Book of Common Prayer

Ang pagkamasuwayin ng Israel at ang mga pagliligtas ng Panginoon.

Sinundan ni Absalom si David.

²⁴ Nang magkagayon ay naparoon si David sa ^(A)Mahanaim. At si Absalom ay tumawid sa Jordan, siya at ang lahat na lalake ng Israel na kasama niya.

²⁵ At inilagay ni Absalom si Amasa sa hukbo na kahalili ni Joab. Si Amasa nga ay anak ng isang lalake na ang pangalan ay Itra, na Israelita, na sumiping kay ^(B)Abigal na anak na babae ni ^(C)Naas, na kapatid ni Sarvia, na ina ni Joab.

²⁶ At ang Israel at si Absalom ay nagsihantong sa lupain ng Galaad.

²⁷ At nangyari, ng si David ay dumating sa Mahanaim, na si ^(D)Sobi na anak ni Naas na taga Rabba sa mga anak ni Ammon, at si ^(E)Machir na anak ni Ammiel na taga Lodebar, at si ^(F)Barzillai na Galaadita na taga Rogelim.

²⁸ Ay nangagdala ng mga higaan, at mga mangkok, at mga sisidlang lupa, at trigo, at sebada, at harina, at butil na sinangag, at habas, at lentehas, at pagkain na sinangag.

²⁹ At pulot pukyutan, at mantekilya, at mga tupa, at keso ng baka para kay David, at sa bayan na kasama niya, upang kanin; sapagka't kanilang sinabi, Ang bayan ay gutom, at pagod, ^(G)at uhaw ^(H)sa ilang.

Nagtagumpay si David laban kay Absalom.

18 At binilang ni David ang bayan na kasama niya, at naglagay ng mga puno ng mga libolibo, at puno ng mga daandaan sa kanila.

² At pinayaon ni David ang bayan, ang isang ikatlong bahagi ay nasa kamay ni Joab, ^(I)at ang ikatlong bahagi ay nasa kamay ni Abisai na anak ni Sarvia, na kapatid ni Joab, at ang ikatlong bahagi ay nasa kamay ni Ittai na Getheo. At sinabi ng hari sa bayan, ^(J)Walang pagsalang ako'y lalabas na kasama ninyo.

³ Nguni't sinabi ^(K)ng bayan, Huwag kang lalabas: sapagka't kung kami man ay tumakas, ay hindi nila kami aalumanahin, o kung ang kalahati man namin ay mamatay, ay hindi nila kami aalumanahin: nguni't ikaw ay may halagang sangpung libo sa amin: kaya't ngayo'y lalong maigi na ikaw ay maghanda na iyong saklolohan kami mula sa bayan.

⁴ At sinabi ng hari sa kanila, Kung ano ang inaakala ninyong mabuti ay aking gagawin. At ang hari ay tumayo sa tabi ng pintuang-bayan, at ang buong bayan ay lumabas na daan daan at libolibo.

⁵ At ang hari ay nagutos kay Joab at kay Abisai, at kay Ittai, na nagsasabi, Inyong gamitan ng kaawaan, alangalang sa akin, ang binata, sa makatuwid baga'y si Absalom. At narinig ng buong bayan nang ipagbilin ng hari sa lahat ng punong kawal ang tungkol kay Absalom.

⁶ Sa gayo'y lumabas ang bayan sa parang laban sa Israel; at ang pagbabaka ay nasa ^(L)gubat ng Ephraim.

⁷ At ang bayan ng Israel ay nasaktan doon sa harap ng mga lingkod ni David, at nagkaroon ng malaking patayan doon sa araw na yaon, na may dalawang pung libong lalake.

⁸ Sapagka't doon ang pagbabaka ay nakalat sa ibabaw ng buong lupain: at ang gubat ay lumamon ng higit na bayan sa araw na yaon kay sa nilamon ng tabak.

³⁰ Datapuwa't nang kinabukasan, sa pagkaibig na matanto ang katunayan kung bakit siya'y isinakdal ng mga Judio, ay kaniyang pinawalan siya, at ^(A)pinapagpulong ang mga pangulong saserdote at ang buong Sanedrin, at ipinapanaog si Pablo at iniharap sa kanila.

23 At si Pablo, na tumititig na mabuti sa ^(B)Sanedrin, ay nagsabi, Mga kapatid na lalake, ako'y nabuhay sa harapan ng Dios sa buong kabutihan ng budhi ^(C)hanggang sa mga araw na ito.

² At ipinagutos ng dakilang saserdoteng si ^(D)Ananias sa mga nalalapit sa kaniya na siya'y saktan sa bibig.

³ Nang magkagayo'y sinabi sa kaniya ni Pablo, sasaktan ka ng Dios, ^(E)ikaw na pinaputing pader: at nakaupo ka baga upang ako'y hatulan mo ayon sa kautusan, at ako'y sinasaktan mo ng ^(F)laban sa kautusan?

⁴ At sinabi ^(G)ng nangakatayo sa malapit, Nilalait mo ang dakilang saserdote ng Dios?

⁵ At sinabi ni Pablo, Hindi ko nalalaman, mga kapatid na lalake, na siya'y dakilang saserdote: sapagka't nasusulat, Huwag kang magsasalita ng masama ^(H)sa isang pinuno ng iyong bayan.

⁶ Datapuwa't nang matalastas ni Pablo na ang isang bahagi ay mga ^(I)Saduceo at ang iba'y mga Fariseo, ay sumigaw siya sa Sanedrin, Mga kapatid na lalake, ^(J)ako'y Fariseo, anak ng mga Fariseo: ako'y sinisiyasat ^(K)tungkol sa pagasa at pagkabuhay na maguli ng mga patay.

⁷ At nang masabi na niya ang gayon, nangyari ang isang pagtatalo sa mga Fariseo at sa mga Saduceo; at nagkabahabahagi ang kapulungan.

⁸ Sapagka't ^(L)sinasabi ng mga Saduceo na walang pagkabuhay na maguli, ni anghel, ni espiritu; datapuwa't kapuwa pinaniniwalaan ng mga Fariseo.

⁹ At nagkaroon ng malaking sigawan, at nagsitindig ang ilan sa mga eskriba na kakampi ng mga Fariseo, at nakikipagtalo, na nagsipagsabi, Wala kaming masumpungang anomang kasalanan sa taong ito: at ano kung siya'y kinausap man ng isang espiritu, o ng isang anghel?

¹⁰ At nang magkaroon ng malaking pagtatalo, sa takot ng pangulong kapitan na baka pagwaraywarayin nila si Pablo, ay pinapanaog ang mga kawal at ipinaagaw siya sa gitna nila, at siya'y ipinasok sa kuta.

¹¹ At nang sumunod na gabi ay lumapit sa kaniya ang Panginoon, at sinabi, Laksan mo ang iyong loob: sapagka't kung paano ang pagkapatotoo mo tungkol sa akin sa Jerusalem, ay kailangang patotohanan mo rin gayon ^(M)sa Roma.

¹² At ^(A)sa kinabukasan, pagkaalis nila sa Betania, ay nagutom siya.

¹³ At pagkatanaw niya sa malayo ng isang puno ng igos na may mga dahon, ay lumapit siya, na baka sakaling makasumpong doon ng anoman: at nang siya'y malapit sa kaniya ay wala siyang nasumpungang anoman kundi mga dahon; sapagka't hindi panahon ng mga igos.

¹⁴ At sumagot si Jesus at sinabi rito, Sinomang tao'y hindi kakain ng iyong bunga mula ngayon at magpakailan man. At ito'y narinig ng kaniyang mga alagad.

¹⁵ At ^(B)nagsidating sila sa Jerusalem: at pumasok siya sa templo, at nagpasimulang kaniyang itinaboy ang nangagbibili at nagsisibili sa loob ng templo, at ginulo ang mga dulang ng nangagpapalit ng salapi, at ang mga upuan ng nangagbibili ng mga kalapati;

¹⁶ At hindi niya ipinahintulot na sinoman ay magdala ng anomang sisidlan sa templo.

¹⁷ At siya'y nagturo, at sinabi sa kanila, Hindi baga nasusulat, ^(C)Ang aking bahay ay tatawaging bahay-panalanginan ng lahat ng mga bansa? ^(D)datapuwa't ginawa ninyong yungib ng mga tulisan.

¹⁸ At yao'y narinig ng mga pangulong saserdote at ng mga eskriba, at pinagsisikapan kung paanong siya'y kanilang maipapapuksa: sapagka't nangatatakot sila sa kaniya, dahil sa buong karamihan ay nanggigilalas sa kaniyang aral.

¹⁹ At gabi-gabi'y lumalabas siya sa bayan.

²⁰ At ^(E)sa pagdaraan nila pagka umaga, ay nakita nila na ^(F)ang puno ng igos ay tuyo na mula sa mga ugat.

²¹ At sa pagkaalaala ni Pedro ay sinabi sa kaniya, Rabi, narito, ang sinumpa mong puno ng igos ay natuyo.

²² At pagsagot ni Jesus ay sinabi sa kanila, Magkaroon kayo ng pananampalataya sa Dios.

²³ Katotohanang sinasabi ko sa inyo, Ang sinomang magsabi sa bundok na ito, Mapataas ka at mapasugba ka sa dagat; at hindi magalinlangan sa kaniyang puso, kundi manampalataya na mangyayari ang sinabi niya; ay kakamtin niya yaon.

²⁴ Kaya nga sinasabi ko sa inyo, Ang lahat ng mga bagay na inyong idinadalangin at hinihingi, ay magsisampalataya kayo na inyong tinanggap na, at inyong kakamtin.

²⁵ At kailan man ^(G)kayo'y nangakatayong nagsisipanalangin, ^(H)mangagpatawad kayo, kung mayroon kayong anomang laban sa kanino man; upang ang inyong Ama naman na nasa langit ay patawarin kayo ng inyong mga kasalanan.^[a](I)