Mga Bilang 10
Magandang Balita Biblia
Ang Trumpetang Pilak
10 Sinabi ni Yahweh kay Moises, 2 “Magpagawa ka ng dalawang trumpetang yari sa pinitpit na pilak. Gagamitin mo ang mga ito sa pagtawag ng pagpupulong ng taong-bayan o kung kailangan nang magpatuloy sa paglalakbay ang buong Israel. 3 Kapag hinipan nang sabay, ang buong Israel ay magtitipun-tipon sa harap ng Toldang Tipanan. 4 Kapag isa ang hinipan, ang mga pinuno ng bawat angkan ang haharap sa iyo. 5 Pag-ihip ng unang hudyat, lalakad ang mga liping nagkampo sa gawing silangan. 6 Sa ikalawang ihip, lalakad naman ang mga nakahimpil sa gawing timog. 7 Kapag dapat tipunin ang kapulungan, hihipan mo nang matagal ang trumpeta. 8 Ang iihip ng trumpeta ay ang mga anak ni Aaron. Susundin ninyo ang tuntuning ito habang panahon. 9 Kapag nilulusob kayo ng inyong kaaway, hipan ninyo ang trumpeta bilang hudyat upang tulungan at iligtas kayo ng Diyos ninyong si Yahweh. 10 Sa inyong mga pagdiriwang, tulad ng Pista ng Bagong Buwan at iba pang kapistahan, hihipan din ninyo ang trumpeta habang inihahain ang handog na susunugin at handog pangkapayapaan. Sa gayon, aalalahanin ko kayo at tutulungan. Ako si Yahweh, ang inyong Diyos.”
Ang Unang Yugto ng Paglalakbay ng mga Israelita
11 Nang ika-20 araw ng ikalawang buwan ng ikalawang taon mula nang umalis sila sa Egipto, ang ulap ay pumaitaas mula sa ibabaw ng tabernakulo. 12 Dahil dito, nagpatuloy sa paglalakbay ang mga Israelita hanggang ang ulap ay tumigil sa ilang ng Paran. 13 Ito ang una nilang paglalakbay mula nang ibigay ni Yahweh kay Moises ang mga tuntunin ukol dito.
14 Nauuna ang pangkat sa ilalim ng watawat ni Juda ayon sa kani-kanilang lipi at sa pamumuno ni Naason na anak ni Aminadab. 15 Si Nathanael naman na anak ni Zuar ang pinuno ng lipi ni Isacar 16 at si Eliab na anak ni Helon ang nangunguna sa lipi ni Zebulun.
17 Kapag nakalas na at naihanda na sa pag-alis ang tabernakulo, susunod ang mga anak ni Gershon at ni Merari, na siyang nagpapasan ng binaklas na tabernakulo.
18 Kasunod ang pangkat nina Ruben ayon sa kanya-kanyang angkan, at pinangungunahan ni Elizur na anak ni Sedeur. 19 Ang lipi naman ni Simeon ay pinangungunahan ni Selumiel na anak ni Zurisadai 20 at ni Eliasaf na anak ni Deuel naman sa lipi ni Gad.
21 Kasunod ng pangkat nina Ruben ang mga Levita mula sa angkan ni Kohat, dala ang mga sagradong bagay. Pagdating nila sa susunod na pagkakampuhan, muli nilang itatayo ang tabernakulo.
22 Kasunod naman ang pangkat ni Efraim ayon sa kani-kanilang angkan sa ilalim ng pamumuno ni Elisama na anak ni Amiud. 23 Ang lipi ni Manases ay pinamumunuan ni Gamaliel na anak ni Pedazur, 24 at ang lipi ni Benjamin ay pinangungunahan naman ni Abidan na anak ni Gideoni.
25 Ang pangkat nina Dan ang kahuli-hulihan at siyang nagsisilbing tanod na nasa huling hanay. Sila'y pangkat-pangkat din ayon sa angkan at pinangungunahan ni Ahiezer na anak ni Amisadai. 26 Ang pinuno ng lipi ni Asher ay si Pagiel na anak ni Ocran 27 at ang pinuno naman ng lipi ni Neftali ay si Ahira na anak ni Enan. 28 Ganito nga ang ayos ng buong Israel tuwing sila'y magpapatuloy sa paglalakbay.
29 Kinausap ni Moises si Hobab na anak ni Ruel na Midianita, isang kamag-anak ng asawa ni Moises. Ang sabi niya, “Sumama ka sa amin patungo sa dakong ibinibigay sa amin ni Yahweh at bibigyan ka namin ng kasaganaang ipinangako niya sa amin.”
30 “Hindi na ako sasama sa inyo sapagkat nais kong bumalik sa aking mga kamag-anak,” sagot niya.
31 “Sumama ka na sa amin sapagkat kabisado mo ang pasikut-sikot sa ilang. Maituturo mo sa amin kung saan kami maaaring magkampo. 32 Pagdating natin doon, babahaginan ka namin ng anumang pagpapalang ibibigay sa amin ni Yahweh,” sabi ni Moises.
33 At mula sa Bundok ni Yahweh, naglakbay sila nang tatlong araw. Ang Kaban ng Tipan ay iniuna sa kanila nang tatlong araw para ihanap sila ng lugar na pagkakampuhan. 34 Kung araw, nilililiman sila ng ulap ni Yahweh habang naglalakbay.
35 Tuwing(A) ilalakad ang Kaban ng Tipan, ito ang sinasabi ni Moises:
“Magbangon ka, Yahweh, kaaway ay pangalatin.
Itaboy mo ang iyong mga kaaway
at magtatakbuhan sa takot ang lahat ng napopoot sa iyo.”
36 At kapag inihihinto na nila sa paglalakbay ang Kaban ng Tipan, ito naman ang sinasabi niya:
“Manumbalik ka, Yahweh, sa libu-libong angkan ng Israel.”[a]
Footnotes
- Mga Bilang 10:36 Manumbalik…Israel: o kaya'y Manumbalik ka Yahweh, ikaw ay katumbas ng libu-libo para sa Israel .
Mga Bilang 10
Ang Biblia, 2001
Ang mga Trumpetang Pilak
10 Nagsalita ang Panginoon kay Moises, na sinasabi,
2 “Gumawa ka ng dalawang trumpetang pilak; gagawin mo mula sa pinitpit na pilak at iyong gagamitin sa pagtawag sa kapulungan, at kapag kakalasin na ang mga tolda.
3 At kapag hinipan na nila ito, ay magtitipon sa iyo ang buong kapulungan sa pintuan ng toldang tipanan.
4 Ngunit kung isa lamang ang kanilang hihipan, kung gayon ang mga pinuno, ang mga puno ng mga lipi ng Israel ay magtitipon sa iyo.
5 Paghihip ninyo ng hudyat ay susulong ang mga kampo na nasa dakong silangan.
6 At kapag hinipan ninyo ang hudyat sa ikalawang pagkakataon, lulusong ang mga kampo na nasa dakong timog. Sila'y hihihip ng isang hudyat sa tuwing sila'y maglalakbay.
7 Subalit kapag ang sambayanan ay magtitipon ay hihihip kayo, ngunit huwag kayong magpapatunog ng hudyat.
8 Ang mga anak ni Aaron, ang mga pari, ang hihihip ng mga trumpeta; at ang trumpeta ay magiging walang hanggang tuntunin sa inyo sa buong panahon ng inyong mga salinlahi.
9 Kapag makikipaglaban kayo sa inyong lupain laban sa kaaway na lumulupig sa inyo, inyo ngang patutunugin ang hudyat ng trumpeta; at kayo'y aalalahanin sa harap ng Panginoon ninyong Diyos, at kayo'y maliligtas sa inyong mga kaaway.
10 Pati sa mga araw ng inyong kagalakan, at sa inyong mga takdang kapistahan, at sa mga pasimula ng inyong mga buwan, ay inyong hihipan ang trumpeta sa ibabaw ng inyong mga handog na sinusunog, at sa ibabaw ng mga alay ng inyong mga handog pangkapayapaan; at sa inyo'y magiging alaala sa harap ng inyong Diyos. Ako ang Panginoon ninyong Diyos.”
Ang mga Anak ni Israel ay Lumakad mula sa Sinai
11 Nang ikalawang taon, nang ikadalawampung araw ng ikalawang buwan, ang ulap ay pumaitaas mula sa tabernakulo ng patotoo.
12 At ang mga anak ni Israel ay nagsisulong, ayon sa mga yugto ng kanilang paglalakbay mula sa ilang ng Sinai; at ang ulap ay huminto sa ilang ng Paran.
13 Kanilang pinasimulan ang kanilang paglalakbay ayon sa utos ng Panginoon sa pamamagitan ni Moises.
14 At unang sumulong ang watawat ng kampo ng mga anak ni Juda ayon sa kanilang mga pangkat; at nangunguna sa kanyang pangkat si Naashon na anak ni Aminadab.
15 Nangunguna sa hukbo ng lipi ng mga anak ni Isacar si Natanael na anak ni Suar.
16 Nangunguna sa hukbo ng lipi ng mga anak ni Zebulon si Eliab na anak ni Helon.
Ang Pagkakasunud-sunod ng mga Hukbo
17 Nang maibaba ang tabernakulo, lumakad na ang mga anak ni Gershon at ang mga anak ni Merari, na mga may dala ng tabernakulo.
18 Ang watawat ng kampo ni Ruben ay sumulong ayon sa kanilang mga pangkat at nangunguna sa kanyang hukbo si Elisur na anak ni Sedeur.
19 Nanguna sa hukbo ng lipi ng mga anak ni Simeon si Selumiel na anak ni Zurishadai.
20 Nanguna sa hukbo ng lipi ng mga anak ni Gad si Eliasaf na anak ni Deuel.
21 Ang mga Kohatita ay sumulong na dala ang mga banal na bagay at itinayo ng iba ang tabernakulo bago sila dumating.
22 Ang watawat ng kampo ng mga anak ni Efraim ay sumulong ayon sa kanilang mga pangkat at nangunguna sa kanyang hukbo si Elisama na anak ni Amihud.
23 Nangunguna sa hukbo ng lipi ng mga anak ni Manases si Gamaliel na anak ni Pedasur.
24 Nangunguna sa hukbo ng lipi ng mga anak ni Benjamin si Abidan na anak ni Gideoni.
25 At ang watawat ng kampo ng mga anak ni Dan na siyang nasa hulihan ng lahat ng mga kampo ay lumakad ayon sa kanilang mga pangkat at nangunguna sa kanyang hukbo si Ahiezer na anak ni Amisadai.
26 Nangunguna sa hukbo ng lipi ng mga anak ni Aser si Pagiel na anak ni Ocran.
27 Nangunguna sa hukbo ng lipi ng mga anak ni Neftali si Ahira na anak ni Enan.
28 Ganito ang mga paglalakbay ng mga anak ni Israel, ayon sa kanilang mga hukbo, nang sila'y sumulong.
29 Sinabi ni Moises kay Hobab na anak ni Reuel na Midianita, biyenan ni Moises: “Kami ay naglalakbay patungo sa dakong sinabi ng Panginoon, ‘Aking ibibigay sa inyo.’ Sumama ka sa amin at gagawan ka namin ng mabuti sapagkat ang Panginoon ay nangako ng mabuti tungkol sa Israel.”
30 Ngunit sinabi niya sa kanya, “Ako'y hindi aalis; ako'y babalik sa aking sariling lupain at sa aking kamag-anak.”
31 At sinabi ni Moises, “Ipinapakiusap ko sa iyo na huwag mo kaming iwan, sapagkat nalalaman mo kung paanong magkakampo kami sa ilang, at ikaw ay magiging mata para sa amin.
32 At kung ikaw ay sasama sa amin, anumang mabuting gagawin ng Panginoon sa amin, ay siya rin naming gagawin sa iyo.”
33 Kaya't sila'y lumusong mula sa bundok ng Panginoon ng tatlong araw na paglalakbay; at ang kaban ng tipan ng Panginoon ay nasa unahan nila sa loob ng tatlong araw nilang paglalakbay, upang ihanap sila ng dakong kanilang mapagpapahingahan.
34 Ang ulap ng Panginoon ay nasa itaas nila kapag araw, tuwing sila'y susulong mula sa kampo.
Ang Paglabas
35 At(A) kapag ang kaban ay isinulong na, sinasabi ni Moises, “Bumangon ka, O Panginoon, at mangalat nawa ang mga kaaway mo, at tumakas sa harap mo ang napopoot sa iyo.”
36 At kapag nakalapag ay kanyang sinasabi, “Bumalik ka, O Panginoon ng laksang libu-libong Israelita.”
Mga Bilang 10
Ang Biblia (1978)
Ang pakakak na pilak.
10 At sinalita ng Panginoon kay Moises, na sinasabi,
2 Gumawa ka ng dalawang pakakak na pilak; yari sa pamukpok gagawin mo: at iyong gagamitin sa (A)pagtawag sa kapisanan, at sa paglalakbay ng mga kampamento.
3 (B)At pagka kanilang hihipan, ay magpipisan sa iyo ang buong kapisanan sa pintuan ng tabernakulo ng kapisanan.
4 At kung kanilang hihipan ang isa lamang, ang mga prinsipe nga, ang (C)mga pangulo sa mga libolibong taga Israel, ay magpipisan sa iyo.
5 At paghihip ninyo ng hudyat, ay (D)magsisisulong ang mga kampamento na nasa dakong silanganan.
6 At paghihip ninyo ng hudyat na ikalawa, ay (E)magsisisulong ang mga kampamento na nasa dakong timugan: sila'y hihihip ng isang hudyat para sa kanilang paglalakbay.
7 Datapuwa't pagka ang kapisanan ay magpipisan ay hihihip kayo, (F)nguni't huwag ninyong patutunuging ayon sa hudyat.
8 (G)At ang mga anak ni Aaron, ang mga saserdote, ay magsisihihip ng mga pakakak; at magiging palatuntunan sa inyo magpakailan man sa buong panahon ng inyong mga lahi.
9 (H)At pagka makikipagbaka kayo sa inyong lupain (I)laban sa kaaway na sa inyo'y pumipighati, ay inyo ngang patutunugin ang hudyat ng pakakak; (J)at kayo'y aalalahanin sa harap ng Panginoon ninyong Dios, at kayo'y maliligtas sa inyong mga kaaway.
10 (K)Gayon sa kaarawan ng inyong kasayahan, at sa inyong mga takdang kapistahan, at sa mga pasimula ng inyong mga buwan, ay inyong hihipan ang mga pakakak sa ibabaw ng inyong mga handog na susunugin, at sa ibabaw ng mga hain ng inyong mga handog tungkol sa kapayapaan; at sa inyo'y magiging alaala sa harap ng inyong Dios: ako ang Panginoon ninyong Dios.
Ang mga anak ni Israel ay lumakad mula sa Sinai.
11 At nangyari sa ikalawang taon, nang ikalawang buwan, nang ikadalawang pung araw ng buwan, (L)na ang ulap ay napaitaas mula sa tabernakulo ng patotoo.
12 At ang mga anak ni Israel ay nagsisulong, ayon sa kanilang mga paglalakbay mula (M)sa ilang ng Sinai; at ang ulap ay tumahan (N)sa ilang ng Paran.
13 At kanilang pinasimulan ang kanilang paglalakbay (O)ayon sa utos ng Panginoon sa pamamagitan ni Moises.
14 (P)At unang sumulong ang watawat ng kampamento ng mga anak ni Juda ayon sa kanilang mga hukbo; at nangungulo sa kaniyang hukbo si (Q)Naason na anak ni Aminadab.
15 At nangungulo sa hukbo ng lipi ng mga anak ni Issachar, si Nathanael na anak ni Suar.
16 At nangungulo sa hukbo ng lipi ng mga anak ni Zebulon, si Eliab na anak ni Helon.
Ang pagkakasunodsunod.
17 (R)At ang tabernakulo ay tinanggal at ang mga anak ni Gerson at ang mga anak ni Merari, (S)na mga may dala ng tabernakulo ay nagsisulong.
18 (T)At ang watawat ng kampamento ng Ruben ay sumulong ayon sa kanilang mga hukbo: at nangungulo sa kaniyang hukbo si (U)Elisur na anak ni Sedeur.
19 At nangungulo sa hukbo ng lipi ng mga anak ni Simeon si Selumiel na anak ni Zurisaddai.
20 At nangungulo sa hukbo ng lipi ng mga anak ni Gad, si Eliasaph na anak ni Dehuel.
21 (V)At ang mga Coathita ay nagsisulong na dala ang santuario: at itinayo ng iba ang tabernakulo samantalang ang (W)mga ito'y nagsisidating.
22 (X)At ang watawat ng kampamento ng mga anak ni Ephraim ay nagsisulong ayon sa kanilang mga hukbo: at nangungulo sa kaniyang hukbo si (Y)Elisama na anak ni Ammiud.
23 At nangungulo sa hukbo ng lipi ng mga anak ni Manases, si Gamaliel na anak ni Pedasur.
24 At nangungulo sa hukbo ng lipi ng mga anak ni Benjamin, si Abidan na anak ni Gedeon.
25 (Z)At ang watawat ng kampamento ng mga anak ni Dan na siyang nasa hulihan ng lahat ng mga kampamento ay nagsisulong ayon sa kanilang mga hukbo: at nangungulo sa kaniyang hukbo si (AA)Ahiezer na anak ni Ammisaddai.
26 At nangungulo sa hukbo ng lipi ng mga anak ni Aser si Phegiel na anak ni Ocran.
27 At nangungulo sa hukbo ng lipi ng mga anak ni Nephtali si Ahira na anak ni Enan.
28 Ganito ang mga paglalakbay ng mga anak ni Israel, ayon sa kanilang mga hukbo; at sila'y nagsisulong.
29 At si Moises ay nagsabi kay Hobab na anak ni (AB)Rehuel na Madianita, biyanan ni Moises: Kami ay naglalakbay sa dakong sinabi ng Panginoon, (AC)Aking ibibigay sa inyo: sumama ka sa amin at gagawan ka namin ng mabuti: (AD)sapagka't ang Panginoon ay nagsalita ng mabuti tungkol sa Israel.
30 At sinabi niya sa kaniya, Ako'y hindi paroroon; kundi ako'y babalik sa aking sariling lupain, at sa aking kamaganakan.
31 At sinabi ni Moises, Huwag mo kaming iwan, ipinamamanhik ko sa iyo; sapagka't nalalaman mo kung paanong hahantong kami sa ilang, at ikaw ay maaari sa aming (AE)pinakamata.
32 At mangyayari, na (AF)kung ikaw ay sasama sa amin, oo, mangyayari, na anomang mabuting gagawin ng Panginoon sa amin, ay siya rin naming gagawin sa iyo.
33 At sila'y nagsisulong (AG)mula sa bundok ng Panginoon ng tatlong araw na paglalakbay; at (AH)ang kaban ng tipan ng Panginoon ay nasa unahan nila ng tatlong araw nilang paglalakbay, upang ihanap sila ng dakong kanilang mapagpapahingahan.
34 At (AI)ang ulap ng Panginoon ay nasa itaas nila sa araw, pagka sila'y sumulong mula sa kampamento.
Ang pagalis.
35 At nangyari pagka ang kaban ay isinulong na sinabi ni Moises, (AJ)Bumangon ka, Oh Panginoon, at mangalat ang mga kaaway mo, at magsitakas sa harap mo ang nangapopoot sa iyo.
36 At pagka inilapag ay kaniyang sinabi, Bumalik ka, Oh Panginoon sa mga laksang libolibong Israelita.
Числа 10
Библия, синодално издание
10 И рече Господ на Моисея, думайки:
2 направи си две сребърни тръби, ковани ги направи, за да ти служат да свикваш народа и да вдигаш становете.
3 Кога затръбят с тях, да се събере при тебе цялото общество при входа на скинията на събранието.
4 Кога затръбят с едната тръба, да дойдат при тебе князете и хилядниците Израилеви.
5 (A)Кога затръбите за тревога, да се вдигнат ония станове, които са настанени към изток.
6 (B)Кога затръбите втори път за тревога, да се вдигнат становете, които са настанени към юг (кога затръбите трети път за тревога, да се вдигнат становете, които са настанени към морето; кога затръбите четвърти път за тревога, да се вдигнат становете, които са настанени към север); да се тръби за тревога, кога тръгват на път.
7 Кога пък да се свиква събрание, тръбете, ала не за тревога.
8 (C)С тръбите да тръбят Аароновите синове, свещениците: това да ви бъде вечна наредба в родовете ви.
9 (D)И кога се дигнете на война в земята си срещу врага, който иде против вас, тръбете тревога с тръби, – и Господ, Бог ваш, ще си спомни за вас, и вие ще се избавите от враговете си.
10 (E)И в дните на веселбата си, и в празниците си, и в новомесечията си тръбете с тръби при своите всесъжения и мирни жертви, – и това да бъде напомняне за вас пред вашия Бог. Аз съм Господ, Бог ваш.
11 На втората година, през втория месец, на двайсетия ден от месеца, облакът се дигна от скинията на откровението.
12 (F)Тогава синовете Израилеви потеглиха от Синайската пустиня стан по стан, и облакът се спря в пустиня Фаран.
13 И вдигнаха се те за пръв път, по заповед Господня, дадена чрез Моисея.
14 (G)Първо бе вдигнато знамето, което беше в стана на синовете Иудини според опълченията им; над опълчението Иудино беше Наасон, Аминадавов син;
15 (H)над опълчението от коляното на синовете Исахарови беше Натанаил, Цуаров син;
16 (I)над опълчението от коляното на синовете Завулонови беше Елиав, Хелонов син.
17 (J)И вдигната бе скинията, и тръгнаха синовете Гирсонови и синовете Мерариеви, носейки скинията.
18 (K)И вдигнато бе знамето, което беше в стана на синовете Рувимови според опълченията им; и над опълчението Рувимово беше Елицур, Шедеуров син;
19 (L)и над опълчението от коляното на синовете Симеонови беше Шелумиил, Цуришадаев син;
20 (M)и над опълчението от коляното на синовете Гадови беше Елиасаф, Регуилов син.
21 Сетне тръгнаха Каатовите синове, носещи светилището; но скинията се поставяше преди пристигането им.
22 (N)И вдигнато бе знамето, което беше в стана на синовете Ефремови според опълченията им; и над опълчението Ефремово беше Елишама, Амиудов син;
23 (O)и над опълчението от коляното на синовете Манасиини беше Гамалиил, Педацуров син;
24 (P)и над опълчението от коляното на синовете Вениаминови беше Авидан, Гидеониев син.
25 (Q)Последно между всички станове бе вдигнато знамето, което беше в стана на синовете Данови с опълченията им; и над опълчението Даново беше Ахиезер, Амишадаев син;
26 (R)и над опълчението от коляното на синовете Асирови беше Пагиил, Охранов син;
27 (S)и над опълчението от коляното на синовете Нефталимови беше Ахира, Енанов син.
28 Такъв беше редът, по който потеглиха синовете Израилеви с опълченията си. И тръгнаха.
29 (T)И рече Моисей на Ховава, Рагуилов син, мадианитец, Моисеев сродник: ние отиваме в онова място, за което Господ бе казал: вам ще го дам. Дойди с нас, ще ти направим добро, защото Господ е обещал добро за Израиля.
30 Но той му отговори: няма да дойда; ще отида в страната си и в родината си.
31 А Моисей му рече: не ни оставяй, защото ти знаеш, как се разполагаме на стан в пустинята, и ще бъдеш око за нас;
32 ако дойдеш с нас, доброто, което Господ нам ще стори, ще сторим ние на тебе.
33 (U)И изминаха от планината Господня три дни път, и ковчегът на завета Господен вървеше пред тях на три дни път, за да им избере място, дето да се спрат.
34 И облакът Господен ги осеняваше денем, когато тръгваха от стана.
35 (V)Кога ковчегът се вдигаше за път, Моисей казваше: стани, Господи, да се разпилеят Твоите врагове, и да побягнат от Твоето лице ония, които Те мразят!
36 (W)А кога ковчегът се спираше, той казваше: върни се, Господи, при хилядите и десетките хиляди Израилеви!
Numbers 10
New English Translation
The Blowing of Trumpets
10 [a] The Lord spoke to Moses: 2 “Make[b] two trumpets of silver; you are to make[c] them from a single hammered piece.[d] You will use them[e] for assembling the community and for directing the traveling of the camps. 3 When[f] they blow[g] them both, all the community must come[h] to you to the entrance of the tent of meeting.
4 “But if they blow with one trumpet, then the leaders, the heads of the thousands of Israel, must come to you.[i] 5 When you blow an alarm,[j] then the camps that are located[k] on the east side must begin to travel.[l] 6 And when you blow an alarm the second time, then the camps that are located on the south side must begin to travel.[m] An alarm must be sounded[n] for their journeys. 7 But when you assemble the community,[o] you must blow the trumpets,[p] but you must not sound an alarm.[q] 8 The sons of Aaron, the priests, must blow the trumpets, and they will be to you for an eternal ordinance throughout your generations. 9 If you go to war in your land against an adversary who opposes[r] you, then you must sound an alarm with the trumpets, and you will be remembered before the Lord your God, and you will be saved[s] from your enemies.
10 “Also, in the time when you rejoice, such as[t] on your appointed festivals or[u] at the beginnings of your months, you must blow with your trumpets over your burnt offerings and over the sacrifices of your peace offerings, so that they may[v] become[w] a memorial for you before your God: I am the Lord your God.”
The Journey From Sinai to Kadesh
11 [x] On the twentieth day of the second month, in the second year, the cloud was taken up from the tabernacle of the testimony.[y] 12 So the Israelites set out[z] on their journeys from the desert[aa] of Sinai; and the cloud settled in the wilderness of Paran.
Judah Begins the Journey
13 This was the first time they set out on their journey according to the commandment[ab] of the Lord, by the authority[ac] of Moses.
14 The standard[ad] of the camp of the Judahites set out first according to their companies, and over his company was Nahshon son of Amminadab.
15 Over the company of the tribe of Issacharites was Nathanel son of Zuar, 16 and over the company of the tribe of the Zebulunites was Eliab son of Helon. 17 Then the tabernacle was dismantled, and the sons of Gershon and the sons of Merari set out, carrying the tabernacle.
Journey Arrangements for the Tribes
18 The standard of the camp of Reuben set out according to their companies; over his company was Elizur son of Shedeur. 19 Over the company of the tribe of the Simeonites was Shelumiel son of Zurishaddai, 20 and over the company of the tribe of the Gadites was Eliasaph son of Deuel. 21 And the Kohathites set out, carrying the articles for the sanctuary;[ae] the tabernacle was to be set up[af] before they arrived.[ag] 22 And the standard of the camp of the Ephraimites set out according to their companies; over his company was Elishama son of Ammihud. 23 Over the company of the tribe of the Manassehites was Gamaliel son of Pedahzur, 24 and over the company of the tribe of Benjaminites was Abidan son of Gideoni.
25 The standard of the camp of the Danites set out, which was the rear guard[ah] of all the camps by their companies; over his company was Ahiezer son of Ammishaddai. 26 Over the company of the tribe of the Asherites was Pagiel son of Ocran, 27 and over the company of the tribe of the Naphtalites was Ahira son of Enan. 28 These were the traveling arrangements[ai] of the Israelites according to their companies when they traveled.[aj]
The Appeal to Hobab
29 [ak] Moses said to Hobab son of Reuel, the Midianite, Moses’ father-in-law,[al] “We are journeying to the place about which the Lord said, ‘I will give it to you.’ Come with us and we will treat you well,[am] for the Lord has promised good things[an] for Israel.” 30 But Hobab[ao] said to him, “I will not go, but I will go instead to my own land and to my kindred.” 31 Moses[ap] said, “Do not leave us,[aq] because you know places for us to camp in the wilderness, and you could be our guide.[ar] 32 And if you come with us, it is certain[as] that whatever good things the Lord will favor us with, we will share with you as well.”
33 So they traveled from the mountain of the Lord three days’ journey;[at] and the ark of the covenant of the Lord was traveling before them during the three days’ journey, to find a resting place for them. 34 [au] And the cloud of the Lord was over them by day, when they traveled[av] from the camp. 35 And when the ark traveled, Moses would say, “Rise up, O Lord! May your enemies be scattered, and may those who hate you flee before you!” 36 And when it came to rest he would say, “Return, O Lord, to the many thousands of Israel!”[aw]
Footnotes
- Numbers 10:1 sn Here we have a short section (10:1-10) dealing with the regulations for blowing trumpets in times of war or in times of peace.
- Numbers 10:2 tn The Hebrew text uses what is called the “ethical dative”—“make [for] you two trumpets.” It need not be translated, but can simply be taken to underscore the direct imperative.
- Numbers 10:2 tn The imperfect tense is again instruction or legislation.
- Numbers 10:2 sn The instructions are not clearly spelled out here. But the trumpets were to be made of silver ingots beaten out into a sheet of silver and then bent to form a trumpet. There is archaeological evidence of silver smelting as early as 3000 b.c. Making silver trumpets would have been a fairly easy thing for the Israelites to do. The trumpet would have been straight, with a tapered form, very unlike the “ram’s horn” (שׁוֹפָר, shofar). The trumpets were used by the priests in Israel from the outset, but later were used more widely. The sound would be sharp and piercing, but limited in scope to a few notes. See further C. Sachs, The History of Musical Instruments.
- Numbers 10:2 tn Heb “and they shall be for you for assembling,” which is the way of expressing possession. Here the intent concerns how Moses was to use them.
- Numbers 10:3 tn The perfect tense with vav (ו) consecutive is here subordinated as a temporal clause to the following similar verbal construction.
- Numbers 10:3 tn The verb תָקַע (taqaʿ) means “to strike, drive, blow a trumpet.”
- Numbers 10:3 tn Heb “the assembly shall assemble themselves.”
- Numbers 10:4 tn Heb “they shall assemble themselves.”
- Numbers 10:5 tn The word for an alarm is תְּרוּעָה (teruʿah). The root verb of this word means “to give a blast on the trumpet.” It may also on occasion mean “give a shout” in battle (Josh 6:10). In this passage it must refer to the sound of the trumpet.
- Numbers 10:5 tn Heb “the camps that are camping.”
- Numbers 10:5 tn The perfect tense with vav (ו) consecutive functions as the equivalent of the imperfect tense. Here the emphasis is on the start of the journey.
- Numbers 10:6 tc The MT does not mention the departures of the northerly and westerly tribes. The Greek text completes the description by adding them, making a full schedule of the departure of the groups of tribes. The Greek is not likely to be original, however, since it carries all the signs of addition to complete the text, making a smooth, full reading. The MT is to be preferred; it apparently used two of the groups to give the idea.
- Numbers 10:6 tn The Hebrew text has “they shall blow an alarm”; the sentence without a formal subject should be taken as a passive idea.
- Numbers 10:7 tn There is no expressed subject in the initial temporal clause. It simply says, “and in the assembling the assembly.” But since the next verb is the second person of the verb, that may be taken as the intended subject here.
- Numbers 10:7 tn Heb “blow”; the direct object (“trumpets”) has been supplied in the translation for clarity.
- Numbers 10:7 sn The signal for moving camp was apparently different in tone and may have been sharper notes or a different sequence. It was in some way distinguishable.
- Numbers 10:9 tn Both the “adversary” and “opposes” come from the same root: צָרַר (tsarar), “to hem in, oppress, harass,” or basically, “be an adversary.”
- Numbers 10:9 tn The Niphal perfect in this passage has the passive nuance and not a reflexive idea—the Israelites would be spared because God remembered them.
- Numbers 10:10 tn The conjunction may be taken as explicative or epexegetical, and so rendered “namely; even; that is,” or it may be taken as emphatic conjunction, and translated “especially.”
- Numbers 10:10 tn The vav (ו) is taken here in its alternative use and translated “or.”
- Numbers 10:10 tn The form is the perfect tense with vav (ו) consecutive. After the instruction imperfects, this form could be given the same nuance, or more likely, subordinated as a purpose or result clause.
- Numbers 10:10 tn The verb הָיָה (hayah, “to be”) has the meaning “to become” when followed by the preposition ל (lamed).
- Numbers 10:11 sn This section is somewhat mechanical: It begins with an introduction (vv. 11, 12), and then begins with Judah (vv. 13-17), followed by the rest of the tribes (vv. 18-27), and finally closes with a summary (v. 28). The last few verses (vv. 29-36) treat the departure of Hobab.
- Numbers 10:11 tc Smr inserts a lengthy portion from Deut 1:6-8, expressing the command for Israel to take the land from the Amorites.tn The expression is difficult; it is מִשְׁכַּן הָעֵדֻת (mishkan haʿedut). The reference is to the sacred shrine that covered the ark with the commandments inside. NEB renders the expression as “tabernacle of the Token”; NAB has “the dwelling of the commandments.”
- Numbers 10:12 sn The verb is the same as the noun: “they journeyed on their journeyings.” This underscores the point of their continual traveling.
- Numbers 10:12 tn The Hebrew term מִדְבָּר (midbar) refers to a dry region which may be characterized as receiving less than twelve inches of rain per year. It therefore cannot support trees but may have sparse vegetation if it receives at least six inches of rain. At less than six inches of rain the term “desert” is certainly appropriate, though this would not mean a sandy desert. The Sinai peninsula includes both treeless “wilderness” and “desert.” While there is some dispute about the location of Mt. Sinai, NET has chosen “desert of Sinai” as the designation for the region around Mt. Sinai. The same Hebrew term is used later in the verse in connection with Paran, but rendered as the “wilderness of Paran.”
- Numbers 10:13 tn Heb “mouth.”
- Numbers 10:13 tn Heb “hand.”
- Numbers 10:14 sn The “standard” (דֶּגֶל, degel) was apparently some kind of a symbol put up on a pole to signify the tribal hosts. R. de Vaux thought it simply referred to a pole or a mast, but that would not distinguish tribes (Ancient Israel, 226-27).
- Numbers 10:21 tn Heb “carrying the sanctuary,” a metonymy of whole for parts, representing all the holy objects that were located in the sanctuary.
- Numbers 10:21 tn The verb is the third person plural form; without an expressed subject it is treated as a passive.
- Numbers 10:21 tn Heb “against their coming.”
- Numbers 10:25 tn The MT uses a word that actually means “assembler,” so these three tribes made up a strong rear force recognized as the assembler of all the tribes.
- Numbers 10:28 tn Or “journeyings of.”
- Numbers 10:28 tn The verb is the preterite with vav (ו) consecutive. But in this sentence it should be subordinated as a temporal clause to the preceding statement, even though it follows it.
- Numbers 10:29 sn For additional bibliography for this short section, see W. F. Albright, “Jethro, Hobab, and Reuel in Early Hebrew Tradition,” CBQ 25 (1963): 1-11; G. W. Coats, “Moses in Midian,” JBL 92 (1973): 3-10; B. Mazar, “The Sanctuary of Arad and the Family of Hobab the Kenite,” JNES 24 (1965): 297-303; and T. C. Mitchell, “The Meaning of the Noun ḥtn in the Old Testament,” VT 19 (1969): 93-112.
- Numbers 10:29 sn There is a problem with the identity of Hobab. The MT says that he is the son of Reuel, making him the brother-in-law of Moses. But Judg 4:11 says he is the father-in-law. In Judg 1:16; 4:11 Hobab is traced to the Kenites, but in Exod 3:1 and 18:1 Jethro (Reuel) is priest of Midian. Jethro is identified with Reuel on the basis of Exod 2:18 and 3:1, and so Hobab becomes Moses’ חֹתֵן (khoten), a relative by marriage and perhaps brother-in-law. There is not enough information to decide on the identity and relationships involved here. Some suggest that there is one person with the three names (G. B. Gray, Numbers [ICC], 93); others suggest Hobab is a family name (R. F. Johnson, IDB 2:615), and some suggest that the expression “the son of Reuel the Midianite” had dropped out of the genealogy of Judges, leading to the conflict (J. Crichton, ISBE 2:1055). If Hobab is the same as Jethro, then Exod 18:27 does not make much sense, for Jethro did go home. On this basis many conclude Hobab is a brother-in-law. This would mean that after Jethro returned home, Moses conversed with Hobab, his brother-in-law. For more discussion, see the articles and the commentaries.
- Numbers 10:29 tn The verb is the Hiphil of the root “to be good” (יָטַב, yatav); it may be translated “treat well, deal favorably, generously with.” Here it is a perfect tense with vav (ו) following the imperative, showing a sequence in the verbal ideas.
- Numbers 10:29 tn The Hebrew text simply has “has spoken good” for Israel.
- Numbers 10:30 tn Heb “he”; the referent (Hobab) has been specified in the translation for clarity.
- Numbers 10:31 tn Heb “he”; the referent (Moses) has been specified in the translation for clarity.
- Numbers 10:31 tn The form with אַל־נָא (ʾal naʾ) is a jussive; negated it stresses a more immediate request, as if Hobab is starting to leave, or at least determined to leave.
- Numbers 10:31 tn In the Hebrew text the expression is more graphic: “you will be for us for eyes.” Hobab was familiar with the entire Sinai region, and he could certainly direct the people where they were to go. The text does not record Hobab’s response. But the fact that Kenites were in Canaan as allies of Judah (Judg 1:16) would indicate that he gave in and came with Moses. The first refusal may simply be the polite Semitic practice of declining first so that the appeal might be made more urgently.
- Numbers 10:32 tn Heb “and it shall be.”
- Numbers 10:33 tn The phrase “a journey of three days” is made up of the adverbial accusative qualified with the genitives.
- Numbers 10:34 tc The scribes sensed that there was a dislocation with vv. 34-36, and so they used the inverted letters nun (נ) as brackets to indicate this.
- Numbers 10:34 tn The adverbial clause of time is composed of the infinitive construct with a temporal preposition and a suffixed subjective genitive.
- Numbers 10:36 sn These two formulaic prayers were offered by Moses at the beginning and at the end of the journeys. They prayed for the Lord to fight ahead of the nation when it was on the move, and to protect them when they camped. The theme of the first is found in Ps 68:1. The prayers reflect the true mentality of holy war, that it was the Lord who fought for Israel and defended her. The prayers have been included in the prayer book for synagogue services.
Magandang Balita Biblia, Copyright © Philippine Bible Society 2012.
Ang Biblia Copyright © Philippine Bible Society 1905, 1915, 1933, 1978
Дигитална версия: Copyright by © Българско библейско дружество 2016. Използвани с разрешение.
NET Bible® copyright ©1996-2017 by Biblical Studies Press, L.L.C. http://netbible.com All rights reserved.