Book of Common Prayer
Ang Kasabotan sa Dios kang David
89 Ginoo, awiton ko kanunay ang imong dakong gugma.
Isugilon ko ang imong pagkamatinumanon sa umaabot nga henerasyon.
2 Imantala ko nga ang imong gugma molungtad sa walay kataposan,
ug magpadayon kini sama sa langit.
3 Miingon ka, “Naghimo ako ug kasabotan sa akong alagad nga si David, nga akong gipili nga mahimong hari.
Ug mao kini ang akong gisaad kaniya:
4 ‘Ang matag hari sa Israel maggikan sa imong mga kaliwat hangtod sa kahangtoran;
ang imong gingharian magpadayon sa walay kataposan.’ ”
5 Ginoo, ang langitnon nga mga binuhat nagadayeg sa imong katingalahang mga buhat ug sa imong pagkamatinumanon.
6 Walay bisan usa sa langit nga sama kanimo, Ginoo.
Walay langitnon nga mga binuhat[a] nga ikatandi kanimo.
7 Ginatahod ikaw diha sa panagtigom sa langitnon nga mga binuhat.
Silang tanan nga nagalibot kanimo may kahadlok gayod kanimo.
8 Ginoong Dios nga Makagagahom, walay bisan kinsa nga sama kanimo;
gamhanan ka ug matinumanon ka sa tanan mong ginahimo.
9 Gigamhan mo ang mapintas nga dagat;
gipalinaw mo ang iyang dagkong mga balod.
10 Gidugmok mo ang dragon nga si Rahab,[b] ug namatay kini.
Pinaagi sa imong gahom gikatag mo ang imong mga kaaway.
11 Imo ang langit ug ang kalibotan;
gibuhat mo ang kalibotan ug ang tanang anaa niini.
12 Gihimo mo ang amihan ug ang habagatan.
Ang Bukid sa Tabor ug ang Bukid sa Hermon sama sa mga tawo nga nagaawit sa kalipay alang kanimo.
13 Gamhanan ka gayod! Labihan ka kakusgan!
14 Nagahari ka nga may katarong ug hustisya, nga inubanan sa gugma ug pagkamatinumanon.
15 Bulahan, Ginoo, ang mga tawo nga nakasinati sa paghugyaw sa kalipay diha kanimo, ug nagakinabuhi sa imong kaayo.
16 Tungod kanimo[c] nagalipay sila sa kanunay,
ug ginadayeg nila ang imong pagkamatarong.
17 Ikaw ang ilang gipasigarbo nga ilang kusog.
Tungod sa imong kaayo magmadaogon kami.
18 Ginoo, Balaan nga Dios sa Israel, ikaw ang tag-iya sa among hari nga tigpanalipod kanamo.
19 Kaniadto nakigsulti ka sa imong matinumanon nga mga alagad pinaagi sa panan-awon. Miingon ka:
“Gitabangan ko ang usa ka sundalo.
Gipili ko siya gikan sa akong mga katawhan aron mahimong hari.
20 Si David, nga akong alagad, mao ang akong gipili nga hari
pinaagi sa pagdihog kaniya sa akong balaang lana.
21 Ang akong gahom magauban ug magalig-on kaniya.
22 Dili makalupig kaniya ang iyang mga kaaway;
dili makapildi kaniya ang mga daotan.
23 Dugmokon ko ang iyang mga kaaway sa iyang atubangan ug laglagon ko ang nangasilag kaniya.
24 Higugmaon ko siya ug unongan.
Ug pinaagi sa akong gahom, magmadaogon siya.
25 Padumalahon ko siya sa mga dapit nga gikan sa Dagat sa Mediteraneo hangtod sa Suba sa Eufrates.[d]
26 Moingon siya kanako, ‘Ikaw ang akong Amahan ug Dios;
ikaw ang akong salipdanan nga bato ug manluluwas.’
27 Ilhon ko siyang akong kamagulangang anak, ang labing gamhanan sa tanang mga hari.
28 Magpadayon ang akong gugma kaniya hangtod sa kahangtoran,
ug ang akong kasabotan kaniya dili gayod mapakyas.
29 Ang matag hari sa Israel maggikan sa iyang mga kaliwat hangtod sa kahangtoran;
ang iyang gingharian mahimong sama kamalungtaron sa langit.
30-31 Apan kon ang iyang mga kaliwat dili motuman sa akong mga kasugoan, mga tulumanon, ug mga katudloanan,
32 latigohon ko sila ug sakiton tungod sa ilang mga sala.
33 Apan higugmaon ug unongan ko gihapon si David.
34 Dili ko bakwion ang akong kasabotan kaniya,
ug dili ko usbon ang akong gisaad kaniya.
35 Sa akong balaang ngalan, misaad na ako sa makausa lamang,
ug dili gayod ako mamakak kang David.
36 Ang matag hari sa Israel maggikan sa iyang mga kaliwat hangtod sa kahangtoran.
Ang iyang gingharian molungtad diha sa akong presensya sama sa adlaw;
37 magpadayon kini hangtod sa kahangtoran sama sa bulan nga kasaligan nga tigpamatuod sa langit.”
38 Apan, Ginoo, nasuko ka sa imong piniling hari;
gitalikdan mo siya ug gisalikway.
39 Gibakwi mo ang imong kasabotan kaniya nga imong alagad,
ug gikuha mo ang iyang gahom ingon nga hari.
40 Gilumpag mo ang mga paril sa iyang siyudad,
ug giguba mo ang mga kuta niini.
41 Busa gipanguha sa tanang nangagi ang iyang mga kabtangan.
Gibiaybiay siya sa iyang kasikbit nga mga nasod.
42 Gipadaog mo ang iyang mga kaaway;
gilipay mo silang tanan.
43 Gihimo mong walay pulos ang iyang mga hinagiban
ug gipapildi mo siya sa gira.
44 Gikuha mo ang iyang pagkagamhanan ug ang iyang gahom ingon nga hari.
45 Gipatigulang mo siya ug dali,[e]
ug gipakaulawan mo siya.
46 Hangtod kanus-a ka magtago, Ginoo?
Hangtod ba sa walay kataposan?
Hangtod kanus-a magpadayon ang imong kasuko nga daw sama sa kalayo?
47 Hinumdomi, O Ginoo, kon unsa kamubo ang kinabuhi sa tawo;
hinumdomi nga gihimo mo ang tawo nga may kamatayon.
48 Kinsa ba ang tawo nga dili mamatay?
Kinsang tawhana ang makalikay sa kamatayon?
49 Ginoo, hain na man ang imong kanhing gugma, nga sa imong pagkamatinumanon gisaad mo kang David kaniadto?
50 Hinumdomi, Ginoo, ang pagpakaulaw sa daghang mga nasod sa imong mga alagad.[f]
Giluom ko lang kining tanan.
51 Sila nga imong mga kaaway, Ginoo, mao ang nagabiaybiay sa imong pinili nga hari bisan asa siya moadto.
52 Dalaygon ang Ginoo sa walay kataposan! Amen! Amen!
10 “Kon isulti mo kini sa mga tawo, mangutana sila, ‘Unsay sala nga nahimo namo ngadto sa Ginoo nga atong Dios nga gipasidan-an man kami niya nga may moabot kanamo nga dakong katalagman?’ 11 Ingna sila nga mao kini ang akong tubag: Gihimo ko kini kay gisalikway ako sa inyong mga katigulangan. Nagaalagad sila ug nagsimba sa ubang mga dios. Gisalikway nila ako ug wala nila tumana ang akong balaod. 12 Ug mas daotan pa kamo kaysa inyong mga katigulangan. Gisunod ninyo ang mga tinguha sa gahi ug daotan ninyong kasingkasing imbis nga mosunod kamo kanako. 13 Busa abugon ko kamo gikan niini nga yuta ngadto sa yuta nga wala kamo o ang inyong mga katigulangan masuheto. Didto mag-alagad kamo sa ubang mga dios adlaw ug gabii, ug dili ko gayod kamo kaloy-an.
14 “Apan moabot ang panahon nga ang mga tawo dili na manumpa ug ingon niini: ‘Ipanumpa ko sa buhi nga Ginoo nga nagpagawas sa mga Israelinhon gikan sa Ehipto.’ 15 Kondili, magaingon sila, ‘Ipanumpa ko sa buhi nga Ginoo nga nagpagawas sa mga Israelinhon gikan sa nasod sa amihan ug sa tanang nasod diin iya silang gipatibulaag.’ Kay ibalik ko sila sa yuta nga gihatag ko sa ilang mga katigulangan.
16 “Apan sa pagkakaron, padad-an ko una silag daghang kaaway nga daw mga mangingisda nga modakop kanila. Human niana, magpadala akog mga kaaway nga daw mga mangangayam nga mangita kanila sa mga bukid, mga bungtod, ug mga kabatoan. 17 Nakita ko ang tanan nilang mga binuhatan. Wala gayod matago gikan kanako ang ilang mga sala. 18 Busa pabayron ko una silag doble sa ilang pagkadaotan ug sa ilang mga sala, tungod kay gipanamastamasan nila ang akong yuta sa ngil-ad ug patay nilang mga dios-dios.”
19 Nagaingon ako, “O Ginoo, ikaw ang akong kusog ug dalangpanan sa panahon sa kalisod. Moduol kanimo ang mga nasod nga naggikan sa tibuok kalibotan[a] ug moingon, ‘Walay pulos ang mga dios-dios sa among mga katigulangan. Wala gayod kini nahimong kaayohan kanila. 20 Makahimo ba ang tawo ug iyang kaugalingong dios? Kon mao, dili kana tinuod nga dios!’ ”
21 Miingon ang Ginoo, “Busa karon ipakita ko kanila ang akong gahom ug katakos aron mahibaloan nila nga ako mao ang Ginoo.”
Dili na Kita Ilalom sa Kasugoan
7 Mga igsoon, nasayod kamo mahitungod sa Kasugoan, busa nasiguro ko nga masabtan ninyo ang akong ipahayag kaninyo nga kon ang tawo patay na, ang Kasugoan wala nay gahom kaniya. 2 Sama ba sa babaye nga adunay bana. Sumala sa Kasugoan, ang babaye nahigot ngadto sa iyang bana samtang buhi pa ang iyang bana. Apan kon ang iyang bana patay na, makalingkawas na siya sa Kasugoan nga nagahigot kaniya sa iyang bana. 3 Busa kon nakigpuyo siyag lain nga lalaki samtang buhi pa ang iyang bana, nakapanapaw siya. Apan kon ang iyang bana patay na ug mamana siya pag-usab, wala siya makalapas sa Kasugoan, ug wala usab siya makapanapaw.
4 Busa, mga igsoon, sama usab niana ang nahitabo kaninyo. Wala nay labot kaninyo ang Kasugoan, kay namatay na man kamo pinaagi sa kamatayon ni Cristo. Iya na kamo ni Cristo nga nabanhaw, aron nga magkinabuhi kita nga mapuslanon sa pag-alagad sa Dios. 5 Sa dihang anaa pa kita sa atong daan nga pagkinabuhi, ang daotan nga mga kaibog mao ang naggahom kanato, ug misamot pa gani tungod sa Kasugoan. Ug tungod kay gihimo nato kadto, ang atong silot mao ang kamatayon. 6 Apan karon, tungod sa atong pagkahiusa sa kamatayon ni Cristo, luwas na kita gikan sa Kasugoan nga nagaulipon kanato. Ang atong pag-alagad sa Dios karon sumala na sa bag-ong kinabuhi nga resulta sa atong pagsunod sa Espiritu Santo ug dili sa kanhing pagkinabuhi nga resulta sa atong pagsunod sa Kasugoan.
Ang Kasugoan ug ang Sala
7 Kon mao kana, basig may moingon nga daotan diay ang Kasugoan. Wala ako mag-ingon nga kini daotan. Kay kon wala ang Kasugoan dili unta ako masayod kon unsa ang sala. Pananglitan, kon wala mag-ingon ang Kasugoan, “Ayaw pagpangibog,”[a] dili unta ako masayod nga daotan diay ang pagpangibog. 8 Apan tungod sa sala nga anaa nang daan kanako, pagkasayod ko nga daotan diay ang pagpangibog, misamot pa gayod ang akong kaibog. Busa kon wala ang Kasugoan, dili unta kita masayod kon unsa ang sala. 9 Kaniadto, nagkinabuhi ako nga walay Kasugoan. Apan sa pagkasayod ko sa Kasugoan, nakita ko nga ako diay makasasala, ug didto nasayran ko nga ako diay hinukman na sa kamatayon. 10 Busa ang Kasugoan kansang katuyoan mao ang paghatag ug kinabuhi mao hinuon ang nagdala kanako sa kamatayon. 11 Kay ang Kasugoan mao ang gigamit sa sala nga anaa kanako aron mapahisalaag ako, ug ang resulta, nahukman ako sa kamatayon tungod kay dili ko kini masunod.
12 Ang Kasugoan balaan, ug ang tanang mga sugo niini balaan, matarong, ug maayo.
Gipakaon ni Jesus ang 5,000 ka mga Tawo
(Mat. 14:13-21; Mar. 6:30-44; Luc. 9:10-17)
6 Pagkahuman niadto, mitabok si Jesus sa Linaw sa Galilea, nga gitawag usab nga Dagat sa Tiberias. 2 Daghan kaayo ang katawhan nga misunod kaniya, tungod kay nakita nila ang iyang mga gibuhat nga mga milagro sa iyang pagpang-ayo sa mga masakiton. 3 Mitungas si Jesus ug ang iyang mga tinun-an sa bungtod ug didto nanglingkod. 4 (Hapit na niadto ang pagsaulog sa mga Judio sa Pista sa Paglabay sa Anghel.) 5 Sa pagtan-aw ni Jesus, nakita niya ang daghang mga tawo nga nagpadulong kaniya. Busa miingon siya kang Felipe, “Asa ba kita makapalit ug pagkaon aron makakaon kining mga tawo?” 6 (Mao kini ang iyang pangutana tungod kay gusto niya nga sulayan si Felipe. Apan sa pagkatinuod, may plano na siyang daan kon unsa ang iyang buhaton.) 7 Miingon si Felipe kaniya, “Sa kadaghan niining mga tawo, bisag gamay lang ang atong ihatag nga pagkaon sa matag usa kanila, ang walo ka bulan nga sweldo sa usa ka tawo kulang pa nga ipalit.” 8 Apan miingon ang igsoon ni Pedro nga si Andres nga usa usab sa mga tinun-an ni Jesus, 9 “May batang lalaki dinhi nga adunay lima ka buok pan ug duha ka isda. Apan mag-unsa man kini sa kadaghan sa mga tawo?” 10 Miingon si Jesus, “Sige, palingkora ninyo ang mga tawo.” Daghang mga balili niadtong mga lugara, busa nanglingkod ang mga tawo. Ang mga lalaki lang mikabat nang daan ug mga 5,000. 11 Unya, gikuha ni Jesus ang pan ug gipasalamatan niya ang Dios, ug giapod-apod ngadto sa mga tawo nga nanglingkod didto. Mao gihapon kini ang iyang gibuhat sa isda, ug silang tanan nangaon kutob sa ilang gusto. 12 Pagkahuman nila ug pangaon, miingon si Jesus sa iyang mga tinun-an, “Tigoma ninyo ang mga sobra aron wala gayoy mausik.” 13 Busa gitigom nila ang tanan nga sobra. Ug gikan sa lima ka pan nga gipakaon sa mga tawo, nakapuno pa sila ug 12 ka bukag.
14 Pagkakita sa mga tawo niadtong milagro nga gibuhat ni Jesus, miingon sila, “Mao na gayod kini ang tinuod nga Propeta nga atong gipaabot nga moanhi dinhi sa kalibotan!” 15 Nahibalo nang daan si Jesus nga aduna silay tuyo nga kuhaon siya ug pugson nga mahimong hari. Busa mipahawa siya didto ug mitungas na usab sa mas taas pa nga bahin sa bungtod ug nagainusara.
Ang Pulong Sa Dios (Cebuano New Testament) Copyright © 1988, 2001 by International Bible Society® Used by Permission. All rights reserved worldwide.