Beginning

⁷ เหล่าตระกูลของบรรดาชนชาติจงป่าวร้องแด่พระผู้เป็นเจ้าเถิด
    จงป่าวร้องว่า พระผู้เป็นเจ้ากอปรด้วยพระบารมีและพลานุภาพ
⁸ จงป่าวร้องว่า พระนามของพระผู้เป็นเจ้ายิ่งใหญ่
    จงนำของถวายมาและเข้าไปในลานพระตำหนักของพระองค์
⁹ กราบนมัสการพระผู้เป็นเจ้าในความบริสุทธิ์ของพระองค์
    ทั่วทั้งโลกจงสั่นสะท้าน ณ เบื้องหน้าพระองค์
¹⁰ จงพูดในบรรดาประชาชาติว่า “พระผู้เป็นเจ้าครองบัลลังก์”
    โลกถูกสร้างขึ้นอย่างมั่นคง และไม่อาจเคลื่อนย้ายไปที่ใด
    พระองค์จะพิพากษาบรรดาชนชาติด้วยความยุติธรรม

¹¹ ให้ฟ้าสวรรค์ชื่นชมยินดี ให้แผ่นดินโลกเริงร่า
    ให้ทะเลและสรรพสิ่งที่อยู่ในนั้นส่งเสียงครืนครั่น
¹² ให้ทุ่งนาและทุกสิ่งในนั้นเปรมปรีด์
    แล้วต้นไม้ทุกต้นในป่าไม้จะส่งเสียงร้องด้วยความยินดี
¹³ ณ เบื้องหน้าพระผู้เป็นเจ้า เพราะพระองค์จะมา
    พระองค์จะมาพิพากษาแผ่นดินโลก
พระองค์จะพิพากษาโลกด้วยความชอบธรรม
    และพิพากษาบรรดาชนชาติด้วยความสัตย์จริงของพระองค์

⁷ บรรดาผู้นมัสการรูปเคารพทุกคนได้รับความอับอาย
    คือพวกที่โอ้อวดในรูปเคารพอันไร้ค่า
    เทพเจ้าทั้งปวงจงก้มนมัสการพระองค์

⁸ ชาวศิโยนได้ยินและยินดี
    บรรดาธิดาของยูดาห์เปรมปรีดิ์
    เพราะความเป็นธรรมของพระองค์ โอ พระผู้เป็นเจ้า
⁹ พระองค์เป็นพระผู้เป็นเจ้าผู้สูงสุดเหนือสิ่งทั้งปวงบนแผ่นดินโลก
    พระองค์ได้รับการเชิดชูเหนือเทพเจ้าทั้งปวง
¹⁰ ผู้รักพระผู้เป็นเจ้าเกลียดชังความชั่ว
    พระองค์รักษาชีวิตของผู้ภักดีต่อพระองค์
    พระองค์จะช่วยพวกเขาให้พ้นจากมือของคนชั่ว
¹¹ แสงสาดส่องให้กับผู้มีความชอบธรรม
    และความยินดีให้กับผู้มีใจเที่ยงธรรม
¹² ท่านผู้มีความชอบธรรมเอ๋ย จงยินดีในพระผู้เป็นเจ้าเถิด
    และขอบคุณพระนามอันบริสุทธิ์ของพระองค์

⁴ ทั่วทั้งโลกเอ๋ย จงเปล่งเสียงร้องด้วยความยินดีถวายแด่พระผู้เป็นเจ้าเถิด
    จงเปล่งเสียงร้องด้วยความยินดี และร้องเพลงสรรเสริญ
⁵ ร้องเพลงคลอคู่กับพิณเล็กถวายแด่พระผู้เป็นเจ้า
    ด้วยทำนองเสียงร้องเพลงกับพิณเล็ก
⁶ กับแตรยาว^[a]และเสียงแตรงอน^[b]
    เปล่งเสียงร้องด้วยความยินดีถวายแด่กษัตริย์ผู้เป็นพระผู้เป็นเจ้า

⁷ ให้ทะเลและสรรพสิ่งที่อยู่ในนั้นส่งเสียงครืนครั่น
    ทั้งโลกและผู้อาศัยอยู่ในนั้นพากันแซ่ซ้องด้วย
⁸ ให้กระแสน้ำส่งเสียงครืนครั่น
    ให้ทิวเขาเปล่งเสียงร้องเพลงด้วยความยินดีคู่กันไป
⁹ ณ เบื้องหน้าพระผู้เป็นเจ้า
    เพราะพระองค์จะมาพิพากษาแผ่นดินโลก
พระองค์จะพิพากษาโลกด้วยความชอบธรรม
    และพิพากษาบรรดาชนชาติด้วยความเที่ยงธรรม

⁶ โมเสสและอาโรนอยู่ในบรรดาปุโรหิตของพระองค์
    ซามูเอลอยู่ในบรรดาผู้ร้องเรียกพระนามของพระองค์
ท่านเหล่านี้ได้ร้องบอกพระผู้เป็นเจ้า
    และพระองค์ก็ตอบท่าน
⁷ พระองค์กล่าวกับท่านเหล่านั้นจากเสาเมฆก้อนมหึมา
    ท่านรักษาคำสั่งของพระองค์
    และกฎเกณฑ์ที่พระองค์บัญชาไว้

⁸ โอ พระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของเรา พระองค์ตอบชนชาติของพระองค์
    พระองค์เป็นพระเจ้าผู้พรั่งพร้อมด้วยการให้อภัย
    และลงโทษเมื่อพวกเขากระทำบาป
⁹ จงยกย่องพระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของเรา
    และกราบนมัสการ ณ ภูเขาอันบริสุทธิ์ของพระองค์
    เพราะพระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของเราบริสุทธิ์

⁴ เข้าสู่ประตูของพระองค์ด้วยใจขอบคุณ
    เข้าสู่ลานพระตำหนักของพระองค์ด้วยการสรรเสริญ
    ขอบคุณพระองค์ และสรรเสริญพระนามของพระองค์
⁵ เพราะพระผู้เป็นเจ้าประเสริฐ
    ความรักอันมั่นคงของพระองค์ดำรงอยู่ตลอดกาล
    ความสัตย์จริงของพระองค์ยืนยงไปทุกชั่วอายุคน

⁵ ใครก็ตามที่แอบว่าร้ายเพื่อนบ้านของตน
    ข้าพเจ้าก็จะไม่ไว้ชีวิตเขา
ข้าพเจ้าจะไม่ยอมทนกับคน
    ที่มีสายตาหยิ่งจองหองและมีใจยโส

⁶ ข้าพเจ้าหมายตาคนภักดีในแผ่นดิน
    เพื่อให้เขาอาศัยอยู่กับข้าพเจ้า
คนที่ดำเนินชีวิตโดยปราศจากข้อตำหนิ
    จะปรนนิบัติข้าพเจ้า
⁷ ไม่มีคนพูดเท็จคนใดจะอาศัยในเรือนของข้าพเจ้าได้
    คนโป้ปดไม่มีวันยืนอยู่ต่อหน้าข้าพเจ้าได้นาน

⁸ ทุกๆ เช้า ข้าพเจ้าไม่ไว้ชีวิตคนชั่วร้ายทั้งปวง
    ในแผ่นดิน
ข้าพเจ้าจะกำจัดบรรดาคนทำชั่ว
    ให้ไปเสียจากเมืองของพระผู้เป็นเจ้า^[d]

³ วันเวลาของข้าพเจ้าเลือนหายไปดั่งควันไฟ
    และกระดูกข้าพเจ้าร้อนผ่าวดั่งไฟในเตา
⁴ หัวใจข้าพเจ้าแห้งโรยราดั่งต้นหญ้า และเหี่ยวเฉาไป
    แม้กระทั่งอาหาร ข้าพเจ้าก็ลืมรับประทาน
⁵ ข้าพเจ้าร้องคร่ำครวญเสียงดัง
    ตัวข้าพเจ้ามีแต่หนังหุ้มกระดูก
⁶ ข้าพเจ้าเป็นเหมือนนกกระทุงในที่กันดาร
    เหมือนนกเค้าแมวในที่ร้าง
⁷ ข้าพเจ้าไม่อาจหลับลงได้
    ข้าพเจ้าเป็นดั่งนกที่เดียวดายเกาะอยู่บนยอดหลังคา
⁸ พวกศัตรูของข้าพเจ้าเหยียดหยามข้าพเจ้าตลอดวันเวลา
    เขาเยาะเย้ยและใช้ชื่อของข้าพเจ้าเป็นคำสาปแช่ง
⁹ ข้าพเจ้ากินขี้เถ้าต่างอาหาร
    และมีน้ำตาประสมอยู่ในเครื่องดื่ม
¹⁰ เป็นเพราะพระองค์ขัดเคืองและกริ้วเป็นที่สุด
    พระองค์จึงยกตัวข้าพเจ้าขึ้นและโยนทิ้งเสีย
¹¹ วันเวลาของข้าพเจ้าเป็นเหมือนเงาในยามใกล้ค่ำ
    ข้าพเจ้าแห้งโรยราดั่งต้นหญ้า

¹² โอ พระผู้เป็นเจ้า แต่พระองค์สถิตบนบัลลังก์เป็นนิตย์
    พระองค์จะเป็นที่ระลึกถึงทุกชั่วอายุคน
¹³ พระองค์จะลุกขึ้นและเมตตาศิโยน
    เพราะถึงเวลาจะโปรดปรานนาง
    อันเป็นเวลาที่เหมาะควรแล้ว
¹⁴ เพราะบรรดาผู้รับใช้ของพระองค์เห็นคุณค่าศิลาของนาง
    และสงสารนางแม้จะป่นปี้จนเป็นผงธุลี
¹⁵ บรรดาประชาชาติจะยำเกรงพระนามของพระผู้เป็นเจ้า
    และกษัตริย์ทั้งปวงในแผ่นดินโลกจะเกรงพระบารมีของพระองค์
¹⁶ เพราะพระผู้เป็นเจ้าจะสร้างศิโยนขึ้นใหม่
    พระองค์จะปรากฏด้วยพระบารมีของพระองค์
¹⁷ พระองค์จะตอบคำอธิษฐานของผู้ที่ถูกทอดทิ้ง
    และไม่เฉยเมยต่อคำอ้อนวอนของพวกเขา

¹⁸ ให้สิ่งนี้ถูกบันทึกไว้สำหรับยุคต่อไป
    เพื่อว่าชนชาติที่ยังไม่ได้ก่อเกิดขึ้นมาจะได้สรรเสริญพระผู้เป็นเจ้า
¹⁹ เมื่อพระผู้เป็นเจ้ามองลงจากสถานที่บริสุทธิ์ของพระองค์
    พระองค์มองดูแผ่นดินโลกจากฟ้าสวรรค์
²⁰ เพื่อฟังเสียงคร่ำครวญของเหล่านักโทษ
    เพื่อปลดปล่อยผู้ต้องโทษถึงแก่ชีวิตให้เป็นอิสระ
²¹ เพื่อให้พวกเขาประกาศพระนามของพระผู้เป็นเจ้าในศิโยน
    และสรรเสริญพระองค์ในเยรูซาเล็ม
²² เวลาบรรดาชนชาติและอาณาจักรร่วมกันชุมนุม
    เพื่อนมัสการพระผู้เป็นเจ้า

²³ พระองค์ทำให้กำลังของข้าพเจ้าถดถอยลงในขณะยังเป็นหนุ่ม
    พระองค์ทำให้ข้าพเจ้ามีอายุสั้นลง
²⁴ ข้าพเจ้าพูดว่า “โอ พระเจ้าของข้าพเจ้า
    อย่ารับตัวข้าพเจ้าไปในเวลาที่มีอายุเพียงครึ่งของชีวิตเท่านั้น
    พระองค์ดำรงอยู่ทุกชั่วอายุคน
²⁵ ในกาลก่อนพระองค์ได้วางฐานรากของแผ่นดินโลก
    และฟ้าสวรรค์เป็นผลงานจากฝีมือของพระองค์
²⁶ สิ่งเหล่านี้จะพินาศ แต่พระองค์จะยังดำรงอยู่
    ทุกสิ่งจะผุพังไปเหมือนกับเครื่องนุ่งห่ม
พระองค์จะเปลี่ยนสิ่งเหล่านี้เหมือนเปลี่ยนเสื้อคลุม
    และมันก็จะล่วงผ่านไป
²⁷ แต่พระองค์คงอยู่เช่นเดิม
    และชีวิตของพระองค์จะไม่มีวันสิ้นสุด^[e]
28 บรรดาลูกหลานของผู้รับใช้ของพระองค์จะอาศัยอยู่ต่อไป
    ผู้สืบเชื้อสายของพวกเขาจะปลอดภัย ณ เบื้องหน้าพระองค์”