Beginning

⁹ ฉะนั้น ความยุติธรรมอยู่ห่างไกลจากพวกเรา
    และความชอบธรรมไม่เกิดขึ้นกับเรา
พวกเราหวังในแสงสว่าง แต่ดูเถิด มีแต่ความมืด
    และหวังในความสว่าง แต่พวกเราเดินอยู่ในความมืดมน
¹⁰ พวกเราคลำหาตามกำแพงอย่างคนตาบอด
    พวกเราคลำหาราวกับคนไม่มีตา
พวกเราสะดุดตอนเที่ยงวันราวกับเป็นเวลาพลบค่ำ
    พวกเราเป็นเหมือนคนตายแล้วในหมู่คนร่างกำยำ
¹¹ พวกเราทุกคนคำรามอย่างหมี
    พวกเราโอดครวญ คร่ำครวญอย่างนกพิราบ
พวกเราหวังในความยุติธรรม แต่หาไม่พบเลย
    หวังในความรอดพ้น แต่ก็ห่างไกลจากพวกเรา

¹² เพราะการล่วงละเมิดของเราทวีคูณขึ้น ณ เบื้องหน้าพระองค์
    และบาปของพวกเราเป็นพยานฟ้องเรา
เพราะการล่วงละเมิดอยู่กับพวกเรา
    และเรารู้ถึงความชั่วของเรา
¹³ การล่วงละเมิดและการปฏิเสธพระผู้เป็นเจ้า
    และการหันหลังให้กับพระเจ้าของเรา
พูดด้วยการบีบบังคับและฝ่าฝืน
    กล่าวคำเท็จซึ่งเกิดขึ้นจากจิตใจของพวกเรา
¹⁴ ความยุติธรรมถูกบังคับให้ถอยกลับ
    และความชอบธรรมอยู่ห่างไกล
เพราะความจริงไม่มั่นคงที่ลานชุมนุม
    และความเที่ยงธรรมเข้ามาไม่ถึง
¹⁵ หามีความจริงไม่
    และผู้ที่เดินไปจากความชั่วกลายเป็นผู้ถูกตามล่า

พระผู้เป็นเจ้ามองดู และไม่พอใจ
    ที่ไม่มีความยุติธรรม
¹⁶ พระองค์เห็นว่าไม่มีผู้ใด
    และใจหายว่าไม่มีใครสักคนที่จะอธิษฐานขอ
แล้วพละกำลังของพระองค์เองนำความรอดพ้นมา
    และความชอบธรรมของพระองค์เสริมพลังให้แก่พระองค์
¹⁷ พระองค์สวมความชอบธรรมอย่างเกราะป้องกันอก
    และสวมหมวกเหล็กแห่งความรอดพ้น
พระองค์สวมเสื้อแห่งการแก้แค้นเป็นเครื่องนุ่งห่ม
    และคลุมพระองค์เองด้วยความรักอันแรงกล้าอย่างเสื้อคลุม
¹⁸ พระองค์จะสนองคืน
    ตามการกระทำของพวกเขา
การลงโทษแก่ฝ่ายตรงข้าม
    การสนองคืนแก่ศัตรูของพระองค์
    พระองค์จะสนองคืนแก่หมู่เกาะต่างๆ
¹⁹ ดังนั้น พวกเขาจะยำเกรงพระนามของพระผู้เป็นเจ้าจากฟากตะวันตก
    และพระบารมีของพระองค์จากทางที่ดวงตะวันขึ้น
เพราะพระองค์จะมาอย่างสายน้ำที่ไหลหลาก
    ซึ่งลมของพระผู้เป็นเจ้าเป็นผู้พัดมันมา

²⁰ “และผู้ไถ่จะมายังศิโยน
    มายังบรรดาผู้ที่อยู่ในยาโคบ ผู้หันจากการล่วงละเมิด”
    พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น

⁴ จงเงยหน้าขึ้นและมองดูรอบๆ ตัว
    เขาทั้งปวงประชุมร่วมกันและมาหาเจ้า
บรรดาบุตรชายของเจ้าจะมาจากแดนไกล
    และจะมีคนอุ้มบุตรหญิงของเจ้าเข้าสะเอวมา
⁵ เจ้าจะเห็นและยิ้มแย้ม
    ใจของเจ้าจะยินดีและเบิกบานมาก
เพราะความมั่งมีจากทั่วโลกจะถูกนำมาให้เจ้า
    ความมั่งคั่งของบรรดาประชาชาติจะมาหาเจ้า
⁶ ฝูงอูฐจะอยู่ทั่วแผ่นดินของเจ้า
    อูฐตัวน้อยๆ ของชาวมีเดียนและเอฟาห์
    อูฐขบวนยาวจะมาจากเช-บา
พวกมันจะนำทองคำและกำยาน
    และประชาชนจะประกาศคำสรรเสริญถึงพระผู้เป็นเจ้า
⁷ ฝูงแพะแกะแห่งเคดาร์จะถูกรวมเข้าด้วยกัน
    แกะผู้แห่งเนบาโยทจะปรนนิบัติรับใช้เจ้า
พวกมันจะเป็นที่ยอมรับสำหรับแท่นบูชาของเรา
    และเราจะแต่งตำหนักของเราให้สวยงาม

⁸ คนเหล่านี้เป็นใครที่ลอยได้อย่างก้อนเมฆ
    และอย่างนกพิราบที่บินไปเกาะหน้าต่าง
⁹ เพราะหมู่เกาะต่างๆ จะมีความหวังในตัวเรา
    เรือจากเมืองทาร์ชิชแล่นนำหน้ามา
เพื่อนำบรรดาบุตรของเจ้ามาจากแดนไกล
    นำเงินและทองคำติดตัวมาด้วย
เพื่อพระนามของพระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของเจ้า
    และเพื่อองค์ผู้บริสุทธิ์ของอิสราเอล
    เพราะพระองค์ทำให้เจ้าสวยงาม

¹⁰ บรรดาชาวต่างชาติจะสร้างกำแพงของเจ้า
    และบรรดากษัตริย์ของพวกเขาจะปรนนิบัติรับใช้เจ้า
ด้วยว่า เราลงโทษเจ้าเมื่อเราโกรธกริ้ว
    แต่เราได้มีเมตตาต่อเจ้าเมื่อเราโปรดปราน
¹¹ ประตูของเจ้าจะเปิดเสมอไป
    มันจะไม่ถูกปิดทั้งกลางวันและกลางคืน
เพื่อผู้คนจะนำความมั่งคั่งของบรรดาประชาชาติมาให้แก่เจ้า
    พร้อมกับบรรดากษัตริย์ของพวกเขาที่ถูกนำมาในขบวนแห่
¹² ด้วยว่า ประชาชาติและอาณาจักร
    ที่ไม่รับใช้เจ้าจะรกร้าง
    ประชาชาติเหล่านั้นจะถูกทำลายจนสิ้นซาก
¹³ ความสง่างามของเลบานอนจะเป็นของเจ้า
    ทั้งต้นสน ต้นเพลนและต้นสนไซเปร็ส
จะทำให้ที่พำนักของเราสวยงาม
    และเราจะทำให้ที่วางเท้าของเราสง่างาม
¹⁴ บรรดาบุตรของพวกที่ก่อความเดือดร้อนให้กับเจ้า
    จะมาก้มคารวะเจ้า
และคนทั้งหลายที่ดูหมิ่นเจ้า
    จะหมอบลงที่เท้าเจ้า
พวกเขาจะเรียกชื่อเจ้าว่า เมืองของพระผู้เป็นเจ้า
    ศิโยนขององค์ผู้บริสุทธิ์ของอิสราเอล

¹⁵ แม้ว่าเจ้าถูกทอดทิ้งและเกลียดชัง
    และไม่มีผู้ใดเดินทางผ่านมา
เราจะทำให้เจ้ายิ่งใหญ่ตลอดกาล
    เป็นความยินดีทุกชั่วอายุคน
¹⁶ เจ้าจะดื่มนมจากบรรดาประชาชาติ
    เจ้าจะดื่มจากอกของบรรดากษัตริย์
และเจ้าจะรู้ว่า เราคือพระผู้เป็นเจ้า
    เป็นผู้ช่วยให้รอดพ้นของเจ้า
    ผู้ไถ่ของเจ้า องค์ผู้มีอานุภาพของยาโคบ
¹⁷ เราจะนำทองคำแทนทองสัมฤทธิ์
    และเงินแทนเหล็ก
นำทองสัมฤทธิ์แทนไม้
    และเหล็กแทนหิน
เราจะทำให้ความสันติสุขดูแลเจ้า
    และให้ความชอบธรรมเป็นผู้คุมเจ้า
¹⁸ จะไม่เกิดความรุนแรงในแผ่นดินของเจ้าอีกต่อไป
    ไม่มีความงงงันหรือความพินาศภายในเขตแดนของเจ้า
เจ้าจะเรียกกำแพงเมืองของเจ้าว่า ‘ความรอดพ้น’
    และเรียกประตูเมืองของเจ้าว่า ‘สรรเสริญ’
¹⁹ เวลากลางวันจะไม่มีดวงอาทิตย์เป็นแสงสว่างของเจ้าอีกต่อไป
    และดวงจันทร์จะไม่ส่องความสว่างให้แก่เจ้า
แต่พระผู้เป็นเจ้าจะเป็นแสงอันเป็นนิรันดร์ของเจ้า
    และพระเจ้าของเจ้าจะเป็นสง่าราศีของเจ้า
²⁰ ดวงอาทิตย์ของเจ้าจะไม่ลับฟ้าอีกต่อไป
    และดวงจันทร์จะไม่เลือนจากไป
เพราะพระผู้เป็นเจ้าจะเป็นแสงอันเป็นนิรันดร์ของเจ้า
    และวันเศร้าโศกของเจ้าจะสิ้นสุดลง
²¹ ชนชาติของเจ้าทุกคนจะมีความชอบธรรม
    พวกเขาจะเป็นเจ้าของแผ่นดินไปตลอดกาล
เป็นกิ่งก้านที่เราปลูก
    คือผลงานจากฝีมือของเรา
    เพื่อบารมีของเราจะเป็นที่ประจักษ์
²² ผู้ที่ด้อยสุดจะสร้างตระกูลขึ้นมา
    และเป็นประชาชาติที่ใจฉกาจ
เราคือพระผู้เป็นเจ้า
    เมื่อถึงเวลาเราจะให้เกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว”

⁴ พวกเขาจะสร้างเมืองโบราณที่พังพินาศขึ้นใหม่
    พวกเขาจะบูรณะสถานที่ซึ่งพังยับเยิน
พวกเขาจะซ่อมเมืองที่ปรักหักพัง
    ซึ่งรกร้างมาหลายชั่วอายุคน
⁵ คนแปลกหน้าจะยืนและดูแลฝูงแพะแกะของพวกท่าน
    ชาวต่างชาติจะเป็นคนพรวนดิน
    และคนดูแลสวนองุ่นของท่าน
⁶ แต่ท่านจะได้รับเรียกว่า บรรดาปุโรหิตของพระผู้เป็นเจ้า
    พวกเขาจะพูดถึงท่านว่า ท่านเป็นผู้รับใช้ของพระเจ้าของเรา
ท่านจะได้รับความมั่งมีจากบรรดาประชาชาติ
    และท่านจะโอ้อวดที่ได้อยู่ในความรุ่งเรืองของพวกเขา
⁷ แทนที่จะต้องอับอาย
    ท่านจะได้รับส่วนแบ่งเป็นสองเท่า
แทนที่จะไร้เกียรติ
    พวกเขาจะร่าเริงใจในส่วนแบ่ง
ฉะนั้นพวกเขาจะเป็นเจ้าของส่วนแบ่งในแผ่นดินของพวกเขาสองเท่า
    พวกเขาจะมีความยินดีอันยั่งยืนตลอดไป

⁸ “ด้วยว่า เราผู้เป็นพระผู้เป็นเจ้ารักความยุติธรรม
    เราเกลียดชังการปล้นและการกระทำความชั่ว
เราจะตอบสนองพวกเขาด้วยความสัตย์จริง
    และเราจะทำพันธสัญญาอันเป็นนิรันดร์กับพวกเขา
⁹ ทายาทของพวกเขาจะเป็นที่รู้จักในบรรดาประชาชาติ
    และบรรดาผู้สืบเชื้อสายของพวกเขาในท่ามกลางบรรดาชนชาติ
ทุกคนที่เห็นพวกเขาจะแสดงความรู้จักว่า
    พวกเขาคือทายาทที่พระผู้เป็นเจ้าได้อวยพร”

¹⁰ ข้าพเจ้าจะชื่นชมยินดีในพระผู้เป็นเจ้า
    จิตวิญญาณข้าพเจ้ายินดีในพระเจ้าของข้าพเจ้า
เพราะพระองค์สวมเสื้อแห่งความรอดพ้นให้แก่ข้าพเจ้า
    พระองค์ห่มข้าพเจ้าด้วยเสื้อคลุมแห่งความชอบธรรม
อย่างกับเจ้าบ่าวสวมเครื่องประดับศีรษะอย่างงดงามดั่งปุโรหิต
    และอย่างกับเจ้าสาวที่ตกแต่งด้วยเพชรพลอย
¹¹ ด้วยว่า แผ่นดินโลกทำให้พืชงอก
    และสวนทำให้เมล็ดถูกหว่านและงอกขึ้นมาเช่นไร
พระผู้เป็นเจ้า องค์พระเจ้าก็จะโปรดให้ความชอบธรรม
    และการสรรเสริญสะพรั่งขึ้น เพื่อประชาชาติทั้งปวงเช่นนั้น

⁶ โอ เยรูซาเล็มเอ๋ย เราได้วางยามไว้บนกำแพงเมืองของเจ้าแล้ว
    พวกเขาจะไม่เงียบงันอีกเลยตลอดทั้งวันและคืน
พวกเจ้าที่ระลึกถึงพระผู้เป็นเจ้า
    จงอย่าพักผ่อน
⁷ และไม่ยอมให้พระองค์พักผ่อน
    จนกว่าพระองค์สถาปนาเยรูซาเล็ม
    และทำให้เยรูซาเล็มเป็นที่สรรเสริญในโลก
⁸ พระผู้เป็นเจ้าได้ปฏิญาณด้วยมือขวา
    และด้วยอานุภาพอันยิ่งใหญ่ของพระองค์ว่า
“เราจะไม่ให้พวกศัตรูของเจ้าได้รับธัญพืช
    ของเจ้าเป็นอาหารอีกแล้ว
และชาวต่างชาติจะไม่ดื่มเหล้าองุ่นของเจ้า
    ซึ่งเจ้าได้ออกแรงสกัดเอง
⁹ แต่บรรดาผู้เก็บเกี่ยวจะเป็นผู้รับประทาน
    และสรรเสริญพระผู้เป็นเจ้า
และบรรดาผู้เก็บรวบรวมผลจะดื่ม
    ในลานของสถานที่บริสุทธิ์ของเรา”

¹⁰ จงผ่านเข้าไป จงผ่านเข้าประตูเมือง
    จงเตรียมทางให้ประชาชน
จงสร้าง จงสร้างถนนใหญ่
    อย่าให้มีก้อนศิลาขวางทาง
จงยกธงชัยให้บรรดาชนชาติเห็น
¹¹ ดูเถิด พระผู้เป็นเจ้าได้ประกาศ
    ถึงสุดมุมโลก
จงบอกธิดาแห่งศิโยนว่า
    “ดูเถิด ความรอดพ้นของเจ้ามาแล้ว^[g]
ดูเถิด รางวัลของพระองค์อยู่กับพระองค์
    และพระองค์จะตอบสนอง”
¹² และพวกเขาจะได้รับเรียกว่า “ประชาชนที่บริสุทธิ์
    ผู้ที่ได้รับการไถ่ของพระผู้เป็นเจ้า”
และเจ้าจะได้รับเรียกว่า “เป็นที่ปรารถนา
    เมืองที่ไม่ถูกทอดทิ้ง”

² ทำไมเสื้อของพระองค์จึงเป็นสีแดง
    เหมือนเสื้อของผู้ย่ำในเครื่องสกัดเหล้าองุ่น

³ “เราได้ย่ำในเครื่องสกัดเหล้าองุ่นตามลำพัง
    ไม่มีผู้ใดจากบรรดาชนชาติอยู่ด้วยกับเรา
เราย่ำพวกเขาด้วยความโกรธ
    และเหยียบพวกเขาด้วยความกริ้ว
เลือดของพวกเขากระเด็นบนเสื้อผ้าของเรา
    และเปื้อนเครื่องแต่งกายของเรา
⁴ เพราะวันแห่งการแก้แค้นอยู่ในใจของเรา
    และปีแห่งการไถ่ได้มาถึงแล้ว
⁵ เรามองดู แต่ไม่มีใครช่วย
    เราใจหาย แต่ไม่มีใครเสริมพลัง
ดังนั้นพละกำลังของเราเองนำความรอดพ้นมา
    และความกริ้วของเราเสริมพลังให้แก่เรา
⁶ เราเหยียบบรรดาชนชาติด้วยความโกรธของเรา
    เราทำให้พวกเขาดื่มด้วยความกริ้ว
    และเราหลั่งเลือดของพวกเขาลงบนโลก”

¹⁰ แต่พวกเขาก็ยังขัดขืน
    และทำให้พระวิญญาณบริสุทธิ์ของพระองค์เศร้าใจ
พระองค์จึงกลับเป็นศัตรูของพวกเขา
    และพระองค์ต่อสู้กับพวกเขาเอง
¹¹ แล้วพระองค์ก็ระลึกถึงสมัยดึกดำบรรพ์
    ในสมัยของโมเสสและชนชาติของพระองค์
ผู้นำพวกเขาให้ขึ้นมาจากทะเล
    พร้อมกับบรรดาผู้เลี้ยงดูฝูงแกะของพระองค์อยู่ที่ไหน
ผู้ให้พระวิญญาณบริสุทธิ์ของพระองค์
    อยู่ในท่ามกลางพวกเขาอยู่ที่ไหน
¹² ผู้ให้พลานุภาพของพระองค์
    อยู่กับมือขวาของโมเสส
ผู้แยกสายน้ำที่ตรงหน้าพวกเขา
    เพื่อสร้างพระนามของพระองค์ให้เป็นที่ระลึกถึงตลอดกาล
¹³ ใครนำพวกเขาผ่านทะเลลึก
พวกเขาเป็นดั่งม้าในถิ่นทุรกันดาร
    ซึ่งไม่สะดุดล้ม
¹⁴ พระวิญญาณของพระผู้เป็นเจ้าให้พวกเขาหยุดพัก
    อย่างสัตว์เลี้ยงที่ลงไปสู่หุบเขา
ดังนั้น พระองค์นำชนชาติของพระองค์
    เพื่อทำให้พระนามของพระองค์ใหญ่ยิ่ง

¹⁵ โปรดมองลงจากฟ้าสวรรค์ และเห็นเถิด
    จากที่อันบริสุทธิ์และงดงามที่พระองค์สถิตอยู่
ความรักอันแรงกล้าและอานุภาพของพระองค์อยู่ที่ไหน
    ความรู้สึกลึกๆ ในใจของพระองค์และความสงสารของพระองค์
    ถูกรั้งไปจากข้าพเจ้า
¹⁶ ด้วยว่า พระองค์เป็นพระบิดาของพวกเรา
    แม้ว่าอับราฮัมไม่รู้จักพวกเรา
    และอิสราเอลไม่แสดงให้เห็นว่ารู้จักพวกเรา
โอ พระผู้เป็นเจ้า พระองค์เป็นพระบิดาของพวกเรา
    ผู้ไถ่ของพวกเราจากโบราณกาลคือพระนามของพระองค์
¹⁷ โอ พระผู้เป็นเจ้า ทำไมพระองค์ทำให้พวกเราระหกระเหินไปจากวิถีทางของพระองค์
    และทำให้จิตใจของพวกเราแข็งกระด้าง จึงทำให้พวกเราไม่เกรงกลัวพระองค์
โปรดหันกลับมาเพื่อเห็นแก่บรรดาผู้รับใช้ของพระองค์
    แก่เผ่าทั้งหลายที่เป็นผู้สืบมรดกของพระองค์
¹⁸ ชนชาติอันบริสุทธิ์ของพระองค์ได้เป็นเจ้าของเพียงชั่วระยะหนึ่ง
    ศัตรูของพระองค์ได้พังที่พำนักของพระองค์ลง
¹⁹ พวกเรากลายเป็นเหมือนบรรดาผู้ที่พระองค์ไม่เคยปกครองมาก่อน
    เหมือนบรรดาผู้ที่ไม่ได้รับเรียกว่าเป็นคนของพระองค์