Add parallel Print Page Options

Ang Pagdating ng Espiritu Santo

Nagkakatipon(A) silang lahat sa isang lugar nang sumapit ang araw ng Pentecostes. Walang anu-ano'y may ingay na nagmula sa langit, na tulad ng ugong ng malakas na hangin, at napuno nito ang bahay na kinaroroonan nila. May nakita silang parang mga dilang apoy na dumapo sa bawat isa sa kanila, at silang lahat ay napuspos ng Espiritu Santo at nagsimulang magsalita ng iba't ibang wika, ayon sa ipinagkaloob sa kanila ng Espiritu.

May mga debotong Judio noon sa Jerusalem na nagmula sa bawat bansa sa buong mundo. Nang marinig nila ang ugong, nagdatingan ang maraming tao. Namangha sila sapagkat nagsasalita ang mga alagad sa wika ng mga nakikinig. Sa pagkamangha at pagtataka ay kanilang nasabi, “Hindi ba taga-Galilea silang lahat? Bakit sila nakapagsasalita sa ating wika? Tayo'y mga taga-Partia, Media, Elam, Mesopotamia, Judea at Capadocia, Ponto at Asia[a]. 10 Mayroon pa sa ating taga-Frigia at Pamfilia, Egipto at sa mga lupain ng Libya na malapit sa bayan ng Cirene, at mga nagmula sa Roma, mga Judio at mga Hentil na nahikayat sa pananampalatayang Judio. 11 May mga taga-Creta at Arabia rin. Paano sila nakapagsasalita sa ating mga wika tungkol sa mga kahanga-hangang ginawa ng Diyos?” 12 Hindi nila lubusang maunawaan ang nangyari, kaya't nagtanungan sila, “Ano ang kahulugan nito?”

13 Ngunit may ilang nagsabi nang pakutya, “Lasing lang ang mga iyan!”

Nangaral si Pedro

14 Kaya't tumayo si Pedro, kasama ng labing-isang apostol, at nagsalita nang malakas, “Mga taga-Judea, at kayong lahat na nakatira sa Jerusalem, pakinggan ninyong mabuti ang sasabihin ko. 15 Hindi lasing ang mga taong ito, gaya ng palagay ninyo. Alas nuwebe pa lamang ng umaga ngayon. 16 Ang nakikita ninyo'y katuparan ng ipinahayag ni Propeta Joel,

17 ‘Ito(B) ang gagawin ko sa mga huling araw,’ sabi ng Diyos,
‘Ibubuhos ko ang aking Espiritu sa lahat ng tao;
    ipahahayag ng inyong mga anak na lalaki at babae ang aking mensahe.
Ang inyong mga kabataang lalaki ay makakakita ng mga pangitain,
    at ang inyong matatandang lalaki ay magkakaroon ng mga panaginip.
18 Sa panahong iyon, ibubuhos ko rin ang aking Espiritu,
    sa aking mga alipin, maging lalaki at maging babae,
    at ipahahayag nila ang aking mensahe.
19 Magpapakita ako ng mga kababalaghan sa langit
    at mga himala sa lupa;
    dugo, apoy at makapal na usok.
20 Ang araw ay magdidilim,
    ang buwan ay pupulang parang dugo,
    bago dumating ang dakila at maluwalhating araw ng Panginoon.
21 At sinumang tumawag sa pangalan ng Panginoon ay maliligtas.’

22 “Mga Israelita, pakinggan ninyo ito! Si Jesus na taga-Nazaret ay sinugo ng Diyos. Pinatunayan ito ng mga himala, mga kababalaghan, at mga palatandaang ginawa ng Diyos sa pamamagitan niya. Alam ninyo ito sapagkat ang lahat ng ito ay naganap sa kalagitnaan ninyo. 23 Ang Jesus na ito, na ipinagkanulo sa inyo ayon sa pasya at kaalaman ng Diyos sa mula't mula pa, ay ipinapako ninyo at ipinapatay sa mga taong masasama. 24 Subalit(C) siya'y muling binuhay ng Diyos at pinalaya mula sa kapangyarihan ng kamatayan, sapagkat hindi maaaring siya'y bihagin nito, 25 gaya(D) ng sinabi ni David tungkol sa kanya,

‘Nakita ko ang Panginoon na lagi kong kasama,
    hindi ako matitinag sapagkat kapiling ko siya.
26 Dahil dito, natuwa ang puso ko at
    ang mga salita ko'y napuno ng galak,
    at ang katawan ko'y mananatiling may pag-asa.
27 Sapagkat ang kaluluwa ko'y di mo pababayaan sa daigdig ng mga patay,[b]
At hindi mo hahayaang makaranas ng pagkabulok ang iyong Banal na Lingkod.
28 Itinuro mo sa akin ang mga landas patungo sa buhay,
    dahil ikaw ang kasama ko, ako'y mapupuno ng kagalakan.’

29 “Mga kapatid, may katiyakang sinasabi ko sa inyo na ang ninuno nating si David ay namatay at inilibing, at naririto ang kanyang libingan hanggang ngayon. 30 Siya'y(E) propeta at alam niya ang pangako sa kanya ng Diyos, na magiging haring tulad niya ang isang magmumula sa kanyang angkan. 31 Noon pa man ay nakita na ni David ang muling pagkabuhay ng Cristo at ipinahayag niya ito nang kanyang sabihing, ‘hindi siya pinabayaan sa daigdig ng mga patay,[c] at hindi nakaranas ng pagkabulok ang kanyang katawan.’ 32 Ang Jesus na ito ay muling binuhay ng Diyos at saksi kaming lahat sa pangyayaring iyon. 33 Pinaupo siya sa kanan ng Diyos at tinanggap niya mula sa Ama ang ipinangakong Espiritu Santo. Ito ang kanyang ibinuhos sa amin, tulad ng inyong nakikita at naririnig. 34 Hindi(F) si David ang umakyat sa langit, kundi sinabi lamang niya,

‘Sinabi ng Panginoon sa aking Panginoon,
    “Maupo ka sa kanan ko,
35 hanggang lubusan kong mapasuko sa iyo ang mga kaaway mo.”’

36 “Kaya't dapat malaman ng buong Israel na itong si Jesus na ipinako ninyo sa krus ay siyang ginawa ng Diyos na Panginoon at Cristo!”

37 Nabagabag ang kanilang kalooban nang marinig ito, kaya't tinanong nila si Pedro at ang ibang mga apostol, “Mga kapatid, ano ang dapat naming gawin?”

38 Sumagot si Pedro, “Pagsisihan ninyo't talikuran ang inyong mga kasalanan at magpabautismo kayo sa pangalan ni Jesu-Cristo upang kayo'y patawarin; at tatanggapin ninyo ang kaloob ng Espiritu Santo. 39 Sapagkat ang pangako ay para sa inyo at sa inyong mga anak, at sa lahat ng nasa malayo, sa bawat taong tatawagin ng ating Panginoong Diyos.”

40 Marami pang inilahad si Pedro upang patunayan ang kanyang sinabi, at nanawagan siya sa kanila, “Iligtas ninyo ang inyong mga sarili mula sa parusang sasapitin ng masamang lahing ito.”

41 Kaya't ang mga naniwala sa ipinangaral niya ay nagpabautismo, at nadagdagan ang mga alagad ng may tatlong libong katao nang araw na iyon. 42 Inilaan nila ang kanilang mga sarili upang matuto sa turo ng mga apostol, magsama-sama bilang magkakapatid, magsalu-salo sa pagkain ng tinapay, at manalangin.

Ang Pamumuhay ng mga Sumasampalataya

43 Dahil sa maraming himala at kababalaghang ginagawa sa pamamagitan ng mga apostol [sa Jerusalem],[d] naghari sa lahat ang takot. 44 Nagsama-sama(G) ang lahat ng sumasampalataya at ang kanilang mga ari-arian ay itinuring na para sa lahat. 45 Ipinagbili nila ang kanilang mga ari-arian at ang napagbilhan ay ipinamahagi sa bawat isa ayon sa kanyang pangangailangan. 46 Araw-araw, sila'y nagkakatipon sa Templo at nagpipira-piraso ng tinapay sa kanilang mga tahanan, na masaya at may malinis na kalooban. 47 Nagpupuri sila sa Diyos, at kinalulugdan sila ng lahat ng tao. At bawat araw ay idinaragdag sa kanila ng Panginoon ang mga inililigtas.

Footnotes

  1. Mga Gawa 2:9 ASIA: Nang panahong iyon, ang “Asia” ay tumutukoy sa isang lalawigan na sakop ng Imperyong Romano. Malaking bahagi ng lugar na ito ay sakop ngayon ng bansang Turkey.
  2. Mga Gawa 2:27 daigdig ng mga patay: Sa Griego ay Hades .
  3. Mga Gawa 2:31 daigdig ng mga patay: Sa Griego ay Hades .
  4. Mga Gawa 2:43 sa Jerusalem: Sa ibang manuskrito’y hindi nakasulat ang mga salitang ito .

The Coming of the Holy Spirit

When the day of Pentecost came, they were all together in one place. Suddenly a noise like a strong, blowing wind came from heaven and filled the whole house where they were sitting. They saw something like flames of fire that were separated and stood over each person there. They were all filled with the Holy Spirit, and they began to speak different languages[a] by the power the Holy Spirit was giving them.

There were some religious Jews staying in Jerusalem who were from every country in the world. When they heard this noise, a crowd came together. They were all surprised, because each one heard them speaking in his own language. They were completely amazed at this. They said, “Look! Aren’t all these people that we hear speaking from Galilee? Then how is it possible that we each hear them in our own languages? We are from different places: Parthia, Media, Elam, Mesopotamia, Judea, Cappadocia, Pontus, Asia, 10 Phrygia, Pamphylia, Egypt, the areas of Libya near Cyrene, Rome 11 (both Jews and those who had become Jews), Crete, and Arabia. But we hear them telling in our own languages about the great things God has done!” 12 They were all amazed and confused, asking each other, “What does this mean?”

13 But others were making fun of them, saying, “They have had too much wine.”

Peter Speaks to the People

14 But Peter stood up with the eleven apostles, and in a loud voice he spoke to the crowd: “My fellow Jews, and all of you who are in Jerusalem, listen to me. Pay attention to what I have to say. 15 These people are not drunk, as you think; it is only nine o’clock in the morning! 16 But Joel the prophet wrote about what is happening here today:

17 ‘God says: In the last days
    I will pour out my Spirit on all kinds of people.
Your sons and daughters will prophesy.
    Your young men will see visions,
    and your old men will dream dreams.
18 At that time I will pour out my Spirit
    also on my male slaves and female slaves,
    and they will prophesy.
19 I will show miracles
    in the sky and on the earth:
    blood, fire, and thick smoke.
20 The sun will become dark,
    the moon red as blood,
    before the overwhelming and glorious day of the Lord will come.
21 Then anyone who calls on the Lord will be saved.’ Joel 2:28–32

22 “People of Israel, listen to these words: Jesus from Nazareth was a very special man. God clearly showed this to you by the miracles, wonders, and signs he did through Jesus. You all know this, because it happened right here among you. 23 Jesus was given to you, and with the help of those who don’t know the law, you put him to death by nailing him to a cross. But this was God’s plan which he had made long ago; he knew all this would happen. 24 God raised Jesus from the dead and set him free from the pain of death, because death could not hold him. 25 For David said this about him:

‘I keep the Lord before me always.
    Because he is close by my side,
    I will not be hurt.
26 So I am glad, and I rejoice.
    Even my body has hope,
27 because you will not leave me in the grave.
    You will not let your Holy One rot.
28 You will teach me how to live a holy life.
    Being with you will fill me with joy.’ Psalm 16:8–11

29 “Brothers and sisters, I can tell you truly that David, our ancestor, died and was buried. His grave is still here with us today. 30 He was a prophet and knew God had promised him that he would make a person from David’s family a king just as he was.[b] 31 Knowing this before it happened, David talked about the Christ rising from the dead. He said:

‘He was not left in the grave.
    His body did not rot.’

32 So Jesus is the One whom God raised from the dead. And we are all witnesses to this. 33 Jesus was lifted up to heaven and is now at God’s right side. The Father has given the Holy Spirit to Jesus as he promised. So Jesus has poured out that Spirit, and this is what you now see and hear. 34 David was not the one who was lifted up to heaven, but he said:

‘The Lord said to my Lord,
“Sit by me at my right side,
35 until I put your enemies under your control.”’[c] Psalm 110:1

36 “So, all the people of Israel should know this truly: God has made Jesus—the man you nailed to the cross—both Lord and Christ.”

37 When the people heard this, they felt guilty and asked Peter and the other apostles, “What shall we do?”

38 Peter said to them, “Change your hearts and lives and be baptized, each one of you, in the name of Jesus Christ for the forgiveness of your sins. And you will receive the gift of the Holy Spirit. 39 This promise is for you, for your children, and for all who are far away. It is for everyone the Lord our God calls to himself.”

40 Peter warned them with many other words. He begged them, “Save yourselves from the evil of today’s people!” 41 Then those people who accepted what Peter said were baptized. About three thousand people were added to the number of believers that day. 42 They spent their time learning the apostles’ teaching, sharing, breaking bread,[d] and praying together.

The Believers Share

43 The apostles were doing many miracles and signs, and everyone felt great respect for God. 44 All the believers were together and shared everything. 45 They would sell their land and the things they owned and then divide the money and give it to anyone who needed it. 46 The believers met together in the Temple every day. They ate together in their homes, happy to share their food with joyful hearts. 47 They praised God and were liked by all the people. Every day the Lord added those who were being saved to the group of believers.

Footnotes

  1. 2:4 languages This can also be translated “tongues.”
  2. 2:30 God . . . was See 2 Samuel 7:13; Psalm 132:11.
  3. 2:35 until . . . control Literally, “until I make your enemies a footstool for your feet.”
  4. 2:42 breaking bread This may mean a meal as in verse 46, or the Lord’s Supper, the special meal Jesus told his followers to eat to remember him (Luke 22:14–20).