Beginning

4 Mówię więc: Dopóki dziedzic jest dzieckiem, niczym się nie różni od sługi, chociaż jest panem wszystkiego.

² Lecz jest poddany opiekunom i zarządcom aż do czasu wyznaczonego przez ojca.

³ Podobnie i my, gdy byliśmy dziećmi, byliśmy w niewoli żywiołów tego świata.

⁴ Lecz gdy nadeszła pełnia czasu, Bóg posłał swego Syna, zrodzonego z kobiety, zrodzonego pod prawem;

⁵ Aby wykupił tych, którzy byli pod prawem, abyśmy dostąpili usynowienia.

⁶ A ponieważ jesteście synami, Bóg posłał do waszych serc Ducha swego Syna, wołającego: Abba, Ojcze!

⁷ Tak więc już nie jesteś sługą, ale synem, a jeśli synem, to i dziedzicem Bożym przez Chrystusa.

⁸ Wprawdzie dawniej, gdy nie znaliście Boga, służyliście tym, którzy z natury nie są bogami.

⁹ Ale teraz, gdy poznaliście Boga, a raczej gdy zostaliście przez Boga poznani, jakże możecie ponownie wracać do słabych i nędznych żywiołów, którym ponownie chcecie służyć?

¹⁰ Zachowujecie dni i miesiące, pory i lata.

¹¹ Boję się o was, czy przypadkiem na próżno nie trudziłem się nad wami.

¹² Bracia, proszę was, bądźcie tacy jak ja, gdyż i ja jestem taki jak wy. W niczym mnie nie skrzywdziliście.

¹³ Wiecie przecież, że pierwszy raz głosiłem wam ewangelię w słabości ciała.

¹⁴ A mojej cielesnej próby nie lekceważyliście sobie ani nie wzgardziliście, ale przyjęliście mnie jak anioła Boga, jak samego Chrystusa Jezusa.

¹⁵ Gdzież więc się podziało to wasze błogosławieństwo? Daję wam bowiem świadectwo, że gdyby to było możliwe, wyłupilibyście sobie oczy i dali je mnie.

¹⁶ Czy mówiąc wam prawdę, stałem się waszym nieprzyjacielem?

¹⁷ Gorliwie o was zabiegają niedobrze, lecz chcą was odłączyć, abyście o nich zabiegali.

¹⁸ A zawsze jest dobrze zabiegać gorliwie o to, co dobre, a nie tylko wtedy, gdy jestem obecny wśród was.

¹⁹ Moje dzieci, które znowu w bólach rodzę, aż Chrystus w was się ukształtuje;

²⁰ Chciałbym teraz być wśród was i zmienić swój głos, ponieważ jestem zaniepokojony o was.

²¹ Powiedzcie mi, wy, którzy chcecie być pod prawem, czy nie słuchacie, co mówi prawo?

²² Napisane jest bowiem, że Abraham miał dwóch synów, jednego z niewolnicy, a drugiego z wolnej.

²³ Lecz ten z niewolnicy urodził się według ciała, ten zaś z wolnej – według obietnicy.

²⁴ Ma to znaczenie alegoryczne: te kobiety oznaczają dwa przymierza: jedno z góry Synaj, które rodzi w niewolę – jest nim Hagar.

²⁵ Hagar bowiem to góra Synaj w Arabii, a odpowiada ona dzisiejszemu Jeruzalem, bo jest ono w niewoli wraz ze swoimi dziećmi.

²⁶ Natomiast Jeruzalem, które jest w górze, jest wolne i ono jest matką nas wszystkich.

²⁷ Napisane jest bowiem: Raduj się, niepłodna, która nie rodzisz, wykrzyknij i zawołaj, która nie znasz bólów porodowych, bo ta opuszczona ma więcej dzieci niż ta, która ma męża.

²⁸ My więc, bracia, jak Izaak jesteśmy dziećmi obietnicy.

²⁹ Lecz jak kiedyś ten, który urodził się według ciała, prześladował tego, który urodził się według Ducha, tak dzieje się i teraz.

³⁰ Co jednak mówi Pismo? Wypędź niewolnicę i jej syna. Nie będzie bowiem syn niewolnicy dziedziczył z synem wolnej.

³¹ Tak więc, bracia, nie jesteśmy dziećmi niewolnicy, ale wolnej.

5 Trwajcie więc w tej wolności, którą nas Chrystus wyzwolił, i nie poddawajcie się na nowo pod jarzmo niewoli.

² Oto ja, Paweł, mówię wam, że jeśli dacie się obrzezać, Chrystus na nic wam się nie przyda.

³ A oświadczam raz jeszcze każdemu człowiekowi, który daje się obrzezać, że jest zobowiązany wypełnić całe prawo.

⁴ Pozbawiliście się Chrystusa wszyscy, którzy usprawiedliwiacie się przez prawo; wypadliście z łaski.

⁵ My bowiem przez Ducha oczekujemy nadziei sprawiedliwości z wiary.

⁶ Bo w Chrystusie Jezusie ani obrzezanie nic nie znaczy, ani nieobrzezanie, ale wiara, która działa przez miłość.

⁷ Biegliście dobrze. Któż wam przeszkodził, abyście nie byli posłuszni prawdzie?

⁸ Namawianie to nie pochodzi od tego, który was powołuje.

⁹ Trochę zakwasu całe ciasto zakwasza.

¹⁰ Mam co do was przekonanie w Panu, że nie będziecie innego zdania. A ten, kto was niepokoi, zostanie osądzony, kimkolwiek by był.

¹¹ A ja, bracia, jeśli nadal obrzezanie głoszę, to dlaczego jeszcze cierpię prześladowanie? Przecież wtedy zniesione byłoby zgorszenie krzyża.

¹² Bodajby byli odcięci ci, którzy was niepokoją.

¹³ Bo wy, bracia, zostaliście powołani do wolności, tylko pod pozorem tej wolności nie pobłażajcie ciału, ale z miłości służcie jedni drugim.

¹⁴ Całe bowiem prawo wypełnia się w tym jednym słowie, mianowicie: Będziesz miłował swego bliźniego jak samego siebie.

¹⁵ Lecz jeśli wzajemnie się kąsacie i pożeracie, uważajcie, abyście się wzajemnie nie zjedli.

¹⁶ Mówię więc: Postępujcie w Duchu, a nie spełnicie pożądania ciała.

¹⁷ Ciało bowiem pożąda na przekór Duchowi, a Duch na przekór ciału; są one sobie przeciwne, tak że nie możecie czynić tego, co chcecie.

¹⁸ Lecz jeśli jesteście prowadzeni przez Ducha, nie jesteście pod prawem.

¹⁹ A znane są uczynki ciała, którymi są: cudzołóstwo, nierząd, nieczystość, rozpusta;

²⁰ Bałwochwalstwo, czary, nienawiść, niezgoda, zawiść, gniew, spory, kłótnie, herezje;

²¹ Zazdrość, zabójstwa, pijaństwo, hulanki i tym podobne; o nich wam mówię, jak już przedtem powiedziałem, że ci, którzy takie rzeczy czynią, królestwa Bożego nie odziedziczą.

²² Owocem zaś Ducha jest miłość, radość, pokój, cierpliwość, życzliwość, dobroć, wiara;

²³ Łagodność, powściągliwość. Przeciwko takim nie ma prawa.

²⁴ A ci, którzy należą do Chrystusa, ukrzyżowali swoje ciało wraz z namiętnościami i pożądliwościami.

²⁵ Jeśli żyjemy w Duchu, w Duchu też postępujmy.

²⁶ Nie bądźmy żądni próżnej chwały, jedni drugich drażniąc, jedni drugim zazdroszcząc.

6 Bracia, jeśli przydarzy się komuś jakiś upadek, wy, którzy jesteście duchowi, poprawiajcie takiego w duchu łagodności, uważając każdy na samego siebie, abyś i ty nie był kuszony.

² Jedni drugich brzemiona noście, a tak wypełniajcie prawo Chrystusa.

³ Jeśli bowiem ktoś uważa, że jest czymś, będąc niczym, ten zwodzi samego siebie.

⁴ Każdy zaś niech bada swoje własne czyny, a wtedy będzie mieć powód do chluby w samym sobie, a nie w kimś innym.

⁵ Każdy bowiem poniesie swoje własne brzemię.

⁶ A ten, kto jest nauczany słowa, niech udziela ze wszystkich dóbr temu, który go naucza.

⁷ Nie łudźcie się, Bóg nie da się z siebie naśmiewać. Co bowiem człowiek sieje, to też żąć będzie.

⁸ Bo kto sieje dla swego ciała, z ciała żąć będzie zniszczenie. Kto zaś sieje dla Ducha, z Ducha żąć będzie życie wieczne.

⁹ A w czynieniu dobra nie bądźmy znużeni, bo w swoim czasie żąć będziemy, jeśli nie ustaniemy.

¹⁰ Dlatego więc, dopóki mamy czas, czyńmy dobrze wszystkim, a zwłaszcza domownikom wiary.

¹¹ Widzicie, jaki długi list napisałem do was własnoręcznie.

¹² Ci wszyscy, którzy chcą się podobać według ciała, przymuszają was do obrzezania, aby tylko nie cierpieć prześladowania z powodu krzyża Chrystusa.

¹³ Ci bowiem, którzy są obrzezani, sami nie zachowują prawa, ale chcą, abyście wy dali się obrzezać, żeby się chlubić waszym ciałem.

¹⁴ Co do mnie, nie daj Boże, abym się miał chlubić z czegoś innego, jak tylko z krzyża naszego Pana Jezusa Chrystusa, przez którego świat jest ukrzyżowany dla mnie, a ja dla świata.

¹⁵ W Chrystusie Jezusie bowiem ani obrzezanie nic nie znaczy, ani nieobrzezanie, ale nowe stworzenie.

¹⁶ A na tych wszystkich, którzy będą postępować według tej zasady, niech przyjdzie pokój i miłosierdzie, i na Izraela Bożego.

¹⁷ Odtąd niech mi nikt nie sprawia przykrości. Ja bowiem na swoim ciele noszę piętna Pana Jezusa.

¹⁸ Łaska naszego Pana Jezusa Chrystusa niech będzie z waszym duchem, bracia. Amen.