Book of Common Prayer
95 Canticum ipsi David, quando domus aedificabatur post captivitatem. Cantate Domino canticum novum; cantate Domino omnis terra.
2 Cantate Domino, et benedicite nomini ejus; annuntiate de die in diem salutare ejus.
3 Annuntiate inter gentes gloriam ejus; in omnibus populis mirabilia ejus.
4 Quoniam magnus Dominus, et laudabilis nimis: terribilis est super omnes deos.
5 Quoniam omnes dii gentium daemonia; Dominus autem caelos fecit.
6 Confessio et pulchritudo in conspectu ejus; sanctimonia et magnificentia in sanctificatione ejus.
7 Afferte Domino, patriae gentium, afferte Domino gloriam et honorem;
8 afferte Domino gloriam nomini ejus. Tollite hostias, et introite in atria ejus;
9 adorate Dominum in atrio sancto ejus. Commoveatur a facie ejus universa terra;
10 dicite in gentibus, quia Dominus regnavit. Etenim correxit orbem terrae, qui non commovebitur; judicabit populos in aequitate.
11 Laetentur caeli, et exsultet terra; commoveatur mare et plenitudo ejus;
12 gaudebunt campi, et omnia quae in eis sunt. Tunc exsultabunt omnia ligna silvarum
13 a facie Domini, quia venit, quoniam venit judicare terram. Judicabit orbem terrae in aequitate, et populos in veritate sua.
22 Psalmus David. Dominus regit me, et nihil mihi deerit:
2 in loco pascuae, ibi me collocavit. Super aquam refectionis educavit me;
3 animam meam convertit. Deduxit me super semitas justitiae propter nomen suum.
4 Nam etsi ambulavero in medio umbrae mortis, non timebo mala, quoniam tu mecum es. Virga tua, et baculus tuus, ipsa me consolata sunt.
5 Parasti in conspectu meo mensam adversus eos qui tribulant me; impinguasti in oleo caput meum: et calix meus inebrians, quam praeclarus est!
6 Et misericordia tua subsequetur me omnibus diebus vitae meae; et ut inhabitem in domo Domini in longitudinem dierum.
40 In finem. Psalmus ipsi David.
2 Beatus qui intelligit super egenum et pauperem: in die mala liberabit eum Dominus.
3 Dominus conservet eum, et vivificet eum, et beatum faciat eum in terra, et non tradat eum in animam inimicorum ejus.
4 Dominus opem ferat illi super lectum doloris ejus; universum stratum ejus versasti in infirmitate ejus.
5 Ego dixi: Domine, miserere mei; sana animam meam, quia peccavi tibi.
6 Inimici mei dixerunt mala mihi: Quando morietur, et peribit nomen ejus?
7 Et si ingrediebatur ut videret, vana loquebatur; cor ejus congregavit iniquitatem sibi. Egrediebatur foras et loquebatur.
8 In idipsum adversum me susurrabant omnes inimici mei; adversum me cogitabant mala mihi.
9 Verbum iniquum constituerunt adversum me: Numquid qui dormit non adjiciet ut resurgat?
10 Etenim homo pacis meae in quo speravi, qui edebat panes meos, magnificavit super me supplantationem.
11 Tu autem, Domine, miserere mei, et resuscita me; et retribuam eis.
12 In hoc cognovi quoniam voluisti me, quoniam non gaudebit inimicus meus super me.
13 Me autem propter innocentiam suscepisti; et confirmasti me in conspectu tuo in aeternum.
14 Benedictus Dominus Deus Israel a saeculo et usque in saeculum. Fiat, fiat.
3 [Aleph.] Ego vir videns paupertatem meam in virga indignationis ejus.
2 [Aleph.] Me minavit, et adduxit in tenebras, et non in lucem.
3 [Aleph.] Tantum in me vertit et convertit manum suam tota die.
4 [Beth.] Vetustam fecit pellem meam et carnem meam; contrivit ossa mea.
5 [Beth.] AEdificavit in gyro meo, et circumdedit me felle et labore.
6 [Beth.] In tenebrosis collocavit me, quasi mortuos sempiternos.
7 [Ghimel.] Circumaedificavit adversum me, ut non egrediar; aggravavit compedem meum.
8 [Ghimel.] Sed et cum clamavero, et rogavero, exclusit orationem meam.
9 [Ghimel.] Conclusit vias meas lapidibus quadris; semitas meas subvertit.
19 [Zain.] Recordare paupertatis, et transgressionis meae, absinthii et fellis.
20 [Zain.] Memoria memor ero, et tabescet in me anima mea.
21 [Zain.] Haec recolens in corde meo, ideo sperabo.
22 [Heth.] Misericordiae Domini, quia non sumus consumpti; quia non defecerunt miserationes ejus.
23 [Heth.] Novi diluculo, multa est fides tua.
24 [Heth.] Pars mea Dominus, dixit anima mea; propterea exspectabo eum.
25 [Teth.] Bonus est Dominus sperantibus in eum, animae quaerenti illum.
26 [Teth.] Bonum est praestolari cum silentio salutare Dei.
27 [Teth.] Bonum est viro cum portaverit jugum ab adolescentia sua.
28 [Jod.] Sedebit solitarius, et tacebit, quia levavit super se.
29 [Jod.] Ponet in pulvere os suum, si forte sit spes.
30 [Jod.] Dabit percutienti se maxillam: saturabitur opprobriis.
31 [Caph.] Quia non repellet in sempiternum Dominus.
32 [Caph.] Quia si abjecit, et miserebitur, secundum multitudinem misericordiarum suarum.
33 [Caph.] Non enim humiliavit ex corde suo et abjecit filios hominum.
10 De qua salute exquisierunt, atque scrutati sunt prophetae, qui de futura in vobis gratia prophetaverunt:
11 scrutantes in quod vel quale tempus significaret in eis Spiritus Christi: praenuntians eas quae in Christo sunt passiones, et posteriores glorias:
12 quibus revelatum est quia non sibimetipsis, vobis autem ministrabant ea quae nunc nuntiata sunt vobis per eos qui evangelizaverunt vobis, Spiritu Sancto misso de caelo, in quem desiderant angeli prospicere.
13 Propter quod succincti lumbos mentis vestrae, sobrii, perfecte sperate in eam, quae offertur vobis, gratiam, in revelationem Jesu Christi:
14 quasi filii obedientiae, non configurati prioribus ignorantiae vestrae desideriis:
15 sed secundum eum qui vocavit vos, Sanctum: et ipsi in omni conversatione sancti sitis:
16 quoniam scriptum est: Sancti eritis, quoniam ego sanctus sum.
17 Et si patrem invocatis eum, qui sine acceptione personarum judicat secundum uniuscujusque opus, in timore incolatus vestri tempore conversamini.
18 Scientes quod non corruptibilibus, auro vel argento, redempti estis de vana vestra conversatione paternae traditionis:
19 sed pretioso sanguine quasi agni immaculati Christi, et incontaminati:
20 praecogniti quidem ante mundi constitutionem, manifestati autem novissimis temporibus propter vos,
36 Dicit ei Simon Petrus: Domine, quo vadis? Respondit Jesus: Quo ego vado non potes me modo sequi: sequeris autem postea.
37 Dicit ei Petrus: Quare non possum te sequi modo? animam meam pro te ponam.
38 Respondit ei Jesus: Animam tuam pro me pones? amen, amen dico tibi: non cantabit gallus, donec ter me neges.
38 Post haec autem rogavit Pilatum Joseph ab Arimathaea (eo quod esset discipulus Jesu, occultus autem propter metum Judaeorum), ut tolleret corpus Jesu. Et permisit Pilatus. Venit ergo, et tulit corpus Jesu.
39 Venit autem et Nicodemus, qui venerat ad Jesum nocte primum, ferens mixturam myrrhae et aloes, quasi libras centum.
40 Acceperunt ergo corpus Jesu, et ligaverunt illud linteis cum aromatibus, sicut mos est Judaeis sepelire.
41 Erat autem in loco, ubi crucifixus est, hortus: et in horto monumentum novum, in quo nondum quisquam positus erat.
42 Ibi ergo propter parasceven Judaeorum, quia juxta erat monumentum, posuerunt Jesum.