Chronological

¹⁵ Menn færðu og til hans ungbörnin, að hann snerti þau. Lærisveinarnir sáu það og átöldu þá.

¹⁶ En Jesús kallaði þau til sín og mælti: "Leyfið börnunum að koma til mín, varnið þeim eigi, því að slíkra er Guðs ríki.

¹⁷ Sannlega segi ég yður: Hver sem tekur ekki við Guðs ríki eins og barn, mun aldrei inn í það koma."

¹⁸ Höfðingi nokkur spurði hann: "Góði meistari, hvað á ég að gjöra til þess að öðlast eilíft líf?"

¹⁹ Jesús sagði við hann: "Hví kallar þú mig góðan? Enginn er góður nema Guð einn.

²⁰ Þú kannt boðorðin: ,Þú skalt ekki drýgja hór, þú skalt ekki morð fremja, þú skalt ekki stela, þú skalt ekki bera ljúgvitni, heiðra föður þinn og móður."`

²¹ Hann sagði: "Alls þessa hef ég gætt frá æsku."

²² Þegar Jesús heyrði þetta, sagði hann við hann: "Enn er þér eins vant: Sel allt, sem þú átt, og skipt meðal fátækra, og munt þú fjársjóð eiga á himnum. Kom síðan og fylg mér."

²³ En er hann heyrði þetta, varð hann hryggur við, enda auðugur mjög.

²⁴ Jesús sá það og sagði: "Hve torvelt er þeim, sem auðinn hafa, að ganga inn í Guðs ríki.

²⁵ Auðveldara er úlfalda að fara gegnum nálarauga en auðmanni að komast inn í Guðs ríki."

²⁶ En þeir, sem á hlýddu, spurðu: "Hver getur þá orðið hólpinn?"

²⁷ Hann mælti: "Það sem mönnum er um megn, það megnar Guð."

²⁸ Þá sagði Pétur: "Vér yfirgáfum allt, sem vér áttum, og fylgdum þér."

²⁹ Jesús sagði við þá: "Sannlega segi ég yður, að enginn hefur yfirgefið heimili, konu, bræður, foreldra eða börn Guðs ríkis vegna

³⁰ án þess að hann fái margfalt aftur á þessum tíma og í hinum komandi heimi eilíft líf."

³¹ Hann tók þá tólf til sín og sagði við þá: "Nú förum vér upp til Jerúsalem, og mun allt það koma fram við Mannssoninn, sem skrifað er hjá spámönnunum.

³² Hann verður framseldur heiðingjum, menn munu hæða hann, misþyrma honum og hrækja á hann.

³³ Þeir munu húðstrýkja hann og lífláta, en á þriðja degi mun hann upp rísa."

³⁴ En þeir skildu ekkert af þessu, orð þessi voru þeim hulin, og þeir skynjuðu ekki það, sem sagt var.

³⁵ Svo bar við, er hann nálgaðist Jeríkó, að blindur maður sat þar við veginn og betlaði.

³⁶ Hann heyrði, að mannfjöldi gekk hjá, og spurði, hvað um væri að vera.

³⁷ Var honum sagt, að Jesús frá Nasaret færi hjá.

³⁸ Þá hrópaði hann: "Jesús, sonur Davíðs, miskunna þú mér!"

³⁹ En þeir sem á undan fóru, höstuðu á hann, að hann þegði. En hann hrópaði því meir: "Sonur Davíðs, miskunna þú mér!"

⁴⁰ Jesús nam staðar og bauð að leiða hann til sín. Er hann kom nær, spurði Jesús hann:

⁴¹ "Hvað vilt þú, að ég gjöri fyrir þig?" Hinn svaraði: "Herra, að ég fái aftur sjón."

⁴² Jesús sagði við hann: "Fá þú aftur sjónina. Trú þín hefur bjargað þér."

⁴³ Jafnskjótt fékk hann sjónina. Og hann fylgdi honum og lofaði Guð. En allt fólkið, er sá þetta, vegsamaði Guð.

19 Jesús kom til Jeríkó og gekk gegnum borgina.

² En þar var maður, er Sakkeus hét. Hann var yfirtollheimtumaður og auðugur.

³ Langaði hann að sjá, hver Jesús væri, en tókst það ekki fyrir mannfjöldanum, því hann var lítill vexti.

⁴ Hann hljóp þá á undan og klifraði upp í mórberjatré til að sjá Jesú, en leið hans lá þar hjá.

⁵ Og er Jesús kom þar að, leit hann upp og sagði við hann: "Sakkeus, flýt þér ofan, í dag ber mér að vera í húsi þínu."

⁶ Hann flýtti sér ofan og tók á móti honum glaður.

⁷ Þeir er sáu þetta, létu allir illa við og sögðu: "Hann fer til að gista hjá bersyndugum manni."

⁸ En Sakkeus sté fram og sagði við Drottin: "Herra, helming eigna minna gef ég fátækum, og hafi ég haft nokkuð af nokkrum, gef ég honum ferfalt aftur."

⁹ Jesús sagði þá við hann: "Í dag hefur hjálpræði hlotnast húsi þessu, enda er þessi maður líka Abrahams sonur.

¹⁰ Því að Mannssonurinn er kominn að leita að hinu týnda og frelsa það."

¹¹ Meðan þeir hlýddu á, bætti hann við dæmisögu, því að hann var í nánd við Jerúsalem, og þeir ætluðu, að Guðs ríki mundi þegar birtast.

¹² Hann sagði: "Maður nokkur tiginborinn fór í fjarlægt land til þess að taka við konungdómi og koma síðan aftur.

¹³ Hann kallaði tíu þjóna sína, seldi þeim í hendur tíu pund og sagði við þá: ,Verslið með þetta, þangað til ég kem.`

¹⁴ En landar hans hötuðu hann og gerðu sendimann á eftir honum til að segja: ,Vér viljum ekki, að þessi maður verði konungur yfir oss.`

¹⁵ Nú kom hann aftur og hafði tekið konungdóm. Þá lét hann kalla fyrir sig þjóna þá er hann hafði selt féð í hendur, til þess að vita, hvað hver hefði grætt.

¹⁶ Hinn fyrsti kom og sagði: ,Herra, pund þitt hefur ávaxtast um tíu pund.`

¹⁷ Konungur sagði við hann: ,Gott, þú góði þjónn, þú varst trúr í mjög litlu og því skaltu ráða fyrir tíu borgum.`

¹⁸ Annar kom og sagði: ,Pund þitt, herra, hefur gefið af sér fimm pund.`

¹⁹ Hann sagði eins við hann: ,Þú skalt og vera yfir fimm borgum.`

²⁰ Enn kom einn og sagði: ,Herra, hér er pund þitt. Ég hef haft það geymt í dúki,

²¹ því að ég var hræddur við þig, en þú ert maður strangur og tekur það út, sem þú lagðir ekki inn, og uppsker það, sem þú sáðir ekki.`

²² Hann segir við hann: ,Illi þjónn, eftir orðum þínum dæmi ég þig. Þú vissir, að ég er maður strangur, sem tek það út, sem ég lagði ekki inn, og uppsker það, sem ég sáði ekki.

²³ Hvers vegna léstu þá ekki fé mitt í banka? Þá hefði ég fengið það með vöxtum, er ég kom heim.`

²⁴ Og hann sagði við þá er hjá voru: ,Takið af honum pundið, og fáið þeim, sem hefur tíu pundin.`

²⁵ En þeir sögðu við hann: ,Herra, hann hefur tíu pund.`

²⁶ Ég segi yður: Hverjum sem hefur, mun gefið verða, og frá þeim sem eigi hefur, mun tekið verða jafnvel það, sem hann hefur.

²⁷ En þessa óvini mína, sem vildu ekki að ég yrði konungur yfir sér, færið þá hingað og höggvið þá frammi fyrir mér."

²⁸ Þá er Jesús hafði þetta mælt, hélt hann á undan áfram upp til Jerúsalem.

²⁹ Þegar hann nálgaðist Betfage og Betaníu við Olíufjallið, sem svo er nefnt, sendi hann tvo lærisveina sína

³⁰ og mælti: "Farið í þorpið hér fram undan. Þegar þið komið þangað, munuð þið finna fola bundinn, sem enginn hefur enn komið á bak. Leysið hann og komið með hann.

³¹ Ef einhver spyr ykkur: ,Hvers vegna leysið þið hann?` þá svarið svo: ,Herrann þarf hans við`."

³² Þeir sem sendir voru, fóru og fundu svo sem hann hafði sagt þeim.

³³ Og er þeir leystu folann, sögðu eigendur hans við þá: "Hvers vegna leysið þið folann?"

³⁴ Þeir svöruðu: "Herrann þarf hans við,"

³⁵ og fóru síðan með hann til Jesú. Þeir lögðu klæði sín á folann og settu Jesú á bak.

³⁶ En þar sem hann fór, breiddu menn klæði sín á veginn.

³⁷ Þegar hann var að koma þar að, sem farið er ofan af Olíufjallinu, hóf allur flokkur lærisveina hans að lofa Guð fagnandi hárri raustu fyrir öll þau kraftaverk, er þeir höfðu séð,

³⁸ og segja: "Blessaður sé sá sem kemur, konungurinn, í nafni Drottins. Friður á himni og dýrð í upphæðum!"

³⁹ Nokkrir farísear í mannfjöldanum sögðu við hann: "Meistari, hasta þú á lærisveina þína."

⁴⁰ Hann svaraði: "Ég segi yður, ef þeir þegja, munu steinarnir hrópa."

⁴¹ Og er hann kom nær og sá borgina, grét hann yfir henni

⁴² og sagði: "Ef þú hefðir aðeins vitað á þessum degi, hvað til friðar heyrir! En nú er það hulið sjónum þínum.

⁴³ Því að þeir dagar munu koma yfir þig, að óvinir þínir munu gjöra virki um þig, setjast um þig og þröngva þér á alla vegu.

⁴⁴ Þeir munu leggja þig að velli og börn þín, sem í þér eru, og ekki láta standa stein yfir steini í þér, vegna þess að þú þekktir ekki þinn vitjunartíma."

⁴⁵ Þá gekk hann inn í helgidóminn og tók að reka út þá er voru að selja

⁴⁶ og mælti við þá: "Ritað er: Hús mitt á að vera bænahús, en þér hafið gjört það að ræningjabæli."

⁴⁷ Daglega var hann að kenna í helgidóminum, en æðstu prestarnir og fræðimennirnir svo og fyrirmenn þjóðarinnar leituðust við að ráða hann af dögum,

⁴⁸ en fundu eigi, hvað gjöra skyldi, því að allur lýðurinn vildi ákaft hlýða á hann.