Book of Common Prayer
Pag-ampo sa Pagpangayo ug Tabang sa Dios
120 Sa akong kalisod, nanawag ako sa Ginoo
ug gitubag niya ako.
2 Ginoo, luwasa ako sa mga bakakon ug mga limbongan.
3 Kamong mga limbongan, unsa kahay isilot sa Dios kaninyo?
4 Silotan niya kamo pinaagi sa talinis nga pana sa sundalo ug sa nagadilaab nga baga.
5 Alaot ako kay nagpuyo ako uban kaninyo nga sama kadaotan sa mga lumulupyo sa Meshec ug sa Kedar.
6 Dugay na akong nagpuyo uban sa mga tawo nga dili gustog kalinaw.
7 Gusto ko ug kalinaw apan kon maghisgot na gani ako mahitungod niini, ang ilang gusto kagubot.
Ang Ginoo ang Akong Tigpanalipod
121 Nagatan-aw ako sa mga bukid;
asa man maggikan ang akong gipaabot nga tabang?
2 Ang maong tabang maggikan sa Ginoo, nga nagbuhat sa langit ug sa yuta.
3 Dili niya itugot nga mapandol ka.
Siya nga nagatipig kanimo, dili matulog.
4 Pamati! Ang nagatipig sa Israel wala magduka o matulog.
5 Ang Ginoo mao ang imong tigpanalipod;
anaa siya sa imong tapad aron sa pagpanalipod kanimo.
6 Ang kainit sa adlaw dili makaunsa kanimo, ni ang siga sa bulan sa panahon sa kagabhion.[a]
7 Tipigan ka sa Ginoo gikan sa tanang katalagman;
ampingan niya ang imong kinabuhi.
8 Ang Ginoo motipig kanimo karon ug hangtod sa kahangtoran, bisan asa ka moadto.[b]
Pagdayeg sa Jerusalem
122 Nalipay ako sa dihang miingon sila kanako, “Mangadto kita sa templo sa Ginoo.”
2 Ug karon, ania na kami nagatindog sa pultahan sa Jerusalem!
3 Ang Jerusalem usa ka siyudad nga maayong pagkatukod ug lig-on.
4 Motungas didto ang mga tribo sa Israel sa pagdayeg sa Ginoo sumala sa iyang gisugo kanila.
5 Atua sa Jerusalem ang trono nga lingkoranan sa mga hari nga kaliwat ni David kon magdumala sila ug maghukom.
6 Pag-ampo kamo alang sa maayo nga kahimtang[c] sa Jerusalem pinaagi sa pag-ingon,
“Hinaut nga magmauswagon ang nahigugma niining siyudara.
7 Hinaut nga may kalinaw, panaghiusa, ug kauswagan sa sulod sa Jerusalem ug sa lig-ong mga bahin niini.”
8 Tungod sa akong mga paryente ug mga higala, moingon ako,
“Hinaut nga magpadayon ang kalinaw ug maayo nga kahimtang sa Jerusalem.”
9 Tungod ug alang sa templo sa Ginoo nga atong Dios, mag-ampo ako alang sa kauswagan sa Jerusalem.
Pag-ampo alang sa Kalooy Sa Dios
123 Ginoo, nagaampo[d] ako kanimo,
ikaw nga nagalingkod sa trono diha sa langit.
2 Maingon nga ang mga sulugoon nagahulat nga hatagan sa ilang mga agalon,
nagahulat usab kami Ginoo, nga among Dios, hangtod nga imo kaming kaloy-an ug tabangan.
3 Kaloy-i kami, Ginoo! Kaloy-i kami, kay nanobra na ang pagtamay nga among nadawat.
4 Labihan na ang pagbiaybiay ug pagbugalbugal nga nadawat namo gikan sa mga tawo nga gapaharuhay lang ug mga garboso.
Ang Dios Molaban sa Iyang Katawhan
124 Kon wala pa modapig ang Ginoo kanato, unsa kaha ang mahitabo?
Tubag kamo mga taga-Israel!
2 “Kon wala pa modapig ang Ginoo kanato sa dihang gisulong kita sa mga kaaway,
3 gipatay na unta nila kita tungod sa ilang labihang kasuko kanato.
4-5 Daw gilapawan na unta kita sa tubig;
gianod sa makusog nga baha ug nalumos.
6 Dalaygon ang Ginoo, kay wala siya motugot nga kunis-kunison kita sa atong mga kaaway nga sama sa mabangis nga mga mananap.
7 Nakaikyas kita nga daw langgam nga nakabuhi gikan sa lit-ag.
Naguba ang lit-ag ug naluwas kita.
8 Ang panabang nga atong nadawat nagagikan sa Ginoo, nga naghimo sa kalangitan ug sa kalibotan.”
Ang Kasigurohan sa Katawhan sa Dios
125 Ang mga tawo nga nagasalig sa Dios sama sa Bukid sa Zion nga dili matarog,
kondili magpabilin sa walay kataposan.
2 Maingon nga ang mga bukid sa palibot sa Jerusalem nagapanalipod sa maong siyudad,
ang Ginoo nagapanalipod usab sa iyang katawhan karon ug hangtod sa kahangtoran.
3 Ang daotan dili gayod magpadayon sa pagdumala sa yuta nga alang sa mga matarong,
kay tingalig mohimo usab ug daotan ang mga matarong.
4 Ginoo, himoa ang maayo ngadto sa mga tawo nga maayo, ug sa nagakinabuhi nga matarong.
5 Apan siloti uban sa mga daotan ang imong mga katawhan nga nagsunod sa daotan.
Hinaut nga magmalinawon ang Israel!
Pag-ampo alang sa Kaluwasan
126 Sa dihang gipauswag pag-usab sa Ginoo ang Zion,[e] daw nagdamgo lang kita.
2 Nangatawa kita ug nagaawit sa kalipay.
Unya miingon ang ubang mga nasod,
“Naghimo ang Ginoo ug katingalahang mga butang alang kanila.”
3 Tinuod nga naghimo ang Ginoo ug katingalahang mga butang alang kanato,
ug labihan gayod ang atong kalipay.
4 Ginoo, pauswaga kami pag-usab,[f]
maingon nga pabahaan ug tubig ang nagauga nga mga sapa sa Negev.
5 Ang nagapugas inubanan sa mga luha moani nga malipayon.
6 Sila nga naghilak samtang naglakaw dala ang binhi nga igpupugas mag-awit nga malipayon sa kaulahian dala ang ilang mga abot.
Pagdayeg sa Kaayo sa Dios
127 Kon wala ang tabang sa Ginoo sa pagtukod ug balay,
walay kapuslanan ang kahago sa nagtukod niini.
Kon dili panalipdan sa Ginoo ang siyudad,
walay kapuslanan ang pagtukaw sa guwardya.
2 Walay kapuslanan ang pagmata ug sayo ug pagbilar sa gabii sa paghago aron may pagkaon,
kay ang Ginoo mohatag sa mga kinahanglanon sa iyang mga hinigugma, samtang natulog sila.
1 Mao kini ang mensahe sa Ginoo bahin sa Samaria ug sa Jerusalem.[a] Gipadayag niya kini kang Micas nga taga-Moreshet sa panahon nga naghari sa Juda si Jotam, si Ahaz, ug si Hezekia.
Miingon si Micas: 2 Kamong tanan nga anaa sa kalibotan, pamati kamo pag-ayo[b] kay magasaksi ang Ginoong Dios batok kaninyo gikan sa iyang balaan nga templo.[c]
Silotan ang Israel ug ang Juda
3 Lantawa! Mogawas ang Ginoo gikan sa iyang puloy-anan. Mokanaog siya ug molakaw sa tag-as nga mga dapit sa kalibotan. 4 Mangatunaw ang mga bukid nga iyahang matumban sama sa kandila nga nainitan sa kalayo, ug matunga ang mga kapatagan nga iyahang matumban sama sa yuta nga gibanlasan sa tubig nga gikan sa bakilid. 5 Mahitabo kining tanan tungod kay nagpakasala ang mga katawhan sa Israel ug sa Juda.[d] Ang mga taga-Samaria mao ang nagtulod sa ubang mga lumulupyo sa Israel sa pagpakasala. Ang mga taga-Jerusalem mao ang nagtukmod sa ubang mga lumulupyo sa Juda sa pagsimba sa mga dios-dios. 6 “Laglagon ko ang Samaria ug mahimo na lang kining tamnanan sa ubas. Padahilion ko ang mga bato niini paingon sa kapatagan hangtod nga makita ang mga pundasyon niini. 7 Mangadugmok ang tanang mga imahen sa mga dios-dios sa Samaria, ug mangasunog ang tanang pilak ug bulawan nga gibayad ngadto sa mga babaye nga nagabaligya sa ilang dungog diha sa templo.[e] Nakatigom ang Samaria ug mga imahen pinaagi sa mga gibayad ngadto sa mga babaye nga nagabaligya sa ilang dungog diha sa templo, busa karon kuhaon sa iyang mga kaaway ang mga pilak ug mga bulawan nga gihaklap diha sa iyang mga imahen aron nga gamiton usab nga pangbayad sa mga babaye nga nagabaligya sa ilang dungog.”
8 Miingon pa si Micas: Tungod sa pagkalaglag sa Samaria, magsubo ako ug magbangotan. Molakaw ako nga magtiniil ug walay bisti sa pagpakita sa akong pagsubo. Magminatay akog hilak nga daw sa nagauwang nga ihalas nga iro,[f] ug mohilak nga daw nagahoni nga kuwago. 9 Kay ang kalaglagan sa Samaria sama sa samad nga dili na maayo, ug kini mahitabo usab sa Juda. Makaabot kini sa Jerusalem, ang kapital nga siyudad[g] sa akong mga katagilungsod.
Ang Plano sa Pagpatay kang Pablo
12-13 Sa pagkabuntag niana nagtigom ang kapin sa 40 ka mga Judio ug nagplano sila sa ilang buhaton. Nanumpa sila nga dili gayod sila mokaon ug moinom hangtod dili nila mapatay si Pablo. 14 Unya nangadto sila sa kadagkoan sa mga pari ug sa mga pangulo sa mga Judio ug miingon, “Nanumpa kami nga dili mokaon ug bisan unsa hangtod dili namo mapatay si Pablo. 15 Busa kamo ug ang Korte magpahibalo na sa komander sa mga sundalong Romanhon nga gusto ninyo nga ipadala niya pag-usab si Pablo dinhi kaninyo. Magpakaaron-ingnon kamo nga gusto ninyo siyang imbistigahon pag-ayo. Apan sa dili pa siya makaabot dinhi patyon namo siya.”
16 Apan kini nga plano nadungog sa pag-umangkon nga lalaki ni Pablo, ang anak sa iyang igsoong babaye. Busa miadto siya sa kampo ug gisultihan niya si Pablo. 17 Unya gitawag ni Pablo ang usa sa mga opisyal didto ug giingnan, “Dad-a ninyo kining batan-on ngadto sa komander, kay may isulti siya kaniya.” 18 Busa gidala sa kapitan ang batan-on ngadto sa komander. Sa pag-abot nila didto miingon ang kapitan, “Gitawag ako sa priso nga si Pablo, ug mihangyo siya nga dad-on ko dinhi kanimo kining batan-on, kay may isulti kuno siya kanimo.” 19 Gikuptan sa komander ang kamot sa batan-on ug gidala niya sa lugar nga dili sila madunggan sa uban. Dayon gipangutana niya kini, “Unsa bay imong isulti kanako.” 20 Miingon ang batan-on, “Nagkasabot ang mga Judio nga hangyoon ka nila nga dad-on sa korte si Pablo ugma, kay imbistigahon kuno nila pag-ayo. 21 Apan ayawg tuo kanila, kay kapin sa 40 ka mga tawo ang magpaabot ug mag-atang kaniya sa dalan. Nanumpa sila nga dili mokaon ug moinom hangtod nga dili nila mapatay si Pablo. Andam na sila ug nagahulat na lang sa imong pagtugot.” 22 Miingon ang komander kaniya, “Ayaw gayod pagpanugilon kang bisan kinsa nga gisultihan mo ako niini.” Ug gipapauli dayon niya ang batan-on.
Gihatod si Pablo kang Gobernador Felix
23 Gipatawag dayon sa komander ang duha sa iyang mga kapitan ug gisultihan sila, “Pag-andam kamo ug 200 ka mga sundalo kay ipadala ko kamo sa lungsod sa Cesarea. Pagdala usab kamo ug 70 ka mga tigkabayo ug laing 200 ka mga sundalo nga tigbangkaw. Ug lakaw kamo karong mga alas nuwebe sa gabii. 24 Pag-andam usab ug mga kabayo nga kasakyan ni Pablo. Bantayi ninyo siya pag-ayo aron walay mahitabo kaniya hangtod nga makaabot siya kang Gobernador Felix.”
Giayo ni Jesus ang Ulipon sa Kapitan
(Mat. 8:5-13)
7 Human sa pagpanudlo ni Jesus sa mga tawo, miadto siya sa Capernaum. 2 Didto may kapitan sa mga sundalo nga Romanhon nga may ulipon nga nagsakit ug himalatyon na. Gihigugma gayod niya ang iyang ulipon. 3 Busa pagkadungog sa kapitan mahitungod kang Jesus, gisugo niya ang pipila ka mga pangulo sa mga Judio sa paghangyo kang Jesus nga moadto didto sa iyang balay aron ayohon ang iyang ulipon. 4 Pag-abot nila kang Jesus nagpakilooy gayod sila kaniya. Miingon sila, “Kon mahimo, tabangi ang kapitan, tungod kay maayo siya nga tawo. 5 Gihigugma niya kita nga mga Judio ug nagpatukod pa gani siya ug simbahan alang kanato.”
6 Busa miuban si Jesus kanila. Sa dihang hapit na sila muabot sa balay sa kapitan, gisugo sa kapitan ang pipila niya ka amigo aron sugaton si Jesus ug sultihan, “Ginoo, ayaw na lang hagoa pa ang imong kaugalingon. Dili ako takos nga magpasulod kanimo sa akong balay. 7 Mao gani nga wala ako moadto kanimo tungod kay dili ako takos nga moduol kanimo. Isulti lang ug mamaayo ang akong ulipon. 8 Nasayod ako niini tungod kay ako ubos man sa pagmando sa mga opisyal, ug may mga sundalo usab nga ubos sa akong pagmando. Busa kon momando ako sa usa, ‘lakaw,’ molakaw siya, ug kon momando ako sa usa, ‘anhi dinhi,’ moanhi siya. Ug kon unsa ang akong isugo sa akong ulipon, himuon niya.” 9 Pagkadungog niini ni Jesus, natingala gayod siya. Miatubang siya sa mga tawo nga miuban kaniya ug miingon, “Wala pa gayod akoy nakita nga tawo sa Israel nga may pagtuo nga sama niini.” 10 Mibalik ang mga sinugo sa kapitan sa iyang balay ug nakita nila nga naayo na ang ulipon.
Gibanhaw ni Jesus ang Anak sa Biyuda
11 Sa wala madugay miadto si Jesus sa lungsod sa Nain. Miuban kaniya ang iyang mga tinun-an ug ang daghang mga tawo. 12 Sa dihang nagkaduol na sila sa pultahan sa lungsod sa Nain, natagboan nila ang daghang mga tawo nga miuban sa paglubong sa usa ka patay. Ang namatay bugtong anak sa usa ka biyuda. 13 Pagkakita ni Ginoong Jesus sa inahan sa namatay, nalooy gayod siya. Miingon siya, “Ayaw paghilak.” 14 Unya miduol si Jesus sa lungon ug gikuptan niya kini, busa mihunong ang mga nagdala niini. Miingon si Jesus sa patay, “Dong, bangon!” 15 Mibangon ang patay, milingkod ug misulti. Unya gihatag siya ug balik ni Jesus ngadto sa iyang inahan. 16 Pagkakita niini sa mga tawo nahadlok sila, ug gidayeg nila ang Dios. Miingon sila, “Gihinumdoman sa Dios ang iyang mga katawhan. Gihatagan niya kita ug gamhanan nga propeta.” 17 Mikaylap sa tibuok Judea ug sa tanang mga dapit sa palibot ang balita mahitungod sa gihimo ni Jesus.
Ang Pulong Sa Dios (Cebuano New Testament) Copyright © 1988, 2001 by International Bible Society® Used by Permission. All rights reserved worldwide.