Book of Common Prayer
Ang Awit ni David sa Iyang Pagdaog
(2 Sam. 22:1-51)
18 Ginahigugma ko ikaw Ginoo. Ikaw ang akong kusog.
2 Ikaw, Ginoo, ang akong salipdanan nga bato,
ang akong lig-ong tagoanan ug manluluwas.
Ingon nga salipdanan nga bato, makatago ako diha kanimo.
Ikaw ang akong taming, gamhanang manluluwas ug dalangpanan.
3 Dalaygon ka, Ginoo,
kay kon mangayo ako ug tabang kanimo
ginaluwas mo ako gikan sa akong mga kaaway.
4-5 Ang kamatayon daw pisi nga milambod kanako ug daw lit-ag nga nagaatang sa akong agianan.
Ang kalaglagan daw bul-og sa baha nga nagakuso-kuso kanako.
6 Busa sa akong kalisdanan nagpakitabang ako kanimo, Ginoo, nga akong Dios,
ug gidungog mo ang akong pag-ampo didto sa imong templo.
7 Unya milinog, ug ang mga pundasyon sa mga bukid nauyog,
tungod kay nasuko ka, Ginoo.
8 Nanggawas ang aso sa imong ilong,
ug sa imong baba nanggawas ang nagadilaab nga kalayo ug mga baga.
9 Giablihan mo ang langit
ug nanaog ka nga nagatungtong sa mabagang dag-om.
10 Nagsakay ka sa kerubin
ug tulin kining milupad samtang gipalid sa hangin.
11 Gihimo mo ang kangitngit nga mosalipod kanimo.
Nagtago ka sa mabagang dag-om.
12 Nagpangilat sa imong atubangan,
ug nagaulan ug mga ice[a] ug nagadilaab nga mga baga.
13 Ang tingog mo Ginoo, nga Labing Halangdong Dios, nagdahunog gikan sa langit.[b]
14 Gipana mo ug kilat ang imong mga kaaway,
ug miikyas sila nga nagkatibulaag.
15 Sa imong pagngulob ug pagpangusmo sa kasuko mimala ang dagat,
ug nakita ang yuta ilalom niini,
ug nakita usab ang pundasyon sa kalibotan.
16 Gikan sa langit gigunitan mo ako ug gihaw-as gikan sa lawom nga tubig.
17 Giluwas mo ako gikan sa akong gamhanang mga kaaway nga naglagot kanako,
kay wala akoy dag-anan kanila.
18 Gisulong nila ako sa dihang anaa ako sa kalisod,
apan gipanalipdan mo ako, Ginoo.
19 Giluwas mo ako sa katalagman kay nalipay ka kanako.
20 Gipanalanginan mo ako tungod kay matarong ang akong kinabuhi
ug wala ako magpakasala.
21 Kay gisunod ko ang imong mga pamaagi
ug wala ako mobiya kanimo, Ginoo, nga akong Dios.
22 Gituman ko ang tanan mong sugo
ug wala ko lapasa ang imong mga tulumanon.
23 Nahibalo ka nga walay ikasaway sa akong kinabuhi,
ug gilikayan ko ang pagpakasala.
24 Gigantihan mo ako tungod kay nakita mo nga matarong ang akong kinabuhi
ug wala ako magpakasala.
25 Matinumanon ka sa mga matinumanon kanimo,
ug maayo ka usab sa mga tawo nga maayo.
26 Matinud-anon ka sa mga tawo nga matinud-anon kanimo,
apan makigbatok ka sa mga tawong daotan.
27 Oo, ginaluwas mo ang mga mapainubsanon,
apan ginapaubos mo ang mga mapahitas-on.
28 Ginoo nga akong Dios, ikaw ang akong kahayag.
Sa kangitngit ikaw ang akong suga.
29 Sa imong tabang sulongon ko ang panon sa mga sundalo,
ug mahimo kong katkaton ang paril nga nagalibot sa lungsod.
30 Hingpit ang imong pamaagi, O Dios.
Ang imong pulong kasaligan gayod.
Sama ka sa taming alang sa tanang nagadangop kanimo.
31 Ikaw lang, Ginoo, ang Dios;
ikaw lang ang among salipdanan nga bato.
32 Ikaw ang nagahatag kanako ug kusog
ug ang nagabantay sa akong paglakaw.
33 Ginalig-on mo ang akong tiil sama sa tiil sa lagsaw, aron makalatas ako sa habog nga mga dapit.
34 Ginabansay mo ako sa pagpakiggira;
ang akong mga bukton makabinat na sa bronsi nga pana.
35 Gipanalipdan mo ako sama sa taming,
busa luwas ang akong kinabuhi.
Gitipigan mo ako pinaagi sa imong gahom,
ug pinaagi sa imong tabang nahimo akong bantogan.
36 Gipalapdan mo ang akong agianan,
busa wala ako madakin-as.
37 Gigukod ko ang akong mga kaaway ug naapsan ko sila.
Ug wala gayod ako mobalik hangtod nga nalaglag ko sila.
38 Gihampak ko sila hangtod nga nangalup-og sila sa akong tiilan
ug dili na makabangon pa.
39 Gihatagan mo ako ug kusog sa pagpakiggira
ug gipadaog batok sa akong mga kaaway.
40 Gipakagiw mo ang akong mga kaaway
ug gilaglag ko sila.
41 Nangayo sila ug tabang,
apan walay miluwas kanila.
Nanawag sila kanimo,
apan wala mo sila tubaga.
42 Gidugmok ko sila hangtod nahisama na lang sila sa abog nga paliron sa hangin.
Gitunob-tunoban ko sila nga daw lapok sa kadalanan.
43 Giluwas mo ako gikan sa mga nagarebelde.
Gihimo mo akong pangulo sa mga kanasoran.
Ang mga langyaw nagaalagad kanako.
44 Nagayukbo sila kanako.
Ug inigkadungog nila bahin kanako, nagatuman sila sa akong mando.
45 Nawad-an silag kaisog,
ug nanggawas sa ilang mga tagoanan nga nagakurog sa kahadlok.
46 Buhi ka, Ginoo!
Dalaygon ka nga akong salipdanan nga bato!
Gibayaw ko ikaw tungod kay ikaw ang Dios nga akong Manluluwas.
47 Gipanimaslan mo ako sa akong mga kaaway,
ug gipasakop mo kanako ang mga kanasoran.
48 Ginaluwas mo ako gikan sa akong mabangis nga mga kaaway,
ug ginapadaog mo ako batok kanila.
49 Busa pasidunggan ko ikaw taliwala sa mga kanasoran.
Ug awitan ko ikaw ug mga pagdayeg.
50 Ginahatagan mo ug dagkong mga kadaogan ang imong pinili nga hari.
Ginahigugma mo si David ug ang iyang mga kaliwat sa walay kataposan.
Miadto si Jonas sa Nineve
3 Misulti na usab ang Ginoo kang Jonas. 2 Miingon siya, “Adto sa dakong siyudad sa Nineve, ug isangyaw sa mga tawo didto ang mensahe nga gihatag ko kanimo.” 3 Mituman na si Jonas sa giingon sa Ginoo. Dako kaayo nga siyudad ang Nineve; mga tulo ka adlaw kini kon lakawon.
4 Misulod si Jonas sa Nineve. Ug human sa usa ka adlaw nga pagbaktas, miingon siya sa mga katawhan sa Nineve, “40 na lang ka adlaw ang nahibilin ug laglagon na ang Nineve!”
5 Sa pagkadungog sa mga taga-Nineve niini, mituo sila sa Dios. Tanan sila, gikan sa pinakainila hangtod sa pinakaubos, nagbistig sako ug nagpuasa sa pagpaila nga nagahinulsol sila. 6 Sa pagkadungog sa hari niini, mitindog siya sa iyang trono, gihubo niya ang iyang kupo, ug nagbistig sako. Unya milingkod siya sa abo sa pagpaila nga nagahinulsol siya. 7 Nagpadala siya ug mensahe sa mga taga-Nineve nga nagaingon, “Sumala sa mando sa hari ug sa iyang mga opisyal, walay bisan kinsa kaninyo nga mokaon o moinom, bisan ang inyong mga baka, karnero, o kanding. 8 Pagbisti kamo ug sako, apil ang mga mananap. Pag-ampo kamo sa Dios sa kinasingkasing gayod, ug biyai na ninyo ang inyong daotang pagkinabuhi ug ang inyong kabangis. 9 Basin pa ug mausab ang hunahuna sa Dios ug mahupay ang iyang dakong kasuko kanato ug dili kita mangamatay.”
10 Sa dihang nakita sa Dios ang ilang gihimo ug giunsa nila pagbiya sa ilang daotan nga kinabuhi, Gebati siya ug kaluoy busa nausab ang iyang hunahuna ug wala na niya sila laglaga sumala sa iyang giingon nga buhaton.
Nasuko si Jonas nga Gikaloy-an sa Ginoo ang mga taga-Nineve
4 Apan wala malipay si Jonas ug naglagot siya pag-ayo. 2 Nagaampo siya sa “Ginoo, wala gayod ako masayop sa akong gisulti sa didto pa ako sa among dapit! Mao man gani nga nagpahilayo ako ug miadto sa Tarshish tungod kay nasayod ako nga maloloy-on ka nga Dios ug may kahingawa. Mahigugmaon ka, daling malukmay, ug dili dali nga masuko. 3 Busa Ginoo, kuhaa na lang ang akong kinabuhi, kay mas maayo pa nga mamatay ako kaysa mabuhi.” 4 Mitubag ang Ginoo, “Angay mo ba kining ikasuko pag-ayo?”
5 Nigawas si Jonas ug nilingkod sa sidlakang bahin sa siyudad. Naghimo siya ug kapasilongan didto samtang naghulat kon unsa ang mahitabo sa siyudad. 6 Apan nainitan gihapon si Jonas, busa gipatubo sa Ginoong Dios ang usa ka tanom ug gipalapaw kini kang Jonas aron malandongan siya. Nalipay pag-ayo si Jonas sa tanom. 7 Apan pagkasunod adlaw, sa mobanagbanag pa lang, gipakaon sa Dios ngadto sa ulod[a] ang tanom ug namatay kini.
8 Sa dihang misidlak na ang adlaw, nagpadala ang Dios ug init nga hangin gikan sa sidlakan. Nainitan ang ulo ni Jonas ug daw malipong siya. Busa nangandoy na lang siya nga mamatay. Miingon siya, “Mas maayo pa nga mamatay ako kaysa mabuhi.” 9 Miingon ang Dios kaniya, “Angay mo bang ikasuko pag-ayo ang nahitabo sa tanom?” Mitubag siya, “Oo, angay gayod ako nga masuko. Busa mas maayo pa nga mamatay na lang ako.” 10 Miingon ang Ginoo, “Naanugnan ka man gani nianang tanom nga mitubo lang nga wala nimo hagoi, ug namatay lang dayon pagkasunod adlaw. 11 Ako pa kaha ang dili malooy sa Nineve, ang dakong siyudad nga may kapin sa 120,000 ka mga tawo nga wala makahibalo bahin sa akong mga balaod,[b] ug may daghan pa nga mga mananap?”
27 Sa ika-14 na ka gabii nga gianod kami sa bagyo sa Dagat sa Mediteraneo, mga tungang gabii na, gibanabana sa mga tripulante nga duol na kami sa baybayon. 28 Busa gitugkad nila ang dagat ug nahibaloan nila nga mga 20 ka dupa ang iyang giladmon. Wala madugay gitugkad nila pag-usab ug mga 15 na lamang ka dupa. 29 Ug tungod kay nahadlok sila nga mosagyad kami sa mga bato, gihulog nila ang upat ka angkla didto dapit sa likod sa barko. Ug nagaampo sila nga mobuntag na. 30 Buot unta mosibat ang mga tripulante sa barko. Busa gipakanaog nila ang boti ngadto sa dagat, ug nagpasumangil nga maghulog lamang sila sa mga angkla sa dulong. 31 Apan miingon si Pablo sa kapitan ug sa mga sundalo, “Kon mobiya ang mga tripulante sa barko dili kamo maluwas.” 32 Busa giputol sa mga sundalo ang mga pisi nga gihigot sa boti ug gipasagdan kini nga maanod.
33 Sa dihang kadlawon na, gipugos silang tanan ni Pablo nga mokaon. Miingon siya, “Duha na ka semana ang pagpaabot ninyo nga mahuman ang unos, ug wala gayod kamo makakaon. 34 Busa kaon una aron mabaskog kamo tungod kay walay bisan usa kaninyo nga mamatay.” 35 Human misulti niini si Pablo, mikuha siya ug pan ug sa atubangan sa tanan nagpasalamat siya sa Dios. Ug gipikas-pikas niya ang pan ug mikaon. 36 Nadasig silang tanan ug mikaon. 37 (276 kaming tanan nga nagsakay didto sa barko.) 38 Sa dihang nakakaon na ang tanan ug nabusog na, gihulog nila sa dagat ang mga dalang trigo aron mogaan-gaan ang barko.
Ang Pagkaguba sa Barko
39 Pagkabuntag, wala mahibaloi sa mga tripulante kon unsang islaha ang among nahimutangan, apan may nakita sila nga usa ka natago nga bahin sa dagat nga may baybayon, busa nagkasabot sila nga didto nila ipadunggo ang barko. 40 Busa gipamutol nila ang mga pisi nga gihigot sa mga angkla. Gihubad usab nila ang mga pisi nga gihigot sa timon. Ug giisa nila ang layag sa dulong aron paliron sila padulong sa baybayon. 41 Apan samtang naglawig sila, misagyad ang barko sa mabaw ug miungot ang iyang dulong. Ang likod naanam ug kabungkag tungod sa kakusog sa hapak sa mga balod.
42 Pamatyon unta sa mga sundalo ang tanang mga priso aron walay makalangoy padulong sa daplin ug makaikyas. 43 Apan gipugngan sila sa ilang kapitan tungod kay gusto niya nga luwason si Pablo. Mimando siya nga molukso una ang tanang makahibalo molangoy, ug magpadaplin. 44 Ang dili kahibalo molangoy, mosunod nga magkapyot lang sa mga tabla ug mga bahin sa barko nga nanglutaw. Mao kadto ang among gihimo, ug tanan kami nakaabot sa baybayon nga wala maunsa.
Ang Gipahayag ni Pedro bahin kang Jesus
(Mat. 16:13-19; Mar. 8:27-29)
18 Usa ka adlaw niana nagainusara sa pag-ampo si Jesus ug ang iyang mga tinun-an naa sa iyang duol. Nangutana si Jesus kanila, “Kinsa man ako sumala sa mga tawo?” 19 Mitubag sila, “May nagaingon nga ikaw si Juan nga Tigbautismo. Ang uban nagaingon nga ikaw si Elias, ug ang uban pa gayod nagaingon nga ikaw usa sa mga propeta kaniadto nga nabanhaw.” 20 Miingon si Jesus kanila, “Apan alang kaninyo kinsa man ako?” Mitubag si Pedro, “Ikaw mao ang Cristo nga gisaad sa Dios nga maghari.”
Naghisgot si Jesus bahin sa Iyang Kamatayon ug Pagkabanhaw
(Mat. 16:20-28; Mar. 8:30–9:1)
21 Unya gipasidan-an sila ni Jesus nga dili gayod nila isulti kang bisan kinsa nga siya mao ang Cristo. 22 Miingon siya, “Ako nga Anak sa Tawo kinahanglan nga mag-antos gayod sa pagahimuon kanako sa mga pangulo sa mga Judio, sa kadagkoan sa mga pari, ug sa mga magtutudlo sa Kasugoan. Isalikway nila ako ug patyon, apan sa ikatulo ka adlaw mabanhaw ako.”
23 Unya miingon si Jesus sa tanan, “Kon may tawo nga buot mosunod kanako, dili niya palabihon ang iyang kaugalingon, kondili mosunod siya kanako adlaw-adlaw bisan pa kon kamatayon ang iyang dangatan. 24 Tungod kay si bisan kinsa nga nagtinguha sa pagluwas sa iyang kinabuhi mawad-an hinuon niini. Apan si bisan kinsa nga maghalad sa iyang kinabuhi tungod kanako makaangkon sa kinabuhi nga walay kataposan. 25 Unsa man ang makuha sa tawo kon maangkon niya ang tanang butang dinhi sa kalibotan, apan mawala ang iyang kinabuhi? Wala gayod! 26 Kon ikaulaw ako ug ang akong mga pagtulon-an ni bisan kinsa, ikaulaw ko usab siya kon ako nga Anak sa Tawo mobalik na dinhi nga nagadan-ag sa akong gahom ug sa gahom sa akong Amahan ug sa balaang mga anghel. 27 Sa pagkatinuod, may mga tawo dinhi nga dili mamatay hangtod nga makita nila ang paghari sa Dios.”
Ang Pulong Sa Dios (Cebuano New Testament) Copyright © 1988, 2001 by International Bible Society® Used by Permission. All rights reserved worldwide.