Book of Common Prayer

89 Een leerzaam gedicht van de Ezrahiet Ethan.

Jakob zegent zijn zonen

49 Toen riep Jakob al zijn zonen bij elkaar en zei: ‘Kom om mij heen staan, dan zal ik jullie vertellen wat met jullie zal gaan gebeuren. ² Luister naar mij, zonen van Jakob. Luister naar Israël, jullie vader.

³ Ruben, jij bent mijn oudste zoon, het kind van mijn mannelijke kracht. Jij bent de eerste van allen in positie en eer. ⁴ Maar jij bent net zo onrustig als de golven van de zee en je zult niet langer de eerste zijn. Ik heb je je plaats ontnomen, omdat je met een van mijn vrouwen hebt geslapen en mij op die manier hebt onteerd.

⁵ Simeon en Levi zijn broeders, ze gebruiken geweld tegen hun bondgenoten. ⁶ Blijf uit hun buurt. Moge ik nooit deel hebben aan hun slechte plannen. Want in hun woede doodden zij mannen en sneden runderen de pezen door, alleen voor hun plezier. ⁷ Vervloekt zij hun woede, want die is hevig en wreed. Daarom zal ik hun nakomelingen door heel Israël verspreiden.

^8,9 Juda, je broers zullen jou prijzen. Je zult je vijanden vernietigen. Juda heeft zich als een leeuw neergelegd en wie zal hem durven opjagen? ¹⁰ De heersersstaf zal Juda niet worden ontnomen, totdat hij komt die er recht op heeft en aan wie alle mensen zullen gehoorzamen. ¹¹ Hij heeft zijn rijdier aan de wijnstok vastgebonden en zijn kleren in wijn gewassen. ¹² Zijn ogen zijn donkerder dan wijn en zijn tanden zijn witter dan melk.

¹³ Zebulon zal aan de kusten wonen en een haven voor de schepen zijn. Zijn gebied zal aan Sidon grenzen.

¹⁴ Issachar is een sterk lastdier dat ligt te rusten tussen de pakken op zijn rug. ¹⁵ Toen hij zag hoe goed het land was en hoe mooi het er uitzag, boog hij gewillig zijn schouder en diende zijn meester.

¹⁶ Mijn zoon Dan zal zijn mensen overheersen als elke andere stam in Israël. ¹⁷ Hij zal een slang op de weg zijn die het paard in de hiel bijt, zodat de berijder achterover valt. ¹⁸ Ik wacht op uw heil, o Here.

¹⁹ Een woeste bende zal het op Gad voorzien hebben, maar uiteindelijk zal hij terugslaan en haar vernietigen!

²⁰ Aser zal uitstekend voedsel produceren, waarvoor koningen zich niet zouden schamen.

²¹ Naftali is een losgelaten hert en laat schone woorden horen.

²² Jozef is een vruchtbare boom, die naast een bron staat. Zijn takken steken boven de muur uit. ²³ De boogschutters hebben hem zwaar verwond en verdrukt, ²⁴ maar hun wapens werden vernietigd door de Machtige van Jakob, de Herder, de Rots van Israël. ²⁵ Moge de God van je vaderen, de Almachtige, je zegenen met de zegeningen van de hemel hierboven en de aarde hier beneden, zegeningen van de borsten en de moederschoot, ²⁶ van het graan en de bloemen, zegeningen die reiken tot de uiterste grenzen van de eeuwige heuvels. Dit zullen de zegeningen op het hoofd van Jozef zijn. Zo zal hij boven zijn broers uitsteken.

²⁷ Benjamin is een levensgevaarlijke wolf. Hij vernietigt zijn vijanden in de ochtend en verdeelt de buit in de avond.’ ²⁸ Dit zijn de zegeningen waarmee Israël zijn twaalf zonen zegende.

¹⁴ Houd u daarom, lieve vrienden, ver van de verering van afgoden. ¹⁵ U bent verstandige mensen, beoordeel zelf of ik gelijk heb. ¹⁶ Als wij aan de tafel van de Here drinken uit de beker, Hem danken en zijn zegen vragen, hebben wij toch samen deel aan het bloed van Christus? En als wij het brood breken, hebben wij toch samen deel aan zijn lichaam? ¹⁷ Want al zijn wij met velen, wij zijn één lichaam omdat we allemaal van dat ene brood eten. ¹⁸ Denk maar eens aan het natuurlijke volk van Israël: door van de offers te eten, is het betrokken bij het altaar waarop de offers gebracht worden. ¹⁹ Wil ik hiermee zeggen dat een offer voor een afgod toch een echt offer is? Of dat zoʼn afgod echt is? ²⁰ Verre van dat! Wat ik wil zeggen, is dat de mensen die zoʼn afgod een offer brengen, in feite een offer aan boze geesten brengen en niet aan God. En ik wil niet dat u iets met de boze geesten te maken hebt. ²¹ U kunt niet uit de beker van de Here drinken én uit de beker van de boze geesten. U kunt niet bij de Here aan tafel gaan én bij de boze geesten. ²² Of willen wij de Here jaloers maken? Denken wij sterker te zijn dan Hij?

²³ Alles mag, zegt u. Maar niet alles is zinvol. Zeker, alles mag, maar niet alles is opbouwend. ²⁴ U moet niet uw eigen belang zoeken, maar dat van de ander. ²⁵ Wat op de vleesmarkt verkocht wordt, mag u zonder gewetensbezwaar eten. Het doet er niet toe of het aan afgoden is gewijd. ²⁶ Er staat immers geschreven: ‘De aarde en al haar rijkdom zijn van de Here.’ ²⁷ Als een ongelovige u uitnodigt bij hem te komen eten en u wilt dat, neem de uitnodiging dan aan. Eet alles wat u wordt voorgezet zonder u af te vragen of het soms aan een afgod gewijd is. ²⁸ Als echter een andere gelovige zegt: ‘Dat vlees is aan een afgod gewijd,’ moet u het laten staan ter wille van hem die u erop wijst. Anders zou hij last van zijn geweten kunnen krijgen. ²⁹ Het gaat dus niet om uw geweten, maar om het zijne. Maar waarom zou mijn vrijheid moeten worden beperkt door andermans geweten? ³⁰ Als ik God dank voor wat ik eet, hoe durft die ander er dan iets van te zeggen? Ik dank God toch! ³¹ Wat u ook doet, doe het tot eer van God, ook het eten en drinken. ³² Wees geen struikelblok voor Joden, heidenen of gelovigen. ³³ Ikzelf maak het iedereen in alles naar de zin. Het gaat mij niet om mijn eigen belang, maar om het belang van heel veel mensen, want ik hoop dat zij allemaal gered zullen worden.

Regels tijdens de bijeenkomsten

11 Volg mijn voorbeeld, vrienden, zoals ik het voorbeeld van Christus volg.

²⁴ Hij vertrok naar het gebied van Tyrus. Daar ging Hij een huis binnen. Hoewel Hij niet wilde dat men te weten kwam dat Hij er was, werd het toch bekend.

Jezus verjaagt een boze geest en geneest een dove man

²⁵ Het duurde dan ook niet lang of er kwam een vrouw naar Hem toe. In haar dochtertje zat een boze geest. Zodra zij het nieuws had gehoord, was ze naar Jezus toe gegaan. Zij viel voor Hem op de knieën en smeekte of Hij die boze geest uit haar dochtertje wilde verjagen. ²⁶ Omdat de vrouw geen Jodin was—ze kwam uit de streek van Tyrus—zei Hij tegen haar: ²⁷ ‘Laat Mij eerst de mensen van mijn eigen volk helpen. Want het is niet goed het eten van de kinderen voor de honden te gooien.’ ²⁸ De vrouw antwoordde: ‘Ja, Here, maar de honden onder de tafel krijgen toch wel de restjes van de kinderen?’ ²⁹ ‘Goed,’ zei Hij, ‘omdat u dit antwoord hebt gegeven, kunt u naar huis gaan. Uw dochtertje is genezen, de boze geest is uit haar weggegaan.’ ³⁰ Toen zij thuiskwam, zag zij het meisje rustig in bed liggen en de boze geest was weg.

³¹ Van Tyrus ging Jezus naar Sidon en vandaar naar de provincie Dekapolis, naar de oever van het meer van Galilea. ³² Daar werd een dove man bij Hem gebracht, die ook nauwelijks kon praten. De mensen vroegen Jezus of Hij zijn hand op deze man wilde leggen om hem te genezen. ³³ Jezus nam hem apart. Hij stak zijn vingers in de oren van de man, spuugde en raakte zijn tong aan. ³⁴ Daarna keek Hij naar de hemel en zei met een zucht: ‘Ga open.’ ³⁵ De man kon ineens goed horen en spreken. ³⁶ Jezus verbood de mensen het verder te vertellen. Maar hoe meer Hij dat zei, hoe meer de mensen het rondbazuinden. ³⁷ Zij konden er gewoon niet over zwijgen. ‘Het is geweldig wat Hij doet,’ zeiden ze. ‘Hij geneest zelfs dove mensen. En wie niet kunnen praten, geneest Hij ook!’