong ginasulti. ¹⁰ Ako, ang Ginoo nga Dios, nagaingon nga kaaway ko kamo, ug paninglon ko kamo sa nahitabo sa akong mga karnero. Dili ko na kamo paatimanon sa mga karnero, kay ang inyo lang kaugalingon ang inyong giatiman. Luwason ko ang akong mga karnero gikan kaninyo, ug dili na ninyo sila makaon.

¹¹ “Ako, ang Ginoo nga Dios, nagaingon nga ako mismo ang mangita sa akong mga karnero ug moatiman kanila. ¹² Maingon nga ang usa ka magbalantay mangita sa iyang mga karnero nga nagkatibulaag, pangitaon ko usab ang akong mga karnero. Luwason ko sila gikan sa tanang mga dapit diin sila nagkatibulaag niadtong panahon sa kasamok.^{[f] 13} Kuhaon ko sila gikan sa nagkalain-laing mga nasod, ug dad-on ngadto sa ilang kaugalingong yuta. Pasabsabon ko sila sa kabukiran sa Israel, sa daplin sa mga suba, ug sa tanang dapit nga mapuy-an ug tawo. ¹⁴ Oo, pasabsabon ko sila sa maayo nga sabsabanan sa kabukiran sa Israel. Didto manghigda sila ug manabsab. ¹⁵ Ako mismo, ang Ginoo nga Dios, ang moatiman sa akong mga karnero, ug papahulayon ko sila. ¹⁶ Pangitaon ko kadtong nangawala ug nangahisalaag. Butangan kog bendahi ang nangapiang ug pabaskogon ang mga maluya. Apan laglagon ko ang mga tambok ug baskog. Himuon ko kon unsay angay alang kanila.

¹⁷ “Mga katawhan sa Israel nga akong mga karnero, ako, ang Ginoo nga Dios, nagaingon kaninyo nga pagahukman ko kamo. Ilain ko ang maayo gikan sa daot, ang mga karnero gikan sa mga kanding. ¹⁸ Ang uban kaninyo dili pa kontento sa pagpanabsab sa maayo nga sabsabanan; unya yatak-yatakan pa gyud ninyo ang uban nga mga sabsabanan. Ang uban dili pa kontento sa pag-inom sa tin-aw nga tubig; lubugon pa gyud ninyo ang uban nga tubig. ¹⁹ Manabsab na lang ba ang akong mga karnero sa giyatak-yatakan ninyo nga sabsabanan? Moinom na lang ba sila sa gilubog ninyo nga tubig?

²⁰ “Busa ako, ang Ginoo nga Dios, nagaingon kaninyo nga ako mismo ang magalain sa tambok nga mga karnero gikan sa niwang. ²¹ Kay kamo nga mga tambok ginadasmagan lang ninyo ug ginasungag ang huyang nga mga karnero hangtod nga mopahilayo na lang sila. ²² Luwason ko ang akong mga karnero, ug dili na sila abusaran pa pag-usab. Ilain ko ang mga maayo gikan sa mga daot. ²³ Hatagan ko silag usa ka magbalantay nga kaliwat sa akong alagad nga si David. Siya ang moatiman ug mahimo nga ilang magbalantay. ²⁴ Ako, ang Ginoo, mahimo nga ilang Dios, ug ang kaliwat sa akong alagad nga si David mahimo nga ilang pangulo. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.

²⁵ “Maghimo akog kasabotan kanila nga mahimo nga maayo na ang ilang kahimtang. Abugon ko ang mabangis nga mga mananap gikan sa ilang yuta aron makapuyo sila sa kamingawan ug makatulog sa kalasangan nga luwas sa katalagman. ²⁶ Panalanginan ko sila ug ang mga dapit palibot sa akong balaang bungtod. Padad-an ko silag ulan sa tukmang panahon isip pagpanalangin ko kanila. ²⁷ Mamunga ang ilang mga kahoy ug uban pang mga tanom, ug magakinabuhi sila nga luwas sa katalagman. Mahibaloan nila nga ako mao ang Ginoo kon luwason ko sila gikan sa kamot sa mga nagaulipon kanila. ²⁸ Dili na sila sulongon ug ilogan sa mga kabtangan sa uban nga mga nasod, ug dili na sila tukbon sa ihalas nga mga mananap. Magkinabuhi sila nga luwas sa katalagman ug wala nay manghadlok kanila. ²⁹ Hatagan ko silag yuta nga bantogan sa pagkamabungahon aron dili na sila magutman o tamayon sa uban nga mga nasod. ³⁰ Unya mahibaloan nila nga ako, ang Ginoo nga ilang Dios, nagauban kanila, ug sila nga katawhan sa Israel, akong katawhan. Ako, ang Ginoo nga Dios, ang nagaingon niini.

³¹ “Kamo ang akong mga karnero sa akong sabsabanan. Kamo ang akong mga katawhan, ug ako ang inyong Dios. Ako, ang Ginoo nga Dios, ang nagaingon niini.”